Protokół nr 7 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Strasburg.1984.11.22.
Dz.U.2003.42.364
Akt obowiązującyPROTOKÓŁ Nr 7
sporządzony dnia 22 listopada 1984 r. w Strasburgu
do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,*
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
Przekład:
PROTOKÓŁ Nr 7
do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności1)
Państwa członkowskie Rady Europy, sygnatariusze niniejszego protokołu,
zdecydowane poczynić na podstawie Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, podpisanej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (zwanej dalej "Konwencją"), dalsze kroki zmierzające do zbiorowego zagwarantowania niektórych praw i wolności, uzgodniły, co następuje:
Gwarancje proceduralne dotyczące wydalania cudzoziemców
Prawo do odwołania w sprawach karnych
Odszkodowanie za niesłuszne skazanie
Każdemu skazanemu prawomocnie za przestępstwo, który odbył karę w wyniku takiego skazania, a następnie został uniewinniony lub ułaskawiony na tej podstawie, że nowy lub nowo ujawniony fakt wskazuje, iż nastąpiła pomyłka sądowa, przysługuje odszkodowanie zgodnie z ustawą lub praktyką w danym państwie, chyba że zostanie wykazane, iż nieujawnienie nieznanego faktu we właściwym czasie należy przypisać całkowicie lub częściowo tej osobie.
Zakaz ponownego sądzenia lub karania
Równość małżonków
Małżonkom przysługują równe prawa i obowiązki o charakterze cywilnoprawnym w stosunkach wynikających z małżeństwa, tak pomiędzy nimi, jak w stosunkach z ich dziećmi, w trakcie trwania małżeństwa i w związku z jego rozwiązaniem. Niniejszy artykuł nie stoi na przeszkodzie podjęciu przez państwo środków koniecznych do zabezpieczenia dobra dzieci.
Terytorialny zakres stosowania
Stosunek do konwencji
W stosunkach pomiędzy Państwami-Stronami postanowienia artykułów od 1 do 6 niniejszego protokołu uznaje się za dodatkowe artykuły konwencji, a wszystkie przepisy konwencji stosuje się odpowiednio.
Podpisanie i ratyfikacja
Niniejszy protokół jest otwarty do podpisu dla państw członkowskich Rady Europy, sygnatariuszy konwencji. Podlega on ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Państwo członkowskie Rady Europy nie może ratyfikować, przyjąć lub zatwierdzić niniejszego protokołu, jeżeli jednocześnie lub wcześniej nie ratyfikowało konwencji. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.
Wejście w życie
Funkcje depozytariusza
Sekretarz Generalny Rady Europy notyfikuje państwom członkowskim Rady Europy:
Na dowód czego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w Strasburgu dnia 22 listopada 1984 r. w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne; oryginał zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu państwu członkowskiemu Rady Europy.
Po zapoznaniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 4 listopada 2002 r.
* Tekst ujednolicony, uwzględniający zmiany wprowadzone przez Protokół nr 11 do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, który wszedł w życie dnia 1 listopada 1998 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (4)
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (1)
Akty interpretujące liczba obiektów na liście: (1)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (2)
Orzeczenia i pisma urzędowe liczba obiektów na liście: (139)
Orzeczenia sądów liczba obiektów na liście: (139)
- III OSK 3754/21 - Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
- 20962/15, Rawo do odwołania w sprawach karnych. Wykładnia pojęcia „drobnego przestępstwa” z art. 2 Protokołu nr 7 do Konwencji o prawach człowieka, KINDLHOFER v. AUSTRIA - Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
- 38771/15, Zakaz podwójnego sądzenia i karania za ten sam czyn. Środek w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jako środek karny i środek administracyjny, MATIJAŠIĆ v. CHORWACJA - Decyzja Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Komentarze i publikacje liczba obiektów na liście: (65)
Artykuły liczba obiektów na liście: (11)
Omówienia liczba obiektów na liście: (20)
- Ne bis in idem a naruszenia przepisów ruchu drogowego. Omówienie decyzji ETPC z dnia 1 lipca 2021 r., 38771/15 (Matijašić)
- Wydalenie cudzoziemca według Konwencji Praw Człowieka. Omówienie wyroku Wielkiej Izby ETPC z dnia 15 października 2020 r., 80982/12 (Muhammad i Muhammad)
- Sądzenie po raz drugi za ten sam czyn w związku z naruszeniem przepisów ruchu drogowego. Omówienie wyroku ETPC z dnia 8 lipca 2019 r., 54012/10 (Mihalache)