Protokół dodatkowy do Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) dotyczący elektronicznego listu przewozowego. Genewa.2008.02.20.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2019.1487

Akt obowiązujący

Wersja od: 8 sierpnia 2019 r.

PROTOKÓŁ DODATKOWY

do Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) dotyczący elektronicznego listu przewozowego,

sporządzony w Genewie dnia 20 lutego 2008 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 20 lutego 2008 r. w Genewie został sporządzony Protokół dodatkowy do Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) dotyczący elektronicznego listu przewozowego

Przekład

PROTOKÓŁ DODATKOWY DO KONWENCJI O UMOWIE MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW (CMR) DOTYCZĄCY ELEKTRONICZNEGO LISTU PRZEWOZOWEGO

Strony niniejszego Protokołu,

będące Stronami Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), sporządzonej w Genewie dnia 19 maja 1956 roku,

zamierzające uzupełnić Konwencję w celu ułatwienia opcjonalnego wystawiania listu przewozowego przy użyciu procedur stosowanych w zakresie elektronicznego rejestrowania i obsługi danych,

postanowiły, co następuje:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

"Konwencja" oznacza Konwencję o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR);

"Komunikacja elektroniczna" oznacza informację generowaną, wysyłaną, odbieraną i przechowywaną przy użyciu środków elektronicznych, optycznych lub cyfrowych lub podobnych środków powodujących, że przekazywana informacja jest dostępna i może zostać wykorzystana jako późniejsze źródło odniesienia;

"Elektroniczny list przewozowy" oznacza list przewozowy wystawiony przy użyciu komunikacji elektronicznej przez przewoźnika, nadawcę lub inną stronę zainteresowaną wykonaniem umowy przewozu, do której ma zastosowanie Konwencja, w tym również dane logicznie związane z komunikacją elektroniczną w postaci załączników lub w inny sposób powiązane z komunikacją elektroniczną w tym samym czasie co jego wystawienie lub w późniejszym czasie tak, aby stały się częścią elektronicznego listu przewozowego;

"Podpis elektroniczny" oznacza dane w formie elektronicznej, które są załączone lub logicznie powiązane z innymi danymi elektronicznymi i który służy jako metoda uwierzytelnienia.

Artykuł  2

Zakres i skutek elektronicznego listu przewozowego

1. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego Protokołu, list przewozowy, o którym mowa w Konwencji, jak również jakiekolwiek żądanie, deklaracja, polecenie, wniosek, zastrzeżenie lub inna komunikacja dotycząca wykonania umowy przewozu, do której Konwencja ma zastosowanie, mogą mieć formę komunikacji elektronicznej.

2. Elektroniczny list przewozowy spełniający wymogi postanowień niniejszego Protokołu jest traktowany na równi z listem przewozowym, o którym mowa w Konwencji, i tym samym ma taką samą wartość dowodową i ten sam skutek co list przewozowy.

Artykuł  3

Uwierzytelnienie elektronicznego listu przewozowego

1. Elektroniczny list przewozowy jest uwierzytelniany przez strony umowy przewozu przy użyciu wiarygodnego podpisu elektronicznego zapewniającego jego powiązanie z elektronicznym listem przewozowym. Zakłada się, że metoda podpisu elektronicznego jest wiarygodna, o ile nie zostanie udowodnione inaczej, jeśli podpis elektroniczny:

a) jest w jednoznaczny sposób powiązany z sygnatariuszem;

b) umożliwia identyfikację sygnatariusza;

c) został utworzony przy użyciu środków, które sygnatariusz może utrzymywać pod swoją wyłączną kontrolą; oraz

d) jest powiązany z danymi których dotyczy, w sposób umożliwiający wykrycie jakichkolwiek późniejszych zmian.

2. Elektroniczny list przewozowy może być również uwierzytelniany przy użyciu jakiejkolwiek innej elektronicznej metody uwierzytelnienia dozwolonej przez prawo kraju, w którym elektroniczny list przewozowy został wystawiony.

3. Dane zawarte w elektronicznym liście przewozowym są dostępne dla każdej strony do tego uprawnionej.

Artykuł  4

Warunki wystawienia elektronicznego listu przewozowego

1. Elektroniczny list przewozowy zawiera te same dane co list przewozowy, o którym mowa w Konwencji.

2. Procedura stosowana do wystawienia elektronicznego listu przewozowego zapewnia integralność danych w nim zawartych od momentu ich pierwszego wygenerowania w ostatecznej formie. Integralność jest zapewniona, gdy dane pozostały kompletne i niezmienione, oprócz jakiegokolwiek uzupełnienia lub zmiany wynikającej ze zwykłej procedury komunikacji, przechowywania lub wyświetlania.

3. Dane zawarte w elektronicznym liście przewozowym mogą zostać uzupełnione lub zmienione w przypadkach dozwolonych przez Konwencję.

Procedura zastosowana do uzupełnienia lub zmiany elektronicznego listu przewozowego powinna umożliwiać wykrycie jakiegokolwiek takiego uzupełnienia lub zmiany elektronicznego listu przewozowego i zachowanie danych pierwotnie w nim zawartych.

Artykuł  5

Wdrożenie elektronicznego listu przewozowego

1. Strony zainteresowane realizacją umowy przewozu uzgodnią procedury i ich wdrożenie w celu spełnienia wymogów niniejszego Protokołu i Konwencji, w szczególności w zakresie:

a) metody wystawiania i dostarczania elektronicznego listu przewozowego do uprawnionej strony;

b) zapewnienia, że elektroniczny list przewozowy zachowa swoją integralność;

c) sposobu, w który strona posiadająca prawa wynikające z elektronicznego listu przewozowego jest w stanie zademonstrować te uprawnienia;

d) sposobu potwierdzania dokonania dostawy do odbiorcy;

e) procedur uzupełniania lub zmiany elektronicznego listu przewozowego; oraz

f) procedur potencjalnej wymiany elektronicznego listu przewozowego na list przewozowy wystawiony w inny sposób.

2. Procedury, o których mowa w ustępie 1, powinny zostać określone w elektronicznym liście przewozowym i powinny być łatwe do ustalenia.

Artykuł  6

Dokumenty uzupełniające elektroniczny list przewozowy

1. Przewoźnik jest zobowiązany przekazać nadawcy, na żądanie tego drugiego, pokwitowanie odbioru towaru oraz wszelkie informacje konieczne do identyfikacji przesyłki oraz potwierdzenie dostępu do elektronicznego listu przewozowego, o którym mowa w niniejszym Protokole.

2. Dokumenty, o których mowa w artykule 6 ustępie 2 literze g i artykule 11 Konwencji mogą zostać dostarczone przewoźnikowi przez nadawcę w formie komunikacji elektronicznej, jeśli dokument istnieje w tej formie oraz jeśli strony uzgodniły procedury umożliwiające utworzenie powiązania pomiędzy tymi dokumentami i elektronicznym listem przewozowym, o którym mowa w niniejszym Protokole, w sposób zapewniający ich integralność.

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  7

Podpisanie, ratyfikacja, przystąpienie

1. Niniejszy Protokół jest otwarty do podpisu przez Państwa sygnatariuszy lub Strony Konwencji oraz będące albo członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ lub zostały dopuszczone do Komisji w charakterze doradczym zgodnie z ustępem 8 regulaminu Komisji.

2. Niniejszy Protokół jest otwarty do podpisu w Genewie od 27 do 30 maja 2008 roku włącznie, a po tej dacie w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku do dnia 30 czerwca 2009 roku włącznie.

3. Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji przez Państwa sygnatariuszy i jest otwarty do przystąpienia dla Państw niebędących sygnatariuszami, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, będących Stronami Konwencji.

4. Państwa mogące uczestniczyć w niektórych działaniach Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ zgodnie z ustępem 11 regulaminu Komisji i które przystąpiły do Konwencji mogą zostać Stronami niniejszego Protokołu poprzez przystąpienie do niego po jego wejściu w życie.

5. Ratyfikacja lub przystąpienie zostanie dokonane w formie złożenia dokumentu u Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

6. Każdy dokument ratyfikacyjny lub przystąpienia złożony po wejściu w życie zmiany do niniejszego Protokołu przyjęty zgodnie z postanowieniami artykułu 13 poniżej uważa się za stosujący się do niniejszego Protokołu ze zmianami.

Artykuł  8

Wejście w życie

1. Niniejszy Protokół wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia przez pięć Państw, o których mowa w artykule 7 ustępie 3 niniejszego Protokołu.

2. Dla jakiegokolwiek Państwa ratyfikującego lub przystępującego do niniejszego Protokołu po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia przez pięć Państw, niniejszy Protokół wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia po dacie złożenia przez takie Państwo dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia.

Artykuł  9

Wypowiedzenie

1. Każda Strona może wypowiedzieć niniejszy Protokół przez notyfikację skierowaną do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

2. Wypowiedzenie nabiera mocy po 12 miesiącach od daty otrzymania notyfikacji o wypowiedzeniu przez Sekretarza Generalnego.

3. Każde Państwo, które przestanie być Stroną Konwencji w tym samym dniu przestanie być Stroną niniejszego Protokołu.

Artykuł  10

Rozwiązanie

Jeśli, po wejściu w życie niniejszego Protokołu, liczba Stron zmniejszy się w wyniku wypowiedzeń do mniej niż pięciu, niniejszy Protokół przestanie obowiązywać od daty wejścia w życie ostatniego takiego wypowiedzenia. Przestanie również obowiązywać w dniu, w którym Konwencja przestanie obowiązywać.

Artykuł  11

Spór

Jakikolwiek spór pomiędzy dwiema lub więcej Stronami dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszego Protokołu, którego Strony nie są w stanie rozstrzygnąć w drodze negocjacji lub w inny sposób mogą na żądanie jakiejkolwiek zainteresowanej Strony przekazać spór do rozstrzygnięcia do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł  12

Zastrzeżenia

1. Każde Państwo może, w momencie podpisywania, ratyfikacji albo przystępowania do niniejszego Protokołu oświadczyć w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, że nie uważa siebie za związane artykułem 11 niniejszego Protokołu. Pozostałe Strony nie są związane artykułem 11 niniejszego Protokołu w odniesieniu do jakiejkolwiek Strony, która wprowadziła takie zastrzeżenie.

2. Oświadczenie, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu może zostać wycofane w każdym czasie, poprzez złożenie w tym celu notyfikacji Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

3. Nie dopuszcza się żadnych innych zastrzeżeń do niniejszego Protokołu.

Artykuł  13

Zmiany

1. Po wejściu niniejszego Protokołu w życie może on zostać zmieniony zgodnie z procedurą określoną w niniejszym artykule.

2. Jakakolwiek proponowana zmiana niniejszego Protokołu przedstawiona przez Stronę niniejszego Protokołu zostanie przedłożona Grupie Roboczej do Spraw Transportu Drogowego Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNECE) do rozpatrzenia i decyzji.

3. Strony niniejszego Protokołu dołożą wszelkich starań, aby osiągnąć porozumienie. Jeśli pomimo tych starań nie zostanie osiągnięte porozumienie co do proponowanej zmiany, jej przyjęcie, w ostateczności, będzie wymagać obecności i głosowania większości dwóch trzecich Stron. Proponowana zmiana przyjęta w drodze porozumienia lub przez większość dwóch trzecich Stron zostanie złożona przez sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych Sekretarzowi Generalnemu w celu przedłożenia do zatwierdzenia wszystkim Stronom niniejszego Protokołu, jak również Państwom sygnatariuszom.

4. W terminie dziewięciu miesięcy od daty przekazania proponowanej zmiany przez Sekretarza Generalnego każda Strona może zawiadomić Sekretarza Generalnego o swoim sprzeciwie do proponowanej zmiany.

5. Proponowana zmiana zostanie uznana za przyjętą, jeśli żaden sprzeciw nie zostanie zgłoszony przez Stronę niniejszego Protokołu przed upływem okresu dziewięciu miesięcy przewidzianego w poprzednim ustępie. W przypadku zgłoszenia sprzeciwu, proponowana zmiana będzie bezskuteczna.

6. W przypadku kraju zamierzającego zostać Umawiającą się Stroną niniejszego Protokołu między dniem zgłoszenia propozycji zmiany a upływem terminu dziewięciu miesięcy przewidzianego w ustępie 4 niniejszego artykułu sekretariat Grupy Roboczej do Spraw Transportu Drogowego Europejskiej Komisji Gospodarczej jak najszybciej zawiadomi nowe Państwo Stronę o proponowanej zmianie. Ta ostatnia może zawiadomić Sekretarza Generalnego przed upływem tego dziewięciomiesięcznego terminu o swoim sprzeciwie wobec proponowanej zmiany.

7. Sekretarz Generalny jak najszybciej zawiadamia wszystkie Strony o sprzeciwie zgłoszonym zgodnie z ustępami 4 i 6 niniejszego artykułu, jak również o jakiejkolwiek zmianie przyjętej zgodnie z ustępem 5 powyżej.

8. Jakakolwiek zmiana uznana za przyjętą wejdzie w życie po sześciu miesiącach od daty zawiadomienia Stron przez Sekretarza Generalnego o jej przyjęciu.

Artykuł  14

Zwołanie konferencji dyplomatycznej

1. Po wejściu niniejszego Protokołu w życie, każda Strona może w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, zwrócić się o zwołanie konferencji mającej na celu dokonanie przeglądu niniejszego Protokołu. Sekretarz Generalny jest zobowiązany zawiadomić wszystkie Strony o wniosku, a konferencja przeglądowa zostanie zwołana przez Sekretarza Generalnego, jeśli w terminie czterech miesięcy od daty notyfikacji przez Sekretarza Generalnego, nie mniej niż jedna czwarta Stron niniejszego Protokołu zawiadomi go o akceptacji wniosku.

2. Jeżeli konferencja zostanie zwołana zgodnie z poprzednim ustępem, Sekretarz Generalny powiadamia o tym wszystkie Strony i zaprasza je do przedstawienia, w terminie trzech miesięcy, propozycji, które zgodnie z ich życzeniem powinny być rozpatrzone na Konferencji. Sekretarz Generalny przekazuje wszystkim Stronom tymczasowy porządek obrad Konferencji i teksty tych propozycji co najmniej na trzy miesiące przed datą rozpoczęcia Konferencji.

3. Sekretarz Generalny zaprasza wszystkie Państwa, o których mowa w artykule 7 ustępach 1, 3 i 4 niniejszego Protokołu na jakąkolwiek konferencję zwołaną zgodnie z niniejszym artykułem.

Artykuł  15

Powiadamianie Państw

Oprócz notyfikacji przewidzianych w artykułach 13 i 14 Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadamia Państwa wymienione w artykule 7 ustępie 1 powyżej oraz Państwa, które staną się Stronami niniejszego Protokołu zgodnie z artykułem 7 ustępami 3 i 4 o:

a) ratyfikacjach i przystąpieniach zgodnie z artykułem 7;

b) datach wejścia w życie niniejszego Protokołu zgodnie z artykułem 8;

c) wypowiedzeniach na podstawie artykułu 9;

d) rozwiązaniu niniejszego Protokołu zgodnie z artykułem 10;

e) otrzymanych oświadczeniach i notyfikacjach zgodnie z artykułem 12 ustępami 1 i 2.

Artykuł  16

Depozytariusz

Oryginał niniejszego Protokołu zostanie złożony u Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekaże jego uwierzytelnione odpisy każdemu z Państw wymienionych w artykule 7 ustępach 1, 3 i 4 niniejszego Protokołu.

SPORZĄDZONO w Genewie, dnia dwudziestego lutego dwa tysiące ósmego roku, w jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny.

Po zaznajomieniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tego protokołu,

- postanowienia protokołu są ratyfikowane, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 23 kwietnia 2019 r.