Art. 3. - Protokół dodatkowy do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych. Strasburg.1997.12.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.43.490

Akt obowiązujący

Wersja od: 25 maja 2000 r.

Artykuł  3

Skazani, wobec których orzeczono zakaz pobytu na terytorium Państwa skazania

1. Na wniosek Państwa skazania, Państwo wykonania, z zastrzeżeniem postanowień niniejszego artykułu, może postanowić o przejęciu skazanego bez jego zgody, jeżeli wyrokiem skazującym lub decyzją administracyjną będącą jego następstwem orzeczono wydalenie, przewiezienie do granicy Państwa lub jakikolwiek inny środek ustanawiający zakaz przebywania skazanego na terytorium Państwa skazania, po zwolnieniu z zakładu karnego.

2. W przypadku określonym w ustępie 1 Państwo wykonania postanawia o przejęciu skazanego po rozważeniu jego stanowiska.

3. W celu wykonania postanowień niniejszego artykułu Państwo skazania dostarcza Państwu wykonania:

a) oświadczenie zawierające stanowisko skazanego w sprawie przekazania,

b) kopię orzeczenia o wydaleniu, przewiezieniu do granicy lub zastosowaniu jakiegokolwiek innego środka ustanawiającego zakaz przebywania skazanego na terytorium Państwa skazania, po zwolnieniu z zakładu karnego.

4. Osoba przekazana na podstawie niniejszego artykułu nie będzie ścigana, skazana ani też pozbawiona wolności w celu wykonania kary lub zastosowania środka zabezpieczającego, ani też poddana jakimkolwiek innym ograniczeniom wolności osobistej za jakiekolwiek przestępstwo popełnione przed przekazaniem, inne niż to objęte wyrokiem, którego dotyczy przekazanie, z wyjątkiem następujących przypadków:

a) jeżeli Państwo skazania wyrazi na to zgodę; w tym celu składa się wniosek, do którego należy dołączyć odpowiednie dokumenty oraz protokoły wszelkich oświadczeń skazanego; zgoda zostanie udzielona, jeżeli przestępstwo objęte wnioskiem podlegałoby ekstradycji zgodnie z prawem Państwa skazania albo jeżeli ekstradycja byłaby wyłączona jedynie z uwagi na wysokość kary;

b) jeżeli, mając ku temu możliwość, skazany nie opuścił terytorium Państwa wykonania w ciągu 45 dni od daty ostatecznego zwolnienia lub powrócił na to terytorium po jego opuszczeniu.

5. Niezależnie od postanowień ustępu 4, Państwo wykonania może podejmować działania, w tym postępowania zaoczne, które zgodnie z jego prawem wewnętrznym są wymagane dla przerwania biegu przedawnienia.

6. Każde Umawiające się Państwo, poprzez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, może oświadczyć, że nie będzie przejmować wykonania kar na warunkach określonych w niniejszym artykule.