Rozdział 6 - Zasady kształtowania zapotrzebowania na energię elektryczną z wysokosprawnej kogeneracji oraz sposób obliczania ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji - Promowanie energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.553 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 września 2023 r.

Rozdział  6

Zasady kształtowania zapotrzebowania na energię elektryczną z wysokosprawnej kogeneracji oraz sposób obliczania ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji

1. 
Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 31 października każdego roku:
1)
maksymalną ilość energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, której sprzedaż może zostać objęta premią kogeneracyjną w kolejnym roku kalendarzowym;
2)
maksymalną wartość premii kogeneracyjnej wynikającej z ilości energii, o której mowa w pkt 1, w kolejnym roku kalendarzowym, w tym w odniesieniu do wytwórców energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji w jednostkach kogeneracji zlokalizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
maksymalną moc zainstalowaną elektryczną nowych małych jednostek kogeneracji lub znacznie zmodernizowanych małych jednostek kogeneracji, dla których wytwórca, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3, może uzyskać premię gwarantowaną w danym roku kalendarzowym;
4)
jednostkową wysokość premii gwarantowanej, w złotych za 1 MWh, dla nowej małej jednostki kogeneracji, zmodernizowanej małej jednostki kogeneracji oraz znacznie zmodernizowanej małej jednostki kogeneracji, odrębnie dla jednostek kogeneracji opalanych paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7, w kolejnym roku kalendarzowym;
5)
maksymalną ilość energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, której sprzedaż może zostać objęta premią kogeneracyjną indywidualną w kolejnym roku kalendarzowym;
6)
maksymalną wartość premii kogeneracyjnej indywidualnej wynikającej z ilości energii, o której mowa w pkt 5, w kolejnym roku kalendarzowym;
7)
maksymalną wysokość premii kogeneracyjnej indywidualnej, w złotych za 1 MWh, w kolejnym roku kalendarzowym, odrębnie dla jednostek kogeneracji opalanych paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7, w tym w odniesieniu do wytwórców energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji w jednostkach kogeneracji zlokalizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
8)
jednostkową wysokość premii gwarantowanej, w złotych za 1 MWh, w kolejnym roku kalendarzowym, dla jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, odrębnie dla jednostek kogeneracji opalanych paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7;
9)
jednostkową wysokość premii gwarantowanej, w złotych za 1 MWh, w kolejnym roku kalendarzowym, dla jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, odrębnie dla jednostek kogeneracji opalanych paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7;
10)
jednostkową wysokość premii gwarantowanej, w złotych za 1 MWh, w kolejnym roku kalendarzowym, dla istniejącej małej jednostki kogeneracji, odrębnie dla jednostek kogeneracji opalanych paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7.
2. 
Przy określaniu maksymalnej ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji oraz maksymalnej wartości premii kogeneracyjnej oraz premii kogeneracyjnej indywidualnej, a także maksymalnej mocy zainstalowanej elektrycznej, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw energii bierze pod uwagę:
1)
politykę energetyczną państwa;
2)
potrzebę ochrony środowiska, w tym przeciwdziałanie zanieczyszczeniu powietrza;
3)
potrzebę efektywnego wykorzystania energii pierwotnej podczas jednoczesnego wytwarzania energii elektrycznej i ciepła użytkowego w jednostkach kogeneracji;
4)
istotne parametry techniczne i ekonomiczne funkcjonowania jednostek kogeneracji;
5)
koszty operacyjne oraz dodatkowe koszty inwestycyjne ponoszone w okresie eksploatacji, w którym jednostka kogeneracji korzysta z systemu wsparcia;
6)
koszty inwestycyjne ponoszone w okresie przygotowania projektu i budowy jednostki kogeneracji wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną;
7)
założenia dotyczące technicznych warunków pracy jednostki kogeneracji, w tym sprawności wytwarzania energii elektrycznej, współczynniki wykorzystania dostępnej mocy elektrycznej, współczynniki zużycia wytworzonej energii elektrycznej na pokrycie potrzeb własnych oraz na pokrycie strat powstających przed wprowadzeniem energii elektrycznej do sieci;
8)
koszty kapitału własnego wytwórcy energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji.
3. 
Przy określaniu jednostkowej wysokości premii gwarantowanej oraz maksymalnej wysokości premii kogeneracyjnej indywidualnej, minister właściwy do spraw energii bierze pod uwagę:
1)
istotne parametry techniczne i ekonomiczne funkcjonowania jednostek kogeneracji;
2)
koszty operacyjne oraz dodatkowe koszty inwestycyjne ponoszone w okresie eksploatacji, w którym jednostka kogeneracji korzysta z systemu wsparcia;
3)
koszty inwestycyjne ponoszone w okresie przygotowania projektu i budowy jednostki kogeneracji wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną;
4)
założenia dotyczące technicznych warunków pracy jednostki kogeneracji, w tym sprawności wytwarzania energii elektrycznej, współczynniki wykorzystania dostępnej mocy elektrycznej, współczynniki zużycia wytworzonej energii elektrycznej na pokrycie potrzeb własnych oraz na pokrycie strat powstających przed wprowadzeniem energii elektrycznej do sieci;
5)
przewidywane kształtowanie się cen paliw oraz jednostkowe ceny uprawnień do emisji dwutlenku węgla;
6)
koszty kapitału własnego wytwórcy energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji.
4. 
Maksymalna ilość i wartość, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 6, w odniesieniu do wytwórców energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji w jednostkach kogeneracji zlokalizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi nie więcej niż 5% maksymalnej tych ilości i wartości.
5. 
Minister właściwy do spraw energii ogłasza, w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku, na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw energii informację o prognozie w zakresie danych, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 1-4, na okres dwóch następujących po sobie lat kalendarzowych, licząc od drugiego roku następującego po roku, w którym informacja o tej prognozie miała zostać ogłoszona.

Minister właściwy do spraw energii, po zasięgnięciu opinii Prezesa URE, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych wskazanych w art. 37 ust. 2 pkt 12 i art. 47 ust. 3 pkt 10, a także sposób wyliczania premii gwarantowanej indywidualnej oraz premii kogeneracyjnej indywidualnej, w tym w szczególności sposób uwzględniania wartości otrzymanej pomocy publicznej, biorąc pod uwagę dopuszczalną wysokość pomocy publicznej, politykę energetyczną państwa, ocenę potencjału wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji oraz efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych, wielkość minimalnego poziomu pomocy publicznej w jednostkach kogeneracji oraz uzasadnione technicznie i ekonomicznie możliwości wykorzystania krajowego potencjału wysokosprawnej kogeneracji.

Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia:

1)
sposób obliczania:
a)
średniorocznej sprawności przemiany energii chemicznej paliwa w energię elektryczną lub mechaniczną i ciepło użytkowe w kogeneracji,
b)
ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji,
c)
ilości ciepła użytkowego w kogeneracji,
d)
oszczędności energii pierwotnej uzyskanej w wyniku zastosowania kogeneracji w porównaniu z wytwarzaniem energii elektrycznej i ciepła w układach rozdzielonych o referencyjnych wartościach sprawności dla wytwarzania rozdzielonego,
2)
referencyjne wartości sprawności dla wytwarzania rozdzielonego, oddzielnie dla energii elektrycznej i ciepła, służące do obliczania oszczędności energii pierwotnej uzyskanej w wyniku zastosowania kogeneracji,
3)
metodę proporcjonalną określania ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci, o której mowa w art. 26 ust. 2, art. 33 ust. 2, art. 41 ust. 2 i art. 54 ust. 2,
4)
wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości energii elektrycznej i ciepła użytkowego w jednostkach kogeneracji oraz ilości paliw zużywanych do ich wytwarzania,
5)
sposób obliczania jednostkowego wskaźnika emisji dwutlenku węgla

– biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa, ocenę potencjału wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji oraz efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych, istotne parametry techniczne funkcjonowania jednostek kogeneracji oraz uzasadnione technicznie i ekonomicznie możliwości wykorzystania krajowego potencjału wysokosprawnej kogeneracji.

1. 
Do katalogu kwalifikowanych kosztów inwestycyjnych nowej porównywalnej jednostki kogeneracji zalicza się w szczególności koszty poniesione na:
1)
zakup lub wytworzenie nowej jednostki kogeneracji w całości, jak i poszczególnych urządzeń i elementów wchodzących w jej skład;
2)
zakup narzędzi i wyposażenia niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania nowej jednostki kogeneracji;
3)
opracowanie dokumentacji przygotowawczej nowej jednostki kogeneracji celem uzyskania niezbędnych pozwoleń i decyzji, w tym koszty:
a)
przygotowania studium wykonalności,
b)
przygotowania projektu inwestycyjnego,
c)
przygotowanie raportu oddziaływania na środowisko;
4)
dostawę urządzeń i instalacji, obsługę projektu oraz przeprowadzenie robót budowlano-montażowych bezpośrednio związanych z przedsięwzięciem i niezbędnych do jego realizacji, w tym koszty:
a)
transportu, załadunku i wyładunku urządzeń i instalacji,
b)
prac rozbiórkowych lub demontażowych niezbędnych do przeprowadzenia robót budowlanych,
c)
robót budowlanych oraz zakupu materiałów niezbędnych do ich przeprowadzenia, montażu urządzeń i instalacji,
d)
opłat przyłączeniowych,
e)
nadzoru inwestorskiego;
5)
rozruch urządzeń i instalacji.
2. 
Do katalogu kwalifikowanych kosztów operacyjnych nowej porównywalnej jednostki kogeneracji zalicza się w szczególności koszty poniesione na:
1)
zakup paliwa dla jednostki kogeneracji;
2)
inne koszty zmienne związane z wytworzeniem energii w jednostce kogeneracji, w tym koszty opłat środowiskowych, oraz te związane z zagospodarowaniem odpadów;
3)
serwis, eksploatację oraz utrzymanie jednostki kogeneracji;
4)
remonty jednostki kogeneracji;
5)
wynagrodzenia i świadczenia osób związanych z funkcjonowaniem jednostki kogeneracji;
6)
podatki i opłaty lokalne związane bezpośrednio z eksploatacją jednostki kogeneracji.
3. 
Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, maksymalne wartości kosztów inwestycyjnych oraz kosztów operacyjnych wybudowania i funkcjonowania nowej porównywalnej jednostki kogeneracji, biorąc pod uwagę:
1)
istotne parametry techniczne i ekonomiczne jednostki kogeneracji;
2)
koszty inwestycyjne ponoszone w okresie przygotowania projektu i jego budowy wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną;
3)
koszty operacyjne ponoszone w okresie maksymalnego okresu wsparcia jednostki kogeneracji, o którym mowa w art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 2, 4-8 i art. 6 ust. 2-4;
4)
założenia dotyczące technicznych warunków pracy jednostki kogeneracji, w tym sprawności wytwarzania energii elektrycznej i ciepła.