Art. 101. - Promowanie energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.553 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 września 2023 r.
Art.  101. 
1. 
Wytwórca, który przed dniem 1 stycznia 2019 r. uzyskał stwierdzenie, o którym mowa w art. 43 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 95, w brzmieniu dotychczasowym, dla jednostki kogeneracji, w której została wytworzona energia elektryczna niepotwierdzona wydanym świadectwem pochodzenia z kogeneracji lub wytworzenie energii elektrycznej w tej jednostce po raz pierwszy nastąpiło po dniu 31 grudnia 2018 r., może uzyskać wsparcie wyłącznie odpowiednio w postaci premii gwarantowanej albo premii gwarantowanej indywidualnej, z uwzględnieniem art. 99 ust. 1 pkt 2.
2. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wytwórca może złożyć wniosek, o którym mowa w art. 30 ust. 1, lub pierwszy wniosek, o którym mowa w art. 37 ust. 1, dla tej jednostki kogeneracji, w terminie 60 dni po uzyskaniu lub zmianie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej albo uzyskaniu lub zmianie wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji albo po uzyskaniu lub zmianie wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego.
3. 
W przypadku wytwórcy, o którym mowa w ust. 1, okres wsparcia dla energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji dla jednostki, o której mowa w ust. 1, wynosi 15 lat, przy czym ten okres liczy się od pierwszego dnia po dniu uzyskania decyzji o dopuszczeniu, o której mowa w art. 30 ust. 4, albo decyzji o dopuszczeniu, o której mowa w art. 37 ust. 3, wytworzenia, wprowadzenia do sieci i sprzedaży energii elektrycznej z tej jednostki po uzyskaniu lub zmianie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej albo po uzyskaniu lub zmianie wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2037 r.
4. 
W przypadku wytwórcy, o którym mowa w ust. 1, okres wsparcia dla energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji dla jednostki, o której mowa w ust. 1, wchodzącej w skład źródła o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 1 MW oraz dla jednostki kogeneracji o mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW, opalanej metanem uwalnianym i ujmowanym przy dołowych robotach górniczych w czynnych, likwidowanych lub zlikwidowanych kopalniach węgla kamiennego, wynosi 15 lat, przy czym okres ten liczy się od dnia pierwszego, po dniu uzyskania decyzji o dopuszczeniu, o której mowa w art. 30 ust. 4, wytworzenia energii elektrycznej z tej jednostki po uzyskaniu lub zmianie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej albo uzyskaniu lub zmianie wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji albo po uzyskaniu lub zmianie wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2037 r.
5. 
Wytwórca, który wytworzył po raz pierwszy energię elektryczną po dniu 31 grudnia 2018 r., w jednostce kogeneracji, dla której przed dniem 1 stycznia 2019 r. nie uzyskał stwierdzenia, o którym mowa w art. 43 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 95, w brzmieniu dotychczasowym, w odniesieniu do tej jednostki kogeneracji, dla której rozpoczęcie prac nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2019 r., nie może uzyskać wsparcia na zasadach określonych w rozdziałach 3-5.
6. 
W przypadku gdy wytwórcy, o którym mowa w ust. 5, została wydana decyzja o dopuszczeniu, o której mowa w art. 19 ust. 1, albo decyzja o dopuszczeniu, o której mowa w art. 45 ust. 1, na skutek złożenia przez wytwórcę nieprawdziwych lub niepełnych informacji dotyczących daty rozpoczęcia prac w odniesieniu do jednostki kogeneracji, dla której wydano decyzję o dopuszczeniu, Prezes URE w drodze decyzji stwierdza utratę przez wytwórcę uprawnienia do wypłaty premii kogeneracyjnej albo premii kogeneracyjnej indywidualnej. Decyzja jest natychmiast wykonalna.