Prokuratura Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.38.346

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1950 r.

USTAWA
z dnia 20 lipca 1950 r.
o Prokuraturze Rzeczypospolitej Polskiej.

Urząd Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej.

W celu ugruntowania praworządności ludowej, ochrony mienia społecznego i ścigania przestępstw tworzy się urząd Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej.

Generalny Prokurator Rzeczypospolitej i jego organa stanowią Prokuraturę Rzeczypospolitej Polskiej.

Zakres działania Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej.

Generalny Prokurator Rzeczypospolitej:

1)
sprawuje nadzór nad ścisłym przestrzeganiem przepisów prawa przez wszystkie organy, władze i urzędy na szczeblu wojewódzkim, powiatowym i gminnym oraz przez jednostki gospodarki uspołecznionej, instytucje społeczne i poszczególnych obywateli,
2)
czuwa nad zgodnością z przepisami prawa aktów i innych czynności władz, urzędów, instytucji i jednostek gospodarki uspołecznionej, określonych w pkt 1,
3)
otacza ochroną prawa obywateli,
4)
czuwa nad prawidłowym i jednolitym stosowaniem przepisów prawa przez sądy w zakresie, przewidzianym w przepisach postępowania sądowego,
5)
wszczyna postępowanie karne, sprawuje nadzór nad śledztwem i popiera oskarżenie przed sądami,
6)
zarządza wykonywanie orzeczeń w sprawach karnych oraz sprawuje nadzór nad wykonaniem tych orzeczeń w zakładach penitencjarnych,
7)
podejmuje inne czynności niezbędne dla ochrony mienia społecznego oraz zapobiegania przestępczości.
1.
Generalny Prokurator Rzeczypospolitej może występować do Rady Państwa z wnioskami o wykładnię obowiązujących przepisów prawa i ustalenie zasad ich stosowania.
2.
Wykładnia i zasady stosowania prawa, ustalone przez Radę Państwa, mają moc powszechnie obowiązującą i podlegają ogłoszeniu w organie urzędowym, który określi Rada Państwa.

Organizacja i funkcjonowanie Urzędu Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej.

1.
Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej powołuje i odwołuje Rada Państwa.
2.
Zastępców Generalnego Prokuratora powołuje i odwołuje Przewodniczący Rady Państwa.
3.
Jednym z zastępców Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej jest Naczelny Prokurator Wojskowy, którego powołuje i odwołuje Przewodniczący Rady Państwa na wniosek Ministra Obrony Narodowej.
1.
Prokuratura Rzeczypospolitej Polskiej podlega Radzie Państwa i działa zgodnie z jej wytycznymi.
2.
Generalny Prokurator Rzeczypospolitej składa sprawozdania Radzie Państwa z działalności Prokuratury Rzeczypospolitej Polskiej.

Organami Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej są:

1)
zastępcy Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej, prokuratorzy i wiceprokuratorzy Generalnej Prokuratury oraz rederendarze śledczy,
2)
w województwach - prokuratorzy wojewódzcy oraz podlegli im wiceprokuratorzy i podprokuratorzy prokuratur wojewódzkich oraz w mieście st. Warszawie i w mieście Łodzi, referendarze śledczy i asesorowie prokuratury,
3)
w powiatach - prokuratorzy powiatowi i podlegli im podprokuratorzy prokuratur powiatowych, referendarze śledczy oraz asesorowie prokuratury.
1.
Prokuratorów Generalnej Prokuratury i prokuratorów wojewódzkich mianuje i zwalnia Przewodniczący Rady Państwa na wniosek Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej.
2.
Generalny Prokurator Rzeczypospolitej mianuje i zwalnia pozostałe osoby, wymienione w art. 7, z wyjątkiem zastępców Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej oraz prokuratorów Generalnej Prokuratury i prokuratorów wojewódzkich.
3.
Innych pracowników prokuratury mianuje i zwalnia Generalny Prokurator Rzeczypospolitej, który może swoje uprawnienia przekazać podległym mu organom.

Generalny Prokurator Rzeczypospolitej może osobiście przedsiębrać czynności, należące do zakresu działania prokuratury lub zlecić wykonanie podległym sobie organom.

1.
Akty lub inne czynności władz i urzędów, instytucji i jednostek gospodarki uspołecznionej, określonych w art. 3 pkt 1, sprzeczne z przepisami prawa lub instrukcjami i wytycznymi władz zwierzchnich, ulegają zaskarżeniu przez prokuratora do właściwej władzy nadrzędnej, co nie wstrzymuje wykonania zaskarżonych czynności.
2.
W postępowaniu sądowym prokurator działa w trybie, określonym w przepisach postępowania sądowego.

Organy Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej są w sprawowaniu swych funkcji niezawisłe od jakichkolwiek władz lub organów terenowych i podlegają Generalnemu Prokuratorowi.

Władze państwowe oraz organizacje społeczne i gospodarcze obowiązane są do udzielania pomocy Generalnemu Prokuratorowi Rzeczypospolitej i jego organom w sprawowaniu ich funkcji.

Instrukcje Rady Państwa określą sposób współdziałania Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej i jego organów z Najwyższą Izbą Kontroli i organami kontroli społecznej.

1.
Rada Państwa uchwali statut organizacyjny Prokuratury Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Generalny Prokurator Rzeczypospolitej wyda szczegółowe przepisy, dotyczące funkcjonowania Prokuratury Rzeczypospolitej Polskiej.
1.
Generalny Prokurator Rzeczypospolitej, jego zastępcy, prokuratorzy, wiceprokuratorzy, podprokuratorzy, referendarze śledczy, asesorowie oraz inni mianowani pracownicy prokuratury są pracownikami państwowymi i podlegają przepisom ustawy o państwowej służbie cywilnej, jeżeli niniejsza ustawa lub przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
2.
Rada Państwa określi dla pracowników, objętych ust. 1:
1)
tabelę stanowisk służbowych i grupy zasadniczego uposażenia dla poszczególnych stanowisk,
2)
zasady zaszeregowania do grup uposażenia zasadniczego,
3)
kwoty miesięcznego uposażenia zasadniczego dla poszczególnych grup oraz wysokość i zasady przyznawania dodatków do uposażenia.

Generalny Prokurator Rzeczypospolitej, jego zastępcy, prokuratorzy, wiceprokuratorzy, podprokuratorzy, referendarze śledczy i asesorowie podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej według regulaminu o odpowiedzialności dyscyplinarnej, uchwalonego przez Radę Państwa na wniosek Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej.

Budżet Prokuratury Rzeczypospolitej Polskiej stanowi osobną część budżetu Państwa.

Przepisy przejściowe i końcowe.

1.
Znosi się dotychczasowe organy Prokuratury przy sądach powszechnych.
2.
Znosi się Prokuraturę Najwyższego Trybunału Narodowego. Kompetencje Pierwszego Prokuratora i prokuratorów Najwyższego Trybunału Narodowego przechodzą na Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej.

Pracownicy dotychczasowych organów Prokuratury przy sądach powszechnych oraz Prokuratury Najwyższego Trybunału Narodowego przechodzą do służby w Prokuraturze Rzeczypospolitej Polskiej.

Do czasu powołania organów Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej w województwach i powiatach dotychczasowe organy Prokuratury sprawują nadal swe funkcje na podstawie obowiązujących dotąd przepisów z tym, że będą podlegały Generalnemu Prokuratorowi Rzeczypospolitej z dniem jego powołania.

Ustrój Prokuratury Wojskowej i stosunek służbowy Naczelnego Prokuratora Wojskowego do Ministra Obrony Narodowej określają dotychczasowe przepisy, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.

Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy tracą moc art. 231-254 włącznie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 lutego 1928 r. - prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr 102, poz. 863).

Wykonanie ustawy porucza się Radzie Państwa i Prezesowi Rady Ministrów oraz Ministrom: Obrony Narodowej, Sprawiedliwości i Finansów.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.