Programy specjalne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.638

Akt obowiązujący
Wersja od: 19 maja 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ 1
z dnia 14 maja 2014 r.
w sprawie programów specjalnych

Na podstawie art. 66b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa szczegółowe zasady organizacji i realizacji programów specjalnych, zakres ich stosowania, sposób wyłaniania i doboru uczestników programów specjalnych oraz sposób finansowania tych programów z Funduszu Pracy.
1.
Opracowanie programu specjalnego poprzedza się przeprowadzeniem diagnozy osób bezrobotnych lub osób poszukujących pracy w zakresie ich sytuacji zawodowej, z uwzględnieniem analizy potrzeb lokalnego rynku pracy.
2.
Diagnoza, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności ustalenie:
1)
kwalifikacji, doświadczenia zawodowego, kompetencji i umiejętności praktycznych;
2)
przeciwwskazań do wykonywania pracy na danym stanowisku;
3)
problemu zawodowego i innych przeszkód utrudniających podjęcie zatrudnienia lub utrzymanie miejsca pracy;
4)
potrzeb i oczekiwań w zakresie aktywizacji zawodowej.
Wyłonienia i doboru uczestników programu specjalnego oraz określenia zakresu i form niezbędnego wsparcia dokonuje się na podstawie diagnozy, o której mowa w § 2.
Określając zakres i formy pomocy w ramach programu specjalnego, planuje się działania łączące usługi lub instrumenty rynku pracy ze specyficznymi elementami wspierającymi zatrudnienie.
1.
Projekt programu specjalnego zawiera:
1)
charakterystykę uczestników programu specjalnego i kryteria ich doboru;
2)
opis działań łączących usługi rynku pracy lub instrumenty rynku pracy ze specyficznymi elementami wspierającymi zatrudnienie, z uzasadnieniem potrzeby ich zastosowania i przewidywanych skutków dla zatrudnienia lub utrzymania miejsc pracy;
3)
wykaz podmiotów współpracujących przy realizacji programu specjalnego na podstawie porozumienia, o którym mowa w § 6, oraz określenie ich zadań;
4)
kalkulację planowanych kosztów realizacji programu specjalnego oraz źródła finansowania ogółem i odrębnie dla każdego zadania, w tym wydatki na specyficzne elementy wspierające zatrudnienie, które mogą obejmować w szczególności zakup środków trwałych, materiałów lub usług, niezbędnych w procesie aktywizacji zawodowej lub utrzymaniu miejsc pracy;
5)
harmonogram realizacji poszczególnych zadań oraz wydatkowania środków;
6)
przewidywaną efektywność kosztową i zatrudnieniową programu specjalnego;
7)
opis prowadzenia kontroli programu specjalnego i zakres monitorowania jego realizacji;
8)
propozycję działań w przypadku wystąpienia zagrożenia realizacji programu specjalnego.
2.
Program specjalny może mieć budowę modułową, w celu umożliwienia dokonywania zmian zakresu, sposobu i harmonogramu realizacji oraz finansowania programu.
3.
Moduł programu specjalnego może stanowić zespół zadań tworzących logiczną całość w danym zakresie, realizowanych według ustalonego harmonogramu.
W przypadku realizacji programu specjalnego we współpracy z innymi organizacjami, podmiotami zajmującymi się problematyką rynku pracy lub z pracodawcami starosta zawiera pisemne porozumienie dotyczące realizacji programu specjalnego, określające w szczególności zadania realizowane przez poszczególne podmioty lub pracodawców, wysokość środków przeznaczonych na realizację poszczególnych zadań i źródła ich finansowania.
1.
Program specjalny może być realizowany przez więcej niż jeden powiatowy urząd pracy.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, program specjalny jest współfinansowany na warunkach określonych w porozumieniu.
O terminie rozpoczęcia programu specjalnego starosta informuje podmioty współpracujące przy jego realizacji.
1.
Starosta, na podstawie bieżących analiz rynku pracy oraz monitoringu przebiegu realizacji programu specjalnego, może dokonywać zmian w zakresie, sposobie oraz harmonogramie realizacji i finansowania programu specjalnego, o ile są niezbędne dla uzyskania zamierzonych celów.
2.
Zmiany w programie specjalnym, o których mowa w ust. 1, starosta uzgadnia z podmiotami współpracującymi przy jego realizacji.
3.
Starosta może podjąć decyzję o wstrzymaniu realizacji programu specjalnego, jeżeli osiągnięcie zakładanej w programie specjalnym efektywności kosztowej i zatrudnieniowej jest niemożliwe.
4.
W przypadku programu specjalnego realizowanego we współpracy z innymi organizacjami, podmiotami zajmującymi się problematyką rynku pracy lub z pracodawcami starosta przesyła informację o wstrzymaniu realizacji programu wraz z podaniem przyczyn uzasadniających jego decyzję.
1.
Pomoc w ramach programu specjalnego stanowi pomoc de minimis spełniającą przesłanki określone we właściwych przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy de minimis oraz pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
2.
Podmiot ubiegający się o pomoc de minimis wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy przedstawia staroście informacje, zaświadczenia lub oświadczenia w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.).
1.
Jeżeli starosta wystąpi z wnioskiem, o którym mowa w art. 66a ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, decyzję o realizacji programu specjalnego starosta podejmuje po otrzymaniu informacji o przyznaniu dodatkowych środków z rezerwy dysponenta Funduszu Pracy.
2.
W przypadku przyznania niższych niż wnioskowane lub odmowy przyznania dodatkowych środków z rezerwy dysponenta Funduszu Pracy starosta dokonuje zmian w projekcie programu specjalnego i realizuje program specjalny w ramach limitu, o którym mowa w art. 66a ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, albo rezygnuje z jego realizacji.
Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 marca 2009 r. w sprawie programów specjalnych (Dz. U. Nr 50, poz. 401 oraz z 2011 r. Nr 133, poz. 775).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 maja 2014 r.
1 Minister Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej - praca, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 248, poz. 1485).