Art. 19. - Produkcja win, moszczów winnych i miodów pitnych oraz obrót tymi produktami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.58.462

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1989 r.
Art.  19.
1.
Naczynia z winem, moszczem winnym i miodem pitnym, wprowadzone do obrotu, powinny być zaopatrzone w etykiety, na których należy podać:
a)
rodzaj napoju (wino gronowe, wino mszalne, wino owocowe, wino wzmocnione gronowe lub owocowe, wino ziołowe gronowe lub owocowe, moszcz winny, miód pitny, miód pitny gronowy lub owocowy),
b)
nazwę i adres wytwórni, a w razie rozlewu win, moszczów winnych i miodów pitnych poza wytwórnią - nazwę i adres przedsiębiorstwa rozlewającego,
c)
zawartość napoju w litrach.
2.
Odchylenie rzeczywistej zawartości napoju w naczyniu od podanej na etykiecie nie może przekraczać 2% w temperaturze 15°C. Ponadto na etykiecie może być podana moc, rok produkcji i nazwa wina.
3.
Jeżeli na etykietach podana jest moc wina, moszczu winnego lub miodu pitnego, wówczas moc rzeczywista napoju, zawartego w naczyniu, nie może być niższa od mocy zadeklarowanej więcej niż o 1/2°C.
4.
W przypadkach mieszania win, pochodzących z różnych okresów produkcji, na etykietach wolno podawać rok produkcji wina najpóźniej wyprodukowanego.
5.
Oryginalne etykiety sprowadzane z zagranicy mogą być używane wyłącznie do odpowiadających im win zagranicznych. Brakujące oznaczenia, przewidziane w niniejszej ustawie, należy umieszczać na tych etykietach lub na dodatkowych naklejkach.
6.
Nazwy geograficzne win gronowych muszą odpowiadać miejscu pochodzenia winogron. Wina pochodzenia zagranicznego korzystają z nazw geograficznych, uznanych w ich kraju pochodzenia, a prawidłowo notyfikowanych Rządowi Polskiemu.
7.
Zabrania się używania dla win krajowych owocowych wszelkich nazw regionalnych zagranicznych. Nazwy "Vermouth" i "Maślacz" są dozwolone.
8.
Zabrania się używania bez zezwolenia na etykietach z winem, moszczem winnym i miodem pitnym nazw i określeń, które by przypisywały tym napojom właściwości lecznicze.