Produkcja, przywóz i używanie bieli ołowianej, siarczanu ołowiu oraz innych związków ołowiu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.62.544

Akt utracił moc

Wersja od: 12 lipca 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 30 czerwca 1927 r.

w sprawie produkcji, przywozu i używania bieli ołowianej, siarczanu ołowiu oraz innych związków ołowiu.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Zakładanie nowych fabryk bieli ołowianej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jest wzbronione.

Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej oraz Ministrem Spraw Wewnętrznych może w razie uzasadnionej potrzeby pozwolić na założenie nowej fabryki bieli ołowianej.

Art.  2.

Przywóz z zagranicy bieli ołowianej, siarczanu ołowiu oraz innych produktów, zawierających te związki ołowiu, dozwolony jest tylko na podstawie pozwolenia Ministra Skarbu, wydanego w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Przemysłu i Handlu.

Zakaz powyższy nie dotyczy przywozu farb artystycznych w postaci gotowej do użytku.

Art.  3.

Stosowanie bieli ołowianej, siarczanu ołowiu oraz innych produktów, zawierających te związki ołowiu, jest wzbronione w malarstwie budowlanem wewnątrz budynków.

Zakaz ten nie dotyczy:

a) wykonywania robót malarskich wewnątrz dworców kolejowych i tych zakładów przemysłowych, co do których inspektor pracy w porozumieniu z właściwą władzą sanitarną uzna w myśl przepisów, wydanych na podstawie punktu 3 art. 6 niniejszego rozporządzenia, stosowanie produktów wymienionych w ustępie 1-ym za niezbędne. Inspektor pracy winien uprzednio zasięgnąć opinji organizacyj pracodawców i pracowników;

b) stosowania barwników białych, zawierających najwyżej 2% czystego ołowiu.

Używanie bieli ołowianej, siarczanu ołowiu i innych produktów, zawierających te związki ołowiu, jest dozwolone w malarstwie artystycznem i dekoracyjnem.

Art.  4.

Zatrudnianie młodocianych poniżej lat 18 oraz kobiet w malarstwie przemysłowem przy wszelkich robotach, związanych z użyciem produktów, zawierających biel ołowianą i siarczan ołowiu, jest wzbronione.

Okręgowy inspektor pracy może w porozumieniu z wojewodą, po zasięgnięciu opinji organizacyj pracodawców i pracowników, zezwolić na zatrudnienie osób poniżej lat 18 w celu nauki zawodowej przy robotach wymienionych w punkcie a ustępu 2 i w ustępie 3 art. 3.

Art.  5.

Pracownikom malarskim wolno używać produktów, zawierających biel ołowianą i siarczan ołowiu tylko w postaci pasty lub farby gotowej do użytku.

Przygotowanie proszku i kryształków past i farb, zawierających produkty wymienione w ustępie pierwszym, dozwolone jest tylko w specjalnych dostosowanych do tego pomieszczeniach i urządzeniach.

Zakazane jest szlifowanie i skrobanie na sucho powierzchni krytych produktami, zawierającemi biel ołowianą i siarczan ołowiu.

Art.  6.

Ministrowie Pracy i Opieki Społecznej, Przemysłu i Handlu i Spraw Wewnętrznych łącznie, a co do zakładów podległych poszczególnym ministrom w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami wydadzą zgodnie z postanowieniami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o zapobieganiu chorobom zawodowym i ich zwalczaniu:

1) przepisy w sprawie urządzenia fabryk bieli ołowianej oraz innych związków ołowiu;

2) przepisy higjeny i bezpieczeństwa, jakim odpowiadać powinny pomieszczenia, w których przygotowywane są gotowe do użytku farby i pasty, zawierające biel ołowianą, siarczan ołowiu i inne produkty, związki te zawierające i w których prowadzone są roboty malarskie przy użyciu tych farb i past;

3) przepisy normujące używanie bieli ołowianej przy wykonywaniu robót malarskich wewnątrz dworców kolejowych i zakładów przemysłowych (punkt a ustępu 2 art. 3) po zasięgnięciu opinji organizacyj zawodowych pracowników i pracodawców;

4) przepisy o środkach bezpieczeństwa i higjeny pracy, które powinny być przestrzegane przez pracowników przy stosowaniu produktów, zawierających biel ołowianą, siarczan ołowiu i inne związki ołowiu, oraz przepisy, zapewniające pracownikom tym warunki, umożliwiające przestrzeganie czystości, w szczególności przepisy co do umywalni, ubrań robotniczych przy pracy, przechowywania odzieży i t. d.

Przepisy wymienione w p.p. 3 i 4 niniejszego artykułu winny być przez kierownika przedsiębiorstwa odczytane, wyjaśnione i wręczone każdemu robotnikowi, który przy pracy używa powyższych produktów; powinny one również być wywieszone na widocznem miejscu w zakładach pracy.

Art.  7.

Zgłaszanie wypadków zatrucia ołowiem, postępowanie władz nadzorczych w razie takiego zgłoszenia oraz badanie zdrowia pracowników, narażonych na zatrucie ołowiem, odbywać się będzie na podstawie odpowiednich przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o zapobieganiu chorobom zawodowym i ich zwalczaniu.

Art.  8.

Winny przekroczenia przepisów art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 i art. 5 niniejszego rozporządzenia oraz przepisów, wydanych na podstawie art. 6 niniejszego rozporządzenia, będzie karany-o ile dany czyn nie ulega karze surowszej w myśl innych przepisów-grzywną do 2.000 zł. i aresztem do 6 tygodni lub jedną z tych kar.

Powołanymi do wnioskowania kar są inspektorzy pracy i inne władze właściwe.

Władza orzekająca oznaczy w orzeczeniu na wypadek niemożności ściągnięcia grzywny karę zastępczego aresztu według słusznego uznania, jednak nie ponad 6 tygodni.

Art.  9.

Obok kary, przewidzianej w art. 8, należy orzec konfiskatę bezprawnie wyprodukowanych wyrobów oraz materjałów, służących do ich wytwarzania.

Jeżeli ścigania lub skazanie winnego jest niemożliwe, należy orzec samoistnie o konfiskacie.

Art.  10.

Do orzekania o przestępstwach, przewidzianych w art. 8, z wyjątkiem wypadków oznaczonych w art. 12, powołane są władze administracyjne I-ej instancji.

Przeciwko orzeczeniom władz administracyjnych I-ej instancji można w ciągu dni siedmiu od dnia doręczenia orzeczenia wnieść na ręce tej władzy żądanie przekazania sprawy właściwemu sądowi powiatowemu (pokoju), który postąpi według przepisów postępowania, obowiązujących w I-ej instancji sądowej.

Wyrok sądu okręgowego wydany w II-ej instancji nie ulega zaskarżeniu.

Art.  11.

Na obszarze województw poznańskiego i pomorskiego stosuje się przepisy o wydawaniu policyjnych mandatów karnych.

Art.  12.

Kierownicy zakładów pracy państwowych, samorządowych lub znajdujących się pod zarządem państwowym winni przestępstw przewidzianych w art. 8 podlegają karom wyłącznie w drodze sądowej.

Art.  13.

Do orzeczenia o samoistnej konfiskacie, przewidzianej w art. 9 ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 10-12.

Art.  14.

Przedmioty, ulegające konfiskacie w myśl niniejszego rozporządzenia, może władza administracyjna zająć.

Art.  15.

Winny naruszenia przepisów art. 4 będzie karany-o ile dany czyn nie ulega karze surowszej w myśl innych postanowień-grzywną do 2.000 zł. i aresztem do sześciu tygodni lub jedną z tych kar.

Właściwe do orzekania są sądy powiatowe (pokoju).

Art.  16.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego powierza się Ministrom: Pracy i Opieki Społecznej, Przemysłu i Handlu, Spraw Wewnętrznych, Sprawiedliwości i Skarbu-każdemu we właściwym zakresie działania, a co do zakładów podległych poszczególnym ministrom w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

Art.  17.

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem województwa śląskiego i wchodzi w życie w 6 miesięcy po dniu ogłoszenia. Z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą postanowienia z niem sprzeczne. Postanowienia dotąd obowiązujące, sprzeczne z przepisami, wydanemi na podstawie niniejszego rozporządzenia, tracą moc z chwilą wejścia w życie wspomnianych przepisów.

Na obszarze województwa śląskiego rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w terminie, oznaczonym przez Sejm Śląski.