Dział 2 - Korzystanie z wód - Prawo wodne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1478 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 2024 r. do: 30 czerwca 2024 r.

DZIAŁ  II

Korzystanie z wód

Rozdział  1

Korzystanie z wód i usługi wodne

Art.  29.  [Ogólne zasady korzystania z wód]

Korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu wód i ekosystemów od nich zależnych, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie, w szczególności nie może naruszać ustaleń planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, powodować marnotrawstwa wody lub marnotrawstwa energii wody, a także nie może wyrządzać szkód.

Art.  30.  [Wykorzystywanie wód podziemnych]

Wody podziemne wykorzystuje się przede wszystkim do zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi.

Art.  31.  [Dopuszczalność korzystania z każdej wody]

1. Dopuszcza się korzystanie z każdej wody w rozmiarze i w czasie wynikających z konieczności:

1) zwalczania poważnych awarii, klęsk żywiołowych, pożarów lub innych miejscowych zagrożeń;

2) zapobieżenia poważnemu i nagłemu niebezpieczeństwu grożącemu życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości, którego w inny sposób nie można uniknąć.

2. W sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w ustawie z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. z 2023 r. poz. 190), wojewoda może, w drodze aktu prawa miejscowego, określić rozmiar i czas korzystania z każdej wody na potrzeby, o których mowa w ust. 1.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie uprawniają do wykonywania urządzeń wodnych bez wymaganej zgody wodnoprawnej.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz w czasie suszy lub niskiego stanu wód nie ponosi się opłaty podwyższonej, o której mowa w art. 280 pkt 2.

5. W przypadku wprowadzenia stanu klęski żywiołowej, w celu zapobieżenia skutkom powodzi lub suszy, wojewoda może, w drodze aktu prawa miejscowego, wprowadzić czasowe ograniczenia w korzystaniu z wód, w szczególności w zakresie poboru wód lub wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, a także zmiany sposobu gospodarowania wodą w zbiornikach retencyjnych.

6. Wprowadzenie czasowych ograniczeń, o których mowa w ust. 5, zawiesza wykonywanie uprawnień wynikających z pozwoleń wodnoprawnych.

7. Za szkody powstałe na skutek wprowadzenia czasowego ograniczenia w korzystaniu z wód lub zmiany sposobu gospodarowania wodą w zbiornikach retencyjnych oraz za szkody powstałe na skutek zawieszenia wykonywania uprawnień wynikających z pozwoleń wodnoprawnych zakładom nie przysługuje odszkodowanie.

Art.  32.  [Zasada powszechnego korzystania z wód]

1. Każdemu przysługuje prawo do powszechnego korzystania z publicznych śródlądowych wód powierzchniowych, morskich wód wewnętrznych oraz z wód morza terytorialnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.

2. Powszechne korzystanie z wód służy do zaspokajania potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, bez stosowania specjalnych urządzeń technicznych, a także do wypoczynku, uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, amatorskiego połowu ryb.

3. Rada gminy może wprowadzić, w drodze uchwały będącej aktem prawa miejscowego, powszechne korzystanie z wód powierzchniowych innych niż wymienione w ust. 1, służące zaspokajaniu wyłącznie potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego i ustalić dopuszczalny zakres tego korzystania.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, właścicielowi wód przysługuje z budżetu gminy odszkodowanie na warunkach określonych w art. 469.

Art.  33.  [Prawo właściciela gruntu do zwykłego korzystania z wód]

1. Właścicielowi gruntu przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód stanowiących jego własność oraz z wód podziemnych znajdujących się w jego gruncie.

2. Prawo do zwykłego korzystania z wód nie uprawnia do wykonywania urządzeń wodnych bez wymaganej zgody wodnoprawnej.

3. Zwykłe korzystanie z wód służy zaspokojeniu potrzeb własnego gospodarstwa domowego lub własnego gospodarstwa rolnego.

4. Zwykłe korzystanie z wód obejmuje:

1) pobór wód podziemnych lub wód powierzchniowych w ilości średniorocznie nieprzekraczającej 5 m³ na dobę;

2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi w ilości nieprzekraczającej łącznie 5 m³ na dobę.

Art.  34.  [Szczególne korzystanie z wód]

Szczególnym korzystaniem z wód jest korzystanie z wód wykraczające poza powszechne korzystanie z wód oraz zwykłe korzystanie z wód, obejmujące:

1) odwadnianie gruntów i upraw;

2) użytkowanie wody znajdującej się w stawach i rowach;

3) wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych będących własnością innych podmiotów ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 100 ust. 1;

4) wykonywanie na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m² robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie naturalnej retencji terenowej przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej;

5) rybackie korzystanie ze śródlądowych wód powierzchniowych;

6) wykorzystywanie wód do celów żeglugi oraz spławu;

7) przerzuty wód oraz sztuczne zasilanie wód podziemnych;

8) wydobywanie z wód powierzchniowych, w tym z morskich wód wewnętrznych wraz z wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej oraz wód morza terytorialnego, kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, a także wycinanie roślin z wód lub brzegu;

9) (uchylony);

10) chów ryb w sadzach;

11) zapewnienie wody dla funkcjonowania urządzeń umożliwiających migrację ryb;

12) korzystanie z wód do nawadniania gruntów lub upraw, a także na potrzeby działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 333), w ilości większej niż średniorocznie 5 m³ na dobę;

13) korzystanie z wód na potrzeby działalności gospodarczej, innej niż działalność rolnicza w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym;

14) rolnicze wykorzystanie ścieków, jeżeli ich łączna ilość jest większa niż 5 m³ na dobę;

15) chów lub hodowlę ryb oraz innych organizmów wodnych w sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na wodach płynących, przeznaczonych na te cele.

16) (uchylony).

Art.  35.  [Zapewnienie dostępu do usług wodnych]

1. Usługi wodne polegają na zapewnieniu gospodarstwom domowym, podmiotom publicznym oraz podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą możliwości korzystania z wód w zakresie wykraczającym poza zakres powszechnego korzystania z wód, zwykłego korzystania z wód oraz szczególnego korzystania z wód.

2. Gospodarstwom domowym, podmiotom publicznym oraz podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą zapewnia się dostęp do usług wodnych na zasadach określonych w przepisach ustawy.

3. Usługi wodne obejmują:

1) pobór wód podziemnych lub wód powierzchniowych;

2) piętrzenie, magazynowanie lub retencjonowanie wód podziemnych i wód powierzchniowych oraz korzystanie z tych wód;

3) uzdatnianie wód podziemnych i powierzchniowych oraz ich dystrybucję;

4) odbiór i oczyszczanie ścieków;

5) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, obejmujące także wprowadzanie ścieków do urządzeń wodnych;

6) korzystanie z wód do celów energetyki, w tym energetyki wodnej;

7) odprowadzanie do wód lub do urządzeń wodnych - wód opadowych lub roztopowych, ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo w systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast;

8) trwałe odwadnianie gruntów, obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych, a także odprowadzanie do wód - wód pochodzących z odwodnienia gruntów w granicach administracyjnych miast;

9) odprowadzanie do wód lub do ziemi wód pobranych i niewykorzystanych.

Art.  36.  [Obowiązek stosowania przyrządów lub systemów pomiarowych do pomiaru ilości pobranych wód lub wprowadzanych ścieków]

1. Podmiot korzystający z usług wodnych dokonujący poboru wód powierzchniowych lub podziemnych w ramach usług wodnych jest obowiązany do stosowania przyrządów pomiarowych umożliwiających pomiar ilości pobranych wód.

2. Podmiot korzystający z usług wodnych wprowadzający ścieki do wód lub do ziemi w ramach usług wodnych jest obowiązany do stosowania przyrządów pomiarowych lub systemów pomiarowych umożliwiających pomiar ilości i temperatury wprowadzonych ścieków, jeżeli wprowadza do wód lub do ziemi ścieki w ilości średniej dobowej powyżej 0,01 m³/s.

3. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują właścicieli gruntów, którym przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód, o którym mowa w art. 33.

4. Wody Polskie wyposażają podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, na własny koszt w przyrządy pomiarowe umożliwiające pomiar ilości pobranych wód lub pomiar ilości i temperatury wprowadzonych ścieków.

5. Podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, za zgodą Wód Polskich, mogą wyposażyć się na własny koszt w przyrządy pomiarowe umożliwiające pomiar ilości pobranych wód lub pomiar ilości i temperatury wprowadzonych ścieków.

6. Jeżeli wyniki kontroli gospodarowania wodami wskazują, że właściciele gruntów, którym przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód, o którym mowa w art. 33:

1) dokonują poboru wód podziemnych lub wód powierzchniowych w ilości średniorocznie przekraczającej 5 m³ na dobę,

2) wprowadzają ścieki do wód lub do ziemi w ilości przekraczającej łącznie 5 m³ na dobę

- Wody Polskie mogą, na własny koszt, wyposażyć tych właścicieli gruntów w przyrządy pomiarowe umożliwiające pomiar ilości pobranych wód lub pomiar ilości wprowadzonych ścieków.

7. Właściciele gruntów, którym przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód, o którym mowa w art. 33, dokonujący poboru wód lub wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, o którym mowa w ust. 6, są obowiązani zapewnić dostęp do nieruchomości w zakresie niezbędnym do wyposażenia ich w przyrządy pomiarowe.

Rozdział  2

Wody wykorzystywane do kąpieli

Art.  37.  [Określenie sezonu kąpielowego i wykazu kąpielisk; wniosek o umieszczenie kąpieliska w wykazie kąpielisk]

1. Rada gminy określa, w drodze uchwały będącej aktem prawa miejscowego, corocznie do dnia 20 maja sezon kąpielowy, który obejmuje okres między 1 czerwca a 30 września.

2. Rada gminy określa, w drodze uchwały będącej aktem prawa miejscowego, corocznie do dnia 20 maja wykaz kąpielisk na terenie gminy lub na polskich obszarach morskich przyległych do danej gminy.

3. Organizator kąpieliska do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego sezon kąpielowy, w którym kąpielisko ma być otwarte, przekazuje wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta wniosek o umieszczenie w wykazie kąpielisk, o którym mowa w ust. 2, wydzielonego fragmentu wód powierzchniowych, na którym planuje utworzyć kąpielisko.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres organizatora;

2) nazwę i adres kąpieliska oraz opis granicy kąpieliska na aktualnej mapie topograficznej albo ortofotomapie lub wykaz współrzędnych punktów załamania granicy kąpieliska;

3) wskazanie długości linii brzegowej kąpieliska;

4) wskazanie przewidywanej maksymalnej liczby osób korzystających dziennie z kąpieliska;

5) wskazanie terminów otwarcia i zamknięcia kąpieliska;

6) opis infrastruktury kąpieliska, w tym urządzeń sanitarnych;

7) wskazanie sposobu gospodarki odpadami.

5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się:

1) kopię zgłoszenia wodnoprawnego, o którym mowa w art. 394 ust. 1 pkt 4, wraz z zaświadczeniem o niezgłoszeniu sprzeciwu, o którym mowa w art. 423 ust. 9;

2) informacje dotyczące planowanego kąpieliska:

a) aktualny profil wody w kąpielisku,

b) status kąpieliska w poprzednim sezonie kąpielowym (czynne, nieczynne) albo wzmianka, że wniosek dotyczy kąpieliska nowo utworzonego,

c) ocena jakości wody i klasyfikacja wody w kąpielisku w poprzednim sezonie kąpielowym, jeżeli wniosek dotyczy istniejącego kąpieliska,

d) udogodnienia i środki podjęte w celu promowania kąpieli;

3) zgodę właściciela wód oraz właściciela gruntu przylegającego do kąpieliska na utworzenie kąpieliska.

6. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, jest niekompletny, wójt, burmistrz lub prezydent miasta wzywa do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

7. W przypadku braku uzupełnienia, o którym mowa w ust. 6, w wyznaczonym terminie wniosek, o którym mowa w ust. 3, pozostawia się bez rozpatrzenia.

8. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przygotowuje projekt uchwały, o której mowa w ust. 2, obejmujący wykaz planowanych kąpielisk, sporządzony po rozpatrzeniu wniosków, o których mowa w ust. 3, oraz wykaz wydzielonych fragmentów wód powierzchniowych, na których planuje utworzyć kąpieliska, dla których będzie organizatorem.

9. W przypadku gdy organizatorem kąpieliska jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta, przepisy ust. 5 stosuje się odpowiednio.

10. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta podaje do publicznej wiadomości projekt uchwały, o której mowa w ust. 2, w sposób zwyczajowo przyjęty, określając formę, miejsce i termin składania uwag oraz propozycji zmian do tego projektu uchwały, nie krótszy niż 21 dni od dnia podania do publicznej wiadomości.

11. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta rozpatruje uwagi oraz propozycje, o których mowa w ust. 10, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia upływu terminu ich składania.

12. Projekt uchwały, o której mowa w ust. 2, wraz z wnioskami, o których mowa w ust. 3, i dokumentami, o których mowa w ust. 5, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, najpóźniej do dnia 28 lutego, przekazuje do zaopiniowania Wodom Polskim, właścicielowi wód oraz właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Środowiska i państwowemu powiatowemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu, a w przypadku kąpieliska położonego na: terenie parku narodowego - także dyrektorowi parku narodowego, polskich obszarach morskich - także właściwemu dyrektorowi urzędu morskiego, śródlądowej drodze wodnej - także właściwemu dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej. Wody Polskie, właściciel wód, właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska, państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny, dyrektor parku narodowego, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej oraz dyrektor urzędu morskiego wyrażają opinie do przekazanego projektu uchwały, o której mowa w ust. 2, w terminie 14 dni. Brak opinii w tym terminie uznaje się za wyrażenie opinii pozytywnej.

13. Na obszarze parku narodowego kąpielisko może zostać utworzone, jeżeli nie sprzeciwiają się temu postanowienia planu ochrony parku narodowego albo planu zadań ochronnych oraz zasady udostępniania parku narodowego.

Art.  38.  [Ewidencja kąpielisk]

1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta prowadzi i aktualizuje ewidencję kąpielisk.

2. W ewidencji kąpielisk zamieszcza się następujące informacje dotyczące kąpieliska:

1) zawarte w wykazie kąpielisk;

2) o ocenie bieżącej i sezonowej jakości wody w kąpielisku oraz klasyfikacji;

3) o zakazie kąpieli i zaleceniach wydanych przez właściwego państwowego powiatowego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego.

3. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta wpisuje kąpieliska lub aktualizuje wpis do ewidencji kąpielisk w terminie:

1) 14 dni od dnia podjęcia uchwały, o której mowa w art. 37 ust. 2;

2) 2 dni od dnia zgłoszenia, o którym mowa w ust. 4;

3) 2 dni od dnia otrzymania informacji, o których mowa w art. 41 ust. 2.

4. Organizator kąpieliska jest obowiązany niezwłocznie zgłosić zmianę posiadanych informacji zawartych w ewidencji kąpielisk.

5. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przechowuje dokumenty stanowiące podstawę wpisu do ewidencji kąpielisk, w tym wnioski, o których mowa w art. 37 ust. 3, wraz z załącznikami, oraz zgłoszenia, o których mowa w ust. 4, przez okres 10 lat od dnia wpisu kąpieliska do tej ewidencji.

6. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany do nieodpłatnego przekazywania informacji zawartych w ewidencji kąpielisk na wniosek właściciela wód, właściciela gruntu przylegającego do kąpieliska, właściwego państwowego powiatowego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego lub organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami.

7. Prowadzenie ewidencji kąpielisk i przekazywanie informacji zawartych w tej ewidencji jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.

Art.  39.  [Utworzenie miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli]

1. Miejsce okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli, funkcjonujące przez okres nie dłuższy niż 30 kolejnych dni w roku kalendarzowym, może zostać utworzone w przypadku, gdy nie jest uzasadnione utworzenie kąpieliska.

2. Utworzenie miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli wymaga zgłoszenia wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwemu ze względu na planowaną lokalizację tego miejsca. Wniesienie tego zgłoszenia oznacza także dokonanie za pośrednictwem wójta, burmistrza lub prezydenta miasta zgłoszenia wodnoprawnego na wyznaczenie miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli w zakresie i na warunkach wskazanych w zgłoszeniu utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli.

3. Organizator może utworzyć miejsce okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli, jeżeli wójt, burmistrz lub prezydent miasta nie wniesie sprzeciwu, w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, albo przed upływem terminu na wniesienie sprzeciwu przekaże zawiadomienie o braku sprzeciwu.

4. Zgłoszenie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

1) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres i siedzibę organizatora miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli;

2) nazwę i adres miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli oraz opis granicy miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli na aktualnej mapie topograficznej albo ortofotomapie lub wykaz współrzędnych punktów załamania granicy miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli;

3) wskazanie długości linii brzegowej miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli;

4) wskazanie przewidywanej maksymalnej liczby osób korzystających dziennie z miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli;

5) wskazanie sezonu kąpielowego dla miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, w tym terminów otwarcia i zamknięcia tego miejsca;

6) opis infrastruktury miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, w tym urządzeń sanitarnych i dostępności tego miejsca dla osób niepełnosprawnych;

7) wskazanie sposobu gospodarki odpadami dla miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli.

5. Do zgłoszenia utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:

1) zgodę właściciela wód oraz właściciela gruntu przylegającego do planowanego miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli na utworzenie miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli;

2) uzasadnienie braku potrzeby utworzenia kąpieliska;

3) poświadczenia wniesienia opłaty za zgłoszenie wodnoprawne;

4) zgodę właściciela sztucznego zbiornika wodnego, w przypadku gdy utworzenie miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli ma nastąpić na terenie sztucznego zbiornika wodnego.

6. Jeżeli zgłoszenie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, jest niekompletne, wójt, burmistrz lub prezydent miasta wzywa do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

7. W przypadku niezastosowania się w terminie do wezwania, o którym mowa w ust. 6, wójt, burmistrz lub prezydent miasta wnosi sprzeciw, w drodze decyzji.

8. Zgłoszenie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 5, wójt, burmistrz lub prezydent miasta przekazuje:

1) w celu przyjęcia zgłoszenia wodnoprawnego organowi właściwemu w sprawach zgłoszeń wodnoprawnych, jednocześnie informując o tym fakcie organizatora miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli;

2) do zaopiniowania właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Środowiska i państwowemu powiatowemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu, a w przypadku miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli położonego na: terenie parku narodowego - także dyrektorowi parku narodowego, śródlądowej drodze wodnej - także właściwemu dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej, polskich obszarach morskich - także właściwemu terytorialnie dyrektorowi urzędu morskiego.

9. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska, państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny, dyrektor parku narodowego, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej i dyrektor urzędu morskiego wyrażają opinie do przekazanego zgłoszenia utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, w terminie 7 dni od dnia otrzymania zgłoszenia utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli od wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Brak opinii w tym terminie uznaje się za wyrażenie opinii pozytywnej.

10. Do zgłoszenia wodnoprawnego nie stosuje się przepisów art. 421, art. 422 i art. 423 ust. 5 pkt 2 w zakresie odnoszącym się do art. 396 ust. 1 pkt 7 i 8, a dodatkowo:

1) termin na wniesienie sprzeciwu od zgłoszenia wodnoprawnego wynosi 21 dni od dnia otrzymania zgłoszenia wodnoprawnego od wójta, burmistrza lub prezydenta miasta;

2) sprzeciw od zgłoszenia wodnoprawnego doręcza się organizatorowi oraz właściwemu w sprawie zgłoszenia utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta;

3) w przypadku braku wniesienia sprzeciwu od zgłoszenia wodnoprawnego - organ właściwy w sprawach zgód wodnoprawnych przekazuje w terminie 21 dni od dnia otrzymania zgłoszenia wodnoprawnego od wójta, burmistrza lub prezydenta miasta informację o tym fakcie właściwemu w sprawie zgłoszenia utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, a także organizatorowi.

11. W przypadku gdy decyzja w sprawie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 423 ust. 5, stanie się prawomocna, umarza się z mocy prawa postępowanie w sprawie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli.

12. Na obszarze parku narodowego miejsce okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli może zostać utworzone, jeżeli nie sprzeciwiają się temu postanowienia planu ochrony parku narodowego albo planu zadań ochronnych oraz zasady udostępniania parku narodowego.

13. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta wnosi sprzeciw, w przypadku gdy:

1) przemawia za tym ważny interes publiczny;

2) jest uzasadnione utworzenie kąpieliska, w szczególności gdy w sezonie kąpielowym, którego dotyczy zgłoszenie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, na wniosek tego samego organizatora miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli na tym samym terenie lub w jego sąsiedztwie było już utworzone miejsce okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli;

3) przemawiają za tym ważne względy:

a) ochrony środowiska,

b) ochrony zdrowia publicznego,

c) bezpieczeństwa osób kąpiących się;

4) utworzenie miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli narusza ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ustalenia decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 48 ust. 1 lub zakazy lub ograniczenia, o których mowa w art. 130 ust. 1 pkt 11 i art. 140 pkt 10.

14. Do terminu, o którym mowa w ust. 3, wlicza się termin na wniesienie sprzeciwu, o którym mowa w ust. 10 pkt 1.

15. Jeżeli wójt, burmistrz lub prezydent miasta nie otrzyma w terminie co najmniej 7 dni przed upływem terminu na wniesienie sprzeciwu, o którym mowa w ust. 13:

1) sprzeciwu w sprawie zgłoszenia wodnoprawnego lub

2) informacji o braku sprzeciwu w sprawie zgłoszenia wodnoprawnego

- o których mowa w ust. 10 pkt 2 i 3, termin, o którym mowa w ust. 3, wydłuża się do 7 dni od dnia otrzymania przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta jednego z dokumentów, o których mowa w pkt 1 lub 2.

16. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może przed upływem terminu określonego w ust. 3 przyjąć zgłoszenie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, jeżeli otrzymał informację, o której mowa w ust. 10 pkt 3, o czym niezwłocznie zawiadamia organizatora miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, biorąc pod uwagę stopień skomplikowania sprawy.

17. W przypadku gdy zgłoszenie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w ust. 2, wobec którego nie wniesiono sprzeciwu, nie zostało przyjęte w sposób, o którym mowa w ust. 16, wójt, burmistrz lub prezydent miasta wydaje, na wniosek organizatora miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, zaświadczenie o niewniesieniu sprzeciwu.

Art.  40.  [Ewidencja miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli]

1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta prowadzi i aktualizuje ewidencję miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli.

2. W ewidencji miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli zamieszcza się następujące informacje dotyczące miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli:

1) zawarte w zgłoszeniu utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w art. 39 ust. 2;

2) o ocenie bieżącej jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli oraz o zakazie kąpieli i zaleceniach wydanych przez właściwego państwowego powiatowego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego.

3. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta wpisuje miejsce okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli do ewidencji lub aktualizuje wpis w tej ewidencji w terminie:

1) 7 dni od dnia upływu terminu na wniesienie sprzeciwu, o którym mowa w art. 39 ust. 13, albo od dnia wysłania zawiadomienia, o którym mowa w art. 39 ust. 16;

2) 2 dni od dnia otrzymania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 4;

3) 2 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w art. 41 ust. 2.

4. Organizator miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli jest obowiązany niezwłocznie zgłosić zmianę posiadanych informacji zawartych w ewidencji miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli.

5. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przechowuje dokumentację stanowiącą podstawę do dokonania wpisu do ewidencji miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli, w tym zgłoszenie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w art. 39 ust. 2, wraz z załącznikami, przez okres 10 lat od dnia dokonania wpisu danego miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli do tej ewidencji.

6. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany do nieodpłatnego przekazywania informacji zawartych w ewidencji miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli na wniosek właściciela wód, właściwego państwowego powiatowego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego lub organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami.

7. Prowadzenie ewidencji miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli i przekazywanie informacji zawartych w tej ewidencji jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.

Art.  40a.  [Zgłoszenie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli - milczące załatwienie sprawy]

W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale do zgłoszenia utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, o którym mowa w art. 39 ust. 2, stosuje się przepisy działu II rozdziału 8a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

Art.  41.  [Jakość wody w kąpielisku oraz miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli]

1. Jakość wody w kąpielisku oraz miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli powinna odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 48 ust. 1 pkt 1.

2. Państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny jest obowiązany do nieodpłatnego, niezwłocznego przekazywania wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta informacji dotyczących oceny jakości wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli, klasyfikacji wody w kąpielisku oraz zakazu kąpieli. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta zamieszcza te informacje odpowiednio w ewidencji kąpielisk lub w ewidencji miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli.

3. Państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny jest obowiązany do nieodpłatnego, niezwłocznego przekazywania organizatorowi pochodzących z kontroli urzędowej informacji dotyczących ocen jakości wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli oraz klasyfikacji wody w kąpielisku.

Art.  42.  [Badanie jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli]

1. Organizator miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli wykonuje badanie jakości wody nie wcześniej niż 10 dni przed dniem rozpoczęcia funkcjonowania tego miejsca oraz przynajmniej raz w trakcie jego funkcjonowania, a także każdorazowo w przypadku wzrokowego stwierdzenia zanieczyszczenia wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli.

2. Organizator miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli informuje państwowego powiatowego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego o planowanym terminie wykonania badań jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli.

3. Organizator miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli przekazuje, w terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia otrzymania wyniku badania, właściwemu państwowemu powiatowemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu wyniki badań, o których mowa w ust. 1, oraz informacje o wystąpieniu zmian, które mogą wpływać na pogorszenie jakości wody.

Art.  43.  [Bieżąca ocena jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli]

1. Na podstawie wyników badania jakości wody, wykonanych i dostarczonych przez organizatora miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli, państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny dokonuje bieżącej oceny jakości wody, czy spełnia ona wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 48 ust. 1 pkt 1.

2. Jeżeli wyniki badań wykonanych przez organizatora miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli wskazują na to, że woda w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli nie spełnia wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 ust. 1 pkt 1, właściwy państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny przeprowadza kontrolę urzędową, o której mowa w art. 344 ust. 1 pkt 3.

Art.  44.  [Przedstawienie informacji o liczbie kąpielisk]

1. Po podjęciu uchwały, o której mowa w art. 37 ust. 2, wójt, burmistrz lub prezydent miasta przedstawia właściwemu państwowemu powiatowemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu informację o liczbie kąpielisk i podaje przyczynę zmian liczby kąpielisk w porównaniu do poprzedniego sezonu kąpielowego.

2. Główny Inspektor Sanitarny przed rozpoczęciem sezonu kąpielowego przedstawia Komisji Europejskiej informację o liczbie kąpielisk i podaje przyczynę zmian liczby kąpielisk w porównaniu do poprzedniego sezonu kąpielowego.

3. Do informacji, o której mowa w ust. 1 i 2, dołącza się wykaz kąpielisk.

Art.  45.  [Oznakowanie kąpieliska lub miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli]

1. Organizator jest obowiązany oznakować odpowiednio kąpielisko albo miejsce okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli.

2. Jeżeli został wprowadzony stały zakaz kąpieli, o którym mowa w art. 346 ust. 5, właściwy wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany oznakować obszar czytelną informacją o zakazie kąpieli.

3. W przypadku zaprzestania prowadzenia przez organizatora kąpieliska lub miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli tracą one swój status, a organizator jest obowiązany oznakować obszar czytelną informacją o zaprzestaniu prowadzenia kąpieliska lub miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli i usunąć oznakowanie tych miejsc niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia zamknięcia odpowiednio kąpieliska i miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli.

Art.  46.  [Łączenie i podział kąpielisk]

1. Organizatorzy kąpielisk mogą łączyć kąpieliska w przypadku gdy:

1) kąpieliska sąsiadujące ze sobą nie dzieli żadna fizyczna odległość;

2) kąpieliska uzyskały zbliżoną klasyfikację oceny jakości wody w 4 poprzednich sezonach kąpielowych;

3) profile wody w kąpieliskach wskazują na wspólne czynniki ryzyka lub ich brak.

2. Organizatorzy kąpielisk mogą dokonywać podziału kąpielisk, gdy jest to uzasadnione jakością wody w kąpielisku lub jego części lub bezpieczeństwem osób korzystających z kąpieliska.

3. Do łączenia albo podziału kąpielisk przepisy art. 37 ust. 2-12 stosuje się odpowiednio, z tym że łączenie albo podział kąpielisk wymaga uzasadnienia.

Art.  47.  [Wymagana jakość wody w kąpieliskach i miejscach okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli]

1. Kąpielisko może funkcjonować, jeżeli jakość wody w nim została sklasyfikowana co najmniej jako dostateczna zgodnie z art. 344 ust. 1 pkt 2.

2. Jeżeli jakość wody w kąpielisku została sklasyfikowana jako niedostateczna zgodnie z art. 344 ust. 1 pkt 2, kąpielisko może funkcjonować pod warunkiem podjęcia działań mających na celu:

1) ochronę zdrowia ludzkiego i poprawę jakości wody, w tym wprowadzenia zakazu kąpieli w danym sezonie kąpielowym albo tymczasowego zakazu kąpieli;

2) ustalenie przyczyn nieosiągnięcia dostatecznej klasyfikacji jakości wody w kąpielisku;

3) zapobieżenie, zmniejszenie lub wyeliminowanie przyczyn zanieczyszczenia wody w kąpielisku;

4) przekazanie społeczeństwu informacji dotyczącej jakości wody w kąpielisku w sposób niebudzący wątpliwości co do stwierdzonych zagrożeń.

3. Przy badaniu wody w kąpieliskach oraz w miejscach okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli dopuszcza się stosowanie metody alternatywnej w stosunku do metody referencyjnej określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 48 ust. 1 pkt 3, w przypadku udokumentowania równoważności wyników badania tej wody przeprowadzonego metodą alternatywną z wynikami badania wody przeprowadzonego metodą referencyjną.

4. Uznanie metody alternatywnej w zakresie badania wody w kąpieliskach oraz miejscach okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli za równoważną z metodą referencyjną następuje zgodnie z aktualnym wydaniem normy PN-EN ISO 17994.

5. Badania równoważności metody alternatywnej dokonuje się w laboratoriach akredytowanych.

6. Dokumentacja z badań równoważności metody alternatywnej jest przedkładana instytutowi badawczemu wykonującemu zadania z zakresu zdrowia publicznego w celu oceny jej kompletności i poprawności w odniesieniu do wymagań aktualnego wydania normy PN-EN ISO 17994 oraz spełnienia wymagania określonego w ust. 5.

7. Minister właściwy do spraw zdrowia, po uzyskaniu pozytywnej oceny instytutu, o której mowa w ust. 6, przedstawia Komisji Europejskiej informacje dotyczące metody alternatywnej oraz jej równoważności wraz z dokumentacją, o której mowa w ust. 6.

Art.  48.  [Delegacja ustawowa - badania, klasyfikacja, ocena wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli]

1. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagania, jakim powinna odpowiadać woda w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli;

2) zakres badania wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli;

3) metody badania wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli, ze szczególnym uwzględnieniem metod referencyjnych;

4) sposób pobierania, przechowywania i transportu przed analizą próbek wody z kąpieliska i miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli;

5) sposób klasyfikacji jakości wody w kąpielisku;

6) sposób oceny jakości wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli;

7) szczegółowy sposób dokumentowania kontroli wewnętrznej, o której mowa w art. 344 ust. 5;

8) szczegółowy sposób oceny kontroli wewnętrznej, o której mowa w art. 344 ust. 5.

2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia uwzględni ochronę zdrowia publicznego, potrzebę sukcesywnej poprawy jakości wody w kąpieliskach oraz miejscach okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli, a także potrzebę dostarczania społeczeństwu informacji w tym zakresie.

Art.  49.  [Delegacja ustawowa - ewidencja oraz sposób oznakowania kąpielisk i miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli]

Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej oraz ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy zakres informacji objętych ewidencją kąpielisk oraz miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli,

2) wzór ewidencji kąpielisk oraz ewidencji miejsc okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli,

3) sposób oznakowania kąpieliska oraz miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli

- mając na względzie bezpieczeństwo oraz zagrożenia dla zdrowia kąpiących się, a także potrzebę przekazywania społeczeństwu aktualnych informacji o jakości wody w kąpielisku i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli.