Rozdział 1 - Zasady ogólne. - Prawo wodne.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1962.34.158
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1972 r.
Rozdział 1.
Zasady ogólne.
Zasady ogólne.
1.
Wody stanowią własność Państwa, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.2.
W granicach określonych przez niniejszą ustawę własność gruntu rozciąga się na znajdujące się na gruncie powierzchniowe wody stojące oraz na wody w studniach i rowach.W granicach określonych liniami brzegów grunty, pokryte powierzchniowymi wodami płynącymi, z wyjątkiem rowów, stanowią własność Państwa.
Wody powierzchniowe i podziemne służą do zaspokojenia potrzeb gospodarki narodowej, potrzeb ludności oraz dla innych potrzeb, określonych w niniejszej ustawie lub w przepisach szczególnych.
1.
Przepisy niniejszej ustawy stosuje się do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego w przypadkach w niej określonych.2.
Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia rozciągnąć również w innych przypadkach stosowanie niektórych przepisów niniejszej ustawy do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego.1.
Wody, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego, nazywane są wodami śródlądowymi.2.
Prezes Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej w porozumieniu z Ministrami Żeglugi i Rolnictwa ustali granice między wodami śródlądowymi a morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym.Wody śródlądowe dzielą się na:
1)
wody powierzchniowe, znajdujące się na powierzchni ziemi, 2)
wody podziemne, znajdujące się pod powierzchnią ziemi.Wody powierzchniowe dzielą się na:
1)
wody płynące, znajdujące się w rzekach, w jeziorach lub zbiornikach, z których cieki wypływają lub do których uchodzą, potokach górskich, kanałach i innych ciekach o przepływach stałych lub okresowych oraz w źródłach, z których cieki biorą początek, 2)
wody stojące, znajdujące się w jeziorach innych niż określone w pkt 1, stawach i innych zbiornikach.1.
Granicę między gruntami pokrytymi wodami powierzchniowymi a gruntami przyległymi do tych wód stanowi linia brzegu.2.
Linię brzegu stanowi krawędź brzegu lub linia stałego porostu traw albo linia, którą ustala się według zwyczajnego stanu wody.3.
Linię brzegu ustala: 1)
wojewódzki organ administracji wodnej - na wodach żeglownych i spławnych, 2)
powiatowy organ administracji wodnej - na innych wodach powierzchniowych.4.
Prezes Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej określi szczegółowe zasady ustalania linii brzegu.Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o:
1)
wojewódzkim organie administracji wodnej - należy przez to rozumieć właściwy do spraw gospodarki wodnej organ prezydium wojewódzkiej (miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej, 2)
powiatowym organie administracji wodnej - należy przez to rozumieć właściwy do spraw gospodarki wodnej organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej, 3)
zakładach - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwa, urzędy, instytucje lub inne zakłady pracy.Organy administracji wodnej rozporządzają zasobami wód powierzchniowych i podziemnych zgodnie z perspektywicznymi planami rozwoju gospodarki narodowej w zakresie gospodarki wodnej lub wytycznymi do tych planów.
1.
W zakresie określonym w niniejszej ustawie organy administracji wodnej regulują korzystanie z wód i wykonywanie obiektów budowlanych gospodarki wodnej oraz sprawują nadzór i kontrolę nad stanem, działaniem i wykorzystaniem tych obiektów, nad utrzymaniem wód śródlądowych wraz z brzegami i nad zachowaniem naturalnego stanu wód lub przywróceniem przydatności wód do normalnego z nich korzystania.2.
Kierownictwo zakładu obowiązane jest do udzielania organom administracji wodnej szczegółowych informacji o gospodarce wodnej i ściekowej danego zakładu oraz do udostępnienia innych materiałów, mających wpływ na tę gospodarkę.3.
Przepis ust. 2 ma odpowiednie zastosowanie do osób fizycznych i prawnych innych niż określone w ust. 2, które korzystają z wód w sposób szczególny, utrzymują wody śródlądowe wraz z brzegami oraz wykonują lub utrzymują obiekty budowlane gospodarki wodnej.4.
Zasady i tryb sprawowania nadzoru i kontroli nad obiektami budowlanymi gospodarki wodnej pozostającymi w użytkowaniu Sił Zbrojnych oraz zakres i tryb udzielania informacji wymienionych w ust. 2 określi Prezes Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych.5.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zakres i tryb wykonywania nadzoru i kontroli wymienionej w ust. 1 oraz uprawnienia osób dokonujących kontroli.Organy administracji wodnej właściwe do wydawania pozwoleń wodnoprawnych rozstrzygają spory o prawa i obowiązki powstałe w związku z tymi pozwoleniami.
1.
W przypadkach określonych w niniejszej ustawie właściwy organ administracji wodnej przyznaje odszkodowanie za poniesioną stratę. Odszkodowanie przyznaje się w oparciu o opinię biegłego lub biegłych z listy prezydium wojewódzkiej (miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej. Wysokość odszkodowania ustala się przy zastosowaniu zasad określonych w przepisach o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości na rzecz Państwa.2.
W przypadkach nie przewidzianych w przepisach o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości na rzecz Państwa wysokość odszkodowania ustala się w oparciu o opinię biegłego lub biegłych wymienionych w ust. 1.Ostateczna decyzja organu administracji wodnej, ustalająca odszkodowanie pieniężne, podlega wykonaniu:
1)
w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych - jeżeli wierzycielem jest jednostka państwowa, 2)
w trybie przepisów o egzekucji sądowej - jeżeli wierzycielem jest osoba fizyczna lub jednostka inna niż państwowa.Przepisy art. 11-15 nie naruszają przepisów prawa górniczego w zakresie właściwości urzędów górniczych przy stosowaniu przepisów niniejszej ustawy do zakładów górniczych.
1.
Właściciele gruntów przyległych do wód powierzchniowych obowiązani są w razie potrzeby umożliwić dostęp do wody albo pozostawić przejście lub przejazd dla swobodnego ruchu wzdłuż tych wód, jak również pozwolić na przybijanie i przymocowywanie do brzegów statków i tratew.2.
Potrzebę dostępu oraz szerokość przejść lub przejazdów ustala: 1)
wojewódzki organ administracji wodnej - w stosunku do wód żeglownych i spławnych, 2)
powiatowy organ administracji wodnej - w stosunku do innych wód powierzchniowych.3.
Na wniosek właściciela gruntu organ administracji wodnej ustalający potrzebę dostępu oraz szerokość przejść lub przejazdów przyzna mu odszkodowanie.4.
W przypadku ustanowienia określonych w ust. 1 i 2 ograniczeń dla potrzeb powszechnego korzystania z wód odszkodowanie wypłaca Państwo, a w pozostałych przypadkach ten, na którego wniosek ograniczenia ustanowiono.5.
Za ścieżki i drogi holownicze istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na gruntach przyległych do wód żeglownych i spławnych, a urządzone i utrzymywane przez Państwo, oraz za związany z tymi ścieżkami i drogami holowniczymi dostęp do tych wód właścicielom gruntów przyległych nie przysługuje odszkodowanie.1.
Jeżeli woda płynąca, stanowiąca własność Państwa, zajmie trwale w sposób naturalny grunt nie stanowiący własności Państwa, grunt taki z mocy prawa staje się własnością Państwa.2.
Na wniosek właściciela gruntu zajętego, złożony w ciągu lat trzech, organ administracji wodnej przyzna mu odszkodowanie.3.
Odszkodowanie określone w ust. 2 przyznaje: 1)
wojewódzki organ administracji wodnej - za grunty zajęte przez wody żeglowne i spławne, 2)
powiatowy organ administracji wodnej - za grunty zajęte przez inne wody płynące.Przymuliska, odsypiska i wyspy, powstałe na wodach powierzchniowych w sposób naturalny, stanowią własność właścicieli tych wód.
Przymuliska i odsypiska na morskich wodach wewnętrznych powstałe w sposób naturalny oraz grunty uzyskane wskutek regulacji brzegów tych wód stanowią własność Państwa.
Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają umów międzynarodowych, obowiązujących Polskę w zakresie uregulowanym niniejszą ustawą.