Rozdział 6 - STOSUNKI MIĘDZY RODZICAMI A DZIEĆMI. Pochodzenie ślubne. - Prawo właściwe dla stosunków prywatnych wewnętrznych. (Prawo prywatne międzydzielnicowe).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.101.580

Akt utracił moc

Wersja od: 3 listopada 1945 r.

VI.

STOSUNKI MIĘDZY RODZICAMI A DZIEĆMI.

Pochodzenie ślubne.

Art.  18.

1) O ślubnem pochodzeniu dziecka rozstrzyga prawo, któremu mąż matki podlegał osobiście w czasie urodzenia się dziecka.

2) Jeżeli wówczas mąż już nie żył, właściwe jest prawo zmarłego z czasu jego śmierci.

Rodzice a dzieci ślubne.

Art.  19.

1) Dla stosunków między rodzicami a dziećmi ślubnemi właściwe jest prawo, któremu rodzice i dzieci osobiście podlegają.

2) Jeżeli prawa te są różne i odmienne, obowiązuje prawo, któremu strony wspólnie podlegały do ostatniego czasu.

3) Stosunek rodziców do córki zamężnej ocenia się według ustawy, której podlega mąż córki, o ile uprawnienia rodziców, z właściwej dla nich ustawy płynące, sprzeczne są z uprawnieniami męża, opartemi na właściwej dla niego ustawie.

Dzieci nieślubne.

Art.  20.

Stosunek dziecka nieślubnego do matki ocenia się według prawa, któremu matka i dziecko osobiście podlegają; gdyby zaś prawa matki i dziecka były później różne i odmienne, według ostatniego ich prawa wspólnego.

Art.  21.

Dla ustalenia nieślubnego ojcostwa, wzajemnych praw i obowiązków ojca i dziecka, tudzież ojca i matki właściwe jest prawo, któremu matka i dziecko podlegały w chwili urodzenia się dziecka. Wszakże należy stosować prawo ojca nieślubnego, gdy dla dziecka jest korzystniejsze.

Uprawnienie dzieci nieślubnych.

(Legitymacja).

Art.  22.

Uprawnienie dziecka nieślubnego podlega prawu ojca z czasu uprawnienia, a jeżeli ojciec wówczas już nie żył, - prawu z czasu jego śmierci.

Przysposobienie. (Adopcja).

Art.  23.

Dla przysposobienia właściwe jest prawo, któremu osobiście podlega przysposabiający.