Dział 11 - PRZEDAWNIENIE. - Prawo wekslowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.100.926

Akt utracił moc
Wersja od: 14 marca 1925 r.

DZIAŁ  XI.

PRZEDAWNIENIE.

Roszczenia wekslowe przeciwko akceptantowi przedawniają się w trzy lata od dnia płatności wekslu.

Roszczenia posiadacza wekslu przeciw indosantom i wystawcy przedawniają się w rok od dnia protestu, dokonanego w należytym czasie, zaś w przypadku zastrzeżenia "bez kosztów" od dnia płatności.

Zwrotne roszczenia indosantów między sobą i przeciwko wystawcy przedawniają się w sześć miesięcy od dnia, w którym indosant wykupił weksel albo w którym doręczono mu skargę.

Przedawnienie roszczeń wekslowych przerywają jedynie i wyłącznie:

a)
wytoczenie skargi;
b)
zgłoszenie roszczenia wekslowego w postępowaniu układowem lub upadłościowem;
c)
oznajmienie sporu lub przypozwanie ze strony pozwanego;
d)
uznanie piśmienne roszczenia wekslowego.

Przerwane przedawnienie wekslowe zaczyna biec na nowo:

a)
w przypadku wniesienia skargi i nienależytego popierania sporu - od ostatniej czynności procesowej; nowe przedawnienie przerywa się przez podjęcie procesu;
b)
w przypadku zgłoszenia w postępowaniu układowem lub upadłościowem - od chwili zakończenia postępowania, a w razie zaprzeczenia zgłoszonej wierzytelności - od chwili zaprzeczenia;
c)
w przypadku oznajmienia sporu lub przypozwania - od prawomocnego ukończenia sporu;
d)
w przypadku uznania - od daty dokumentu.

Przerwa przedawnienia skuteczna jest jedynie wobec tego dłużnika wekslowego, którego dotyczy przyczyna przerwy.

Bieg przedawnienia nie ulega zawieszeniu.