Art. 101. - Prawo wekslowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.100.926

Akt utracił moc

Wersja od: 14 marca 1925 r.

Art.  101.

Do wekslu własnego mają zastosowanie postanowienia o wekslu trasowanym, o ile z istotą tegoż wekslu nie zostają w sprzeczności i odnoszą się do:

indosu (art. 10-19),

poręki wekslowej (art. 29-31),

płatności (art. 32-36),

zapłaty (art. 37-41),

zwrotnego poszukiwania z powodu niezapłacenia (art. 42-49, 51-53),

zapłaty przez wyręczenie (art. 54, 58-62),

odpisów (art. 66 i 67),

fałszów (art. 68 i 69),

przedawnienia (art. 70-74),

roszczenia z tytułu niesłusznego zbogacenia (art. 75),

zdolności wekslowej (art. 76),

podpisu nieumiejącego pisać (art. 77),

dni świątecznych, liczenia czasokresów i zakazu dni ulgowych (art. 78 i 79),

kolizji ustaw (art. 80-83).

Również odnoszą się do wekslu własnego przepisy o wekslu umiejscowionym (art. 4 i 26), o zastrzeżeniu odsetek (art. 5), o różnicach w oznaczeniu sumy wekslowej (art. 6), o skutkach podpisu osoby, nie mającej zdolności wekslowej (art. 7), lub osoby, działającej bez pełnomocnictwa albo przekraczającej jego granice (art. 8), o protestach (art. 84-93), z tą różnicą, że protest ma być sporządzony przeciw wystawcy, o wekslach zaginionych (art. 94-98).