Rozdział 7 - Układ upadłego z wierzycielami - Prawo upadłościowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.118.512 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 3 grudnia 2007 r.

Rozdział  VII

Układ upadłego z wierzycielami

Oddział  1

Przepisy ogólne

Art.  171.

Po ustaleniu przez sędziego-komisarza listy wierzytelności upadły może zawrzeć układ z wierzycielami nie uprzywilejowanymi.

Art.  172.

Jeżeli jest kilku upadłych, każdy z nich może zawrzeć odrębny układ, jego tylko obowiązujący.

Art.  173.

Nie będzie dopuszczony do zawarcia układu upadły, który:

1) ukrywa się;

2) został prawomocnie skazany za przestępstwo na szkodę wierzycieli, pozostające w związku z upadłością.

Art.  174.

Układ jest dopuszczalny tylko wtedy, gdy zapewnione jest zaspokojenie wierzycieli uprzywilejowanych i wierzycieli masy upadłości, chyba że zgodzą się oni na zawarcie układu.

Art.  175.

§ 1. Podanie upadłego o dopuszczenie do zawarcia układu powinno zawierać propozycje układowe i ich uzasadnienie.

§ 2. Propozycje powinny być jednakowe w stosunku do wszystkich wierzycieli, chyba że poszczególny wierzyciel wyraźnie zgodził się na warunki mniej korzystne.

§ 3. W propozycjach upadły może przyznać szczególne korzyści wierzycielom mającym drobne wierzytelności.

Art.  176.

§ 1. Podanie o dopuszczenie do zawarcia układu w razie upadłości przedsiębiorstwa państwowego mogą złożyć także organ założycielski oraz organ uprawniony do reprezentowania Skarbu Państwa.

§ 2. Podanie, o którym mowa w § 1, może zawierać żądanie poprzedzenia postępowania układowego publicznym zaproszeniem do składania ofert co do dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa, jego przekształcenia lub wykorzystania jego zdolności wytwórczej. Zgłoszone w tym trybie oferty mogą być rozpatrzone przy zawieraniu układu.

Art.  177.

Sędzia-komisarz odrzuci podanie, jeżeli nie zawiera ono propozycji układowych, jak również gdy upadły nie może być dopuszczony do zawarcia układu.

Art.  178.

Po wysłuchaniu syndyka oraz członków rady wierzycieli sędzia-komisarz może odmówić dopuszczenia do zawarcia układu:

1) jeżeli upadły w ciągu ostatnich lat pięciu miał już ogłoszoną upadłość;

2) jeżeli upadły już raz zawarł układ w postępowaniu upadłościowym albo układowym;

3) jeżeli upadły nie prowadził księgowości, do której był zobowiązany, lub prowadził ją nierzetelnie;

4) jeżeli upadły nie złożył w przepisanym terminie wniosku o ogłoszenie upadłości;

5) jeżeli upadły odmówił współdziałania przy ustaleniu stanu majątku masy upadłości.

Art.  179.

Na postanowienie sędziego-komisarza, którym upadły dopuszczony został do zawarcia układu, nie ma zażalenia.

Oddział  2

Zawarcie układu

Art.  180.

§ 1. Dopuszczając do zawarcia układu, sędzia-komisarz wyznaczy termin zgromadzenia wierzycieli, na które będą wezwani upadły, syndyk i wierzyciele.

§ 2. Zgromadzenie winno się odbyć w ciągu miesiąca od dopuszczenia upadłego do zawarcia układu. Jednocześnie sędzia-komisarz wyznaczy termin, w jakim syndyk obowiązany jest złożyć swoją opinię o propozycjach układowych.

§ 3. Termin zgromadzenia będzie ponadto ogłoszony przez obwieszczenie. W obwieszczeniu należy również podać, że osoby zainteresowane mogą z akt sprawy zapoznać się z propozycjami układowymi i opinią syndyka.

§ 4. Wierzycielom doręczone będą odpisy podania zawierającego propozycje układowe.

Art.  181.

§ 1. Propozycje układowe mogą być cofnięte aż do rozpoczęcia zgromadzenia wierzycieli, zwołanego dla przyjęcia układu.

§ 2. Do udziału w zgromadzeniu wierzycieli w razie upadłości przedsiębiorstwa państwowego wzywa się także organ założycielski oraz organ uprawniony do reprezentowania Skarbu Państwa również wtedy, gdy nie składały one podania i propozycji układowych. Ich

zgoda jest niezbędna do zawarcia układu.

Art.  182.

Jeżeli w propozycjach układowych przewidziane jest zabezpieczenie przez osobę trzecią wykonania układu, upadły winien przed rozpoczęciem zgromadzenia złożyć sędziemu-komisarzowi oświadczenia tej osoby na piśmie, iż w razie zatwierdzenia układu udzieli zabezpieczenia. Podpis osoby przyrzekającej zabezpieczenie winien być uwierzytelniony.

Art.  183.

W razie nie usprawiedliwionego niestawiennictwa upadłego lub jego pełnomocnika na zgromadzeniu - sędzia-komisarz może odrzucić podanie o zawarcie układu.

Art.  184.

Na zgromadzeniu wierzycieli syndyk składa sprawozdanie, odczytuje propozycje układowe i przedstawia o nich swoją opinię.

Art.  185.

§ 1. Na zgromadzeniu wierzycieli upadły oraz wierzyciele mogą zgłaszać zmiany i uzupełnienia propozycji układowych.

§ 2. Zmiany i uzupełnienia zgłoszone przez wierzycieli mogą być przedmiotem obrad i głosowania, o ile upadły na nie się zgodzi.

§ 3. Nad zmianami i uzupełnieniami, które dają wierzycielom większe korzyści, obraduje się i głosuje na tym samym zgromadzeniu, w innych przypadkach sędzia-komisarz zwoła ponowne zgromadzenie, które winno się odbyć nie później niż w ciągu miesiąca.

§ 4. W zawiadomieniach o tym zgromadzeniu podana będzie wszystkim wierzycielom treść zmienionych propozycji.

§ 5. Na ponownym zgromadzeniu zmiana ani uzupełnienie propozycji nie są dopuszczalne.

Art.  186.

§ 1. Układ jest przyjęty, jeżeli za nim wypowie się większość głosujących wierzycieli, mających łącznie nie mniej, niż dwie trzecie ogólnej sumy wierzytelności według ustalonej przez sędziego listy.

§ 2. W głosowaniu nad zawarciem układu nie mają prawa brać udziału małżonek upadłego, jego krewny lub powinowaty w linii prostej, krewny lub powinowaty w linii bocznej do drugiego stopnia włącznie, przysposabiający upadłego lub przez niego przysposobiony oraz, gdy upadłym jest spółka, wspólnik będący wierzycielem. Również nie głosują inni wierzyciele, jeżeli uczestniczą w zgromadzeniu z tytułu wierzytelności nabytych od tych osób po ogłoszeniu upadłości.

§ 3. 67 Wierzyciel może oddać swój głos również na piśmie. Podpis wierzyciela powinien być uwierzytelniony przez sędziego-komisarza, sekretarza sądowego, notariusza lub właściwy organ gminy.

Art.  187.

§ 1. Jeżeli układ nie dojdzie do skutku z powodu braku jednej lub obu wymaganych większości, sędzia-komisarz na wniosek upadłego może stosownie do okoliczności odroczyć zgromadzenie, jednak najdalej na dwa tygodnie. O następnym terminie zgromadzenia sędzia-komisarz ogłosi na zgromadzeniu.

§ 2. Oddany poprzednio głos wierzyciela, który nie stawił się na zgromadzeniu, zachowuje moc przy obliczeniu wyników głosowania.

Art.  188.

§ 1. Osnowa układu będzie wciągnięta do protokołu. W protokole należy wymienić wierzycieli, głosujących za układem i przeciwko układowi.

§ 2. Protokół podpisują sędzia-komisarz i protokolant.

Art.  189.

Jeżeli nie doszło do zawarcia układu, upadły nie jest pozbawiony prawa zgłaszania nowych propozycji układowych, sędzia-komisarz jednak po wysłuchaniu syndyka i rady wierzycieli może odmówić ponownego dopuszczenia do układu.

Oddział  3

Zatwierdzenie układu

Art.  190.

§ 1. Układ przyjęty przez zgromadzenie wierzycieli, wymaga zatwierdzenia sądu. Sąd rozstrzyga po wysłuchaniu osób, których wyjaśnienia uzna za potrzebne.

§ 2. Jeżeli jednak którykolwiek z wierzycieli zgłosił na zgromadzeniu lub w ciągu tygodnia po zgromadzeniu zarzuty przeciwko układowi, będzie wyznaczona rozprawa. Na rozprawę należy wezwać wierzyciela, który zgłosił zarzuty, oraz syndyka i upadłego, a w razie upadłości przedsiębiorstwa państwowego - także organ założycielski oraz organ uprawniony do reprezentowania Skarbu Państwa.

Art.  191.

Sąd odmówi zatwierdzenia układu:

1) jeżeli układ był niedopuszczalny w myśl przepisów niniejszego prawa;

2) jeżeli zwołanie zgromadzenia wierzycieli lub głosowanie odbyło się wbrew przepisom prawa niniejszego, o ile uchybienia mogły mieć istotny wpływ na wynik głosowania;

3) jeżeli układ sprzeciwia się dobrym obyczajom lub porządkowi publicznemu.

Art.  192.

Jeżeli warunki układu są zbyt krzywdzące dla wierzycieli, którzy głosowali przeciwko układowi, sąd może na skutek zarzutów choćby jednego z tych wierzycieli odmówić zatwierdzenia układu.

Art.  193. ⁶⁸

Na postanowienie sądu drugiej instancji, odmawiające zatwierdzenia układu, służy kasacja.

Oddział  4

Skutki układu

Art.  194.

§ 1. Układ obowiązuje wierzycieli, których tytuły pochodzą od upadłego z czasu przed datą ogłoszenia upadłości, bez względu na to, czy wierzytelności zgłosili do masy upadłości.

§ 2. Układ nie narusza praw wierzycieli w stosunku do współdłużnika i poręczyciela upadłego, ani praw wynikających z zastawu, prawa zatrzymania, ani też praw zabezpieczonych wpisem w księgach wieczystych oraz innych księgach i rejestrach.

Art.  195.

Z zabezpieczeń udzielonych przez osoby trzecie na pewność wykonania układu, nie będą mogli korzystać wierzyciele, którzy przed zawarciem układu wierzytelności swych do masy upadłości nie zgłosili.

Art.  196.

Po uprawomocnieniu się postanowienia zatwierdzającego układ oraz po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu zobowiązań masy upadłości i wierzytelności uprzywilejowanych, sąd wyda postanowienie o ukończeniu postępowania upadłościowego.

Art.  197.

§ 1. Wyciąg z listy wierzytelności łącznie z wypisem prawomocnym postanowienia zatwierdzającego układ, jest tytułem egzekucyjnym przeciwko upadłemu. Jest również tytułem egzekucyjnym przeciwko temu, kto dał zabezpieczenie wykonania układu, jeżeli złożony został w sądzie dokument stwierdzający danie zabezpieczenia.

§ 2. Nie dotyczy to wierzytelności zaprzeczonych przez upadłego.

Oddział  5

Uchylenie układu

Art.  198.

§ 1. Jeżeli po zawarciu układu upadły został prawomocnie skazany za przestępstwo polegające na tym, że przed układem w celu pokrzywdzenia wierzycieli ukrywał przedmioty majątkowe albo zaciągnął pozorne zobowiązania lub zawarł inne pozorne umowy, że udzielił lub obiecał udzielić wierzycielowi korzyści majątkowej za działanie na szkodę innych wierzycieli w czasie postępowania upadłościowego albo że prowadził księgowość w sposób niezgodny z prawdą, uszkadzał, ukrywał, przerabiał lub podrabiał księgi lub dokumenty handlowe - sąd na wniosek wierzycieli, mających łącznie przynajmniej czwartą część ogólnej sumy wierzytelności uznanych, po przeprowadzeniu rozprawy uchyli układ. W tym przypadku sąd wznowi postępowanie upadłościowe, jeżeli istnieje dostateczny majątek upadłego lub jeżeli wierzyciele złożą oznaczoną przez sąd zaliczkę na koszty postępowania. Wniosek o uchylenie układu będzie odrzucony, jeżeli zgłoszony został po upływie dwóch lat od daty prawomocnego zatwierdzenia układu.

§ 2. 69 Jeżeli upadły nie wykonywa wynikających z układu zobowiązań, sąd na wniosek wierzyciela, po przeprowadzeniu rozprawy może uchylić układ ze skutkami wskazanymi w paragrafie poprzedzającym. Na postanowienie oddalające wniosek wierzyciela nie ma zażalenia.

§ 3. Na rozprawę w przypadkach, przewidzianych w paragrafach poprzedzających, wezwani będą upadły i wierzyciele zgłaszający wniosek. Będą dopuszczeni do rozprawy także inni wierzyciele, którzy stawią się bez wezwania.

§ 4. 70 Postanowienie o uchyleniu układu będzie ogłoszone przez obwieszczenie.

Art.  199.

Uchylenie układu z innych przyczyn, niż wskazane w artykule poprzedzającym, jest niedopuszczalne.

Art.  200.

§ 1. W razie uchylenia układu wypłacone na jego podstawie sumy nie będą zwrócone, a dotychczasowi wierzyciele uczestniczą we wznowionym postępowaniu z taką częścią swych pierwotnych wierzytelności, jaka odpowiada nie spłaconej części należności ustalonej układem.

§ 2. Zabezpieczenia dane na pewność wykonania układu pozostają w mocy, chyba że z warunków zabezpieczenia co innego wynika.

§ 3. Przepisy te stosuje się odpowiednio, jeżeli ogłoszono upadłość przed wykonaniem układu zawartego w postępowaniu układowym lub w poprzednim postępowaniu upadłościowym.

Art.  201.

§ 1. W postępowaniu, wznowionym po uchyleniu układu wierzyciele późniejsi mogą również uczestniczyć, nie mają jednak prawa do zaspokojenia z zabezpieczeń ustanowionych w układzie dla zobowiązań z niego wynikających.

§ 2. Dokonanie w poprzednim postępowaniu czynności będą powtórzone w miarę potrzeby.

Art.  202.

Jeżeli upadły udzielił niektórym wierzycielom korzyści większych, niż przewidziane w układzie, każdy wierzyciel w ciągu dwóch lat od daty prawomocnego zatwierdzenia układu może w drodze powództwa żądać solidarnie od upadłego i wierzyciela, który osiągnął niedozwoloną korzyść, uiszczenia sumy, o jaką w układzie zmniejszona została wierzytelność żądającego. Wierzyciel, który osiągnął niedozwoloną korzyść, odpowiada tylko do wysokości tej korzyści.

⁶⁷ Art. 186 § 3 dodany przez art. 1 pkt 37 ustawy z dnia 31 lipca 1997 r. (Dz.U.97.117.751) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 3 stycznia 1998 r.

⁶⁸ Art. 193 zmieniony przez art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.96.43.189) z dniem 1 lipca 1996 r.

⁶⁹ Art. 198 § 2 zmieniony przez art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.96.43.189) z dniem 1 lipca 1996 r.

⁷⁰ Art. 198 § 4 zmieniony przez art. 2 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.96.43.189) z dniem 1 lipca 1996 r.