Rozdział 3 - Odwołanie testamentu. - Prawo spadkowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.60.328

Akt utracił moc
Wersja od: 1 października 1950 r.

Rozdział III.

Odwołanie testamentu.

§  1.
Spadkodawca może w każdym czasie odwołać zarówno cały testament jak i zawarte w nim poszczególne rozporządzenia.
§  2.
Zrzeczenie się prawa odwołania jest nieważne.
§  1.
Odwołanie testamentu może nastąpić albo przez testament późniejszy, albo przez to, że spadkodawca w zamiarze odwołania testamentu zniszczy go lub pozbawi cech, od których zależy jego ważność, albo poczyni w nim zmiany, przez które wyraża swoją wolę odwołania testamentu.
§  2.
Testament notarialny, znajdujący się w zapieczętowanej kopercie na przechowaniu u notariusza, uważa się za odwołany w razie odebrania go przez spadkodawcę. Spadkodawca może odebrać testament tylko osobiście.
§  1.
Testament może odwołać tylko osoba, która ma zdolność sporządzenia testamentu.
§  2.
Małoletni, który ukończył lat 16, oraz ubezwłasnowolniony częściowo mogą sporządzić testament, w którym tylko odwołują poprzedni, w takiej formie, w jakiej sporządzić mogą testament osoby, mające pełną zdolność do działań prawnych.

Jeżeli spadkodawca po sporządzeniu testamentu sporządzi nowy testament, w którym nie zaznaczy, że pierwszy testament odwołuje, uważa się testament wcześniejszy za odwołany tylko o tyle, o ile nie da się go pogodzić z testamentem późniejszym.

§  1.
Kto powołuje się na to, że testament pisemny albo pismo, zawierające treść testamentu ustnego, zostały zniszczone, pozbawione cech, od których zależy ich ważność, lub zmienione w sposób, wskazujący na ich odwołanie, nie przez spadkodawcę albo wprawdzie przez spadkodawcę, lecz nie w zamiarze odwołania testamentu, powinien swoje twierdzenie udowodnić. Ponadto na nim spoczywa ciężar dowodu co do treści zniszczonego dokumentu.
§  2.
Przepis powyższy stosuje się odpowiednio w przypadku zagubienia dokumentu.