Dział 2 - Sądy wojskowe. - Prawo o ustroju sądów wojskowych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1936.76.536
Akt utracił moc Wersja od: 19 marca 1943 r.
DZIAŁ II.
Sądy wojskowe.
Sądy wojskowe.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
§ 1.
Wymiar sprawiedliwości w wojsku i w marynarce wojennej sprawują:wojskowe sądy rejonowe i wojskowe sądy marynarskie;
wojskowe sądy okręgowe i sądy admiralskie; - oraz wspólny dla wojska i marynarki wojennej:
Najwyższy Sąd Wojskowy.
§ 2.
W czasie wojny sprawują wymiar sprawiedliwości w wojsku i w marynarce wojennej ponadto sądy wojenne. Sądy wojenne w wojsku noszą nazwę sądów polowych, a w marynarce wojennej - morskich sądów wojennych.§ 1.
W postępowaniu karnym przed wojskowymi sądami rejonowymi (wojskowymi sądami marynarskimi), wojskowymi sądami okręgowymi (sądami admiralskimi) i sądami wojennymi współdziała w sposób prawem przepisany zwierzchnik sądowo-karny.§ 2.
Właściwość miejscowa sądów wymienionych w § 1 zależy od właściwości osobowej zwierzchnika sądowo-karnego w danej sprawie.§ 1.
Wojskowe sądy okręgowe znajdują się w każdym okręgu korpusu obejmując swym obszarem działania cały okręg korpusu; siedzibą wojskowego sądu okręgowego jest siedziba dowódcy okręgu korpusu, jeżeli Minister Spraw Wojskowych nie zarządzi inaczej.§ 2.
Obszar działania i siedzibę sądów admiralskich określa Minister Spraw Wojskowych.§ 1.
Obszarem działania wojskowego sądu rejonowego jest rejon sądowy, będący częścią obszaru jednego okręgu korpusu. Ilość rejonów sądowych i ich granice oraz siedzibę wojskowych sądów rejonowych określa Minister Spraw Wojskowych.§ 2.
Ilość, obszar działania i siedzibę wojskowych sądów marynarskich określa Minister Spraw Wojskowych.Tworzenie i znoszenie wojskowych sądów okręgowych, sądów admiralskich, wojskowych sądów rejonowych i wojskowych sądów marynarskich następuje w drodze rozkazu Ministra Spraw Wojskowych.
§ 1.
Organizacja wojenna sił zbrojnych określa, przy jakich jednostkach (formacjach) wojskowych istnieją sądy wojenne.§ 2.
Naczelnemu Wodzowi przysługuje prawo tworzenia i znoszenia sądów wojennych, ustalania i zmiany ich siedzib, obszarów działania oraz właściwości rzeczowej.§ 1.
Sąd wojskowy spełnia zasadniczo czynności na swoim obszarze działania.§ 2.
Poza swoim obszarem działania sąd wojskowy może spełniać czynności, jeżeli tego wymaga dobro wymiaru sprawiedliwości lub jeżeli przez to oszczędzi się znacznie na kosztach.§ 1.
Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, wojskowe sądy rejonowe i wojskowe sądy marynarskie oraz sądy wojenne obowiązane są udzielać pomocy sądowej na żądanie innych sądów, zarówno wojskowych jak i powszechnych, oraz w przypadkach prawem przepisanych - na żądanie innych władz zarówno polskich jak i zagranicznych.§ 2.
O spełnienie czynności w drodze pomocy sądowej należy zwracać się do sądu, na którego obszarze działania czynność ma być spełniona.§ 3.
Przy spełnianiu poszczególnych czynności na żądanie sądów lub władz zagranicznych - sądy wojskowe stosują przepisy prawa polskiego; należy jednak na żądanie sądu lub władzy zagranicznej zastosować szczególny tryb postępowania lub szczególną formę, jeżeli przepisy prawa polskiego tego trybu lub tej formy nie zabraniają.§ 1.
Spory powstałe między sądami wojskowymi, oprócz sądów wojennych, wskutek odmowy udzielenia pomocy sądowej, rozstrzyga ostatecznie sąd przełożony nad sądem, do którego o pomoc się zwrócono.§ 2.
Żądanie pomocy sądowej skierowane przez sąd przełożony jest wiążące.§ 3.
Jeżeli spór powstał między dwoma sądami wojennymi, rozstrzyga ostatecznie wspólny przełożony dowódców (przełożonych), posiadających uprawnienia zwierzchnika sądowo-karnego.§ 4.
W innych przypadkach spory między sądami wojskowymi z powodu odmówienia pomocy sądowej rozstrzyga ostatecznie Najwyższy Sąd Wojskowy.
Wojskowe sądy rejonowe i wojskowe sądy marynarskie.
Wojskowe sądy rejonowe i wojskowe sądy marynarskie.
§ 1.
Wojskowy sąd rejonowy składa się z sędziego wojskowego, który jest kierownikiem sądu, oraz w razie potrzeby z odpowiedniej ilości wojskowych sędziów rejonowych.§ 2.
W przypadkach wymagających zastępstwa sędziego wojskowego przez innego, niż mającego przynależność służbową do danego wojskowego sądu rejonowego, wyznacza zastępcę na czas potrzeby szef wojskowego sądu okręgowego spośród sędziów wojskowych sądów rejonowych, podporządkowanych temu wojskowemu sądowi okręgowemu, lub też spośród podporządkowanych mu wojskowych sędziów okręgowych.§ 1.
Do właściwości wojskowych sądów rejonowych należy rozpoznawanie spraw szeregowców, podoficerów i osób cywilnych, nie posiadających stopnia oficerskiego:a)
o występki wojskowe i pospolite, zagrożone karą pozbawienia wolności na czas do jednego roku, choćby w połączeniu z grzywną lub karami dodatkowymi;b)
o występki wojskowe, zagrożone karą pozbawienia wolności na czas do lat trzech, lub o występki pospolite, zagrożone karą pozbawienia wolności ponad jeden rok - jeżeli ze względu na okoliczności czynu nie należy oczekiwać surowszej kary, niż kary pozbawienia wolności do jednego roku, choćby w połączeniu z grzywną lub karami dodatkowymi;c)
o wykroczenia.§ 2.
Wojskowe sądy rejonowe poza rozpoznawaniem spraw, należących w myśl § 1 do ich właściwości:a)
prowadzą zlecone im śledztwa w sprawach, należących do właściwości wojskowych sądów okręgowych;b)
udzielają pomocy sądowej na żądanie sądów lub władz;c)
spełniają czynności i wydają orzeczenia i zarządzenia w przypadkach prawem przepisanych.§ 1.
W sprawach żołnierzy, pełniących służbę w marynarce wojennej, oraz innych osób, podlegających dowódcom (przełożonym) w marynarce wojennej, - wojskowe sądy rejonowe sprawują wymiar sprawiedliwości jako wojskowe sądy marynarskie, jeżeli nie został utworzony osobny wojskowy sąd marynarski, który byłby właściwy w danej sprawie.§ 2.
Przepisy odnoszące się do wojskowych sądów rejonowych stosuje się odpowiednio do tych sądów jako wojskowych sądów marynarskich oraz do wojskowych sądów marynarskich.§ 1.
Rozprawy odbywają się przy udziale jednego sędziego wojskowego, który prowadzi rozprawę jako przewodniczący, i dwóch asesorów, z których jeden jest oficerem, drugi zaś podoficerem.§ 2.
Podoficer będący asesorem nie może mieć niższego stopnia wojskowego, niż oskarżony.§ 3.
Jeżeli jest kilku oskarżonych, skład sądu dostosowuje się do oskarżonego posiadającego najwyższy stopień wojskowy.§ 4.
W sprawach jeńców wojennych uwzględnia się w miarę możności ich stopień wojskowy.Poza rozprawą rozpoznaje sprawy należące do właściwości wojskowych sądów rejonowych (wojskowych sądów marynarskich) jednoosobowo sędzia wojskowy.
Wojskowe sądy okręgowe i sądy admiralskie.
Wojskowe sądy okręgowe i sądy admiralskie.
Wojskowy sąd okręgowy składa się z wojskowych sędziów okręgowych: szefa sądu, jego zastępcy, oraz z odpowiedniej ilości wojskowych sędziów orzekających i śledczych.
Do właściwości wojskowych sądów okręgowych należy:
a)
rozpoznawanie w pierwszej instancji spraw, nie należących w myśl art. 20 § 1 do właściwości wojskowych sądów rejonowych (wojskowych sądów marynarskich);b)
rozpoznawanie środków odwoławczych od orzeczeń wojskowych sądów rejonowych i wojskowych sądów marynarskich, od zarządzeń kierowników tych sądów, od postanowień i zarządzeń wojskowych sędziów śledczych, oraz w przypadkach prawem przepisanych od innych postanowień i zarządzeń;c)
prowadzenie śledztw w sprawach, których rozpoznanie w myśl artykułu niniejszego lit. a) należy do właściwości wojskowych sądów okręgowych;d)
spełnianie czynności oraz wydawanie orzeczeń i zarządzeń w przypadkach prawem przepisanych.§ 1.
W sprawach żołnierzy, pełniących służbę w marynarce wojennej, oraz innych osób, podlegających dowódcom (przełożonym) w marynarce wojennej, - wojskowe sądy okręgowe sprawują wymiar sprawiedliwości jako sądy admiralskie, jeżeli nie został utworzony osobny sąd admiralski, który byłby właściwy w danej sprawie.§ 2.
Przepisy odnoszące się do wojskowych sądów okręgowych stosuje się odpowiednio do tych sądów jako sądów admiralskich oraz do sądów admiralskich.§ 1.
Rozprawy w sprawach o przestępstwa zagrożone karą śmierci lub więzienia dożywotniego, prowadzonych w postępowaniu wojennym, oraz w sprawach prowadzonych w postępowaniu doraźnym, odbywają się przy udziale dwóch wojskowych sędziów orzekających, z których jeden prowadzi rozprawę jako przewodniczący, i trzech asesorów.§ 2.
Rozprawy w innych sprawach odbywają się przy udziale jednego wojskowego sędziego orzekającego, który prowadzi rozprawę jako przewodniczący, i dwóch asesorów.§ 3.
Rozprawy rewizyjne odbywają się w składzie szefa sądu lub jego zastępcy, jako przewodniczącego, oraz dwóch wojskowych sędziów orzekających; jeden z sędziów wojskowych, należących do składu sądzącego, jest sędzią sprawozdawcą.§ 1.
Do rozpraw, które przypuszczalnie będą trwać czas dłuższy, szef sądu może powołać sędziego dodatkowego, jako zastępcę sędziego. Do rozpraw takich można też przybrać zastępców asesorów.§ 2.
Zastępca sędziego i asesora może być obecny na naradzie, nie może być jednak obecny w czasie głosowania; w naradzie i głosowaniu zastępca bierze udział wówczas, jeżeli wszedł w miejsce sędziego lub asesora, który ustąpił ze składu sądzącego.§ 1.
Na rozprawie głównej przewodniczyć może tylko wojskowy sędzia orzekający (szef sądu, jego zastępca) w stopniu oficera sztabowego; dotyczy to również sędziego dodatkowego.§ 2.
Żaden z sędziów wojskowych, wchodzących w skład sądzący, nie może posiadać stopnia wojskowego niższego niż oskarżony. Jeżeli w sądzie wojskowym nie ma sędziego o wymaganym stopniu wojskowym - przewodniczącego rozprawy, a w razie potrzeby także drugiego lub dodatkowego sędziego wojskowego, wyznacza szef departamentu sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych spośród posiadających ten stopień sędziów innych sądów wojskowych.§ 3.
W sprawach przeciw generałom i admirałom (kontradmirałom, wiceadmirałom) przewodniczącego, a w razie potrzeby także drugiego lub dodatkowego sędziego wojskowego, wyznacza prezes Najwyższego Sądu Wojskowego spośród sędziów tegoż sądu, posiadających stopień generalski. Przepisu § 2 w tych sprawach nie stosuje się.§ 1.
Asesorowie nie mogą mieć stopnia wojskowego niższego niż oskarżony.§ 2.
Przepis § 1 nie dotyczy asesorów w sprawach przeciw generałom lub admirałom (kontradmirałom, wiceadmirałom); w tych sprawach asesorowie muszą posiadać co najmniej stopień generała brygady lub kontradmirała.§ 3.
W sprawach przeciwko oficerom, nie posiadającym stopnia generalskiego (admiralskiego), jeden z asesorów musi posiadać co najmniej stopień wojskowy:a)
kapitana (równorzędnego) - jeżeli oskarżony jest podporucznikiem lub porucznikiem (równorzędnym);b)
majora (komandora podporucznika) - jeżeli oskarżony jest kapitanem (równorzędnym);c)
pułkownika (komandora) - jeżeli oskarżony jest oficerem sztabowym;d)
generała brygady (kontradmirała) - jeżeli oskarżony jest pułkownikiem (komandorem), zajmującym stanowisko służbowe wyższe niż dowódcy pułku.§ 4.
W sprawach przeciw podoficerom i szeregowcom jednym z asesorów ma być podoficer.§ 5.
W sprawach przeciw osobom nie posiadającym stopnia wojskowego wszyscy asesorowie muszą posiadać stopień oficerski.§ 6.
W sprawach o przestępstwa, zagrożone karą śmierci lub więzienia dożywotniego, prowadzonych w postępowaniu wojennym, oraz w sprawach prowadzonych w postępowaniu doraźnym - wszyscy asesorowie bez względu na stopień oskarżonego (§ 4) muszą mieć stopień oficerski.§ 7.
Przepis art. 22 § 3, 4 należy tu stosować.Poza rozprawą wojskowy sąd okręgowy (sąd admiralski) rozpoznaje sprawy, należące do jego właściwości, na posiedzeniach niejawnych, jeżeli do ich rozpoznania nie jest prawem upoważniony jeden sędzia wojskowy.
§ 1.
Posiedzenia niejawne odbywają się w składzie szefa sądu, lub jego zastępcy, jako przewodniczącego, oraz dwóch wojskowych sędziów okręgowych; jeden z sędziów wojskowych, należących do składu sądzącego, jest sędzią sprawozdawcą.§ 2.
Na posiedzeniach niejawnych zapadają orzeczenia po wysłuchaniu ustnego lub odczytaniu pisemnego wniosku prokuratora wojskowego.§ 3.
Prokurator wojskowy bierze udział w posiedzeniu niejawnym bez prawa obecności przy naradzie.§ 4.
Narada sędziów wojskowych jest tajna. Prócz sędziów, biorących udział w naradzie, może być przy naradzie i głosowaniu obecny tylko protokolant.§ 5.
Głosowanie odbywa się w tym porządku, że sędzia sprawozdawca głosuje pierwszy, przewodniczący zaś, jeżeli nie jest sam równocześnie sprawozdawcą, ostatni; poza tym głosują kolejno młodsi przed starszymi stopniem.§ 6.
Przepisy o głosowaniu na rozprawie głównej stosuje się odpowiednio.
Najwyższy Sąd Wojskowy.
Najwyższy Sąd Wojskowy.
Najwyższy Sąd Wojskowy składa się z sędziów Najwyższego Sądu Wojskowego: prezesa, wiceprezesa oraz z odpowiedniej ilości sędziów Najwyższego Sądu Wojskowego, posiadających co najmniej stopień pułkownika.
Najwyższy Sąd Wojskowy rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń wojskowych sądów okręgowych i sądów admiralskich, od zarządzeń szefów tychże sądów, oraz orzeka i wydaje opinie w innych sprawach, w przypadkach prawem przepisanych.
§ 1.
Najwyższy Sąd Wojskowy orzeka i wydaje opinie na rozprawie lub na posiedzeniu niejawnym w składzie trzech sędziów Najwyższego Sądu Wojskowego, z których jeden jest sędzią sprawozdawcą.§ 2.
Orzeczenia i opinie Najwyższego Sądu Wojskowego zapadają po wysłuchaniu ustnego lub odczytaniu pisemnego wniosku prokuratora Najwyższego Sądu Wojskowego.§ 3.
W sprawie narady i głosowania na posiedzeniu niejawnym stosuje się przepis art. 32 § 3 do 6.§ 1.
Skład sądzący Najwyższego Sądu Wojskowego może przedstawić zasadę prawną, budzącą wątpliwość, do rozstrzygnięcia zgromadzeniu ogólnemu sędziów Najwyższego Sądu Wojskowego, po czym uchwaloną zasadę wpisuje się do księgi zasad prawnych.§ 2.
Zgromadzenia ogólne odbywają się pod przewodnictwem prezesa Najwyższego Sądu Wojskowego. Prokurator Najwyższego Sądu Wojskowego bierze udział w zgromadzeniach ogólnych bez prawa obecności przy naradzie; ma on prawo stawiania wniosków.§ 3.
Do powzięcia uchwały wymagana jest obecność przynajmniej 2/3 części ogólnej ilości sędziów Najwyższego Sądu Wojskowego. Uchwały zapadają większością głosów; w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.§ 4.
Narada i głosowanie odbywa się wedle art. 32 § 4 do 6.§ 5.
Skład sądzący, orzekając w danej sprawie karnej, jest związany rozstrzygnięciem zgromadzenia ogólnego.§ 6.
Odstąpienie przez Najwyższy Sąd Wojskowy od zasady prawnej, ustalonej przez zgromadzenie ogólne, może nastąpić tylko w drodze ponownego rozstrzygnięcia zgromadzenia ogólnego.§ 1.
Na żądanie Ministra Spraw Wojskowych lub prezesa Najwyższego Sądu Wojskowego powołane jest zgromadzenie ogólne również do wyjaśnienia przepisów prawa karnego, które budzą wątpliwości, lub których stosowanie wywołało rozbieżność w orzecznictwie.§ 2.
Opinie zgromadzenia ogólnego wpisuje się do księgi zasad prawnych.§ 1.
Najwyższy Sąd Wojskowy wydaje zbiór swoich orzeczeń i opinii, zawierających rozstrzygnięcia zasadniczych zagadnień prawnych.§ 2.
Materiał prawny do orzecznictwa Najwyższego Sądu Wojskowego zbiera Biuro Orzecznictwa istniejące przy tym sądzie; w skład Biura Orzecznictwa wchodzą oficerowie audytorowie.§ 3.
Prezes Najwyższego Sądu Wojskowego może powierzać członkom Biura Orzecznictwa również inne czynności służbowe.
Sądy wojenne.
Sądy wojenne.
Sąd wojenny składa się z sędziego wojskowego, który jest szefem sądu, oraz z odpowiedniej ilości sędziów wojskowych.
Sądy wojenne rozpoznają wszystkie sprawy karne osób, na które rozciąga się właściwość osobowa zwierzchnika sądowo-karnego, przy którym dany sąd jest utworzony, jeżeli Naczelny Wódz nie zarządzi inaczej.
§ 1.
Rozprawy w sprawach o przestępstwa, zagrożone karą śmierci lub więzienia dożywotniego, oraz w sprawach prowadzonych w postępowaniu doraźnym, odbywają się przy udziale dwóch sędziów wojskowych, z których jeden jest kierownikiem rozprawy, i trzech asesorów.§ 2.
Rozprawy w innych sprawach odbywają się przy udziale jednego sędziego wojskowego, który jest kierownikiem rozprawy, i dwóch asesorów.§ 3.
Przewodniczącym rozprawy jest najstarszy stopniem wojskowym asesor, jeżeli posiada on stopień wojskowy wyższy niż kierownik rozprawy; w przeciwnym przypadku kierownik rozprawy jest jednocześnie jej przewodniczącym.§ 4.
Przepis art. 28 stosuje się z tą zmianą, że sędziego dodatkowego wyznacza zwierzchnik sądowo-karny.§ 5.
Przepis art. 30 § 1, 2 oraz 4 do 7 stosuje się również w sądach wojennych.§ 6. 1
Naczelny Wódz może zarządzić, że w sądach wojennych, działających w wyjątkowych warunkach, wywołanych wojną, w sprawach przeciw oficerom asesorowie mogą mieć stopień wojskowy niższy niż określony w art. 30 § 1. w każdym jednak razie, muszą oni być oficerami i posiadać conajmniej stopnie wojskowe:a)
jeden - porucznika (równorzędnego), jeżeli oskarżony jest podporucznikiem lub porucznikiem (równorzędnym);b)
jeden - kapitana (równorzędnego) i pozostali porucznika (równorzędnego), jeżeli oskarżony jest kapitanem (równorzędnym);c)
wszyscy majora (równorzędnego), jeżeli oskarżony jest oficerem sztabowym (równorzędnym) lub generałem bądź admirałem.
Podział czynności.
Podział czynności.
§ 1.
Podział czynności między sędziów wojskowych następuje z końcem każdego roku na następny rok kalendarzowy.§ 2.
Zmiana podziału czynności w ciągu roku może nastąpić, jeżeli okaże się to konieczne z powodu przeciążenia niektórych sędziów, zmian w obsadzie sądu lub trwałej przeszkody po stronie poszczególnych sędziów.§ 1.
Podział czynności następuje na podstawie zarządzenia sędziego wojskowego, stojącego na czele sądu.§ 2.
W sądach wojennych podziału czynności między sędziów wojskowych dokonywa szef sądu w taki sposób i na takie okresy czasu, jakie w danych warunkach najbardziej odpowiadają potrzebom służby. Podział ten ma dla zwierzchnika sądowo-karnego znaczenie orientacyjne.Spełnienie czynności przez innego sędziego niż ten, który był do niej powołany według podziału czynności, nie wpływa na jej ważność.
Administracja sądowa i nadzór.
Administracja sądowa i nadzór.
Czynności administracji sądowej pełnią sędziowie wojskowi, stojący na czele sądu. Mogą oni powoływać poszczególnych sędziów wojskowych danego sądu do współdziałania w czynnościach administracyjnych i nadzorczych.
§ 1.
Naczelny nadzór nad sądami wojskowymi sprawuje Minister Spraw Wojskowych, a nad sądami wojennymi Naczelny Wódz.§ 2.
Minister Spraw Wojskowych wykonywa nadzór ten osobiście lub przez szefa departamentu sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych a Naczelny Wódz osobiście lub przez szefa sądownictwa wojennego w Naczelnym Dowództwie.§ 3.
Szef departamentu sprawiedliwości oraz szef sądownictwa wojennego wykonują zlecony im nadzór osobiście lub przez wyznaczonych przez siebie oficerów audytorów. Wyznaczony oficer audytor nie może mieć niższego stopnia wojskowego, niż sędzia wojskowy, stojący na czele danego sądu.§ 1.
Nadzór nad sądami i sędziami pełnią:a)
kierownik wojskowego sądu rejonowego (wojskowego sądu marynarskiego) w tymże sądzie;b)
szef wojskowego sądu okręgowego w tymże sądzie oraz w podporządkowanych mu wojskowych sądach rejonowych (wojskowych sądach marynarskich);c)
prezes Najwyższego Sądu Wojskowego w tymże sądzie;d)
szef sądu wojennego w tymże sądzie.§ 2.
W razie utworzenia osobnego sądu admiralskiego szef tego sądu pełni nadzór w tym sądzie oraz w podporządkowanych mu wojskowych sądach marynarskich.§ 1.
Osoby powołane do nadzoru mają prawo żądać wyjaśnień, wglądać w czynności i powodować usunięcie oczywistych usterek i uchybień oraz pociągać ponoszących winę do odpowiedzialności.§ 2.
Nadzór nie może wkraczać w dziedzinę, w której sędziowie wojskowi są niezawiśli.§ 3.
Osoby powołane do nadzoru mogą być obecne na rozprawie, toczącej się przy drzwiach zamkniętych.Każdy sąd wyższy o dostrzeżonych przez siebie usterkach i uchybieniach w urzędowaniu sądu niższego zawiadamia osobę powołaną do nadzoru.
§ 1.
Sąd wyższy, w razie dostrzeżenia przy rozstrzyganiu środków odwoławczych oczywistej obrazy przepisów prawa w postępowaniu sądu niższego, może - niezależnie od uprawnień służących mu na podstawie kodeksu wojskowego postępowania karnego - stwierdzić uchybienie i wytknąć je danemu sądowi. Na żądanie sąd niższy obowiązany jest udzielić wyjaśnień. Stwierdzenie i wytknięcie uchybienia nie ma wpływu na daną sprawę.§ 2.
O wytknięciu uchybienia sąd wyższy zawiadamia sędziego wojskowego, stojącego na czele sądu, a w przypadkach ważniejszych ponadto szefa departamentu sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych.Do personelu, nie pełniącego czynności sędziowskich w sądach wojskowych, stosuje się w sprawach nadzoru ogólne przepisy, normujące wykonywanie nadzoru służbowego.
§ 1.
Minister Spraw Wojskowych wydaje regulaminy, w których określa tryb wewnętrznego urzędowania i biurowość sądów wojskowych.§ 2.
Minister Spraw Wojskowych oznacza, po upływie jakiego czasu i pod jakimi warunkami akta spraw sądowych mają być w całości lub w części niszczone lub przekazywane archiwum.1 Art. 41 § 6 dodany przez art. 1 dekretu z dnia 9 marca 1943 r. o zmianie przepisów o sądownictwie wojskowym (Dz.U.43.2.5) z dniem 19 marca 1943 r.