Art. 5. - Prawo o ustroju sądów wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.76.536

Akt utracił moc

Wersja od: 19 marca 1943 r.

Art.  5.

§ 1. Właściwość sądów wojskowych w zakresie przestępstw wojskowych nie ustaje, mimo że przestały istnieć okoliczności, które tę właściwość uzasadniały.

§ 2. Właściwość sądów wojskowych w zakresie przestępstw pospolitych ustaje z chwilą ustania okoliczności, które tę właściwość uzasadniały, jeżeli sądowi wojskowemu nie został jeszcze złożony akt oskarżenia. Po złożeniu aktu oskarżenia właściwość sądów wojskowych ustaje, jeżeli ustały okoliczności, które uzasadniały właściwość sądów wojskowych, i jeżeli prokurator wojskowy najpóźniej przed rozpoczęciem rozprawy głównej postawi w sądzie wojskowym wniosek o odstąpienie sprawy władzy właściwej.

§ 3. Przepis § 2 nie dotyczy jednak przestępstw pospolitych:

a) którymi naruszono wojskowy obowiązek służbowy;

b) wymienionych w art. 3 lit. b);

c) pozostających w zbiegu z przestępstwem wojskowym, albo pospolitym pod a), b) określonym.

§ 4. Właściwość sądów wojskowych w zakresie przestępstw wymienionych w § 3 ustaje, jeżeli przestały istnieć okoliczności, które tę właściwość uzasadniały, i jeżeli prokurator wojskowy najpóźniej przed rozpoczęciem rozprawy głównej postawi w sądzie wojskowym wniosek o ich odstąpienie władzy właściwej.

§ 5. W toku dochodzenia odstąpienie sprawy następuje przez prokuratora wojskowego.