Dział 2 - Sędziowie. - Prawo o ustroju sądów powszechnych.
Dz.U.1964.6.40 t.j.
Akt utracił mocDZIAŁ II
Sędziowie.
Sędziowie.
Niezawisłość sędziowska.
Niezawisłość sędziowska.
Sędziowie są w sprawowaniu swego urzędu sędziowskiego niezawiśli i podlegają tylko ustawom.
Niezawisłość sędziego nie wyłącza obowiązku spełniania zleceń w zakresie administracji sądowej, wydanych w granicach uprawnień władzy dającej zlecenie. Sędzia ma prawo żądać, ażeby mu zlecenie doręczono na piśmie.
Powoływanie i odwoływanie sędziego.
Powoływanie i odwoływanie sędziego.
Na stanowisko sędziego może być powołany ten, kto:
Na sędziego, który bezpośrednio przed tym był w służbie państwowej, wszelkie prawa i obowiązki związane z jego stanowiskiem sędziowskim przechodzą z chwilą zwolnienia go od poprzedniej służby, w innych wypadkach - z chwilą objęcia stanowiska, o ile szczególne przepisy nie zawierają odmiennych postanowień.
Zmiana stanowiska.
Zmiana stanowiska.
Przeniesienie stałe lub czasowe siedziby sądu powoduje tym samym zmianę miejsca służbowego sędziów tegoż sądu.
W razie przeniesienia sędziego do innej miejscowości należy mu się zwrot kosztów przeniesienia z wyjątkiem wypadku, gdy przeniesienie sędziego nastąpiło w drodze wyroku dyscyplinarnego lub na jego prośbę. Sędziemu przenoszonemu na własną prośbę Minister Sprawiedliwości w szczególnie uzasadnionych wypadkach może przyznać zwrot kosztów przeniesienia.
W razie powołania sędziego do czasowej służby wojskowej przywiązane do jego stanowiska prawa i obowiązki służbowe pozostają w czasie trwania tej służby w zawieszeniu. Sędzia zatrzymuje jednak swoje stanowisko, a czas służby wojskowej wlicza się całkowicie do jego służby cywilnej czynnej. Należne w tym czasie uposażenia określają osobne przepisy.
Prawa.
Prawa.
W sprawach nie unormowanych w niniejszej ustawie lub w przepisach szczególnych do sędziów stosuje się odpowiednio przepisy o pracownikach urzędów państwowych.
Za czas nieobecności w pracy z powodu choroby świadczenia określone w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługują sędziemu przez okres do jednego roku. W innych wypadkach usprawiedliwionej nieobecności w pracy niż wymienione w tych przepisach sędziemu przysługuje wynagrodzenie.
W sprawach o roszczenia sędziów wynikające ze stosunku pracy właściwa jest droga postępowania administracyjnego.
Sędzia, któremu przyznano zaopatrzenie emerytalne (rentowe), może używać dotychczasowego tytułu poprzedzając go wyrazem: «emerytowany».
Obowiązki.
Obowiązki.
Sędzia obowiązany jest wiernie służyć Polsce Ludowej, przestrzegać zasad praworządności ludowej, sprawiedliwość wymierzać bezstronnie, zgodnie z interesem Państwa Ludowego, obowiązki swe wypełniać sumiennie i gorliwie, dochować tajemnicy służbowej oraz stale podnosić poziom swego uświadomienia społecznego i wiedzy zawodowej.
Sędzia powinien w służbie i poza służbą strzec powagi sądu i unikać wszystkiego, co mogłoby przynieść ujmę godności sędziego. Nie wolno mu brać udziału w takich wystąpieniach, które mogłyby osłabiać zaufanie do jego bezstronności albo wierności względem ustroju lub władz demokratycznych Państwa Polskiego.
Jeżeli sędzia nie może pełnić swych obowiązków z powodu choroby lub innej uzasadnionej przyczyny, powinien o tym niezwłocznie zawiadomić kierownika sądu, a na jego żądanie złożyć odpowiednie dowody lub wyjaśnienia.
Sędziemu nie wolno obok piastowanego stanowiska sędziowskiego zajmować żadnego urzędu państwowego, z wyjątkiem stanowisk: wykładowcy i pracownika nauki, jeżeli zajmowanie takiego stanowiska nie przeszkadza w pełnieniu obowiązków sędziowskich.
Odpowiedzialność dyscyplinarna.
Odpowiedzialność dyscyplinarna.
Kary dyscyplinarne są następujące:
Nagana i przeniesienie na inne miejsce służbowe na koszt skazanego pociągają za sobą wstrzymanie przesunięcia do wyższego uposażenia na przeciąg trzech lat.
Usunięcie ze stanowiska prezesa lub wiceprezesa sądu pociąga za sobą przeniesienie skazanego na koszt własny na stanowisko sędziego sądu równorzędnego, z utratą dodatków połączonych z jego dotychczasowym stanowiskiem.
Posiedzenia sądu dyscyplinarnego okręgu wojewódzkiego odbywają się w obecności protokolanta, którym powinien być wyznaczony przez prezesa sądu wojewódzkiego sędzia lub aplikant.
Wszczynając postępowanie dyscyplinarne, sąd może zarządzić od razu rozprawę lub polecić przeprowadzenie śledztwa.
Sędzia wyznaczony do przeprowadzenia śledztwa bada okoliczności sprawy i zbiera dowody; świadków i biegłych w razie potrzeby przesłuchuje po odebraniu przyrzeczenia.
Sędzia wyznaczony do przeprowadzenia śledztwa może rozciągnąć badanie na zarzuty nie wyszczególnione w uchwale wszczynającej postępowanie dyscyplinarne.
Na żądanie sędziego wyznaczonego do przeprowadzenia śledztwa sądy oraz inne władze państwowe obowiązane są udzielać pomocy.
Sąd dyscyplinarny, po otrzymaniu wniosku rzecznika dyscyplinarnego, na posiedzeniu niejawnym:
Wnioski rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego w przedmiocie dowodów, przedstawione przed rozprawą, sąd rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym.
Jeżeli w toku rozprawy ujawni się nowe przewinienie, sąd może wydać co do niego wyrok tylko za zgodą rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego lub jego obrońcy. W braku zgody należy wszcząć osobne postępowanie.
Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który zawiera wymienienie składu sądu i osób obecnych na rozprawie oraz przedstawienie przebiegu rozprawy z podaniem treści zeznań świadków i opinii biegłych. Protokół podpisują przewodniczący i protokolant.
Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść obwinionego może nastąpić na wniosek właściwej władzy nadzorczej, jeżeli umorzenie sprawy albo wydanie wyroku nastąpiło wskutek przestępstwa karnego, albo jeżeli w ciągu pięciu lat od umorzenia lub wyroku wyjdą na jaw nowe okoliczności lub dowody, które mogą uzasadnić skazanie lub wymierzenie kary surowszej.
Jeżeli dopuszczono wznowienie na korzyść skazanego, w nowym wyroku nie można wymierzyć kary surowszej.
Jeżeli przewinienie zawiera cechy przestępstwa karnego, sąd wydaje uchwałę w myśl art. 49, co nie wstrzymuje toku postępowania dyscyplinarnego.
Podanie wysłane pocztą lub telegraficznie uważa się za wniesione w dniu oddania w polskim urzędzie pocztowym lub telegraficznym.
O ile przepisy rozdziału niniejszego nie zawierają odmiennych postanowień, mają odpowiednie zastosowanie przepisy kodeksu postępowania karnego.
Zawieszenie w czynnościach służbowych.
Zawieszenie w czynnościach służbowych.
Sąd dyscyplinarny pierwszej instancji na posiedzeniu niejawnym może zawiesić w czynnościach służbowych sędziego:
Zawieszenie ustaje samo przez się z chwilą prawomocnego ukończenia postępowania dyscyplinarnego, jeżeli sąd dyscyplinarny nie uchyli go wcześniej.
Uchwały w przedmiocie zawieszenia ulegają zaskarżeniu w ciągu siedmiu dni od doręczenia; skarga nie wstrzymuje wykonania. Skargę rozstrzyga sąd dyscyplinarny drugiej instancji na posiedzeniu niejawnym.
Przepis ogólny.
Przepis ogólny.
W przepisach działu niniejszego przez wyrażenie ogólne "sędzia" rozumie się także prezesów i innych sędziów zajmujących stanowiska kierowników; przez wyrażenie "właściwy sąd" - ten sąd, do którego sędzia należy. Przez "sąd wyższy" rozumie się w stosunku do sędziów wojewódzkich - Sąd Najwyższy, a w innych wypadkach - sąd wojewódzki.
- zmieniony przez art. 1 pkt 5 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. o zmianie Prawa o ustroju sądów powszechnych (Dz.U.74.50.316) z dniem 1 stycznia 1975 r.
- zmieniony przez art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U.82.31.214) z dniem 1 stycznia 1983 r.