Art. 267. - Prawo o sądach ubezpieczeń społecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.41.215 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 22 lutego 1962 r.

Art.  267. 

§ 1. Za nieusprawiedliwione niestawiennictwo sąd skaże świadka na grzywnę do trzystu złotych, po czym wezwie go powtórnie, a w razie ponownego niestawiennictwa skaże go na grzywnę do siedmiuset pięćdziesięciu złotych i może zarządzić przymusowe sprowadzenie. Wymierzając grzywnę, sąd orzeknie równocześnie, na przypadek niemożności jej ściągnięcia, karę zastępczego aresztu według swego uznania, jednak nie ponad jeden miesiąc.

§ 2. Świadek w ciągu tygodnia od daty doręczenia mu postanowienia skazującego go na grzywnę może usprawiedliwić swe niestawiennictwo; za okoliczność usprawiedliwiającą niestawiennictwo poczytuje się w każdym razie zamieszkiwanie świadka poza okręgiem sądu wzywającego, jeżeli odległość od siedziby tego sądu przenosi pięćdziesiąt kilometrów. W przypadku usprawiedliwienia niestawiennictwa sąd zwolni świadka od grzywny i od przymusowego sprowadzenia.