Oddział 3 - Sprawy karne. - Prawo o sądach obywatelskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.8.64

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1965 r.

Oddział  3.

Sprawy karne.

§  1.
Sąd obywatelski wszczyna postępowanie na podstawie aktu oskarżenia wniesionego przez milicję obywatelską lub pokrzywdzonego albo na podstawie doniesienia właściwej władzy, które zastępuje przed tym sądem akt oskarżenia.
§  2.
Akt oskarżenia i doniesienie powinny zawierać oznaczenie osoby oskarżonego i określenie zarzucanego mu czynu ze wskazaniem czasu i miejsca jego popełnienia oraz podpis oskarżyciela, a w przypadku doniesienia podpis przedstawiciela władzy czyniącej doniesienie tudzież wykaz osób, które należy wezwać na rozprawę.
§  3.
Sąd obywatelski nie wszczyna postępowania, a wszczęte umarza w razie śmierci oskarżonego, przedawnienia lub innej okoliczności wyłączającej ściganie.
§  1.
Oskarżycielem publicznym przed sądami obywatelskimi jest Milicja Obywatelska albo przedstawiciel zarządu gminnego lub sołtys.
§  2.
Przepis powyższy nie narusza art. 57 kodeksu postępowania karnego.
§  3. 27
Przedstawiciel milicji obywatelskiej może popierać oskarżenie zamiast lub obok przedstawiciela zarządu gminnego (miejskiego) lub sołtysa.

Odstąpienie oskarżyciela publicznego od oskarżenia po wniesieniu aktu oskarżenia nie wiąże sądu.

Za pokrzywdzonego uważa się osobę, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone.

§  1.
W sprawach o przestępstwa ścigane z urzędu, a należące do właściwości sądów obywatelskich, pokrzywdzony ma prawa strony, a zwłaszcza może wnosić i popierać oskarżenie zamiast lub obok oskarżyciela publicznego. Przepis art. 61 ma tu odpowiednie zastosowanie.
§  2.
Jeżeli pokrzywdzony jest niepełnoletni to prawa jego wykonuje ojciec, matka, opiekun lub osoba, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje.
§  3.
W razie śmierci pokrzywdzonego prawa jego wykonują: małżonek, rodzice, dzieci i wnuki.

Oskarżony może nie odpowiadać na zadawane mu pytania.

Sąd obywatelski, uznawszy oskarżonego winnym popełnienia przestępstwa, może odstąpić od wymierzenia kary i orzec w wyroku udzielenie oskarżonemu nagany, jeżeli ze względu na charakter sprawy i jego dotychczasowe nienaganne zachowanie się uzna to za celowe.

§  1.
Wyrok powinien zawierać dane wymienione w art. 57 lit. a), b), c), g) i h), imię, nazwisko i inne dane, ustalające tożsamość oskarżonego, oraz określenie zarzucanego oskarżonemu czynu z podaniem czasu i miejsca jego popełnienia.
§  2.
Wyrok skazujący powinien nadto zawierać ustalenie czynu przypisanego oskarżonemu, wskazanie zastosowanego przepisu ustawy karnej oraz orzeczoną karę lub naganę, a w przypadkach przez prawo przewidzianych - i nawiązkę.
§  3.
W razie dołączenia powództwa cywilnego do sprawy karnej wyrok powinien zawierać rozstrzygnięcie o żądaniach stron w tym przedmiocie.
26 Art. 59 zmieniony przez art. 1 pkt 14 dekretu z dnia 21 kwietnia 1948 r. (Dz.U.48.23.153) zmieniającego nin. dekret z dniem 12 maja 1948 r.
27 Art. 60 § 3 dodany przez art. 1 pkt 15 dekretu z dnia 21 kwietnia 1948 r. (Dz.U.48.23.153) zmieniającego nin. dekret z dniem 12 maja 1948 r.