Rozdział 7 - Tryb dokonywania czynności notarialnych. - Prawo o notariacie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.19.106 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1985 r.

Rozdział  7.

Tryb dokonywania czynności notarialnych.

§  1.
Przy dokonywaniu czynności notarialnej notariusz obowiązany jest stwierdzić tożsamość stawających.
§  2.
Jeżeli stawający nie są notariuszowi osobiście znani, notariusz ustala ich tożsamość na podstawie dowodu osobistego lub legitymacji służbowej; w braku takich dokumentów tożsamość stawającego może być stwierdzona na podstawie oświadczenia dwóch znanych notariuszowi osób.
§  3.
Sposób stwierdzenia tożsamości notariusz powinien zaznaczyć w spisywanym dokumencie.
§  4.
Nie wolno notariuszowi dokonywać czynności notarialnej, jeżeli przekona się, że stawający nie ma zdolności do czynności prawnych.

Jeżeli biorący udział w czynności nie zna języka polskiego i do czynności nie jest dołączony przekład na inny znany mu język, notariusz powinien przetłumaczyć akt osobiście lub przy pomocy tłumacza.

Jeżeli biorący udział w czynności jest ślepy, głuchy lub głuchoniemy, notariusz obowiązany jest przekonać się w sposób wyłączający wszelką wątpliwość, czy czynność jest zgodna z wolą biorącego w niej udział.

Jeżeli biorący udział w czynności nie umie lub nie może pisać, powinien na dokumencie złożyć tuszowy odcisk palca, obok tego zaś odcisku inna osoba wypisze imię i nazwisko nie umiejącego lub nie mogącego pisać, umieszczając swój podpis.

Jeżeli biorący udział w czynności może położyć podpis jedynie w alfabecie nieznanym notariuszowi, należy przybrać osobę wiarogodną, znającą ten alfabet, celem odczytania i stwierdzenia podpisu.

§  1.
Jeżeli dla dokonania czynności potrzebny jest dokument, którego sporządzenie należy do organu państwowego, państwowe biuro notarialne może żądać sporządzenia tego dokumentu przez organ państwowy.
§ 2.
Państwowe biuro notarialne może również żądać udzielenia przez organ państwowy odpisu lub wyciągu z dokumentu znajdującego się w aktach tego organu.
§ 3.
Przepisy § 1 i 2 nie wyłączają obowiązku uiszczenia przez stronę opłat lub poniesienia innych kosztów związanych ze sporządzeniem dokumentu albo udzieleniem odpisu lub wyciągu dokumentu przez organ państwowy.

Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, dokumenty notarialne można sporządzać na maszynie do pisania; można również używać formularzy drukowanych.

§  1.
Tekst sporządzanych aktów notarialnych oraz dokumentów uwierzytelnianych i poświadczanych powinien być napisany jasno i wyraźnie. Liczby, numery i terminy z wyjątkiem numeru aktu powinny być wyrażone słownie przez wypisanie ich literami, jeżeli są pierwszy raz przytoczone. Ostatecznie wyprowadzone liczby oraz sumy przypadające do wypłaty powinny być wypisane literami.
§  2.
Wszelkie skrobania i wywabiania są niedopuszczalne; wolne miejsca powinny być przekreślone; poprawki i dopiski należy omawiać na końcu dokumentu przed złożeniem podpisów przez osoby biorące udział w czynności lub przed złożeniem podpisu przez notariusza, jeżeli chodzi o dokument nie podpisywany przez strony. Zbyteczne wyrazy albo ich części powinny być przekreślone w ten sposób, aby można było odczytać, co zostało przekreślone; przekreślenia należy na końcu dokumentu omówić przed złożeniem podpisów. Przekreślenia nie omówione uważa się za nie dokonane.

Podpisy na aktach notarialnych i poświadczanych dokumentach składane są w obecności notariusza. Jeżeli podpis złożony był w nieobecności notariusza, podpisujący powinien potwierdzić notariuszowi, że podpis sam złożył, co notariusz powinien stwierdzić.

§  1.
Niezależnie od opłaty za dokonanie czynności notarialnych notariusz pobiera na rzecz Skarbu Państwa podatki i opłaty skarbowe należne w związku z dokonywaną czynnością.
§  2.
Strony stawające odpowiadają solidarnie wobec Skarbu Państwa za opłatę przypadającą za dokonanie czynności notarialnej.
§  3.
Państwowe biuro notarialne wymienia na każdym sporządzonym dokumencie wysokość pobranej opłaty za dokonanie czynności notarialnej oraz podatków i opłat skarbowych.
20 Art. 381 dodany przez art. 1 pkt 12 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.