Rozdział 2 - Nawiązanie i rozwiązanie stosunku pracy z notariuszem oraz zmiana warunków pracy. 3 - Prawo o notariacie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.19.106 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1985 r.

Rozdział  2.

Nawiązanie i rozwiązanie stosunku pracy z notariuszem oraz zmiana warunków pracy. 3

§  1.
Stosunek pracy z notariuszem nawiązuje się na podstawie mianowania z dniem określonym w akcie nominacji, a jeżeli dnia tego nie określono - z dniem doręczenia notariuszowi tego aktu.

§ 2. Notariuszy mianuje Minister Sprawiedliwości.

Na stanowisko notariusza może być mianowany, kto:

1)
daje rękojmię należytego wykonywania obowiązków notariusza w Polsce Ludowej,
2)
posiada obywatelstwo polskie i korzysta w pełni z praw publicznych i obywatelskich praw honorowych oraz ma pełną zdolność do czynności prawnych,
3)
jest nieskazitelnego charakteru,
4)
ukończył wyższe studia prawnicze,
5)
odbył aplikację notarialną,
6)
złożył egzamin notarialny,
7)
pracował w charakterze asesora notarialnego co najmniej 1 rok.
§  1.
Od wymagań określonych w art. 12 pkt 5, 6 i 7 zwolnieni są:
1)
profesorowie i docenci prawa cywilnego i postępowania cywilnego polskich szkół wyższych,
2) 5
sędziowie,
3) 6
(skreślony).
§  2. 7
Przepis § 1 pkt 2 ma zastosowanie, jeżeli od pełnienia czynności sędziowskich nie upłynęło więcej aniżeli trzy lata.

Obejmując stanowisko notariusz składa wobec prezesa właściwego sądu wojewódzkiego ślubowanie według roty przepisanej dla pracowników urzędów państwowych. Notariusz przechodzący z jednego stanowiska notarialnego na inne nie składa ponownego ślubowania.

§  1.
Minister Sprawiedliwości rozwiązuje stosunek pracy z notariuszem, jeżeli notariusz:
1)
zrzeknie się swego stanowiska,
2)
nie daje rękojmi należytego wykonywania obowiązków notariusza,
3)
bez usprawiedliwionej przyczyny nie zgłosi się do pracy niezwłocznie po nawiązaniu z nim stosunku pracy,
4)
z powodu choroby lub ułomności został orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia uznany za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków notariusza,
5)
z powodu choroby lub urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił obowiązków dłużej niż rok; przy obliczaniu rocznego okresu niepełnienia obowiązków stosuje się przepis art. 59 § 2 lit. c) Prawa o ustroju sądów powszechnych,
6)
przekroczył sześćdziesiąt pięć lat życia, chyba że Minister Sprawiedliwości na wniosek zainteresowanego notariusza wyrazi zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska, nie dłużej jednak niż do ukończenia lat siedemdziesięciu.
§ 2.
Minister Sprawiedliwości może rozwiązać stosunek pracy z notariuszem w razie nieuzasadnionej odmowy notariusza poddania się badaniu lekarskiemu przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.
§ 3.
Rozwiązanie stosunku pracy z notariuszem w przypadkach określonych w § 1 pkt 2 i 4-6 oraz § 2 następuje za trzymiesięcznym wypowiedzeniem. Rozwiązanie stosunku pracy w przypadku określonym w § 1 pkt 1 i 3 następuje w dniu oznaczonym w decyzji Ministra Sprawiedliwości o rozwiązaniu stosunku pracy.
§ 4.
Jeżeli przyczyną rozwiązania stosunku pracy z notariuszem jest uznanie go za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków notariusza, orzeczone w czasie niepełnienia obowiązków z powodu choroby, rozwiązanie stosunku pracy z notariuszem następuje z zachowaniem okresu przewidzianego w § 1 pkt 5.

Minister Sprawiedliwości wydala notariusza z pracy w razie skazania notariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności, jeżeli wykonanie kary nie zostało warunkowo zawieszone.

§  1.
Notariusz może być przeniesiony do innej miejscowości za jego zgodą, a bez zgody:
1)
jeżeli wymagają tego zmiany planu rozmieszczenia państwowych biur notarialnych lub zakresu ich działania,
2)
dla utrzymania powagi stanowiska notariusza,
3)
jeżeli przeniesienie zostało orzeczone jako kara dyscyplinarna.
§ 2.
Przeniesienia dokonuje Minister Sprawiedliwości.
§ 3.
Przeniesienie bez zgody notariusza może nastąpić po uprzedzeniu na trzy miesiące przed terminem przeniesienia, chyba że zostało orzeczone jako kara dyscyplinarna.
3 Tytuł rozdziału 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.
4 Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.
5 Art. 13 § 1 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.
6 Art. 13 § 1 pkt 3 skreślony przez art. 1 pkt 3 lit. a) dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.
7 Art. 13 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.
8 Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.
9 Art. 141 dodany przez art. 1 pkt 5 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.
10 Art. 142 dodany przez art. 1 pkt 5 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.
11 Art. 143 dodany przez art. 1 pkt 5 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. (Dz.U.74.50.317) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1975 r.