Tytuł 1 - Ustrój ksiąg wieczystych. - Prawo o księgach wieczystych.
Dz.U.1946.57.320
Akt utracił mocTYTUŁ I.
Ustrój ksiąg wieczystych.
Ustrój ksiąg wieczystych.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Księgi wieczyste prowadzi sędzia. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości określi czynności, które sekretarz sądowy może spełniać samoistnie.
Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, nieruchomość będzie oznaczona w księdze wieczystej na podstawie urzędowych pomiarów.
Dział pierwszy obejmuje oznaczenie nieruchomości oraz wpisy praw, związanych z jej własnością.
Dział trzeci przeznaczony jest na wpisy dotyczące praw rzeczowych ograniczonych z wyjątkiem hipotek, na wpisy ograniczeń w rozporządzaniu nieruchomością oraz na wpisy praw i roszczeń osobistych oprócz roszczeń dotyczących hipotek.
Ubezwłasnowolnienie ujawnia się w dziale, w którym jest wpisane prawo, służące ubezwłasnowolnionemu.
Przy księdze wieczystej prowadzi się zbiór dokumentów. Do zbioru dokumentów składa się wszelkie dokumenty i inne pisma, dotyczące wpisów w księdze.
Księgi wieczyste są jawne. Każdemu wolno je przeglądać z zachowaniem przepisów porządkowych.
Szczegółowe przepisy o urządzeniu i prowadzeniu ksiąg wieczystych wyda w drodze rozporządzenia Minister Sprawiedliwości.
Wpisy.
Wpisy.
Każdy wpis, oprócz właściwej treści, zawiera numer i datę złożenia wniosku, wymienienie nazwy i dat dokumentów, będących podstawą wpisu, oraz wskazanie numerów, którymi są oznaczone w zbiorze dokumentów, datę dokonania wpisu i podpis sędziego.
W celu bliższego określenia treści prawa lub roszczenia sąd może ze względu na przejrzystość księgi wieczystej powołać we wpisie tego prawa lub roszczenia dokładnie oznaczone części dokumentów, będących podstawą wpisu. Powołane części dokumentów uważa się za objęte treścią wpisu.
Jeżeli prawo służy kilku osobom wspólnie, wymienia się we wpisie udział każdego ze współuprawnionych, a gdy chodzi o wspólność, w której udziały nie są oznaczone według ułamków - rodzaj tej wspólności.
Jeżeli prawo obciąża kilka nieruchomości, winno to być zaznaczone z urzędu w każdym wpisie tego prawa z wymienieniem wszystkich nieruchomości obciążonych. Również wygaśnięcie tego prawa względem jednej nieruchomości winno być zaznaczone z urzędu w księgach wieczystych pozostałych nieruchomości.
Jeżeli przepisy szczególne nie przewidują innej formy dokumentu, wpis może być dokonany na podstawie dokumentu z podpisem notarialnie poświadczonym.
Wpis, potrzebny do usunięcia niezgodności między treścią księgi wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym, może nastąpić, gdy niezgodność będzie wykazana orzeczeniem sądu lub innymi odpowiednimi dokumentami.
Wpis hipoteki przymusowej następuje na podstawie tytułu wykonawczego w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego, albo na podstawie wykonalnego tytułu egzekucyjnego w rozumieniu innych ustaw. Dokonanie wpisu winno być na tytule zaznaczone.
W przypadku ustanowienia prawa na nieruchomości wystarcza do wpisu dokument, obejmujący samo tylko oświadczenie właściciela. Przepis ten stosuje się odpowiednio do ustanowienia prawa na prawie obciążającym nieruchomość oraz do wpisu praw lub roszczeń osobistych.
W przypadku przelewu prawa obciążającego nieruchomość albo prawa na takim prawie wystarcza do wpisu dokument obejmujący samo tylko oświadczenie zbywcy.
W przypadku ustępstwa pierwszeństwa wystarcza do wpisu dokument, obejmujący samo tylko oświadczenie osoby ustępującej pierwszeństwa. Jednakże gdy ustępstwem pierwszeństwa mają być dotknięte prawa innej jeszcze osoby, potrzebny jest do wpisu również dokument obejmujący oświadczenie tej osoby.
Wpis może nastąpić tylko wtedy, gdy osoba, której prawo ma być wpisem dotknięte, jest lub zostaje jednocześnie wpisana do księgi wieczystej jako uprawniona. Jednakże do ujawnienia właściciela wystarcza, aby następstwo w prawo osoby, wpisanej jako właściciel, było wykazane odpowiednimi dokumentami.
Jeżeli prawo, które wygasło wskutek nadejścia terminu, obejmowało uprawnienie do świadczeń, do wykreślenia tego prawa przed upływem roku od jego wygaśnięcia potrzebne jest oświadczenie osoby, której prawo to służyło, albo jej spadkobierców, chyba że we wpisie prawa było zastrzeżone inaczej.