Oddział 1 - Przywileje i koncesje. - Prawo o domach składowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.114.1020

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1924 r.

1.

Przywileje i koncesje.

Domem składowym publicznym fest przedsiębiorstwo składowe, które na mocy koncesji uprawnione jest:

1)
do wystawiania pozbywalnych przez indos dowodów składowych oraz
2)
do dokonywania na żądanie składającego publicznej sprzedaży złożonych u siebie towarów.

Dom składowy publiczny może powstać tylko na mocy koncesji rządowej.

Koncesji udziela Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu i z innymi zainteresowanymi ministrami.

Domy składowe publiczne, o ile mają przechowywać przedmioty, wymienione w art. 2 ust. 2, muszą uzyskać md to specjalną koncesję od Ministra Skarbu w myśl przepisów skarbowych.

Koncesja wymieniona w art. 17 ust 2 ma zawierać:

1)
oznaczenie terminu, w którym najpóźniej dom składowy publiczny powinien rozpocząć działalność;
2)
nazwę instytucji finansowej, w której mają być składane kwoty, w myśl art. 29 1. 8;
3)
wysokość kaucji, przed złożeniem której dom składowy publiczny czynności swych nie może rozpocząć.

Nadto koncesja może zawierać postanowienie co do udziału Skarbu Państwa w zyskach przedsiębiorstwa.

Otrzymaniu koncesji nakłada na dom składowy publiczny obowiązek stałego bez przerw wykonywania przedsiębiorstwa.

Koncesja może być wydaną na czas oznaczony; może być za zezwoleniem Ministra Przemysłu i Handlu odstąpiona innej osobie. Za odstąpienie koncesji uważa się także zmianę osób wchodzących w skład spółki, która otrzymała koncesję. Postanowienie to me* odnosi się do zmiana uczestników w spółce akcyjnej, w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, w spółdzielni oraz do zmiany komandytystów.

Podanie o udzielenie koncesji ma zawierać:

1)
imię, i nazwisko, ewentualnie firmę, ubiegającego się, tudzież firmą, pod którą dom składowy publiczny ma być prowadzony. Jeżeli ubiegającym sit? jest spółka, należy podać jej prawny charakter, statut, zakres działania zarządu, wykaz kapitału zakładowego, wyciąg z rejestru handlowego;
2)
oznaczanie miejscowości i miejsca, gdzie dom składowy publiczny ma być utworzony, szkic i opis budynku oraz wewnętrznego urządzenia;
3)
jeśli dom składowy publiczny ma być założony w bliskości wielkich arteryj komunikacyjnych (port, rzeka spławna, jezioro, kolej żelazna, lotnisko), określenie stosunków prawnych i warunków technicznych, wśród których odbywać się będzie korzystanie z tych arteryj;
4)
oznaczenie towarów, które mogą być przyjmowane na skład;
5)
projekt regulaminu składowego.

Do podania powinny być dołączone dokumenty odnoszące się do obywatelstwa osoby ubiegającej się o koncesję.

Przed udzieleniem koncesji należy zasięgnąć o osobie ubiegającej się opinji miejscowych oraz pobliskich organizacyj gospodarczych.

Kaucja (art. 18/L. 3) jest przeznaczona na zabezpieczenie wszelkich pretensyj do domu składowego publicznego z tytułu prowadzenia przedsiębiorstwa. Może one polegać na zabezpieczeniu hipotecznem lub być złożona w gotówce, w obligacjach Skarbu Państwa lub w papierach wartościowych wyposażonych w przywilej bezpieczeństwa pupilarnego.

Związki samorządowe mogą być zwolnione od obowiązku złożenia kaucji.

W koncesji można szczegółowo wymienić towary do składu, dopuszczone lub pewne towary od przechowywania wyłączyć.

Odmowa koncesji lub jej ograniczenie następuje bez podania uzasadnienia.

Imię. i nazwisko kierownika lub kierowników domu składowego publicznego oraz ich zmiana powinna byt podana do wiadomości Ministra Przemysłu i Handlu,

Regulamin (art. 19 L 5) domu składowego publicznego podlega zatwierdzeniu przez Ministra Przemysłu i Handlu. W regulaminie tym muszą być jasno i dokładnie oznaczone warunki korzystania 2 domu składowego publicznego i z jego urządzeń.

Ma on w szczególności zawierać postanowienia o ogłoszeniu regulaminu, taryfy, ulg taryfowych i każdoczesnych ich zmian, o udzielaniu na towar zaliczek (art. 26), tudzież o ogłaszaniu wykazów Statystycznych.

Postanowienia umowne, zawierające dla składającego uciążliwsze warunki, niż przepisana niniejszem prawem, są nieważne.

Taryfa opłat domu składowego publicznego za przechowywanie towarów i za czynności manipulacyjne i. konserwacyjne powinna być podana do wiadomości Ministra Przemysłu i Handlu. Należy ją wywiesić w domu składowym w miejscu łatwo widocznem.

Minister Przemysłu i Handlu może za pomocą rozporządzenia wydać dla domu składowego publicznego taryfę maksymalną.

Pobieranie opłaty składowej za dłuższy okres niż za czas, przez który towar znajdował się na Składzie, jest dopuszczalne o tyle, o ile to jest przewidziane w regulaminie.

Domowi składowemu publicznemu nie Wolno, pod rygorem utraty koncesji, zawierać na Własny lub na cudzy rachunek czynności handlowych co do takich towarów, które koncesja pozwala na skład przyjmować. Wolno mu jednak udzielać zaliczek na złożone towary.

Osobom, które się regulaminowi poddadzą, nie można w granicach pojemności domu składowego publicznego tub jego działów, odmówić przyjęcia towaru na skład i przechowanie.

Przyjmowanie towarów powinno się odbywać W porządku chronologicznym zgłoszeń.

Dom składowy publiczny nie może poszczególnym klijentom udzielać osobistych ulg i zniżek; taryfa może ustanawiać ulgi i zniżki natury przedmiotowej, jako to: taryfą degresywną dla wielkich ilości złożonego towaru, lub za długi okres składu.

Biorącym zaliczkę, nie można jednak udzielać ani pierwszeństwa w przyjęciu towaru, ani ulg lub zniżek.

Dom składowy publiczny jest obowiązany ubezpieczyć od ognia na koszt składającego przyjęty na przechowanie towar, jeżeli nie udzielono odmiennego polecenia.

Towar, na którym ciążą należytości skarbowe, musi być ubezpieczony na koszt składającego co najmniej do wysokości rzeczonych opłat.

Do odbioru kwoty należnej od zakładu ubezpieczeń jest uprawniony dom składowy publiczny lub osoba przez niego upoważniona.