Rozdział 5 - Zawieranie małżeństw. - Prawo o aktach stanu cywilnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.25.151

Akt utracił moc
Wersja od: 1 marca 1976 r.

Rozdział  V.

Zawieranie małżeństw.

Sposób zawierania małżeństwa określają przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ponadto należy stosować przepisy zawarte w artykułach poniższych.

Osoba zamierzająca zawrzeć małżeństwo powinna złożyć kierownikowi urzędu stanu cywilnego:

1)
odpis skrócony swego aktu urodzenia;
2)
zaświadczenie zamieszkania albo inny dowód równorzędny;
3)
pisemne zapewnienie, że nie istnieją okoliczności, które według prawa wyłączają zawarcie małżeństwa;
4)
dowód ustania lub unieważnienia poprzedniego małżeństwa, jeżeli pozostawała poprzednio w związku małżeńskim.
1.
Dowodem ustania małżeństwa jest:
1)
odpis skrócony aktu zgonu poprzedniego małżonka;
2)
odpis wyroku orzekającego rozwiązanie poprzedniego małżeństwa przez rozwód lub odpis skrócony aktu małżeństwa z adnotacją o jego rozwiązaniu przez rozwód;
3)
odpis postanowienia o uznaniu za zmarłego lub o stwierdzeniu zgonu poprzedniego małżonka.
2.
Dowodem unieważnienia małżeństwa jest odpis wyroku orzekającego unieważnienie poprzedniego małżeństwa lub odpis skrócony aktu małżeństwa z adnotacją o unieważnieniu małżeństwa.

Organ nadzoru nad urzędem stanu cywilnego, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania jednego z przyszłych małżonków, może udzielić zezwolenia na zawarcie małżeństwa w urzędzie stanu cywilnego, w którego okręgu żaden z przyszłych małżonków nie ma miejsca zamieszkania.

Do udzielenia zezwolenia na zawarcie małżeństwa bez zachowania przewidzianego w art. 4 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego terminu właściwy jest organ nadzoru nad urzędem stanu cywilnego, w którym małżeństwo ma być zawarte.

1.
Cudzoziemiec obowiązany jest złożyć kierownikowi urzędu stanu cywilnego dowód zdolności do zawarcia małżeństwa według swego prawa ojczystego. Jeżeli otrzymanie dowodu jest utrudnione, sąd może w trybie postępowania niespornego zwolnić cudzoziemca od złożenia takiego dowodu.
2.
Osoby o nieokreślonej przynależności państwowej zawierają małżeństwo według przepisów prawa polskiego.
1.
Zawarcie małżeństwa następuje z zachowaniem uroczystej formy.
2.
Kierownik urzędu stanu cywilnego sprawdza tożsamość osób wstępujących w związek małżeński oraz tożsamość i pełnoletność świadków, po czym zwraca się do każdego z przyszłych małżonków z zapytaniem, czy chce zawrzeć małżeństwo z osobą, której imię i nazwisko wymienia. Gdy obie osoby odpowiedzą na to pytanie twierdząco, kierownik urzędu stanu cywilnego ogłasza, że wskutek zgodnych oświadczeń obu osób zostało zawarte między nimi małżeństwo według przepisów prawa.
3.
Kierownik urzędu stanu cywilnego w stosownym przemówieniu wyjaśnia małżonkom społeczne znaczenie i wagę małżeństwa w państwie ludowym oraz prawa i obowiązki małżonków.

Jeżeli zawarcie małżeństwa następuje z ważnych powodów poza lokalem urzędu stanu cywilnego, kierownik urzędu stanu cywilnego sporządzi w miejscu zawarcia małżeństwa protokół stwierdzający złożenie przez przyszłych małżonków oświadczeń, że wstępują w związek małżeński, ponadto wymieni w protokole inne dane przewidziane przy zawieraniu małżeństwa. Protokół podpisany przez małżonków, świadków i kierownika urzędu stanu cywilnego stanowi podstawę do sporządzenia aktu małżeństwa.

(uchylony).

1.
Akt małżeństwa stanowi dowód zawarcia związku małżeńskiego; powinien on być sporządzony niezwłocznie po zawarciu małżeństwa.
2.
Jeżeli akt małżeństwa nie mógł być z ważnych powodów sporządzony niezwłocznie po zawarciu małżeństwa, należy go sporządzić natychmiast po ustaniu przeszkody.
1.
W akcie małżeństwa wymienia się:
1)
nazwiska i imiona osób wstępujących w związek małżeński, ich stan cywilny, zawód i miejsce zamieszkania, miejsce i datę ich urodzenia;
2)
oznaczenie miejsca i daty sporządzenia aktu oraz miejsca i daty zawarcia związku małżeńskiego;
3) 16
nazwiska i imiona oraz nazwiska rodowe rodziców każdej z osób wstępujących w związek małżeński;
4)
nazwiska i imiona świadków, ich zawód i wiek oraz miejsce ich zamieszkania;
5)
stwierdzenie, że osoby wstępujące w związek małżeński złożyły publicznie przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego zgodne oświadczenia, że wstępują w związek małżeński;
6) 17
oświadczenia małżonków o nazwisku, jakie przybiorą, oraz - jeżeli nie zamierzają przybrać nazwiska wspólnego - ich oświadczenie o nazwisku dzieci zrodzonych z tego małżeństwa.
2. 18
Jeżeli obywatelka polska przy zawieraniu małżeństwa za granicą w obcym urzędzie stanu cywilnego nie złożyła oświadczenia o nazwisku, które nosić będzie po zawarciu małżeństwa, albo jeżeli obywatele polscy przy zawieraniu małżeństwa za granicą w obcym urzędzie stanu cywilnego nie złożyli oświadczenia o nazwisku dzieci zrodzonych z tego małżeństwa (ust. 1 pkt 6), mogą oni złożyć takie oświadczenie w ciągu sześciu miesięcy od dnia zawarcia małżeństwa. Oświadczenia te powinny być złożone we wniosku o wpisanie aktu małżeństwa do ksiąg stanu cywilnego w Polsce.

1.
Moc prawną ma tylko związek małżeński zawarty przed urzędnikiem stanu cywilnego.
2.
Udzielenie ślubu religijnego może nastąpić jedynie po uprzednim zawarciu małżeństwa przed urzędnikiem stanu cywilnego i złożeniu duchownemu wyciągu z aktu małżeństwa.
13 Art. 411 dodany przez art. IV pkt 5 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Przepisy wprowadzające kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.64.9.60) z dniem 1 stycznia 1965 r.
14 Art. 45 zmieniony przez art. IV pkt 6 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Przepisy wprowadzające kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.64.9.60) z dniem 1 stycznia 1965 r.
15 Art. 481:

- dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1958 r. (Dz.U.58.72.358) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 grudnia 1958 r.

- uchylony przez art. IV pkt 7 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Przepisy wprowadzające kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.64.9.60) z dniem 1 stycznia 1965 r.

16 Art. 50 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez art. 4 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.75.45.234) z dniem 1 marca 1976 r.
17 Art. 50 ust. 1 pkt 6:

- zmieniony przez art. IV pkt 8 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Przepisy wprowadzające kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.64.9.60) z dniem 1 stycznia 1965 r.

- zmieniony przez art. 4 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.75.45.234) z dniem 1 marca 1976 r.

18 Art. 50 ust. 2 zmieniony przez art. IV pkt 9 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Przepisy wprowadzające kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.64.9.60) z dniem 1 stycznia 1965 r.
19 Art. 501 dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1958 r. (Dz.U.58.72.358) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 grudnia 1958 r.