Rozdział 6 - O szkodach łowieckich. - Prawo łowieckie.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1952.44.300
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1955 r.
Rozdział VI.
O szkodach łowieckich.
O szkodach łowieckich.
Dzierżawca, a na terenach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego, jak również zarządca obszarów rolnych i leśnych, nie włączonych do obwodu łowieckiego, ma obowiązek wynagrodzenia szkód wyrządzonych przy wykonywaniu polowania.
1.
Państwo odpowiada za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, jelenie i daniele.2.
W przypadku stwierdzenia, iż dzierżawca obwodu łowieckiego bez usprawiedliwionych przyczyn nie wykonał we właściwych terminach łowieckiego planu hodowlanego w zakresie zagospodarowania obwodu i pozyskania zwierzyny, Państwo może dochodzić od dzierżawcy zwrotu kwot wypłaconych tytułem odszkodowania. Zwrot wypłaconego odszkodowania należy się w takiej części, w jakiej niewykonanie łowieckiego planu hodowlanego przyczyniło się do powstania szkód.3.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zasady i tryb ustalania i wypłaty odszkodowania.1.
Każdy może zabezpieczyć swe grunty od wdzierania się zwierzyny. Urządzenia poczynione w tym celu nie mogą służyć do chwytania, ranienia lub zabijania zwierzyny. Wolno również każdemu odstraszać zwierzynę od swoich gruntów.2.
Gdyby zwierzyna w wyniku poczynionych urządzeń odpowiadających wymaganiom ust. 1 lub dokonanych czynności zraniła się albo zabiła, dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego nie ma prawa do odszkodowania.Dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego może ochraniać teren obwodu lub inne tereny przed szkodami, czynionymi przez zwierzynę, za pomocą ogrodzeń i innych urządzeń, które by jednak nie przeszkadzały w sposób istotny w korzystaniu z gruntu. Właściciel lub posiadacz gruntu nie może żądać z tego tytułu odszkodowania.
1 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. (Dz.U.55.18.108) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1955 r.