Art. 2. - Prawo łowieckie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.44.300

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1955 r.

Art.  2.

1. Zwierzyna w rozumieniu dekretu oznacza następujące dzikie zwierzęta łowne: jelenie, daniele, sarny, muflony, zające-szaraki, zające-bielaki, króliki, wiewiórki, dziki, wilki, lisy, rysie, borsuki, wydry, kuny leśne, tchórze, szopy, dropie, głuszce, cietrzewie, jarząbki, bażanty, kuropatwy, przepiórki, czaple siwe, słonki, dubelty, derkacze, bekasy, bekasiki, bataliony, łyski, dzikie gęsi, dzikie kaczki, grzywacze, turkawki, kwiczoły, paszkoty.

2. Minister Leśnictwa może uznać w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego i Państwowej Rady Ochrony Przyrody inne jeszcze gatunki zwierząt za zwierzęta łowne lub też wyłączyć ze spisu dzikich zwierząt łownych poszczególne ich gatunki.

3. Zaprowadzenie hodowli dzikich zwierząt łownych nie występujących dotychczas w kraju wymaga zezwolenia Ministra Leśnictwa, wydanego w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody i Polskiego Związku Łowieckiego.