Rozdział 24 - Postępowanie przeciw nieobecnym. - Prawo karne skarbowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.32.140

Akt utracił moc

Wersja od: 7 lipca 1953 r.

Rozdział 24.

Postępowanie przeciw nieobecnym.

Art.  288.

Jeżeli oskarżony uchyla się od sądu, a zarządzenia zmierzające do wykrycia jego miejsca pobytu lub sprowadzenia go pozostały bez skutku, sąd zarządza postępowanie przeciw nieobecnemu.

Art.  289.

Sąd wyznacza nieobecnemu obrońcę z urzędu, któremu służą wszystkie prawa oskarżonego.

Art.  290.

§ 1. Termin rozprawy głównej sąd ogłasza w gminie ostatniego miejsca zamieszkania lub pobytu oskarżonego albo w ostatniej siedzibie jego przedsiębiorstwa, a jeżeli żadnej z tych okoliczności nie da się ustalić - w miejscu ujawnienia przestępstwa.

§ 2. Między ogłoszeniem a terminem rozprawy głównej powinien upłynąć okres miesięczny.

§ 3. Zachowanie przepisu § 1 jest zbędne, jeżeli oskarżony ukrył się po otrzymaniu odpisu aktu oskarżenia lub po zawiadomieniu go o rozprawie głównej.

§ 4. Zbędne jest powtarzanie czynności, wymienionych w § 1, w przypadku odroczenia rozprawy lub uchylenia wyroku przez wyższą instancję, jak również wówczas, gdy w toku postępowania ustalono miejsce zamieszkania oskarżonego, który następnie uchyla się ponownie od sądu.

§ 5. W sprawie przeciw żołnierzowi w czynnej służbie wojskowej lub funkcjonariuszowi służby bezpieczeństwa publicznego o terminie rozprawy głównej zawiadamia się jego władzę przełożoną.

Art.  291.

Wyroku wydanego w postępowaniu przeciw nieobecnemu nie uważa się za zaoczny.

Art.  292.

§ 1. Prawomocny wyrok należy ogłosić sposobem określonym w art. 290 § 1.

§ 2. Wykonanie wyroku może nastąpić dopiero po upływie 14 dni od daty ogłoszenia.

§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się w przypadku określonym w art. 290 § 3.

Art.  293.

Przepisy rozdziału niniejszego stosuje się odpowiednio do osób odpowiedzialnych posiłkowo lub zastępczo.