Rozdział 2 - Wyłączenie urzędnika. - Prawo karne skarbowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.84.581

Akt utracił moc

Wersja od: 18 sierpnia 1945 r.

Rozdział  drugi.

Wyłączenie urzędnika.

Art.  230.

§ 1. Urzędnik powinien się wyłączyć od jakiegokolwiek udziału w prowadzeniu sprawy:

1) jeżeli sprawa dotyczy go bezpośrednio;

2) jeżeli jest małżonkiem oskarżonego, odpowiedzialnego posiłkowo lub zastępczo, interwenienta, albo ich pełnomocnika lub obrońcy;

3) jeżeli jest krewnym lub powinowatym w linii prostej bez ograniczenia, a w linii bocznej aż do stopnia między dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w pkt 2), albo jeżeli jest związany z jedną z tych osób z tytułu przysposobienia lub kurateli;

4) jeżeli brał udział w sprawie jako pełnomocnik lub obrońca oskarżonego, odpowiedzialnego posiłkowo lub zastępczo albo interwenienta;

5) jeżeli w niższej instancji brał udział w wydaniu zaskarżonego rozstrzygnięcia.

§ 2. Powody wyłączenia trwają nawet po ustaniu uzasadniającego je małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli.

§ 3. Urzędnik powinien się wyłączyć od przeprowadzenia czynności, określonych w rozdziale VIII oraz od udziału w rozstrzyganiu sprawy, jeżeli w tej samej sprawie był przesłuchany jako świadek lub biegły, albo jeżeli był świadkiem czynu, o który sprawa się toczy.

Art.  231.

Niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 230, bezpośredni przełożony wyłącza urzędnika na jego własne żądanie lub na wniosek strony, jeżeli pomiędzy nim a stroną zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwość co do jego bezstronności.