Dział 5 - OCHRONA TERENÓW GÓRNICZYCH. - Prawo górnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.4.12 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1992 r.

DZIAŁ  V

OCHRONA TERENÓW GÓRNICZYCH.

Rozdział  I

Przepisy ogólne.

Art.  49. 

Przez teren górniczy rozumie się ogół nieruchomości i ich części składowych objętych granicami jednego lub kilku obszarów górniczych i zasięgiem wpływów na powierzchnię eksploatacji górniczej złóż w tych obszarach.

Art.  50. 

1. Tereny górnicze podlegają ochronie stosownie do przepisów prawa górniczego oraz przepisów szczególnych regulujących ochronę środowiska i ochronę obiektów specjalnych.

2. Ochrona terenów górniczych obejmuje w szczególności nieruchomości, budynki lub inne części składowe nieruchomości wraz z przynależnościami, a także urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania wody, gazu, prądu elektrycznego, linie kolejowe oraz inne podobne urządzenia połączone z nieruchomością.

3. Ochrona terenów górniczych polega na:

1) zapobieganiu powstawaniu szkód w środowisku, w obiektach i urządzeniach położonych na tych terenach przez stosowanie w terminie technicznie możliwym i gospodarczo uzasadnionym odpowiedniej profilaktyki,

2) naprawianiu szkód górniczych,

3) rekultywacji terenów górniczych.

4. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określa szczegółowe zasady ochrony terenów górniczych.

Art.  51. 

Obowiązek ochrony terenu górniczego obciąża przedsiębiorstwo górnicze, prowadzące eksploatację złoża kopaliny w granicach obszaru górniczego położonego na tym terenie.

Art.  52. 

1. Przedsiębiorstwo górnicze sporządza program ochrony terenów górniczych, który podlega uzgodnieniu z właściwym terenowym organem administracji państwowej stopnia wojewódzkiego i z właściwym okręgowym urzędem górniczym.

2. Program ochrony terenów górniczych jest podstawą działalności przedsiębiorstwa górniczego w sprawach wymienionych w art. 50 i art. 51.

3. Działalność gospodarcza, w szczególności inwestycyjna, podejmowana na terenach górniczych nie może naruszać ustaleń przyjętych w programie ochrony tych terenów ani ograniczać realizacji zadań z zakresu ochrony terenów górniczych.

4. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, w porozumieniu z Ministrem Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz innymi właściwymi ministrami, określa zasady sporządzania oraz tryb i organy powołane do zatwierdzania programów ochrony terenów górniczych.

Rozdział  II

Zapobieganie szkodom górniczym i ich naprawa.

Art.  53. 

1. Szkodą górniczą jest szkoda powstała wskutek robót górniczych w nieruchomości, budynku lub innej części składowej nieruchomości, a także w urządzeniach służących do doprowadzania lub odprowadzania wody, gazu, prądu elektrycznego oraz w liniach kolejowych i w innych podobnych urządzeniach połączonych z nieruchomością, bez względu na to, czy szkodę można było przewidzieć oraz czy ktokolwiek ponosi winę uszkodzenia.

2. Szkoda w urządzeniach podziemnych zakładu górniczego powstała wskutek robót górniczych własnych nie jest szkodą górniczą.

Art.  54. 

Powstanie szkody górniczej powoduje obowiązek jej naprawienia w granicach przewidzianych przez prawo górnicze.

Art.  55. 

Naprawienie szkody górniczej polega na przywróceniu uszkodzonej wskutek robót górniczych nieruchomości, budynku lub innej części składowej nieruchomości, a także urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania wody, gazu, prądu elektrycznego oraz linii kolejowych i innych podobnych urządzeń połączonych z nieruchomością, do stanu poprzedniej użyteczności z uwzględnieniem potrzeb gospodarki planowej, chyba że prawo górnicze stanowi inaczej.

Art.  56. 

Przepisy o naprawie szkód górniczych stosuje się odpowiednio do działalności, określonej w art. 50 ust. 3 pkt 1.

Art.  57. 

1. Jeżeli przywrócenie do stanu poprzedniej użyteczności uszkodzonego wskutek robót górniczych budynku lub innej części składowej nieruchomości jest technicznie lub gospodarczo nieuzasadnione, naprawienie szkody polega na odtworzeniu w drodze budownictwa zastępczego przedmiotu tego samego rodzaju i tej samej użyteczności.

2. W drodze budownictwa zastępczego, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić również naprawa przewidywanej szkody górniczej, w wypadku gdy zabezpieczenie budynku lub innej części składowej nieruchomości przed powstaniem tej szkody i przewidywana jej naprawa, zgodnie z przepisami art. 55, łącznie z kosztami utrzymania, byłyby gospodarczo nieuzasadnione.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do urządzeń, wymienionych w art. 53 ust. 1.

Art.  58. 

Jeżeli wykonanie w drodze budownictwa zastępczego budynku lub innej części składowej nieruchomości oraz urządzeń wymienionych w art. 53 ust. 1, należących do organu administracji państwowej, instytucji państwowej lub przedsiębiorstwa państwowego, jest gospodarczo nieuzasadnione, poszkodowany otrzymuje odszkodowanie pieniężne, stanowiące równowartość kosztów rozbiórki i usunięcia uszkodzonego budynku lub innej części składowej nieruchomości albo urządzeń, o których mowa w art. 53 ust. 1, po potrąceniu równowartości materiałów uzyskanych z rozbiórki.

Art.  59. 

1. Jeżeli przywrócenie do stanu poprzedniej użyteczności uszkodzonej wskutek robót górniczych nieruchomości, budynku lub innej części składowej nieruchomości, która nie należy do organu administracji państwowej, instytucji państwowej lub przedsiębiorstwa państwowego, jest technicznie lub gospodarczo nieuzasadnione, naprawienie szkody górniczej polega na zapłacie odszkodowania pieniężnego, o ile prawo górnicze nie stanowi inaczej.

2. Odszkodowanie za:

1) dom jednorodzinny,

2) mały dom mieszkalny,

3) dom mieszkalno-pensjonatowy,

4) dom letniskowy,

5) dom stanowiący własność spółdzielni mieszkaniowej,

6) budynek gospodarstwa rolnego, hodowlanego lub ogrodniczego,

7) budynek przeznaczony do wykonywania rzemiosła lub handlu

powinno stanowić równowartość kosztów odtworzenia uszkodzonego budynku, zmniejszoną stosunkowo do stopnia jego zużycia lub zniszczenia przed powstaniem szkody górniczej.

3. Odszkodowanie za inny budynek mieszkalny niż określony w ust. 2 powinno stanowić równowartość przeciętnych kosztów wybudowania domu jednorodzinnego w miejscu powstania szkody górniczej. Odszkodowanie to nie może jednak przekraczać technicznej wartości budynku według jego stanu przed powstaniem szkody górniczej.

4. Odszkodowanie za budynki mieszkalne położone w miastach może być podwyższone najwyżej o jedną piątą ze względu na szczególnie dogodne miejsce położenia budynku.

5. Do ustalenia odszkodowania za uszkodzone urządzenia, budynki gospodarcze, usługowe i inne niemieszkalne niż wymienione w ust. 2-4 oraz za uszkodzone samodzielne lokale mieszkalne w domach stanowiących własność Państwa, jeżeli własność tych lokali przeniesiona została na osoby fizyczne - stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2.

6. Odszkodowanie za nie dające się usunąć uszkodzenie działki przeznaczonej pod budowę domu określonego w ust. 2 ustala się na zasadach ustalonych w przepisach o wywłaszczeniu nieruchomości.

7. Odszkodowanie za nie dające się usunąć uszkodzenie gruntu rolnego lub leśnego ustala się na podstawie równowartości zmniejszenia się rocznego przychodu z gruntu na skutek szkody górniczej w stosunku do przeciętnego rocznego przychodu z tego gruntu z ostatnich trzech lat przed powstaniem szkody. Rada Ministrów ustala w drodze rozporządzenia sposób obliczenia odszkodowania.

8. W przypadkach określonych w ust. 6 i 7 naprawienie szkody górniczej może nastąpić przez dostarczenie poszkodowanemu przez przedsiębiorstwo górnicze gruntu lub działki tego samego rodzaju z odpowiednim wyrównaniem różnicy wartości w pieniądzach.

9. Przyznanie odszkodowania pieniężnego, o którym mowa w ust. 2-5, może nastąpić po wydaniu decyzji o rozbiórce uszkodzonego budynku.

10. Rada Ministrów ustala w drodze rozporządzenia sposób wypłaty odszkodowań pieniężnych za szkody górnicze.

Art.  60. 

Jeżeli przywrócenie do stanu poprzedniej użyteczności uszkodzonych wskutek robót górniczych obiektów budowlanych określonych w art. 59 ust. 1-5 jest niecelowe ze względu na ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wówczas naprawienie szkody górniczej polega na zapłacie przez przedsiębiorstwo górnicze odszkodowania pieniężnego w wysokości różnicy pomiędzy wartością budynku przed powstaniem szkody górniczej a wartością budynku uszkodzonego wskutek robót górniczych.

Art.  61. 

1. Odszkodowanie pieniężne za szkodę górniczą wolne jest od podatków i wszelkich obciążeń publicznych.

2. Osobom, którym zostało przyznane odszkodowanie na podstawie art. 59, przysługuje pierwszeństwo przed wszystkimi innymi uprawnionymi do nabycia domu mieszkalnego lub działki budowlanej sprzedawanej przez Państwo oraz pierwszeństwo do uzyskania przydziału materiałów budowlanych w przypadku rozpoczęcia budowy domu jednorodzinnego lub budynku gospodarczego w gospodarstwie rolnym.

Art.  62. 

Budynki lub inne części składowe nieruchomości oraz urządzenia, o których mowa w art. 53 ust. 1, wznoszone w ramach budownictwa zastępczego, stanowią własność Państwa, z wyjątkiem wznoszonych zastępczo budynków i lokali określonych w art. 59 ust. 2 i 5, które stanowią własność indywidualną lub spółdzielczą.

Art.  63. 

1. Naprawienie szkody górniczej w zasiewach i uprawach polega na zapłacie odszkodowania pieniężnego.

2. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zasady ustalania i tryb wypłaty odszkodowania za zasiewy i uprawy uszkodzone wskutek robót górniczych.

Art.  64. 

1. Jeżeli wskutek robót górniczych nastąpi trwały zanik wody albo utrata jej przydatności do użytku ludności lub dla potrzeb inwentarza, naprawienie szkody górniczej polega na budowie studni lub innych urządzeń zapewniających trwałe zaopatrzenie ludności w odpowiednią ilość wody do użytku domowego i dla potrzeb inwentarza, co najmniej według stanu z okresu bezpośrednio przed powstaniem szkody.

2. 14  W razie gdy względy racjonalnej gospodarki wymagają budowy urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę, przedsiębiorstwo górnicze jest obowiązane zapewnić nakłady stanowiące udział w kosztach budowy takich urządzeń. Przedsiębiorstwo górnicze ponosi również koszty eksploatacji i remontów tych urządzeń.

Art.  65. 

W przypadku wystąpienia szkody górniczej w nieruchomościach, budynkach lub innych częściach składowych nieruchomości, uznanych za dobra kulturalne i podlegających ochronie na podstawie przepisów szczególnych, o zakresie i sposobie naprawy szkody orzeka komisja do spraw szkód górniczych po zasięgnięciu opinii właściwego organu ochrony.

Art.  66. 

Obowiązek naprawienia szkody górniczej przez przedsiębiorstwo górnicze nie istnieje w przypadku, gdy szkoda wynikła w nieruchomości, której gospodarczy charakter zmieniono w sposób istotny bez zezwolenia wymaganego prawem, albo gdy szkoda wynikła w trwałych budowlach i urządzeniach wzniesionych lub przebudowanych bez zezwolenia wymaganego prawem lub niezgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu (art. 37).

Art.  67. 

Organy administracji państwowej, instytucje państwowe i przedsiębiorstwa państwowe są obowiązane naprawiać szkody górnicze w należących do nich nieruchomościach, budynkach lub innych częściach składowych nieruchomości, a także w urządzeniach służących do doprowadzania lub odprowadzania wody, gazu, prądu elektrycznego oraz w liniach kolejowych, w liniach i urządzeniach telekomunikacyjnych i w innych podobnych urządzeniach połączonych z nieruchomością, na zasadach bilansowania i zlecania robót budowlano-montażowych.

Art.  68. 

1. Jeżeli szkoda górnicza powstała w nieruchomości, budynku lub innej części składowej nieruchomości, która nie należy do organu administracji państwowej, instytucji państwowej lub przedsiębiorstwa państwowego, do naprawienia szkody (art. 55) obowiązane jest przedsiębiorstwo górnicze, eksploatujące złoże kopaliny w dniu ujawnienia się szkody. Jeżeli szkodę spowodowały roboty górnicze prowadzone przez kilka przedsiębiorstw górniczych, ustalenie przedsiębiorstwa obowiązanego do naprawienia szkody następuje w drodze orzeczenia komisji do spraw szkód górniczych, o ile strony nie zawarły co do tego ugody. Właściwe terenowe organy administracji państwowej obowiązane są do czuwania nad prawidłową naprawą szkód górniczych i do zapewnienia warunków wykonania planów napraw.

2. Jeżeli łącznie z naprawieniem szkód górniczych powinny być wykonane w uszkodzonym budynku lub urządzeniu inne roboty z powodu konieczności przeprowadzenia przebudowy, remontu itp., komisja do spraw szkód górniczych może zwolnić przedsiębiorstwo górnicze odpowiedzialne za szkodę górniczą od obowiązku wykonania naprawy tej szkody, ustalając kwotę, którą przedsiębiorstwo górnicze wypłaci na koszty wykonania naprawy szkody górniczej.

3. Przedsiębiorstwo górnicze może na wniosek poszkodowanego upoważnić go do wykonania naprawy szkody górniczej przez przywrócenie do stanu poprzedniej użyteczności, na rachunek przedsiębiorstwa do wysokości ustalonych kosztów naprawy.

Art.  69. 

Koszty naprawienia szkody górniczej ponosi przedsiębiorstwo górnicze eksploatujące w dniu ujawnienia szkody złoże w granicach obszaru górniczego, w obrębie którego prowadzone były roboty górnicze powodujące szkodę.

Art.  70. 

Jeżeli szkodę spowodowały roboty górnicze prowadzone przez kilka przedsiębiorstw górniczych, ponoszą one koszty naprawienia tych szkód solidarnie, rozliczając pomiędzy sobą koszty w równych częściach, o ile nie jest możliwe ustalenie ich stosunkowego udziału w spowodowaniu szkody.

Art.  71. 

Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia:

1) zasady i zakres stosowania budownictwa zastępczego oraz wypadki stosowania tego budownictwa zamiast odszkodowania określonego w art. 59,

2) sposób pokrywania kosztów budownictwa zastępczego oraz przypadki, zasady i zakres współuczestniczenia w tych kosztach jednostek gospodarki uspołecznionej, na rzecz których realizowane jest budownictwo zastępcze.

Art.  72. 

Koszty wznoszenia w ramach budownictwa zastępczego budynków i lokali, określonych w art. 59 ust. 2 i 5, oraz koszty związane z zapewnieniem terenów budownictwa zastępczego i ich uzbrojenia, a także koszty rozbiórki obiektów, w miejsce których realizowane jest budownictwo zastępcze, ponosi przedsiębiorstwo górnicze, z tym że:

1) poszkodowany jest obowiązany zwrócić przedsiębiorstwu górniczemu, na warunkach określonych w przepisach o spłacie kredytów bankowych udzielanych na nowe budownictwo mieszkaniowe lub gospodarcze, część kosztów odpowiadającą różnicy pomiędzy kosztami budownictwa zastępczego a wysokością odszkodowania pieniężnego ustalonego na podstawie art. 59,

2) kwota stanowiąca różnicę kosztów określonych w pkt 1 podlega zabezpieczeniu hipotecznemu na nieruchomości, na której wzniesiono nowe obiekty. Podstawę wpisu hipoteki stanowi ostateczne orzeczenie komisji do spraw szkód górniczych, ustalające naprawienie szkody górniczej w formie budownictwa zastępczego oraz różnicę kosztów podlegającą zwrotowi,

3) przedsiębiorstwo górnicze ponosi koszty rozbiórki obiektów po potrąceniu równowartości materiałów uzyskanych z rozbiórki.

Art.  73. 

Roszczenia z tytułu szkody górniczej nie mogą być dochodzone po upływie trzech lat od dnia ujawnienia się szkody. Okres ten dla szkody górniczej w zasiewach i uprawach wynosi jeden rok.

Art.  74. 

1. W sprawach unormowanych niniejszym rozdziałem orzekają komisje do spraw szkód górniczych; w pierwszej instancji - okręgowe komisje do spraw szkód górniczych przy okręgowych urzędach górniczych, w drugiej instancji - Odwoławcza Komisja do Spraw Szkód Górniczych przy Wyższym Urzędzie Górniczym.

2. Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia skład i sposób powoływania komisji do spraw szkód górniczych, ich organizację oraz siedziby i właściwość miejscową, kwalifikacje oraz zasady wynagradzania członków i pracowników komisji, a także przepisy o postępowaniu przed komisjami w zakresie nie unormowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art.  75. 

1. Odwoławcza Komisja do Spraw Szkód Górniczych jest organem wyższego stopnia w stosunku do okręgowych komisji do spraw szkód górniczych.

2. Nadzór nad komisjami do spraw szkód górniczych sprawuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.

3. W ramach sprawowanego nadzoru Prezes Wyższego Urzędu Górniczego może:

1) uchylać ostateczne orzeczenia komisji do spraw szkód górniczych na zasadach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego,

2) udzielać komisjom wytycznych w zakresie orzecznictwa w sprawach o szkody górnicze.

Art.  76. 

Osobom, którym nie służy roszczenie o naprawienie szkody górniczej z przyczyn określonych w art. 66, Prezes Wyższego Urzędu Górniczego może przyznać prawo do naprawienia tej szkody, jeżeli przemawiają za tym wyjątkowo ważne względy społeczne. Wysokość świadczeń z tego tytułu nie może naruszać zasad ustalonych w tym zakresie w prawie górniczym.

Art.  77. 

1. Komisja do spraw szkód górniczych wszczyna postępowanie na wniosek osoby zainteresowanej, przedsiębiorstwa górniczego, właściwego terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego lub urzędu górniczego, a także z urzędu.

2. Postępowanie przed komisjami do spraw szkód górniczych toczy się według przepisów o postępowaniu administracyjnym, o ile prawo górnicze lub przepisy na nim oparte nie stanowią inaczej.

Art.  78. 

1. Orzeczenie komisji do spraw szkód górniczych ustala:

1) rodzaj i rozmiar szkody górniczej zaistniałej lub przewidywanej oraz osobę poszkodowanego,

2) sposób i zakres naprawienia szkody górniczej lub zastosowania budownictwa zastępczego, o którym mowa w art. 57 ust. 2,

3) osobę obowiązaną do naprawienia szkody górniczej,

4) koszty naprawienia szkody górniczej i przedsiębiorstwo górnicze obowiązane do zapłaty tych kosztów,

5) termin wykonania orzeczenia.

2. W uzasadnionych przypadkach komisja może na wniosek strony zmienić termin wykonania orzeczenia.

Art.  79. 

Komisja do spraw szkód górniczych może określić w orzeczeniu przybliżone koszty naprawienia szkody górniczej. W tym przypadku ostateczny koszt naprawienia szkody górniczej ustala komisja po wykonaniu orzeczenia.

Art.  80. 

Jeżeli po zakończeniu sprawy wynikła uzasadniona potrzeba wykonania dodatkowych robót albo zmiany sposobu naprawienia szkody górniczej, gdyż rozmiar szkody powiększył się do tego stopnia, że ustalony poprzednio sposób naprawienia byłby technicznie lub gospodarczo nieuzasadniony, komisja do spraw szkód górniczych może z urzędu lub na wniosek zainteresowanego wydać nowe orzeczenie, rozszerzające lub zmieniające ustalony zakres robót w celu naprawienia szkody górniczej oraz ustalające zakres zwiększenia się kosztów jej naprawienia.

Art.  81. 

1. Jeżeli prawo górnicze nie stanowi inaczej, strony mogą zawrzeć ugodę co do sposobu i terminu naprawienia szkody górniczej. Ugoda nie może zawierać postanowień sprzecznych z prawem i powinna być zawarta w formie pisemnej.

2. Ugoda powinna zawierać ustalenia, o których mowa w art. 78.

3. Ugoda wymaga dla swej ważności zarejestrowania w komisji do spraw szkód górniczych na wniosek jednej ze stron, zgłoszony w ciągu 2 tygodni od dnia zawarcia ugody. Komisja odmówi zarejestrowania, jeżeli treść ugody lub forma jej zawarcia sprzeciwiają się prawu.

4. Ugoda zawarta zgodnie z ust. 1-3 stanowi tytuł egzekucyjny.

5. Do ugód stosuje się odpowiednio przepisy art. 78 ust. 2 i art. 80.

6. W sprawach o naprawienie szkody górniczej według przepisu art. 59 oraz w sprawach, o których mowa w art. 65, zawarcie ugody nie jest dopuszczalne.

Art.  82. 

1. Komisja do spraw szkód górniczych może wydać zarządzenie tymczasowe celem zabezpieczenia nieruchomości, budynku lub innej części składowej nieruchomości przed rozszerzaniem się szkody górniczej. W zarządzeniu tymczasowym komisja określi termin jego wykonania oraz ustali, kto jest obowiązany do wykonania robót zabezpieczających.

2. Koszty wykonania zarządzenia wydanego na podstawie ust. 1 ponosi tymczasowo przedsiębiorstwo górnicze do czasu wydania orzeczenia w sprawie.

3. Komisja do spraw szkód górniczych może zarządzeniu wydanemu na podstawie ust. 1 nadać moc natychmiastowej wykonalności.

Art.  83. 

1. W przypadku zaniku wody wskutek robót górniczych komisja do spraw szkód górniczych wyda zarządzenie tymczasowe o obowiązku przedsiębiorstwa górniczego dostarczenia bezpłatnie poszkodowanym niezbędnej dla nich ilości wody do użytku domowego i dla potrzeb inwentarza. W razie niemożności wykonania tego obowiązku przez przedsiębiorstwo górnicze do dostarczenia wody obowiązana jest właściwa jednostka organizacyjna powołana do zaopatrywania ludności w wodę na koszt przedsiębiorstwa górniczego.

2. Do zarządzenia tymczasowego wydanego na podstawie ust. 1 stosuje się odpowiednio przepis art. 82 ust. 3.

Art.  84. 

1. W razie zagrożenia wskutek robót górniczych bezpieczeństwa i całości budynków lub innych części składowych nieruchomości, komisja do spraw szkód górniczych może w drodze orzeczenia nakazać wykonanie kotwienia zapobiegawczego lub innych robót zapobiegawczych. Orzeczenie to określi zakres wykonania kotwienia zapobiegawczego lub innych robót zapobiegawczych oraz osobę obowiązaną do wykonania tych robót. Przepis art. 82 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2. Koszty kotwienia zapobiegawczego lub innych robót zapobiegawczych ponosi przedsiębiorstwo górnicze, którego roboty górnicze zagrażają bezpieczeństwu i całości budynków lub innych części składowych nieruchomości.

3. Do wykonania kotwienia lub innych robót zapobiegawczych stosuje się odpowiednio przepisy o naprawianiu szkód górniczych.

Art.  85. 

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zasady i tryb egzekucji orzeczeń i tymczasowych zarządzeń komisji do spraw szkód górniczych.

Art.  86. 

1. Przedsiębiorstwo górnicze wypłaca kwoty na pokrycie kosztów naprawienia szkody górniczej ustalone w prawomocnym orzeczeniu komisji do spraw szkód górniczych lub w ugodzie zarejestrowanej zgodnie z art. 81 temu, kto został zobowiązany do naprawienia szkody albo komu należne jest odszkodowanie pieniężne.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku wydania zarządzenia tymczasowego na podstawie art. 82 lub orzeczenia na podstawie art. 84.

Art.  87. 

Przedsiębiorstwo górnicze, w którego nieruchomości powstała szkoda górnicza wskutek jego własnych robót górniczych, obowiązane jest samo do naprawienia szkody bez orzekania o tym obowiązku przez komisję do spraw szkód górniczych.

Art.  88.  ¹⁵

 Minister Górnictwa i Energetyki w porozumieniu z Ministrem Finansów ustala sposób i tryb planowania w zakresie naprawiania szkód górniczych.

Art.  89.  ¹⁶

1. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Górnictwa i Energetyki i z zainteresowanymi ministrami ustala sposób tworzenia przez przedsiębiorstwa górnicze funduszów na pokrycie wszelkich kosztów naprawiania szkód górniczych, kosztów robót zabezpieczających, kotwienia zapobiegawczego i innych robót zapobiegawczych (fundusz szkód górniczych) oraz warunki i sposób dokonywania wypłaty sum z funduszu szkód górniczych.

2. Minister Finansów ustala w porozumieniu z Ministrem Górnictwa i Energetyki sposób pokrywania kosztów naprawiania szkód górniczych przez przedsiębiorstwa górnicze, które nie tworzą funduszu szkód górniczych.

Art.  90. 

1. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do szkód górniczych o szczególnie dużym zasięgu lub rozmiarze, zwłaszcza w postaci istotnego przeobrażenia terenu lub zaniku wody na znacznym terenie.

2. Ustalenie, że szkoda górnicza wystąpiła w szczególnie dużym zasięgu lub rozmiarze (ust. 1), następuje w drodze uchwały Rady Ministrów, która równocześnie postanowi o sposobie naprawienia szkody i pokrycia kosztów.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 komisja do spraw szkód górniczych może wydać tymczasowe zarządzenie o obowiązku dostarczania wody stosownie do art. 83.

Rozdział  III

Rekultywacja terenów górniczych.

Art.  91. 

Tereny górnicze przekształcone w związku z działalnością górniczą podlegają rekultywacji stosownie do przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych i o rekultywacji gruntów oraz zgodnie z przepisami prawa górniczego.

Art.  92. 

1. Przedsiębiorstwo górnicze jest obowiązane w miarę postępu eksploatacji złoża likwidować stopniowo wyrobiska górnicze, przeprowadzać rekultywację gruntów i przygotować je do zagospodarowania stosownie do przepisów szczególnych.

2. Przedsiębiorstwo górnicze przekazuje tereny zrekultywowane organom właściwym do ich zagospodarowania.

¹⁴ Art. 64 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 9 marca 1991 r. (Dz.U.91.31.128) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 kwietnia 1991 r.

¹⁵ Art. 88 zmieniony przez art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (Dz.U.84.35.186) z dniem 19 lipca 1984 r.

¹⁶ Art. 89 zmieniony przez art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (Dz.U.84.35.186) z dniem 19 lipca 1984 r.