Dział 3 - O POWSTAWANIU WŁASNOŚCI GÓRNICZEJ. - Prawo górnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.85.654

Akt utracił moc

Wersja od: 28 października 1947 r.

Dział  III.

O POWSTAWANIU WŁASNOŚCI GÓRNICZEJ.

Rozdział  I.

Postanowienia ogólne.

Art.  15. ¹²

Własność górnicza powstaje przez nadanie, albo przez zatwierdzenie scalenia pól górniczych, podziału pola górniczego lub wymiany części pól górniczych.

Art.  16.

(1) Własność górniczą co do minerałów, podlegających woli górniczej, może nabyć w drodze nadania każdy, kto w myśl obowiązujących przepisów jest zdolny do nabywania własności nieruchomej.

(2) Zdolność do nabywania własności górniczej w drodze nadania przez urzędników władz górniczych i Państwowego Instytutu Geologicznego oraz ich żony, względnie mężów i dzieci podlega ograniczeniom, wskazanym w art. 201.

(3) 13 Cudzoziemcy, zarówno osoby fizyczne, jak i prawne, mogą nabywać w Polsce w drodze nadania własność górniczą co do minerałów, podlegających woli górniczej, po uprzedniem uzyskaniu zezwolenia Ministra Przemysłu i Handlu, wydanego w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych i Spraw Zagranicznych na podstawie swobodnej oceny danych stosunków. Zezwolenie powyższe nie jest wymagane w wypadkach nabycia własności górniczej przez spadkobiercę zgłaszającego, jeżeli spadkobierca jest zarazem powołany do spadku z ustawy a spadkodawca posiadał już zezwolenie lub był zwolniony od uzyskania go w myśl przepisów ust. (4).

(4) W razie uzyskania przez cudzoziemca, czy to osobę fizyczną, czy prawną, zezwolenia na poszukiwanie górnicze w danej miejscowości, udzielonego przez Ministra Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych i Spraw Zagranicznych, nie jest wymagane dodatkowe zezwolenie na uzyskanie nadania własności górniczej na podstawie odkrycia, dokonanego w toku wyżej wymienionego poszukiwania.

Art.  17.

Przestrzeń, w której granicach powstała na podstawie oddzielnego aktu własność górnicza, nazywa się polem górniczem.

Art.  18.

(1) Każde pole górnicze powinno być wpisane w odrębnym wykazie hipotecznym do ksiąg gruntowych (hipotecznych), względnie górniczych. Koszta wpisu ponosi właściciel pola górniczego.

(2) O wpisie pola górniczego, jak również o wpisie przeniesienia własności pola górniczego, powinien sąd (wydział) hipoteczny zawiadomić właściwy wyższy urząd górniczy.

(3) Minister Sprawiedliwości władny jest wydawać w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu w drodze rozporządzenia w ramach dzielnicowych przepisów hipotecznych przepisy o urządzeniu i prowadzeniu ksiąg, w których mają być wpisane pola górnicze oraz o trybie postępowania. Dopóki te przepisy nie zostaną wydane, stosować należy przepisy, obowiązujące w chwili wejścia w życie niniejszego prawa.

Art.  19.

(1) Jeżeli własność górnicza przysługuje wspólnie kilku osobom fizycznym lub prawnym, natenczas wzajemne stosunki prawne spółwłaścicieli normuje się według warunków zawartej między nimi umowy lub według innego oświadczenia woli, a w braku tychże - według ogólnie obowiązujących przepisów prawnych.

(2) Jeżeli zgłoszenie (art. 24), złożone przez kilka osób, nie podaje stosunku ich udziału w żądanej własności górniczej, osoby te uzyskują przy nadaniu własność górniczą w częściach równych.

Art.  20.

(1) O ile prawo niniejsze nie zawiera postanowień odmiennych, do własności górniczej mają zastosowanie przepisy ustaw cywilnych, dotyczące własności nieruchomej, a w szczególności przepisy o nabywaniu i obciążaniu własności nieruchomej i o prawach, z niej wynikających.

(2) 14 Przepisy ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 24, poz. 202) oraz art. 12 i 13 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 grudnia 1927 r. o granicach Państwa (Dz. U. R. P. z 1937 r. Nr 11, poz. 83) stosuje się odpowiednio do własności górniczej z tą zmianą, że zezwoleń udziela Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych i Spraw Zagranicznych, a jeżeli chodzi o obywateli polskich i polskie osoby prawne - wyższy urząd górniczy w porozumieniu z właściwą wojewódzką władzą administracji ogólnej.

(3). 15 Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych może w drodze rozporządzeń zwalniać obywateli polskich i polskie osoby prawne od obowiązku uzyskiwania zezwoleń, o których mowa w ust. (2).

Art.  21.

Dzierżawca pola górniczego jest jego posiadaczem w rozumieniu prawa niniejszego.

Rozdział  II.

O nadaniu.

Art.  22.

Warunkiem uzyskania nadania własności górniczej jest odkrycie minerału w jego naturalnem złożu i zgłoszenie odkrycia wraz z prośbą o nadanie pola górniczego.

Art.  23.

(1) Zgłoszenie odkrycia wraz z prośbą o nadanie należy złożyć na piśmie we właściwym według punktu odkrycia okręgowym urzędzie górniczym. Zgłoszenie telegraficzne lub telefoniczne jest nieważne.

(2) Okręgowy urząd górniczy zaznacza na zgłoszeniu dzień i godzinę otrzymania zgłoszenia i numer wpisu do księgi zgłoszeń.

(3) Zgłaszający, który pragnie otrzymać potwierdzenie złożenia zgłoszenia, powinien złożyć równocześnie ze zgłoszeniem drugi jednobrzmiący jego egzemplarz; okręgowy urząd górniczy zapisuje na tym egzemplarzu dzień i godzinę otrzymania zgłoszenia i odnośny numer wpisu do księgi zgłoszeń i zwraca go zgłaszającemu.

(4) W razie podania zgłoszenia nie we właściwym, lecz w jakimkolwiek innym urzędzie górniczym, ten ostatni przesyła je do właściwego okręgowego urzędu górniczego, zawiadamiając o tem równocześnie zgłaszającego. W tym wypadku za datę złożenia uważa się datę wpływu zgłoszenia do właściwego okręgowego urzędu górniczego.

Art.  24.

(1) Zgłoszenie powinno zawierać:

1. imię i nazwisko, względnie firmę, adres (miejsce prawnego zamieszkania, względnie siedzibę) zgłaszającego, t. j. osoby, na rzecz której własność górnicza ma być nadana,

2. określenie przynależności państwowej zgłaszającego,

3. określenie minerałów, co do których zgłasza się prośbę o nadanie własności górniczej,

4. dokładne oznaczenie punktu odkrycia oraz sposobu odkrycia (zapomocą otworu wiertniczego, sztolni, chodnika, szybu i t. p.),

5. jeżeli zgłaszający chce korzystać z uprawnień z tytułu pierwszeństwa odkrycia (art. 37 ust. 2), to również i datę odkrycia,

6. nazwę, jaką ma otrzymać pole górnicze,

7. w razie podania zgłoszenia w imieniu innej osoby - adres podającego zgłoszenie i dowód uprawnienia do zastępstwa.

(2) Zgłoszenie, nie zawierające którejkolwiek z danych, wymaganych w punktach 1, 3 i 4, jest nieważne.

(3) Jeżeli zgłoszenie nie zawiera którejkolwiek z danych, wskazanych w punktach 2, 6 i 7, to na wezwanie władzy górniczej zgłaszający powinien uzupełnić braki w ciągu dwóch tygodni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem bezskuteczności zgłoszenia.

Art.  25. ¹⁶

(1) Po otrzymaniu zgłoszenia okręgowy urząd górniczy powinien sprawdzić czy minerał, wymieniony w zgłoszeniu, istotnie został odkryty w jego złożu naturalnym, w miejscu wskazanym, jako punkt odkrycia, przed złożeniem zgłoszenia i we wskazanym czasie, jeżeli czas odkrycia został w zgłoszeniu podany, czy odkrycie nie zostało dokonane w drodze robót poszukiwawczych, prowadzonych wbrew zakazom lub bez właściwego zezwolenia (art. 5 i 6 oraz art. 7 ust. (2) i ust. (3) pkt 2), oraz jakość i warunki występowania odkrytego minerału.

(2). Okręgowy urząd górniczy przesyła niezwłocznie wyższemu urzędowi górniczemu zgłoszenie wraz z aktami sprawy, a zgłaszającemu odpis protokołu sprawdzenia zgłoszenia.

Art.  26. ¹⁷

Jeżeli dochodzenie wykaże, że odkrycie minerału dokonane zostało nie w jego naturalnem złożu, lub nie w miejscu, wskazanem jako punkt odkrycia, lub po złożeniu zgłoszenia, lub w drodze poszukiwań górniczych prowadzonych wbrew zakazom, lub bez właściwego zezwolenia (art. 5 i 6 oraz art. 7 ust. (2) i ust. (3) pkt 2) lub że jakość i przypuszczalna ilość zgłoszonego minerału czyni gospodarczo niemożliwą racjonalną jego eksploatację górniczą, natenczas wyższy urząd górniczy uznaje w drodze uchwały kolegjalnej zgłoszenie za bezskuteczne i odmawia udzielenia nadania, o czem zawiadamia zgłaszającego.

Art.  27.

(1) Zgłoszenie jest bezskuteczne, jeżeli odkrycia dokonano na obszarze, na którym została już nadana własność górnicza co do minerału, wymienionego w zgłoszeniu, albo na obszarze, na którym przysługują komukolwiek uprawnienia, wyłączające inne osoby od prawa uzyskania własności górniczej na tenże minerał.

(2) 18 Zgłoszenie na podstawie danego odkrycia jest bezskuteczne, jeżeli punkt odkrycia zostanie pokryty przez pole innego, korzystającego z prawa pierwszeństwa (artykuły 37 i 38), zgłoszenia na ten sam minerał, lub jeżeli punkt odkrycia leży w tak małej odległości od granic innego pola, nadanego na ten sam minerał, że na podstawie tego odkrycia nie można nadać pola, któreby odpowiadało przepisanym wymaganiom (art. 30).

(3). 19 W razie gdy z czasem przeszkody w artykule niniejszym wymienione odpadną, odkrycie to może być przedmiotem nowego zgłoszenia tylko ze strony pierwszego zgłaszającego lub za jego zgodą.

Art.  28.

Zgłoszenie, odpowiadające wymaganiom niniejszego prawa, daje niepodzielne prawo do uzyskania drogą nadania własności pola górniczego stosownie do przepisów artykułów 29 do 32.

Art.  29.

Granicami pola górniczego są linje proste na powierzchni, o ile na to pozwalają warunki miejscowe, i przechodzące przez nie płaszczyzny pionowe do głębokości nieograniczonej.

Art.  30.

(1) 20 Punkt odkrycia nie może znajdować się poza obrębem pola. Odległość każdego punktu granicy pola od punktu odkrycia nie może wynosić mniej niż sto metrów, ani też więcej niż dwa tysiące metrów dla pól o obszarze do dwustu pięćdziesięciu hektarów i cztery tysiące metrów dla pól o obszarze powyżej dwustu pięćdziesięciu hektarów. Odległości te mierzy się liniami prostymi, prowadzonymi po najkrótszej drodze w granicach pola, według ich rzutu poziomego.

(2) Odstępstwa od powyższych przepisów co do odległości granic pola od punktu odkrycia może dopuścić wyższy urząd górniczy w drodze uchwały kolegjalnej tylko w razie okoliczności wyjątkowych i niezależnych od woli zgłaszającego.

(3) Pozatem pole może otrzymać dowolny kształt, byle tylko nadawał się on do prawidłowego i samoistnego wydobywania danego minerału, o czem rozstrzyga wyższy urząd górniczy w drodze uchwały kolegjalnej.

Art.  31.

Pole górnicze musi stanowić zamkniętą całość i nie może zawierać w obrębie swych granic przestrzeni wolnych.

Art.  32.

(1) 21 Zgłaszający odkrycie minerału z wyjątkiem rudy żelaznej (ust. (2)) ma prawo ubiegać się o nadanie pola górniczego o obszarze do dwustu pięćdziesięciu hektarów. Jeżeli jednak punkt odkrycia znajduje się na głębokości od pięciuset do siedmiuset pięćdziesięciu metrów, a odkrycia dokonano robotami poszukiwawczemi, prowadzonemi od powierzchni, natenczas zgłaszający ma prawo ubiegać się o nadanie pola o obszarze do pięciuset hektarów, przy głębokości zaś przekraczającej siedemset pięćdziesiąt metrów - do ośmiuset hektarów.

(2). 22 Zgłaszający odkrycie rudy żelaznej ma prawo ubiegać się o nadanie pola górniczego o obszarze do pięciuset hektarów. Jeżeli jednak punkt odkrycia znajduje się na głębokości, przekraczającej siedemset pięćdziesiąt metrów, a odkrycia dokonano robotami poszukiwawczymi, prowadzonymi od powierzchni, wówczas zgłaszający odkrycie rudy żelaznej ma prawo ubiegać się o nadanie pola górniczego o obszarze do ośmiuset hektarów.

(3) 23 Obszar pola oblicza się podług jego rzutu poziomego.

Art.  33.

(1) 24 W ciągu roku od dnia zgłoszenia zgłaszający powinien złożyć wyższemu urzędowi górniczemu, w którego obwodzie znajduje się punkt odkrycia, w czterech egzemplarzach plan sytuacyjny pola, wykonany w sposób przepisany rozporządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu.

(2) Ponadto, o ile przepisy hipoteczne wymagają przedstawienia wyciągów katastralnych lub rejestrów pomiarowych, powinien być równocześnie złożony w czterech egzemplarzach wyciąg katastralny, względnie rejestr pomiarowy żądanego pola.

(3) Plan powinien być sporządzony przez mierniczego górniczego, albo też przez uprawnionego do tego mierniczego przysięgłego (art. 163).

(4) Termin, wskazany w ustępie 1, powinien być zachowany pod rygorem bezskuteczności zgłoszenia. Wniesienie odwołania od orzeczenia wyższego urzędu górniczego, wydanego na podstawie art. 26, nie wstrzymuje biegu terminu.

(5) 25 Zgłaszający powinien uzupełnić braki planu sytuacyjnego w ciągu trzech miesięcy od dnia doręczenia odnośnego wezwania ze strony wyższego urzędu górniczego. Wyższy urząd górniczy może ten termin przedłużyć, nie więcej jednak, niż na dalsze trzy miesiące. Nieuzupełnienie braków w terminie trzech miesięcy, względnie w terminie przedłużonym, powoduje bezskuteczność zgłoszenia. Powtórne przedłużenie terminu do uzupełnienia braków jest niedopuszczalne.

Art.  34.

Zgłaszający może zmieniać położenie i obszar żądanego pola górniczego, lecz jedynie w obrębie granic pierwotnie podanych i nie później, niż przy rozprawie, przewidzianej w art. 43.

Art.  35. ²⁶

Jeżeli po zrzeczeniu się zgłoszenia lub wraz ze zrzeczeniem się będzie złożone nowe zgłoszenie na podstawie tego samego odkrycia, albo też innego odkrycia na ten sam minerał, dokonanego w tym samym pionowym otworze wiertniczym lub szybie poszukiwawczym, to termin roczny, wskazany w ustępie 1 art. 33, liczy się od chwili złożenia pierwotnego zgłoszenia; takie nowe zgłoszenie, złożone po upływie roku od chwili złożenia pierwotnego zgłoszenia, jest bezskuteczne.

Art.  36.

Gdy zgłoszenie stało się bezskuteczne wskutek niezachowania terminów, przepisanych w ustępach 1 i 5 art. 33, nie można już składać nowego zgłoszenia na to samo odkrycie lub na odkrycie tego samego minerału, dokonane w tym samym pionowym otworze wiertniczym lub szybie poszukiwawczym.

Art.  37.

(1) W razie zbiegu podań o nadanie pierwszeństwo przysługuje zgłoszeniu wcześniejszemu. Kolejność zgłoszeń ustala się na podstawie dat wpływu do właściwego okręgowego urzędu górniczego.

(2) Jednakże nie data wpływu zgłoszenia, ale data (dzień względnie i godzina) odkrycia stanowi o pierwszeństwie, gdy zgłoszenie złożone było w ciągu czternastu dni po dokonaniu odkrycia przez tego, kto odkrył minerał w jego naturalnem złożu na swym własnym gruncie czy w swem własnem polu górniczem, nadanem na inny minerał, lub przez tego, kto go odkrył w wyniku robót poszukiwawczych, prowadzonych zgodnie z przepisami działu II niniejszego prawa.

(3) W razie zbiegu równoczesnych zgłoszeń (ustęp 1) lub odkryć (ustęp 2), wyższy urząd górniczy powinien wezwać strony do rozgraniczenia pól żądanych w drodze ugody. Jeżeli strony nie dojdą do porozumienia w ciągu trzech miesięcy od daty odnośnego wezwania, wyższy urząd górniczy powinien odmówić wszystkim zgłaszającym włączenia spornego obszaru do żądanych przez nich pól górniczych, z zachowaniem w każdym razie mocy przepisów artykułów 30 i 31.

Art.  38.

(1) Właściciel pola górniczego ma prawo pierwszeństwa przed każdą inną osobą do uzyskania w granicach swego pola własności górniczej co do innych, podlegających woli górniczej, minerałów, nie objętych jego dokumentem nadawczym, które w granicach pola znajdują się w takiej łączności z minerałem, wymienionym w dokumencie, że mogą być ze względów górniczych wydobywane tylko razem z tamtym.

(2) 27 Jeżeli inna osoba złoży zgłoszenie co do takiego minerału, to właściciel pola górniczego, chcący korzystać z prawa pierwszeństwa określonego w ust. (1), powinien złożyć zgłoszenie na ten minerał w terminie miesiąca od dnia wydania numeru Monitora Polskiego, zawierającego przepisane w art. 40 obwieszczenie o zgłoszeniu konkurencyjnym, a to pod rygorem utraty prawa pierwszeństwa. Zgłoszenie powyższe można złożyć na podstawie cudzego odkrycia, jeżeli punkt tego odkrycia leży w granicach pola, dającego prawo pierwszeństwa, choćby punkt odkrycia nie odpowiadał przepisom zdania drugiego ust. (1) art. 30.

Art.  39.

(1) Wyższy urząd górniczy oznacza zaraz po otrzymaniu planu sytuacyjnego (ustęp 1 art. 33) żądane pole na mapie poglądowej pól górniczych.

(2) Przeglądanie mapy poglądowej pól górniczych dozwolone jest każdemu.

Art.  40. ²⁸

1). W ciągu miesiąca po otrzymaniu planu sytuacyjnego, w razie potrzeby uzupełnionego w myśl ustępu 5 art. 33, wyższy urząd górniczy umieszcza w Monitorze Polskim na koszt zgłaszającego obwieszczenie, zawierające wiadomość o zgłoszeniu.

(2). Jednocześnie wyższy urząd górniczy zawiadomi o zgłoszeniu wszystkich właścicieli pól górniczych, nadanych na ten sam lub inny minerał, które choćby tylko częściowo przykryte zostają zgłoszonym polem. W zawiadomieniu należy wskazać na przepisy art. 38.

Art.  41.

Podczas trwania postępowania nadawczego dozwolone jest każdemu przeglądanie w wyższym urzędzie górniczym planu sytuacyjnego pola górniczego.

Art.  42.

Osoby, które roszczą sobie prawo, oparte na niniejszem prawie, a przeciwstawiające się żądaniu zgłaszającego, mogą wnosić do wyższego urzędu górniczego sprzeciwy co do złożonej prośby o nadanie w przeciągu miesiąca od dnia ukazania się numeru Monitora Polskiego, zawierającego przepisane w art. 40 obwieszczenie.

Art.  43.

(1) W przeciągu czternastu dni po upływie terminu, wskazanego w art. 42, wyższy urząd górniczy podaje do wiadomości zgłaszającego treść wniesionych do urzędu sprzeciwów i wyznacza termin do ustnej rozprawy.

(2) O terminie rozprawy powinni być zawiadomieni przynajmniej na czternaście dni naprzód:

1. zgłaszający,

2. inni zgłaszający, których prawa ze względu na położenie punktów ich odkryć i projektowanych przez nich pól górniczych bądź już stoją w sprzeczności, bądź mogą znaleźć się w sprzeczności z żądaniem danego pola,

3. właściciele pól górniczych, pokrytych bądź w całości, bądź w części żądanem polem, oraz właściciele sąsiednich pól górniczych,

4. właściciele sąsiednich źródeł mineralnych, dla których został ustanowiony okrąg ochrony górniczej, o ile właściciele ci zarejestrowali się w wyższym urzędzie górniczym,

5. wszystkie osoby, które wniosły sprzeciwy w terminie, przepisanym w art. 42.

(3) Nieprzybycie na rozprawę osób, wymienionych w ustępie 2, nie wstrzymuje wydania przez wyższy urząd górniczy orzeczenia na podstawie posiadanych przez urząd danych.

Art.  44.

(1) Nie później, niż na rozprawie, wyznaczonej w myśl ustępu 1 art. 43, zgłaszający powinien złożyć ostateczne oświadczenie co do obszaru i granic pola górniczego (art. 34), jako też co do wniesionych sprzeciwów.

(2) Jeżeli zgłaszający nie złoży bądź przed rozprawą, bądź w czasie samej rozprawy oświadczenia, o którem mowa w ustępie 1, należy przyjąć, że obstaje on przy swem żądaniu nadania mu własności górniczej w granicach pola, zaprojektowanego na podanym przez niego planie sytuacyjnym.

(3) Na rozprawie mogą być rozważane jedynie te sprzeciwy, które zostały wniesione w terminie, przepisanym w art. 42. Wnoszenie nowych sprzeciwów podczas ustnej rozprawy nie jest dozwolone.

Art.  45.

(1) Po ustnej rozprawie, przewidzianej w art. 43, względnie po upływie wyznaczonego dla rozprawy terminu, gdy nikt się na nią nie stawił, wyższy urząd górniczy wydaje w drodze uchwały kolegjalnej na podstawie akt i wyników rozprawy, tudzież przy uwzględnieniu istniejącego faktycznego i prawnego stanu, orzeczenie o udzieleniu lub nieudzieleniu zgłaszającemu żądanego pola w całości lub w części.

(2) 29 Orzeczenie swe wyższy urząd górniczy podaje na piśmie do wiadomości zgłaszającego i wszystkich osób wymienionych w ust. (2) art. 43.

(3) Wyższy urząd górniczy obowiązany jest wstrzymać wydanie orzeczenia do czasu zakończenia postępowania, toczącego się w sprawie innego zgłoszenia, które korzysta z pierwszeństwa, a którego pole ze względu na położenie punktu odkrycia może pokryć w części lub w całości pole żądane.

Art.  46.

Od orzeczeń wyższego urzędu górniczego, wydanych w myśl przepisów rozdziału niniejszego, przysługuje odwołanie do Kolegjum Górniczego.

Art.  47.

Osoby, których roszczenia nie zostały przez wyższy urząd górniczy uwzględnione w orzeczeniu, wydanem na podstawie art. 45, mogą dochodzić tychże, o ile opierają się na tytułach prawa cywilnego, na drodze sądowej przeciw osobie, której została orzeczeniem nadana własność górnicza.

Art.  48.

Nadanie własności górniczej w niczem nie narusza praw, związanych z inną własnością górniczą, wcześniej nadaną. Właściciel pola górniczego, który uważa, że jego prawa zostały naruszone, może dochodzić ich na drodze sądowej przeciwko właścicielowi pola górniczego, nadanego później.

Art.  49.

(1) Gdy orzeczenie wyższego urzędu górniczego (art. 45) stanie się wykonalne, wyższy urząd górniczy wystawia dokument nadawczy i uwierzytelnia wszystkie egzemplarze planu sytuacyjnego pola, ewentualnie również i jego wyciągu katastralnego (rejestru pomiarowego), uprzednio w razie potrzeby poprawionych i uzupełnionych.

(2) Równocześnie granice nadanego pola na mapie poglądowej pól górniczych (art. 39) zostają sprostowane odpowiednio do ostatecznego wyniku postępowania nadawczego.

Art.  50.

Dokument nadawczy powinien zawierać:

1. powołanie się na orzeczenie, którego mocą pole górnicze zostało nadane,

2. nazwę nadanego pola górniczego,

3. imię i nazwisko, względnie firmę i miejsce zamieszkania, względnie siedzibę prawną osoby, której pole górnicze zostało nadane,

4. określenie minerałów, na które nadano własność górniczą,

5. nazwy miejscowości, gmin, powiatów i województw, oraz obwodów wyższych urzędów górniczych, w których obrębie znajduje się pole nadane,

6. opis granic i obszar nadanego pola górniczego, z powołaniem się na plan sytuacyjny, względnie i na wyciąg katastralny (rejestr pomiarowy),

7. datę wystawienia dokumentu nadawczego,

8. podpis i pieczęć wyższego urzędu górniczego.

Art.  51. ³⁰

O wydaniu dokumentu nadawczego wyższy urząd górniczy ogłasza na koszt zgłaszającego w Monitorze Polskim w ciągu miesiąca od dnia wystawienia dokumentu.

Art.  52.

Wpis nadanego pola górniczego do księgi gruntowej (hipotecznej), względnie górniczej, następuje stosownie do postanowień art. 18.

Art.  53. ³¹

(1) Jeżeli wśród obszaru, na którym nadano własność górniczą na jeden z podlegających woli górniczej minerałów, znajduje się zamknięta ze wszystkich stron przestrzeń, na której własność górnicza co do tego samego minerału nie została nikomu nadana, a która nie odpowiada któremukolwiek z wymagań ust. (1) zdania 2 i ust. (3) art. 30, wówczas każdy z właścicieli sąsiednich pól górniczych może ubiegać się o uzyskanie na tej przestrzeni własności górniczej co do danego minerału drogą odkrycia i zgłoszenia.

(2). Przepis ust. (1) stosuje się również, jeżeli wolna przestrzeń z jednej lub z kilku stron zamknięta jest polami górniczymi, z pozostałych zaś stron dochodzi do granicy Państwa, bądź też graniczy z terenami, objętymi przywilejem górniczym, uprawniającym posiadacza do wyłącznego poszukiwania i eksploatowania danego minerału; w tym ostatnim przypadku prawa, przysługujące w myśl przepisów ust. (1) właścicielom sąsiednich pól górniczych, nie przysługują posiadaczowi przywileju z tytułu tego przywileju.

Art.  54.

(1) Postanowienia art. 53 mają zastosowanie również i do minerałów, zastrzeżonych na rzecz Państwa, z tą zmianą, że w wypadku, gdy właścicielem jednego z graniczących pól górniczych jest samo Państwo, jemu przysługuje pierwszeństwo do uzyskania własności górniczej na przestrzeni, przez pola zamkniętej.

(2) Jeżeli właściciel graniczącego pola, nie należącego do Państwa, złoży zgłoszenie o takie nadanie, okręgowy urząd górniczy zawiadamia o tem Kuratora Państwowych Pól Górniczych (art. 2), który powinien w ciągu trzech miesięcy od dnia zawiadomienia złożyć, pod rygorem utraty prawa pierwszeństwa, swoje zgłoszenie, chociaż samo odkrycie nie przez Państwo zostało dokonane. Państwo nie jest obowiązane do odszkodowania z tytułu poniesionych przez inną osobę kosztów odkrycia.

Art.  55.

Przy uzyskiwaniu przez Państwo prawa własności górniczej co do minerałów, podlegających woli górniczej, mają zastosowanie wszystkie przepisy niniejszego rozdziału.

Art.  56.

Przy uzyskiwaniu przez Państwo prawa własności górniczej co do minerałów, na rzecz Państwa zastrzeżonych, mają odpowiednie zastosowanie przepisy niniejszego rozdziału, z wyjątkiem ustępów 4 i 5 art. 33 i artykułów 34 do 37.

Rozdział  III.

O scalaniu, podziale i wymianie części pól górniczych.

Art.  57.

(1) Graniczące z sobą pola górnicze, nadane na ten sam minerał, jak również pokrywające się całkowicie pola górnicze, nadane na różne minerały, mogą być scalane, to jest łączone w jedno pole górnicze.

(2) Scalenie podlega zatwierdzeniu wyższego urzędu górniczego. W wypadku, gdy pola scalane leżą w obwodach różnych wyższych urzędów górniczych, stronie przysługuje wybór urzędu, do którego ma wnieść prośbę o zatwierdzenie. Wyższy urząd górniczy, do którego strona się zwróciła, załatwia sprawę zatwierdzenia w porozumieniu z innemi zainteresowanemi urzędami.

Art.  58.

(1) Przy prośbie o zatwierdzenie scalenia należy złożyć:

1. odpowiadającą wymaganiom obowiązujących przepisów hipotecznych umowę scalenia, jeżeli są różni właściciele poszczególnych pól scalanych, względnie - jeżeli pola scalane należą do jednego właściciela - odpowiadające tymże wymaganiom jego oświadczenie,

2. dokumenty nadawcze oraz plany sytuacyjne, względnie i wyciągi katastralne (rejestry pomiarowe) wszystkich pól scalanych,

3. urzędowy wykaz wierzycieli hipotecznych i innych osób, posiadających prawa rzeczowe na wszystkich scalanych polach,

4. plan sytuacyjny, względnie i wyciąg katastralny (rejestr pomiarowy) nowego scalonego pola górniczego, sporządzone w 4 egzemplarzach zgodnie z przepisami ustępów 1 do 3 art. 33, oraz podać

5. nazwę, jaką ma nosić pole scalone.

(2) Jeżeli poszczególne pola są obciążone hipotekami lub innemi prawami rzeczowemi, należy ponadto załączyć odpowiadającą wymaganiom przepisów hipotecznych umowę ze wszystkimi uprawnionymi, stanowiącą, w jaki sposób ich prawa mają obciążyć nowe scalone pole.

Art.  59.

(1) Jeżeli prośba odpowiada wymaganiom art. 58, wyższy urząd górniczy zatwierdza scalenie w drodze uchwały kolegjalnej.

(2) Wyższy urząd górniczy może odmówić zatwierdzenia, jeżeli przeciw scaleniu przemawia wzgląd na dobro publiczne. Od orzeczenia wyższego urzędu górniczego przysługuje odwołanie do Kolegjum Górniczego.

(3) Naskutek scalenia powstaje nowa odrębna własność górnicza, jednocześnie zaś wygasa własność górnicza co do wszystkich pól scalanych.

Art.  60.

(1) Do dokumentu zatwierdzającego dołącza się plan sytuacyjny względnie również i wyciąg katastralny (rejestr pomiarowy) nowego pola, jako też dokumenty nadawcze poszczególnych pól scalanych.

(2) Przepisy artykułów 18 i 49 do 52 stosuje się odpowiednio.

Art.  61.

Naskutek scalenia pól górniczych obciążenia hipoteczne i inne prawa rzeczowe przechodzą na nowo powstałe pole górnicze stosownie do postanowień umowy z uprawnionymi (ustęp 2 art. 58).

Art.  62.

(1) 32 Podział pola górniczego jest dopuszczalny o tyle tylko, o ile powstające przy podziale poszczególne samoistne pola bądź odpowiadają wymaganiom ustępu 3 art. 30 i art. 31, bądź też zostają jednocześnie scalone z innemi polami górniczemi, graniczącemi z niemi.

(2). Przy podziale pola górniczego, jak również przy wymianie części pól między graniczącemi z sobą polami górniczemi, stosuje się odpowiednio postanowienia o scalaniu (artykuły 57 do 61).

Rozdział  IV.

O wyznaczeniu na powierzchni granic pola górniczego.

Art.  63.

(1) Władza górnicza ma prawo zarządzić, o ile tego będzie wymagał wzgląd na dobro publiczne, wytyczenie granic pola górniczego na powierzchni i ustawienie górniczych znaków granicznych na całym obwodzie pola, bądź tylko w pewnej jego części.

(2) Żądać wytyczenia granic i ustawienia górniczych znaków granicznych mogą również: właściciel pola górniczego - w każdym wypadku, a właściciele sąsiednich pól górniczych, oraz właściciele gruntów - w wypadku udowodnionej istotnej potrzeby, o której w razie sporu między stronami orzeka okręgowy urząd górniczy. Poszczególni właściciele sąsiednich pól górniczych i właściciele gruntów mogą z powyższego prawa korzystać tylko na obszarze swych własnych pól, względnie gruntów.

Art.  64.

Wytyczenie granic pola górniczego i ustawienie górniczych znaków granicznych wykonywane jest na zarządzenie okręgowego urzędu górniczego przez mierniczego górniczego, albo też przez uprawnionego do tego mierniczego przysięgłego (art. 163), zgodnie z przepisami instrukcji, którą wyda w drodze rozporządzenia Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Art.  65.

(1) O terminie mającego nastąpić wytyczenia granic pola i ustawienia górniczych znaków granicznych okręgowy urząd górniczy zawiadamia oprócz właściciela danego pola także właścicieli sąsiednich pół górniczych oraz właścicieli tych gruntów, na których mają być ustawione znaki graniczne.

(2) Nieprzybycie którejkolwiek z pomienionych osób nie wstrzymuje dokonania czynności pomiarowych i ustawienia znaków.

(3) O ile wytyczenie granic pola i ustawienie znaków ma się odbywać na obszarze strefy nadgranicznej, powinna być zawiadomiona właściwa władza powiatowa administracji ogólnej. Postanowienie ustępu 2 ma odpowiednie zastosowanie.

Art.  66.

(1) Właściciel i posiadacz gruntu są obowiązani dozwolić wstępu na grunt dla przeprowadzenia czynności, związanych z wytyczeniem granic pola oraz z ustawieniem górniczych znaków granicznych, jak również dozwolić umieszczenia tych znaków na swym gruncie.

(2) Właściciel pola górniczego obowiązany jest do wynagrodzenia wszelkiej szkody, wyrządzonej przez wykonanie czynności powyższych we własności gruntowej.

(3) Jeżeli zostały one spowodowane żądaniem właściciela sąsiedniego pola górniczego, obowiązek wynagrodzenia szkody obciąża tego ostatniego.

Art.  67.

(1) Koszta wytyczenia granic i ustawienia znaków ponosi właściciel pola górniczego.

(2) Jednakże w wypadku, gdy roboty powyższe spowodowane zostały żądaniem właściciela sąsiedniego pola górniczego, koszta robót ponosi ten ostatni.

Art.  68.

Przepisy o wyznaczeniu na powierzchni granic pola górniczego (artykuły 63 do 67) stosuje się również do odnawiania znaków granicznych pola górniczego, które uległy zniszczeniu lub takiemu uszkodzeniu, że się nie dadzą już rozpoznać.

Rozdział  V.

O opłatach od uprawnień górniczych.

Art.  69.

(1) Uprawnienia górnicze podlegają specjalnym opłatom.

(2) Szczegółowe przepisy co do opłat od uprawnień górniczych zawiera osobna ustawa.

¹² Art. 15 zmieniony przez art. 1 pkt 9 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

¹³ Art. 16 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 10 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

¹⁴ Art. 20 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 11 lit. a) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

¹⁵ Art. 20 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

¹⁶ Art. 25 zmieniony przez art. 1 pkt 12 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

¹⁷ Art. 26 zmieniony przez art. 1 pkt 13 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

¹⁸ Art. 27 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

¹⁹ Art. 27 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 14 lit. b) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²⁰ Art. 30 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 15 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²¹ Art. 32 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. a) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²² Art. 32 ust. 2 dodany przez art. 1 pkt 16 lit. b) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²³ Art. 32 ust. 3 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 16 lit. c) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²⁴ Art. 33 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 17 lit. a) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²⁵ Art. 33 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 17 lit. b) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²⁶ Art. 35 zmieniony przez art. 1 pkt 18 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²⁷ Art. 38 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 19 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²⁸ Art. 40 zmieniony przez art. 1 pkt 20 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

²⁹ Art. 45 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 21 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

³⁰ Art. 51 zmieniony przez art. 1 pkt 22 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

³¹ Art. 53 zmieniony przez art. 1 pkt 23 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.

³² Art. 62 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 24 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.