Dział 11 - O KOLEGJUM GÓRNICZEM. - Prawo górnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.85.654

Akt utracił moc
Wersja od: 28 października 1947 r.

Dział  XI.

O KOLEGJUM GÓRNICZEM.

W wypadkach, wskazanych w prawie niniejszem, środkiem prawnym od orzeczeń, wydanych w pierwszej instancji przez okręgowy urząd górniczy lub wyższy urząd górniczy, jest odwołanie do Kolegjum Górniczego, ustanowionego przy Ministrze Przemysłu i Handlu.

(1)
Siedzibą Kolegjum Górniczego jest Warszawa.
(2)
Budżet Kolegjum Górniczego stanowi odrębną część budżetu Ministerstwa Przemysłu i Handlu.
(3)
Regulamin Kolegjum Górniczego, normujący jego organizację oraz tryb postępowania w szczegółach, nieprzewidzianych w niniejszem prawie, wyda na wniosek Ministra Przemysłu i Handlu Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.
(1)
Kolegjum Górnicze składa się z prezesa, jednego lub kilku wiceprezesów i potrzebnej ilości wotantów oraz ławników.
(2) 118
Prezesa i wiceprezesów Kolegjum Górniczego mianuje Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Przemysłu i Handlu z pośród osób, które posiadają wyższe wykształcenie prawnicze, a nadto w przeciągu co najmniej sześciu lat bądź sprawowały urząd sędziego, z wyjątkiem sędziego pokoju, bądź zajmowały stanowisko służbowe nie niższe od stanowiska inspektora w okręgowym urzędzie górniczym, albo radcy w wyższym urzędzie górniczym lub w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Prezesowi i wiceprezesom Kolegjum Górniczego przysługują pełne prawa sędziowskie, zastrzeżone w postanowieniach rozdziału IX ustawy konstytucyjnej; pod względem uposażenia zrównani są oni z prezesem i wiceprezesami Sądu Apelacyjnego. Do Prezesa i Wiceprezesów Kolegium Górniczego w sprawach stosunku służbowego i odpowiedzialności dyscyplinarnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 81, 98, 99, 101, 105 § 1, art. 106, 108, 109, 110 lit. a) i b), art. 111 - 115, 118 - 127, 129, 130 z wyjątkiem lit. c) i d), art. 131, 133 do 136, 145 do 187 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 lutego 1928 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr 102, poz. 863). Czynności, poruczone przepisami tego prawa Ministrowi Sprawiedliwości i Kolegiom Administracyjnym, spełnia Minister Przemysłu i Handlu. Odpowiedzialność dyscyplinarną Prezes i Wiceprezesi Kolegium Górniczego ponoszą przed sądami dyscyplinarnymi, właściwymi dla sędziów Najwyższego Trybunału Administracyjnego. Władzą naczelną w stosunku do Prezesa i Wiceprezesów Kolegium Górniczego - w rozumieniu art. 26 i następnych ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 20, poz. 160) - jest Minister Przemysłu i Handlu.
(3) 119
Wotantów mianuje na trzy lata Minister Przemysłu i Handlu spośród stałych urzędników okręgowych i wyższych urzędów górniczych oraz Ministerstwa Przemysłu i Handlu, którzy zajmują co najmniej od lat trzech stanowiska służbowe nie niższe od stanowiska inspektora w okręgowym urzędzie górniczym albo radcy w wyższym urzędzie górniczym lub w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Zawieszenie urzędnika w pełnieniu służby w wyniku postępowania dyscyplinarnego powoduje zawieszenie go w prawach wotanta; urzędnik przeniesiony w stan spoczynku lub ustępujący ze służby państwowej traci stanowisko wotanta. Przejście urzędnika na służbę w innym dziale zarządu państwowego powoduje utratę stanowiska wotanta.
(4)
Ławników mianuje na trzy lata Minister Przemysłu i Handlu po zasięgnięciu opinji Prezesa Kolegjum Górniczego z pośród kandydatów:

1. przedstawionych przez izby przemysłowo-handlowe, posiadających:

a) obywatelstwo polskie,

b) nieskazitelność obywatelską,

c) wiek nie niższy od trzydziestu lat,

d) znajomość języka polskiego w słowie i piśmie,

e) wykształcenie górnicze wyższe lub średnie;

2. przedstawionych przez związki komunalne, oznaczone przez Ministra Przemysłu i Handlu w drodze rozporządzenia, posiadających:

a) obywatelstwo polskie,

b) nieskazitelność obywatelską,

c) wiek nie niższy od trzydziestu lat,

d) znajomość języka polskiego w słowie i piśmie,

e) wykształcenie nie niższe od średniego;

przy przedstawianiu kandydatów izby przemysłowo-handlowe i związki komunalne powinny dołączyć oświadczenia pisemne kandydatów, że zgadzają się na przyjęcie nominacji.

(5) 120
Ławnicy pełnią swe obowiązki bezpłatnie. Ławnicy zamiejscowi otrzymują diety i zwrot kosztów przejazdu według norm, ustalonych dla funkcjonariuszów państwowych, pobierających uposażenie według VI grupy.
(6). 121
Ławnika, który nie stawił się do Kolegium Górniczego bez uzasadnionego powodu, Kolegium Górnicze może ukarać grzywną do dwustu złotych. Uchwała o nałożeniu grzywny zapada na posiedzeniu gospodarczym i zaskarżeniu nie podlega. Grzywny wpływają do Skarbu Państwa.
(7) 122
W każdym okręgowym i wyższym urzędzie górniczym powinna znajdować się lista członków Kolegjum Górniczego, którą władza górnicza będzie okazywała stronom zainteresowanym na ich żądanie.
(1)
Kolegjum Górnicze orzeka na podstawie ustnej rozprawy w komplecie, złożonym z prezesa lub wiceprezesa Kolegjum Górniczego, jako przewodniczącego, dwóch wotantów, z których przynajmniej jeden powinien posiadać wyższe wykształcenie prawnicze, i dwóch ławników, z których jeden powinien być powołany z pośród osób, zamianowanych z listy kandydatów izb przemysłowo-handlowych, drugi zaś - z pośród osób, zamianowanych z listy kandydatów związków komunalnych.
(2)
W razie potrzeby Prezes Kolegjum Górniczego może według swego uznania wyznaczyć dla poszczególnych spraw komplet, zwiększony o jednego wiceprezesa i jednego wotanta.
(3)
Posiedzenia gospodarcze Kolegjum Górniczego odbywają się w komplecie, złożonym z prezesa, jednego wiceprezesa i jednego wotanta. Wyjątkowo komplet gospodarczy może być złożony z prezesa lub też wiceprezesa i dwóch wotantów.
(4)
Członków poszczególnych kompletów wyznacza Prezes Kolegjum Górniczego.
(1)
Każda ze stron może żądać wyłączenia członka Kolegjum:

1. w sprawie, w której dany członek Kolegjum jest stroną, albo pozostaje do jednej ze stron w stosunku spółuprawnionego lub spółobowiązanego, albo ma względem niej obowiązek regresu,

2. w sprawie żony danego członka Kolegjum, lub jego krewnych i powinowatych w linji prostej, lub krewnych w linji bocznej - do trzeciego stopnia, lub powinowatych - do drugiego,

3. w sprawie rodziców przybranych, albo wychowawców danego członka Kolegjum, albo jego dzieci przybranych, lub wychowańców, pupilów i oddanych jego pieczy,

4. w sprawie, w której dany członek Kolegjum był albo jest pełnomocnikiem jednej ze stron,

5. w sprawie, w której dany członek Kolegjum brał jakibądź udział przy wydaniu orzeczenia, będącego przedmiotem odwołania,

6. jeżeli dany członek Kolegjum jest urzędnikiem tej władzy górniczej, która wydała orzeczenie, będące przedmiotem odwołania, lub podległej jej władzy, choćby sam nie brał udziału w wydaniu owego orzeczenia,

7. gdy zachodzi uzasadniona przyczyna, do powątpiewania o bezstronności danego członka Kolegjum.

(2)
Członek Kolegjum, w stosunku do którego zachodzi jeden z wypadków, wskazanych w punktach 1 do 5 ustępu 1, obowiązany jest sam zażądać swego wyłączenia.
(3)
Kolegjum Górnicze rozstrzyga o wyłączeniu członka Kolegjum, po wysłuchaniu go, uchwałą bez uprzedniej ustnej rozprawy, na posiedzeniu gospodarczem. Uchwała, wyłączająca członka Kolegjum, nie podlega zaskarżeniu.
(1)
Odwołujący się powinien przyzwać do sprawy osobę trzecią, na której niekorzyść żąda uchylenia orzeczenia władzy górniczej.
(2)
Osoba trzecia może również i bez przyzwania domagać się dopuszczenia jej do uczestniczenia w sprawie celem obrony swych praw.
(3)
Nawet jeżeli odwołanie nie jest zwrócone wyraźnie przeciw osobom trzecim, Kolegjum Górnicze powinno baczyć, by w postępowaniu, które ma być przed niem przeprowadzone, mogły być wysłuchane wszystkie osoby, których praw może dotykać orzeczenie, i by dana im była sposobność obrony tych praw.
(4)
Kolegjum Górnicze może wyznaczyć odwołującemu się termin do przyzwania wskazanej trzeciej osoby; odnośna uchwała zapada na posiedzeniu gospodarczem. W razie niedotrzymania wyznaczonego terminu stosuje się postanowienie ustępu 3 art. 216.
(1)
Odwołanie powinno zawierać:

1. imię i nazwisko, względnie firmę i adres (miejsce prawnego zamieszkania, względnie siedzibę) wnoszącego odwołanie, względnie również i jego pełnomocnika,

2. oznaczenie orzeczenia, będącego przedmiotem odwołania, z podaniem dnia doręczenia tegoż orzeczenia,

3. dokładne uzasadnienie odwołania oraz dokładne sformułowanie żądań odwołującego się.

(2)
Odwołanie powinno być podpisane przez adwokata, chyba że odwołujący się posiada wyższe wykształcenie prawnicze. Minister Przemysłu i Handlu może czasowo zawiesić na pewnych obszarach Państwa stosowanie postanowienia o obowiązkowem podpisywaniu odwołań przez adwokata.
(1)
Do odwołania należy dołączyć:

1. pełnomocnictwo, o ile odwołujący się występuje przez zastępcę prawnego, względnie świadectwo, stwierdzające wyższe wykształcenie prawnicze odwołującego się, w oryginale lub uwierzytelnionym odpisie w wypadku, gdy odwołującemu się przysługuje prawo wniesienia odwołania bez podpisu adwokata,

2. odpisy odwołania w tylu egzemplarzach, ile jest stron przeciwnych i przyzwanych, i dwa odpisy wszystkich załączników odwołania.

(2)
Kolegjum Górnicze może zażądać dostarczenia większej liczby odpisów wszystkich lub niektórych tylko załączników, wyznaczając do tego odpowiedni termin; odnośna uchwała zapada na posiedzeniu gospodarczem. W razie niedotrzymania terminu znajduje zastosowanie postanowienie ustępu 3 art. 216.
(1) 123
Odwołanie od orzeczenia należy wnieść za pośrednictwem urzędu, który wydał orzeczenie, w terminie miesięcznym od dnia doręczenia orzeczenia odwołującemu się.
(2)
W razie niedotrzymania wskazanego w ustępie 1 terminu prawo wniesienia odwołania gaśnie. Jeżeli jednak odwołujący się udowodni, że niedotrzymanie terminu nastąpiło bez jego winy z powodu nieprzezwyciężonych przeszkód, i jeżeli odwołanie wniesione zostanie nie później, niż w siedem dni po ustaniu tych przeszkód, natenczas można z odwołaniem połączyć prośbę o przywrócenie terminu. Prośbę taką rozstrzyga Kolegjum Górnicze na posiedzeniu gospodarczem wedle swobodnego uznania.
(1)
Władza górnicza, której orzeczenie jest przedmiotem odwołania, powinna nie później, niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia ostatecznego terminu wniesienia odwołania, przesłać do Kolegjum Górniczego odwołanie i załączniki do niego wraz z odpisami, zachowując sobie jeden odpis odwołania i załączników. Władza górnicza powinna zaznaczyć na odwołaniu datę wpływu, a o ile odwołanie było doręczone przez pocztę listem poleconym - dołączyć kopertę. Nadto władza górnicza powinna odnotować na odwołaniu datę doręczenia stronie odwołującej się orzeczenia, będącego przedmiotem odwołania, względnie datę urzędowego ogłoszenia tego orzeczenia, i załączyć odnośny dowód.
(2)
Jednocześnie z odwołaniem władza górnicza powinna przesłać Kolegjum Górniczemu akta sprawy, w której wniesiono odwołanie.
(3)
Jeżeli ze względu na interes publiczny niektóre części akt powinny być, zdaniem władzy górniczej, wyłączone od przeglądania przez strony, władza pomieniona jednocześnie z przesłaniem akt do Kolegjum Górniczego wskazuje te ich części, które, jej zdaniem, powinny być wyłączone.
(1)
Kolegjum Górnicze pozostawia bez rozpoznania odwołania, które nie nadają się do rozpatrywania z powodu oczywistej niewłaściwości Kolegjum Górniczego, z powodu zaniedbania ustawowego terminu lub z powodu oczywistego zarzutu rzeczy osądzonej.
(2)
To samo stosuje się do odwołań, które nie odpowiadają formalnym wymaganiom, przepisanym przez prawo niniejsze, w takim jednak wypadku Kolegjum Górnicze może wyznaczyć stronie stosowny termin do usunięcia braków; o ile braki te w ciągu wyznaczonego terminu nie będą usunięte, Kolegjum Górnicze pozostawia odwołanie bez rozpoznania.
(3)
Kolegjum Górnicze pozostawia również odwołanie bez rozpoznania, jeżeli odwołujący się nie dotrzymał wyznaczonego mu przez Kolegjum Górnicze terminu do przyzwania w myśl ustępu 4 art. 211, lub do nadesłania większej liczby odpisów w myśl ustępu 2 art. 213.
(4)
Uchwały w wypadkach, przewidzianych w ustępach 1 do 3, zapadają na posiedzeniu gospodarczem.
(5)
O pozostawieniu odwołania bez rozpoznania Kolegjum Górnicze zawiadamia ze wskazaniem motywów odwołującego się i władzę administracyjną, której orzeczenie było przedmiotem odwołania.
(1)
Kolegjum Górnicze zarządza doręczenie przyzwanym odpisów przyjętego odwołania.
(2)
Kolegjum Górnicze może również zarządzić według swego uznania doręczenie wszystkim lub niektórym tylko przyzwanym odpisów wszystkich lub pewnych tylko załączników przyjętego odwołania; odnośna uchwała zapada na posiedzeniu gospodarczem Kolegjum.
(1)
Strony mogą przeglądać akta sprawy w Kolegjum Górniczem przed ustną rozprawą, z wyjątkiem trzech dni ostatnich.
(2)
Kolegjum Górnicze może ze względu na interes publiczny wyłączyć poszczególne części akt z pod prawa przeglądania przez strony; odnośną uchwałę poweźmie komplet gospodarczy. Wyłączonych części akt Kolegjum Górnicze nie uwzględnia przy wydawaniu orzeczenia, o ile treść ich nie była ogłoszona na ustnej rozprawie.
(1)
Kolegjum Górnicze rozstrzyga sprawę na ustnej rozprawie, z wyjątkiem spraw, przekazanych kompletowi gospodarczemu.
(2)
Jeżeli wypadek, co do którego uchwała czy rozstrzygnięcie powinno w myśl postanowień niniejszego działu zapaść na posiedzeniu gospodarczem, ujawniony zostanie dopiero na ustnej rozprawie, natenczas uchwałę, względnie rozstrzygnięcie wydaje komplet orzekający. Uchwała o wyłączeniu członka Kolegjum (ustęp 3 art. 210) zapada bez udziału zainteresowanego członka.
(3)
Prezes Kolegjum Górniczego może w poszczególnych sprawach zarządzić odbycie ustnej rozprawy na sesji wyjazdowej.

Kolegium Górnicze przeprowadza w razie potrzeby postępowanie dowodowe.

(1)
Kolegium Górnicze zatwierdza orzeczenie, będące przedmiotem odwołania, bądź zmienia je w całości lub w części, bądź też, w przypadku naruszenia przez okręgowy lub wyższy urząd górniczy istotnych form postępowania, uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę właściwemu urzędowi górniczemu w celu usunięcia wadliwości i wydania nowego orzeczenia.
(2).
Kolegium Górnicze, zatwierdzając orzeczenie bądź zmieniając je w całości lub w części, rozważy z urzędu kwestię skutków wykonalności orzeczenia dla stron, choćby żadna ze stron nie wniosła czy to przed rozprawą, czy na rozprawie o wstrzymanie wykonalności.
(3).
Zależnie od okoliczności sprawy, Kolegium Górnicze umieści w orzeczeniu klauzulę bądź o natychmiastowej wykonalności orzeczenia, bądź o wykonalności orzeczenia z chwilą uprawomocnienia się tegoż.
(4).
Przepisy ustępów 2 i 3 art. 62 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (Dz. U. R. P. Nr 94, poz. 806) nie mają zastosowania do orzeczeń Kolegium Górniczego.

Środkiem prawnym od orzeczeń i uchwał Kolegjum Górniczego jest skarga do Najwyższego Trybunału Administracyjnego według obowiązujących dla takich skarg przepisów prawnych.

(1)
Kolegjum Górnicze jest drugą instancją dla orzeczeń Komisyj Dyscyplinarnych, utworzonych przy wyższych urzędach górniczych dla kierowników i osób dozoru ruchu w zakładach górniczych (art. 135) oraz dla mierniczych górniczych (art 170).
(2)
Orzeczenie Kolegjum Górniczego w sprawach dyscyplinarnych jest ostateczne.
118 Art. 208 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 84 lit. a) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.
119 Art. 208 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 84 lit. b) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.
120 Art. 208 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 84 lit. c) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.
121 Art. 208 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 84 lit. d) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.
122 Art. 208 ust. 7 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 84 lit. e) dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.
123 Art. 214 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 85 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.
124 Art. 220 zmieniony przez art. 1 pkt 86 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.
125 Art. 221 zmieniony przez art. 1 pkt 87 dekretu z dnia 22 listopada 1938 r. (Dz.U.38.91.627) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1938 r.