Dział 6 - ORGANY ADMINISTRACJI GEOLOGICZNEJ, PAŃSTWOWA SŁUŻBA GEOLOGICZNA I ORGANY NADZORU GÓRNICZEGO - Prawo geologiczne i górnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.228.1947 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 2011 r.

DZIAŁ VI

ORGANY ADMINISTRACJI GEOLOGICZNEJ, PAŃSTWOWA SŁUŻBA GEOLOGICZNA I ORGANY NADZORU GÓRNICZEGO

Rozdział 1

Organy administracji geologicznej i państwowa służba geologiczna

Art.  101.

Organami administracji geologicznej są:

1) minister właściwy do spraw środowiska działający przy pomocy Głównego Geologa Kraju, będącego sekretarzem stanu lub podsekretarzem stanu w urzędzie obsługującym tego ministra;

2) 43  marszałkowie województw, działający przy pomocy geologów wojewódzkich,

3) starostowie działający przy pomocy geologów powiatowych.

Art.  102.

1. O ile przepis szczególny nie stanowi inaczej, do zakresu działania administracji geologicznej należy wykonywanie zadań określonych ustawą, a w szczególności:

1) podejmowanie decyzji niezbędnych do przestrzegania i stosowania ustawy, w tym udzielanie koncesji;

2) sprawowanie nadzoru i kontroli w zakresie wykonywania przez przedsiębiorcę uprawnień z tytułu koncesji;

3) nadzór nad projektowaniem i wykonywaniem prac geologicznych oraz prawidłowością sporządzania dokumentacji geologicznych;

4) bilansowanie zasobów kopalin;

4a) prowadzenie prac geologicznych o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, zwłaszcza dla odnowienia bazy surowcowej kraju, ustalenia zasobów złóż kopalin, bilansowania i ochrony zasobów wód podziemnych, a także ochrony środowiska;

5) gromadzenie, archiwizowanie i przetwarzanie danych geologicznych;

6) kartowanie geologiczne;

7) prowadzenie rejestru obszarów górniczych;

8) gromadzenie danych o wykonanych otworach wiertniczych w celu wykorzystania ciepła Ziemi.

2. Wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 4a i 6, minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć jednostkom organizacyjnym utworzonym na podstawie odrębnych przepisów, a także przedsiębiorcom w rozumieniu art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej ⁴⁴  (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.⁴⁾) - jeżeli przedmiot ich działania obejmuje prowadzenie prac geologicznych.

3.   ⁴⁵  Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 7, są wykonywane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. Nr 76, poz. 489).

Art.  102a.

1. Do zadań państwowej służby geologicznej dbającej o zrównoważony rozwój kraju w zakresie geologii należy w szczególności:

1) obsługa centralnego archiwum geologicznego;

2) prowadzenie centralnego banku danych geologicznych i hydrogeologicznych;

3) przygotowywanie materiałów do bilansu zasobów kopalin i obsługa rejestru tych zasobów;

4) koordynowanie wykonywania prac kartografii geologicznej oraz wykonywanie prac pilotażowych;

5) obsługa rejestru obszarów górniczych;

6) koordynacja zadań w zakresie ochrony georóżnorodności.

2. Wykonywanie zadań państwowej służby geologicznej minister właściwy do spraw środowiska powierza Państwowemu Instytutowi Geologicznemu.

3. Nadzór nad wykonywaniem zadań, o których mowa w ust. 1, sprawuje minister właściwy do spraw środowiska, działający przy pomocy Głównego Geologa Kraju.

4. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zadania państwowej służby geologicznej przez Państwowy Instytut Geologiczny minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć jego wykonanie podmiotom określonym w art. 102 ust. 2.

Art.  103.

1. 46  Starostowie działają jako organy pierwszej instancji w sprawach należących do właściwości administracji geologicznej, jeżeli nie zostały one zastrzeżone dla marszałków województw lub ministra właściwego do spraw środowiska.

2.  Do właściwości ministra właściwego do spraw środowiska, jako organu pierwszej instancji, należą sprawy:

1) zatwierdzania projektów prac geologicznych i działania w sprawach określonych w art. 45 ust. 1 i 1a, dotyczących:

a) złóż kopalin podstawowych wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3 i ust. 2a, kopalin pospolitych występujących jako towarzyszące tym złożom oraz kopalin leczniczych innych niż wody lecznicze, zaliczonych do kopalin podstawowych na podstawie art. 5 ust. 6,

b) regionalnych badań hydrogeologicznych,

c) ustalania zasobów ujęć solanek, wód termalnych i leczniczych,

d) warunków hydrogeologicznych w związku z ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych,

e) warunków hydrogeologicznych w związku z projektowaniem odwodnień do wydobywania kopalin podstawowych, wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3, ze złóż i wtłaczaniem wód do górotworu,

f) warunków hydrogeologicznych i geologiczno-inżynierskich w związku z bezzbiornikowym magazynowaniem substancji lub składowaniem odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych,

g) warunków hydrogeologicznych w związku z zakończeniem odwadniania lub zmianą poziomu odwadniania likwidowanych zakładów górniczych, w odniesieniu do kopalin podstawowych wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3,

h) badań geologiczno-inżynierskich do projektowania i wykonywania obiektów budowlanych w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, inwestycji liniowych o zasięgu ponadwojewódzkim, obiektów budownictwa wodnego o wysokości piętrzenia przekraczającej 5 m oraz obiektów energetycznych o mocy przekraczającej 100 MW;

2) zatwierdzania projektów prac geologicznych, dotyczących:

a) regionalnych badań budowy geologicznej kraju, w tym dna morskiego,

b) prac kartografii geologicznej,

c) otworów wiertniczych do rozpoznania budowy głębokiego podłoża, niezwiązanego z dokumentowaniem złóż kopalin;

3) udzielania zezwoleń na zmianę kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin podstawowych, wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3 i ust. 2a, oraz kopalin leczniczych innych niż wody lecznicze, zaliczonych do kopalin podstawowych na podstawie art. 5 ust. 6.

3. 47  Do właściwości marszałków województw, jako organów pierwszej instancji, należą sprawy:

1) zatwierdzania projektów prac geologicznych i działania w sprawach określonych w art. 45 ust. 1 i 1a, dotyczących:

a) złóż kopalin podstawowych, niewymienionych w ust. 2 pkt 1 lit. a, i kopalin pospolitych na powierzchni przekraczającej 2 ha lub przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 20.000 m³,

b) ujęć wód podziemnych, w tym ujęć źródeł naturalnych i odwodnień budowlanych, jeżeli udokumentowane zasoby lub przewidywana wydajność przekracza 50 m³/h,

c) warunków hydrogeologicznych w związku z projektowaniem odwodnień do wydobywania kopalin podstawowych, niewymienionych w ust. 2 pkt 1 lit. a, i do wydobywania kopalin pospolitych ze złóż na powierzchni przekraczającej 2 ha lub przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 20.000 m³,

d) warunków hydrogeologicznych w związku z zakończeniem odwadniania lub zmianą poziomu odwadniania likwidowanych zakładów górniczych - w odniesieniu do kopalin podstawowych niewymienionych w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz w odniesieniu do kopalin pospolitych na powierzchni przekraczającej 2 ha lub przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 20.000 m³,

e) badań geologiczno-inżynierskich na potrzeby planów zagospodarowania przestrzennego województwa,

f) badań geologiczno-inżynierskich do projektowania i wykonywania inwestycji liniowych o zasięgu ponadpowiatowym,

g) 48  warunków hydrogeologicznych w związku z projektowaniem inwestycji mogących zanieczyścić wody podziemne - w odniesieniu do inwestycji zaliczonych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227);

2) udzielania zezwoleń na zmianę kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin podstawowych, niewymienionych w ust. 2 pkt 1 lit. a, oraz kopalin pospolitych ze złóż na powierzchni przekraczającej 2 ha lub przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 20.000 m³.

4. 49  (uchylony).

Art.  103a.

1. Ilekroć w przepisach ustawy mówi się o starostach, rozumie się przez to również burmistrzów i prezydentów miast na prawach powiatu.

2. Przepisy ustawy dotyczące powiatów stosuje się odpowiednio do miast na prawach powiatu.

3. Wynikające z przepisów ustawy zadania starostów są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

4. 50  (uchylony).

Art.  103b.

  ⁵¹  Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 14 ust. 2, art. 16 ust. 2 i 3 pkt 6, art. 31 ust. 1a pkt 2 oraz art. 103 ust. 3, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

Art.  103c.

  ⁵²  W rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, organem wyższego stopnia w stosunku do marszałka województwa w sprawach wynikających z przepisów ustawy jest minister właściwy do spraw środowiska.

Art.  104.

 Przy sprawowaniu nadzoru i kontroli pracownicy organów administracji geologicznej mają prawo wstępu do wszystkich miejsc wykonywania prac geologicznych, a jeżeli przedmiotem nadzoru i kontroli jest wykonywanie przez przedsiębiorcę uprawnień z tytułu koncesji, także do zakładów górniczych. Mogą również żądać udostępnienia niezbędnych informacji, dokumentów oraz udzielania wyjaśnień.

Art.  104a.

1. Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli organ administracji geologicznej:

1) nakazuje wstrzymanie działalności lub podjęcie określonych czynności w celu doprowadzenia środowiska do właściwego stanu, w razie stwierdzenia wykonywania działalności bez wymaganej koncesji, bez zatwierdzonego projektu prac geologicznych lub niezgodnie z koncesją albo zatwierdzonym projektem prac geologicznych;

2) może zakazać wykonywania określonych czynności osobom, o których mowa w art. 31 ust. 1, na czas nieprzekraczający dwóch lat, w razie stwierdzenia wykonywania przez te osoby czynności z rażącym niedbalstwem bądź z rażącym naruszeniem prawa.

2. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 1, jest odpowiednio organ właściwy do udzielania koncesji, zatwierdzania projektów prac geologicznych albo stwierdzania kwalifikacji do wykonywania, dozorowania lub kierowania pracami geologicznymi.

3. Wniesienie odwołania od decyzji wydanej na podstawie ust. 1 nie wstrzymuje jej wykonania.

Art.  105.

W odniesieniu do obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej organy administracji geologicznej podejmują czynności określone ustawą, działając w porozumieniu z organami administracji morskiej.

Art.  105a.

1. Jeżeli ustawa uzależnia rozstrzygnięcie organu administracji geologicznej od jego uzgodnienia lub zaopiniowania przez inny organ, zajęcie stanowiska przez ten organ powinno nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni od dnia doręczenia projektu rozstrzygnięcia.

2. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1, nie zajmie stanowiska w sprawie, rozstrzygnięcie uważa się za przyjęte w brzmieniu przedłożonym przez organ administracji geologicznej, z upływem terminu określonego w ust. 1.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do rozstrzygnięć organu nadzoru górniczego.

Rozdział 2

Organy nadzoru górniczego

Art.  106.

1. Organami nadzoru górniczego są:

1) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego;

2) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych oraz specjalistycznych urzędów górniczych.

2. Dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych działają jako organy pierwszej instancji w sprawach należących do właściwości organów nadzoru górniczego, chyba że sprawy te zostały zastrzeżone do właściwości Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

Art.  107.

1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej.

1a. 53  Nadzór na Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.

2.   ⁵⁴  Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

2a.   ⁵⁵  Stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego może zajmować osoba, która:

1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;

2) jest obywatelem polskim;

3) korzysta z pełni praw publicznych;

4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

5) posiada kompetencje kierownicze;

6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;

7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

2b. 56  Informację o naborze na stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:

1) nazwę i adres urzędu;

2) określenie stanowiska;

3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;

4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;

5) wskazanie wymaganych dokumentów;

6) termin i miejsce składania dokumentów;

7) informację o metodach i technikach naboru.

2c. 57  Termin, o którym mowa w ust. 2b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2d.   ⁵⁸  Nabór na stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw środowiska, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.

2e.   ⁵⁹  Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.

2f.   ⁶⁰  Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 2e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru.

2g.   ⁶¹  W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

2h.   ⁶²  Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:

1) nazwę i adres urzędu;

2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;

3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;

4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;

5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;

6) skład zespołu.

2i. 63  Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:

1) nazwę i adres urzędu;

2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;

3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.

2j. 64  Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.

3-5.   ⁶⁵  (uchylone).

6.  (uchylony).

7. 66  Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje minister właściwy do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego.

7a.   ⁶⁷  Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 7, powołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.

7b.   ⁶⁸  Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 7, stosuje się odpowiednio ust. 2a-2j.

8.  Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności:

1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy;

2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością;

3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego;

4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych w archiwum dokumentacji mierniczo-geologicznej w Wyższym Urzędzie Górniczym oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach;

5) prowadzi działalność wydawniczą w odniesieniu do:

a) Dziennika Urzędowego Wyższego Urzędu Górniczego,

b) publikacji z zakresu górnictwa, w tym miesięcznika Wyższego Urzędu Górniczego "Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie".

9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.

10. 69  Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze zarządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację wewnętrzną.

Art.  108.

1. Terenowymi organami administracji rządowej, podległymi Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego, są dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych.

2. Dyrektorów i zastępców dyrektorów, o których mowa w ust. 1, powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.

3. Dyrektorzy okręgowych i specjalistycznych urzędów górniczych wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, działających pod ich bezpośrednim kierownictwem.

4. 70  Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi okręgowe urzędy górnicze oraz ustala ich siedziby i właściwość miejscową zgodnie z podziałem terytorialnym państwa określonym w odrębnych przepisach.

5.   ⁷¹  Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się kryteriami ekonomicznymi oraz uwzględniając efektywność działania urzędów górniczych, może w drodze rozporządzenia tworzyć i znosić specjalistyczne urzędy górnicze obejmujące niektóre dziedziny działalności urzędów górniczych oraz określać ich nazwę, właściwość i siedzibę.

6.  Organizację i zasady działania okręgowych i specjalistycznych urzędów górniczych określa Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.

Art.  109.

1. O ile przepis szczególny nie stanowi inaczej, organy nadzoru górniczego sprawują nadzór i kontrolę nad ruchem zakładów górniczych, a w szczególności w zakresie:

1) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa pożarowego;

2) ratownictwa górniczego;

3) gospodarki złożami kopalin w procesie ich wydobywania;

4) ochrony środowiska, w tym zapobiegania szkodom;

5) budowy i likwidacji zakładu górniczego, w tym rekultywacji gruntów i zagospodarowania terenów po działalności górniczej.

1a. Organy nadzoru górniczego kontrolują wykonywanie przez przedsiębiorców obowiązków dotyczących ochrony środowiska, określonych w przepisach prawa ochrony środowiska oraz w decyzjach ustalających warunki użytkowania środowiska w związku z ruchem zakładów górniczych.

2. Organy nadzoru górniczego wydają, w drodze decyzji administracyjnej:

1) zezwolenia na oddanie do ruchu w zakładzie górniczym obiektów, maszyn i urządzeń, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 78 ust. 1;

2) pozwolenia na używanie środków strzałowych w zakładach górniczych;

3) zezwolenia na przechowywanie i używanie sprzętu strzałowego w zakładach górniczych.

2a. Organy właściwe w sprawach wydawania pozwoleń na nabywanie i przechowywanie środków strzałowych w zakładach górniczych określają przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.

3. Przepisy ust. 1-2a stosuje się odpowiednio do:

1) bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych;

2) wykonywania robót geologicznych.

4. (uchylony).

Art.  110.

Organy nadzoru górniczego sprawują nadzór i kontrolę nad:

1) podmiotami zawodowo trudniącymi się wykonywaniem czynności ratownictwa górniczego, w zakresie przestrzegania przez te podmioty przepisów wydanych na podstawie art. 78 ust. 3;

2) jednostkami organizacyjnymi trudniącymi się szkoleniem pracowników zakładu górniczego, o których mowa w art. 74 ust. 2, w zakresie spełniania przez te jednostki warunków określonych w art. 74 ust. 4.

Art.  111.

1. W zakładach górniczych stosuje się wyroby:

1) spełniające wymagania dotyczące oceny zgodności, określone w odrębnych przepisach;

2) dopuszczone do stosowania w zakładach górniczych, w drodze decyzji, przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 8.

2. Decyzję o dopuszczeniu wyrobu do stosowania w zakładach górniczych, zwaną dalej "dopuszczeniem", wydaje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego po ustaleniu, że wyrób spełnia wymagania techniczne.

3. Wyrób, przed złożeniem wniosku o wydanie dopuszczenia, podlega badaniom i ocenie przez upoważnione jednostki, w oparciu o wymagania techniczne.

4. W przypadku gdy wyrób został:

1) zgodnie z prawem wyprodukowany lub dopuszczony do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Republice Turcji,

2) zgodnie z prawem wyprodukowany w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) będącym stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym

- dopuszczenie wydaje się na podstawie dokumentów dołączonych do wniosku, z wyłączeniem przepisów ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 i 3; odmowa wydania dopuszczenia następuje wyłącznie w przypadku stwierdzenia, że wyrób nie spełnia wymagań bezpieczeństwa w stopniu odpowiadającym temu, jaki zapewniają wymagania techniczne.

5. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego może przed wydaniem dopuszczenia nakazać, w drodze postanowienia, przeprowadzenie prób wyrobu w ruchu zakładu górniczego, jeżeli wymagają tego szczególne względy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa pożarowego w ruchu zakładu górniczego.

6. Dopuszczenie wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat.

7. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego może uchylić lub zmienić dopuszczenie, jeżeli wyrób nie spełnia wymagań technicznych, mających wpływ na poziom bezpieczeństwa wyrobu.

8. Rada Ministrów, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania wyrobów w warunkach zagrożeń występujących w ruchu zakładów górniczych oraz potrzebą uproszczenia postępowania w odniesieniu do wyrobów, o których mowa w ust. 4, określi, w drodze rozporządzenia:

1) wyroby, których stosowanie w zakładach górniczych wymaga wydania dopuszczenia;

2) wymagania techniczne dla wyrobów;

3) podmioty uprawnione do składania wniosku o wydanie dopuszczenia;

4) treść wniosku o wydanie dopuszczenia oraz dokumenty, które należy dołączyć do wniosku;

5) jednostki upoważnione do przeprowadzania badań i oceny wyrobów;

6) znaki dopuszczenia oraz sposób oznaczania wyrobów tymi znakami;

7) treść dopuszczenia.

Art.  112.

Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli pracownikom organów nadzoru górniczego przysługuje prawo:

1) wstępu do:

a) zakładów górniczych,

b) siedzib, obiektów i urządzeń podmiotów zawodowo trudniących się wykonywaniem czynności ratownictwa górniczego,

c) siedzib, obiektów i urządzeń jednostek organizacyjnych trudniących się szkoleniem pracowników zakładu górniczego, o których mowa w art. 74 ust. 2;

2) dostępu do niezbędnych informacji, urządzeń i dokumentów;

3) żądania udzielania wyjaśnień w zakresie uprawnień organów nadzoru górniczego wynikających z ustawy.

Art.  113.

1. Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli organ nadzoru górniczego:

1) nakazuje usunięcie nieprawidłowości powstałych wskutek naruszenia przepisów o ruchu zakładu górniczego, zwłaszcza jeżeli stwarzają one zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu górniczego, jego pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska;

2) w razie bezpośredniego zagrożenia dla zakładu górniczego, jego pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, może w całości lub w części wstrzymać ruch tego zakładu lub jego urządzeń oraz nakazać podjęcie niezbędnych środków zapobiegawczych;

3) może zakazać, na czas nieprzekraczający dwóch lat, wykonywania określonych czynności w ruchu zakładu górniczego osobom, o których mowa w art. 68 ust. 1 oraz w art. 70 ust. 1, albo wykonywania określonych czynności osobom, o których mowa w art. 75a ust. 1, w razie stwierdzenia naruszenia przez te osoby dyscypliny i porządku pracy, a zwłaszcza obowiązków określonych ustawą i wydanymi na jej podstawie przepisami;

4) (uchylony).

2. Wniesienie odwołania od decyzji wydanej na podstawie ust. 1 pkt 1-3 nie wstrzymuje jej wykonania.

Art.  114.

1. W razie grożącego niebezpieczeństwa lub zaistnienia wypadku w zakładzie górniczym, organ nadzoru górniczego może ustalić stan faktyczny i przyczyny zagrożenia.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ nadzoru górniczego sprawuje nadzór nad akcją ratowniczą, a w razie gdy uzna, że jest ona prowadzona nienależycie, może żądać zmiany jej kierownika lub objąć kierownictwo akcji.

Art.  115.

1. Przy wykonywaniu zadań wynikających z nadzoru i kontroli nad ruchem zakładu górniczego właściwy organ nadzoru górniczego może badać prawidłowość stosowanych lub przewidzianych przez przedsiębiorcę do stosowania rozwiązań technicznych.

2. Na żądanie właściwego organu nadzoru górniczego przedsiębiorca jest zobowiązany sprawdzić prawidłowość rozwiązań, o których mowa w ust. 1, w sposób określony przez ten organ.

3. Koszty czynności, o których mowa w ust. 2, obciążają przedsiębiorcę, chyba że ich żądanie było nieuzasadnione.

Art.  116.

W razie stwierdzenia naruszenia warunków koncesji, organ nadzoru górniczego powiadamia o tym niezwłocznie organ koncesyjny.

Art.  117.

1. W razie zbiegu właściwości innych organów nadzoru i kontroli z właściwością organów nadzoru górniczego, z zastrzeżeniem przepisu ust. 2, wydanie decyzji dotyczącej zakładu górniczego wymaga uzgodnienia z właściwym organem nadzoru górniczego.

2. W odniesieniu do obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej art. 105 stosuje się odpowiednio.

Art.  117a. ⁷²

1.  Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest organem wyspecjalizowanym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.) w zakresie wyrobów przeznaczonych do stosowania w zakładach górniczych.

2. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest organem właściwym w sprawach określonych w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej (Dz. U. Nr 82, poz. 556) w zakresie wyrobów przeznaczonych do stosowania w zakładach górniczych.

Art.  117b.

Pracownikom upoważnionym przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego do przeprowadzania kontroli wyrobów wprowadzonych do obrotu przysługuje prawo wstępu do siedzib, obiektów i urządzeń przedsiębiorców produkujących, importujących lub wprowadzających do obrotu wyroby, a także do zakładów górniczych oraz siedzib, obiektów i urządzeń podmiotów wymienionych w art. 112, jak również prawo dostępu do niezbędnych dokumentów oraz żądania informacji i wyjaśnień. Pracownicy upoważnieni mogą żądać informacji również od jednostek notyfikowanych w zakresie wyników badań dotyczących kontrolowanych wyrobów.

⁴³ Art. 101 pkt 2 zmieniony przez art. 8 pkt 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U.05.175.1462) z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁴⁴ Obecnie: właściwe przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U.04.173.1807), stosownie do art. 86 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U.04.173.1808), która weszła w życie z dniem 21 sierpnia 2004 r.

⁴⁵ Art. 102 ust. 3 dodany przez art. 24 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz.U.10.76.489) z dniem 7 czerwca 2010 r.

⁴⁶ Art. 103 ust. 1 zmieniony przez art. 8 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U.05.175.1462) z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁴⁷ Art. 103 ust. 3 zdanie wstępne zmienione przez art. 8 pkt 6 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U.05.175.1462) z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁴⁸ Art. 103 ust. 3 pkt 1 lit. g) zmieniona przez art. 139 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.08.199.1227) z dniem 15 listopada 2008 r.

⁴⁹ Art. 103 ust. 4 uchylony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 maja 2006 r. (Dz.U.06.133.934) zmieniającej nin. ustawę z dniem 5 sierpnia 2006 r.

⁵⁰ Art. 103a ust. 4 uchylony przez art. 8 pkt 7 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U.05.175.1462) z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁵¹ Art. 103b dodany przez art. 8 pkt 8 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz.U.05.175.1462) z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁵² Art. 103c dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 maja 2006 r. (Dz.U.06.133.934) zmieniającej nin. ustawę z dniem 5 sierpnia 2006 r.

⁵³ Art. 107 ust. 1a zmieniony przez art. 9 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.21.125) z dniem 24 lutego 2007 r.

⁵⁴ Art. 107 ust. 2:

- zmieniony przez art. 40 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U.06.170.1217) z dniem 27 października 2006 r.

- zmieniony przez art. 9 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.21.125) z dniem 24 lutego 2007 r.

- zmieniony przez art. 146 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁵⁵ Art. 107 ust. 2a dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁵⁶ Art. 107 ust. 2b dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁵⁷ Art. 107 ust. 2c dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁵⁸ Art. 107 ust. 2d dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁵⁹ Art. 107 ust. 2e dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶⁰ Art. 107 ust. 2f dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶¹ Art. 107 ust. 2g dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶² Art. 107 ust. 2h dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶³ Art. 107 ust. 2i dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶⁴ Art. 107 ust. 2j dodany przez art. 146 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶⁵ Art. 107 ust. 3-5 uchylone przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U.06.170.1217) z dniem 27 października 2006 r.

⁶⁶ Art. 107 ust. 7:

- zmieniony przez art. 40 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U.06.170.1217) z dniem 27 października 2006 r.

- zmieniony przez art. 9 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.21.125) z dniem 24 lutego 2007 r.

- zmieniony przez art. 146 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶⁷ Art. 107 ust. 7a dodany przez art. 146 pkt 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶⁸ Art. 107 ust. 7b dodany przez art. 146 pkt 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505) z dniem 24 marca 2009 r.

⁶⁹ Art. 107 ust. 10 zmieniony przez art. 9 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.21.125) z dniem 24 lutego 2007 r.

⁷⁰ Art. 108 ust. 4 zmieniony przez art. 9 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.21.125) z dniem 24 lutego 2007 r.

⁷¹ Art. 108 ust. 5 zmieniony przez art. 9 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.21.125) z dniem 24 lutego 2007 r.

⁷² Art. 117a:

- zmieniony przez art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.06.249.1834) zmieniającej nin. ustawę z dniem 7 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 28 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej (Dz.U.07.82.556) z dniem 20 lipca 2007 r.