Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Prawo dewizowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.6.33

Akt utracił moc
Wersja od: 7 lutego 1992 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Ustawa reguluje zasady obrotu dewizowego i stosowania kursów walutowych, obowiązek zgłaszania mienia osób krajowych znajdującego się za granicą i mienia osób zagranicznych znajdującego się w kraju, a także właściwość organów w sprawach dewizowych oraz zasady kontroli dewizowej.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1)
osoba krajowa:
a)
osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju,
b) 1
osobę prawną oraz nie mającą osobowości prawnej jednostkę organizacyjną, utworzoną zgodnie z przepisami prawa, mające siedzibę w kraju oraz ich oddziały i przedstawicielstwa za granicą,
c)
polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne polskie przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych;
2)
osoba zagraniczna:
a)
osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania za granicą,
b)
osobę prawną oraz nie mającą osobowości prawnej jednostkę organizacyjną, mające siedzibę za granicą,
c) 2
(skreślona),
d)
oddziały i przedstawicielstwa w kraju osób prawnych oraz nie mających osobowości prawnej jednostek organizacyjnych mających siedzibę za granicą,
e)
obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne oraz inne obce przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych;
3)
wartość dewizowa:
a) 3
znaki pieniężne (banknoty i monety) będące za granicą prawnym środkiem płatniczym oraz te, które przestały być takim środkiem, lecz podlegają wymianie z wyjątkiem monet, o których mowa w lit. c), zwane dalej "walutami obcymi",
b)
wystawione w walutach obcych akcje, świadectwa udziałowe, obligacje, książeczki i inne dowody oszczędnościowe, certyfikaty i kwity depozytowe, czeki, czeki podróżnicze, weksle, akredytywy, polecenia wypłat oraz wszelkie dokumenty bankowe i finansowe podlegające wymianie na waluty obce,
c)
złoto i platynę w stanie nie przerobionym oraz w postaci sztab, monet bitych po 1850 r., półfabrykatów, z wyjątkiem stosowanych w technice dentystycznej, a także wyroby ze złota i platyny zazwyczaj nie wytwarzane z tych kruszców,
d) 4
znaki pieniężne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej będące w kraju prawnym środkiem płatniczym oraz te, które przestały być takim środkiem, lecz podlegają wymianie z wyjątkiem monet, o których mowa w lit. c), zwane dalej "walutą polską" - jeżeli są przedmiotem wywozu za granicę lub przywozu z zagranicy,
e)
wystawione w walucie polskiej akcje, świadectwa udziałowe, obligacje, książeczki i inne dowody oszczędnościowe, certyfikaty i kwity depozytowe, czeki, czeki podróżnicze, weksle, akredytywy, polecenia wypłat oraz wszelkie dokumenty bankowe i finansowe podlegające wymianie na walutę polską - jeżeli są przedmiotem wywozu za granicę lub przywozu z zagranicy;
4)
obrót dewizowy:
a)
zawarcie umowy lub dokonanie innej czynności prawnej powodującej lub mającej powodować płatność środkami stanowiącymi wartości dewizowe bądź przeniesienie własności wartości dewizowych albo przeniesienie wierzytelności lub zobowiązania, których przedmiotem są wartości dewizowe,
b) 5
wywóz za granicę i przywóz z zagranicy wartości dewizowych;
5) 6
bank dewizowy - bank, który uzyskał upoważnienie, o którym mowa w art. 24 ust. 1;
6)
podmiot gospodarczy - osobę krajową prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o prowadzeniu danego rodzaju działalności;
7)
kraj - terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej;
8) 7
wywóz za granicę, przywóz z zagranicy wartości dewizowych - wszelkie sposoby przemieszczania wartości dewizowych przez granicę państwową Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wnoszenie ich na obce statki w polskich portach i wynoszenie z tych statków oraz dokonywanie międzynarodowych przekazów bankowych i pocztowych,
9) 8
waluty wymienialne - waluty obce wymienione w wykazie walut wymienialnych ustalonym przez Narodowy Bank Polski,
10) 9
państwa, z którymi Polska Rzeczpospolita Ludowa rozlicza się w trybie płatności niehandlowych - państwa wymienione w wykazie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski.

Minister Finansów, z urzędu lub na wniosek osób zainteresowanych, rozstrzyga wątpliwości w sprawach statusu dewizowego osób wymienionych w art. 2 pkt 1 i 2.

1 Art. 2 pkt 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.
2 Art. 2 pkt 2 lit. c) skreślona przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.
3 Art. 2 pkt 3 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.
4 Art. 2 pkt 3 lit. d) zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.
5 Art. 2 pkt 4 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.
6 Art. 2 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. f) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.
7 Art. 2 pkt 8 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. g) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.
8 Art. 2 pkt 9 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. g) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.
9 Art. 2 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. g) ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. (Dz.U.89.74.441) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1990 r.