Rozdział 7 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Prawo dewizowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.63.288

Akt utracił moc
Wersja od: 26 listopada 1983 r.

Rozdział  7

Przepisy przejściowe i końcowe.

1.
Mienie określone w przepisach wydanych na podstawie art. 27 ust. 4 podlega zgłoszeniu niezależnie od zgłoszenia dokonanego na podstawie przepisów dotychczasowych.
2.
Zgłoszenie mienia, o którym mowa w ust. 1, uważa się również za wykonanie obowiązku zgłoszenia przewidzianego w przepisach dotychczasowych.

Decyzje w sprawach wymienionych w art. 4 pkt 1, art. 13, 29, 30 i art. 40 ust. 2 niniejszej ustawy mogą być zaskarżane do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego.

W ustawie z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 15, poz. 77, z 1974 r. Nr 14, poz. 85 i z 1977 r. Nr 11, poz. 45) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 3 ust. 2 i 3 skreśla się,
2)
w art. 18 w ust. 2 wyrazy "z wyjątkiem spraw, o których mowa w art. 3 ust. 2" skreśla się,
3)
w art. 19 wyrazy "z wyjątkiem obowiązku, o którym mowa w art. 3 ust. 2" skreśla się,
4)
art. 19a skreśla się,
5)
w art. 23 w ust. 1 po wyrazach "art. 3" wyrazy "ust. 1" skreśla się.

Traci moc ustawa dewizowa z dnia 28 marca 1952 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 133).

Pozostają w mocy zezwolenia dewizowe udzielone na podstawie ustawy wymienionej w art. 44.

Sprawy dewizowe wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu według tej ustawy.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 marca 1984 r.