Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Prawo dewizowe.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1983.63.288
Akt utracił moc Wersja od: 26 listopada 1983 r.
Rozdział 1
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Ustawa reguluje:
1)
uprawnienia do posiadania przez osoby krajowe i osoby zagraniczne wartości dewizowych w kraju oraz uprawnienia do posiadania przez osoby krajowe tych wartości za granicą,2)
obrót dewizowy oraz zasady ustalania i realizowania należności i zobowiązań pieniężnych w tym obrocie,3)
obowiązek zgłaszania mienia osób krajowych znajdującego się za granicą i mienia osób zagranicznych znajdującego się w kraju oraz ograniczenia niektórych czynności nie stanowiących obrotu dewizowego,4)
właściwość organów w sprawach dewizowych oraz zakres i zasady kontroli dewizowej.Osobami krajowymi w rozumieniu prawa dewizowego są:
1)
obywatele polscy mający miejsce zamieszkania w kraju,2)
cudzoziemcy mający za zgodą właściwych polskich organów państwowych miejsce zamieszkania w kraju,3)
osoby prawne oraz organizacje i instytucje nie będące osobami prawnymi, mające siedzibę w kraju, jak również ich oddziały i przedstawicielstwa z siedzibą w kraju,4)
oddziały i przedstawicielstwa z siedzibą w kraju osób prawnych oraz organizacji i instytucji nie będących osobami prawnymi, mających siedzibę za granicą - prowadzące w kraju działalność zarobkową,5)
przedsiębiorstwa osób zagranicznych prowadzące w kraju działalność gospodarczą,6)
polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne polskie przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych.Osobami zagranicznymi w rozumieniu prawa dewizowego są:
1)
cudzoziemcy mający miejsce zamieszkania za granicą,2)
obywatele polscy mający miejsce zamieszkania za granicą,3)
osoby prawne oraz organizacje i instytucje nie będące osobami prawnymi, mające siedzibę za granicą, jak również ich oddziały i przedstawicielstwa z siedzibą za granicą,4)
oddziały i przedstawicielstwa z siedzibą za granicą osób prawnych oraz organizacji i instytucji nie będących osobami prawnymi, mających siedzibę w kraju,5)
oddziały i przedstawicielstwa z siedzibą w kraju osób prawnych oraz organizacji i instytucji nie będących osobami prawnymi, mających siedzibę za granicą - nie prowadzące w kraju działalności zarobkowej,6)
międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa,7)
obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne oraz inne obce przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych.Minister Finansów z urzędu lub na wniosek osób zainteresowanych:
1)
rozstrzyga wątpliwości w sprawie statusu dewizowego osób, organizacji i instytucji wymienionych w art. 2 i 3,2)
może w wypadkach uzasadnionych nadać określonym osobom, organizacjom lub instytucjom spośród wymienionych w art. 3 status osoby krajowej.Obywatele polscy i cudzoziemcy, o których mowa w art. 2 pkt 1 i 2, są osobami krajowymi również w okresie ich czasowego pobytu za granicą, a cudzoziemcy i obywatele polscy, o których mowa w art. 3 pkt 1 i 2, są osobami zagranicznymi również w okresie ich czasowego pobytu w kraju.
1.
Wartościami dewizowymi są:1)
znaki pieniężne (banknoty i monety) będące za granicą prawnym środkiem płatniczym oraz te, które przestały być takim środkiem, lecz podlegają wymianie, zwane dalej "walutami obcymi",2)
wystawione w walutach obcych bilety skarbowe, czeki, weksle, akredytywy, polecenia wypłat, przekazy i czeki podróżnicze,3)
emitowane lub wystawione w walutach obcych akcje, obligacje, kwity depozytowe i listy zastawne oraz książeczki oszczędnościowe, bankowe książeczki wkładowe i inne dowody oszczędnościowe,4)
złoto i platyna w stanie nie przerobionym oraz w postaci sztab, monet bitych po roku 1850, półfabrykatów, z wyjątkiem stosowanych w technice dentystycznej, a także wyroby złote i platynowe zazwyczaj nie wytwarzane z tych kruszców.2.
Wartościami dewizowymi są również:1)
znaki pieniężne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej będące w kraju prawnym środkiem płatniczym oraz te, które przestały być takim środkiem, lecz podlegają wymianie, zwane dalej "walutą polską",2)
wystawione w walucie polskiej bilety skarbowe, czeki, weksle, akredytywy, polecenia wypłat, przekazy i czeki podróżnicze,3)
emitowane lub wystawione w walucie polskiej akcje, obligacje, kwity depozytowe i listy zastawne oraz książeczki i inne dowody oszczędnościowe,4)
wystawione w kraju pocztowe międzynarodowe kupony na odpowiedź- jeżeli są środkiem płatniczym lub przedmiotem w obrotach dokonywanych z osobami zagranicznymi, między tymi osobami albo na zlecenie tych osób lub na ich rzecz, chociażby bez zlecenia, bądź przedmiotem wywozu za granicę, przywozu z zagranicy lub przewozu przez terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
3.
Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może:1)
uznać za wartości dewizowe także inne niż wymienione w ust. 1 pkt 2 i 3 dokumenty emitowane lub wystawione w walutach obcych,2)
uznać za wartości dewizowe także inne niż wymienione w ust. 2 pkt 2 i 3 dokumenty emitowane lub wystawione w walucie polskiej.1.
Obrotem dewizowym jest:1)
zawarcie umowy lub dokonanie czynności nie wynikającej z umowy, powodującej lub mającej powodować płatności środkami stanowiącymi wartości dewizowe bądź przeniesienie własności lub posiadanie wartości dewizowych albo przeniesienie wierzytelności lub zobowiązania, których przedmiotem są wartości dewizowe,2)
dokonanie płatności środkami stanowiącymi wartości dewizowe albo inne przeniesienie własności lub posiadanie wartości dewizowych,3)
wywóz za granicę, przywóz z zagranicy i przewóz przez terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wartości dewizowych.2.
Obrotem dewizowym jest również:1)
rozporządzenie między osobami krajowymi wartościami dewizowymi wymienionymi w art. 6 ust. 2 na zlecenie osób zagranicznych lub na ich rzecz, chociażby bez zlecenia,2)
udzielenie zlecenia lub pełnomocnictwa do odbioru za granicą wartości dewizowych,3)
zawarcie między osobami zagranicznymi za granicą umowy powodującej przeniesienie własności lub posiadania wartości dewizowych znajdujących się w kraju.Użyte w ustawie określenia:
1)
kraj - oznacza terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,2)
wywóz za granicę, przywóz z zagranicy i przewóz przez terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wartości dewizowych - oznaczają wszelkie sposoby przemieszczania wartości dewizowych przez granicę państwową Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wnoszenie ich na obce statki w portach polskich i wynoszone z tych statków oraz dokonywanie międzynarodowych pieniężnych przekazów bankowych lub pocztowych,3)
zezwolenie dewizowe - oznacza zezwolenie uprawnionego organu na posiadanie wartości dewizowych lub dokonanie obrotu dewizowego, a także na dokonanie innej czynności wymagającej takiego zezwolenia zgodnie z przepisami ustawy; udzielenie zezwolenia dewizowego jednej ze stron na zawarcie i wykonanie umowy oznacza zezwolenie również dla drugiej strony oraz osoby trzeciej, której umowa dotyczy, jeżeli w zezwoleniu nie zastrzeżono inaczej,4)
członkowie najbliższej rodziny - oznacza małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, rodziców małżonka, zięciów, synowe, pasierbów oraz osoby przysposobione i przysposabiające, a także dzieci obce, na które przysługuje zasiłek rodzinny,5)
przepisy ustawy - oznaczają przepisy niniejszej ustawy, przepisy wydane na podstawie upoważnień zawartych w tej ustawie oraz przepisy innych ustaw,6)
właściwy minister - oznacza również kierownika urzędu centralnego, a w odniesieniu do spółdzielni - Naczelną Radę Spółdzielczą,7)
bank dewizowy - oznacza bank uprawniony w ramach jego statutowej działalności do finansowania, kredytowania i rozliczania obrotów towarowych i usługowych z zagranicą oraz do obsługi dewizowej ludności.1.
Minister Finansów, realizując politykę dewizową, kredytową i płatniczą w obrotach z zagranicą, koordynuje działalność dewizową organów upoważnionych do dokonywania czynności dewizowych na podstawie przepisów ustawy. Minister Finansów sprawuje ogólny nadzór w sprawach dewizowych i w ramach tego nadzoru zapewnia jednolite stosowanie przepisów niniejszej ustawy przez organy właściwe w sprawach dewizowych.2.
W zakresie handlu zagranicznego i usług związanych z tym handlem politykę, o której mowa w ust. 1, realizuje Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z Ministrem Finansów.