Rozdział 5 - Postępowanie celne. - Prawo celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.57.290 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 8 czerwca 1989 r.

Rozdział  5

Postępowanie celne.

Postępowanie celne prowadzi urząd celny, do którego towar dostarczono, jeżeli przepisy wydane na podstawie niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.

1.
Towary dostarczone do urzędu celnego powinny być zgłoszone do odprawy celnej z podaniem zgodnie z art. 36 rodzaju odprawy, która ma być dokonana.
2.
Podczas odprawy urząd celny ustala rodzaj i ilość przewożonego towaru, sprawdza, czy na jego przewóz przez granicę państwową jest wymagane pozwolenie, oraz ustala wysokość należności celnych.

Towar może być zgłoszony do odprawy celnej:

1)
przez osobę, w której posiadaniu się znajduje, lub przez osobę, która wykaże swoje prawo rozporządzania tym towarem,
2)
z upoważnienia osób, o których mowa w pkt 1 - przez przedsiębiorstwa wymienione w art. 44 oraz z upoważnienia kapitana statku - przez uprawnionego przedstawiciela lub pośrednika przewoźnika,
3)
w wypadkach przewidzianych w przepisach wydanych na podstawie niniejszej ustawy - przez innego pełnomocnika niż wskazany w pkt 2.

Towar celny przywieziony z zagranicy, nie zgłoszony w terminie do odprawy celnej przez osoby określone w art. 34, zgłasza z urzędu przewoźnik, a jeżeli towar złożono w magazynie celnym - zarząd magazynu. Zgłaszający z urzędu nie ma obowiązku dołączenia pozwolenia na przywóz towaru z zagranicy.

W postępowaniu celnym stosuje się następujące rodzaje odpraw celnych:

1)
ostateczną,
2)
warunkową,
3)
przekazową,
4)
złożenie towaru na skład.

Odprawie celnej ostatecznej podlega towar celny na stałe przywożony z zagranicy na polski obszar celny lub na stałe wywożony z tego obszaru za granicę.

1.
Odprawie celnej warunkowej podlega towar celny przywożony z zagranicy na polski obszar celny, jeżeli w oznaczonym okresie ma być z powrotem wywieziony za granicę, jak również towar celny z tego obszaru za granicę wywożony, jeżeli w oznaczonym okresie ma być z powrotem przywieziony.
2.
Odprawa warunkowa wymaga:
1)
zezwolenia urzędu celnego oraz
2)
wpłacenia kwoty równej wysokości cła tytułem jego zabezpieczenia, a jeżeli przywóz lub wywóz towarów wymaga pozwolenia - wpłacenia również kwoty równej 50% krajowej wartości towaru tytułem zabezpieczenia wykonania obowiązku powrotnego jego wywozu lub przywozu. Zabezpieczenie nie jest wymagane, jeżeli zobowiązany jest Skarb Państwa lub inna państwowa osoba prawna.
3.
Odprawa warunkowa staje się ostateczną, jeżeli w oznaczonym okresie towaru celnego nie przywieziono z powrotem na polski obszar celny lub z tego obszaru nie wywieziono albo jeżeli zostały naruszone inne warunki, na podstawie których zezwolono na odprawę warunkową; w wypadku tym powstaje obowiązek uiszczenia należności celnych obliczonych według zasad określonych w ust. 2 pkt 2, jak również uiszczenia kary za zwłokę, w razie gdy zgodnie z przepisami niniejszej ustawy nie pobrano odpowiedniej kwoty na poczet należności celnych.
1.
Odprawie celnej przekazowej podlega towar celny, który ma być przewieziony z jednego urzędu celnego do innego urzędu celnego w celu dokonania dalszych czynności przewidzianych w niniejszej ustawie.
2.
Kto przewozi przekazany towar celny, przywieziony z zagranicy lub z powrotem za granicę wywożony, jest obowiązany dostarczyć go do urzędu celnego wskazanego w dokumencie przekazowym, a w razie niedostarczenia uiścić należności celne wymierzone według zasad określonych w art. 38 ust. 2 pkt 2 oraz karę za zwłokę. Przepis o obowiązku uiszczenia kwoty równej 50% krajowej wartości towaru i kary za zwłokę nie ma zastosowania do towarów, które zaginęły w czasie przewozu. W razie dostarczenia towaru po upływie określonego terminu osoba zobowiązana do jego dostarczenia powinna uiścić karę za zwłokę.
3.
Kto przewozi towar celny przekazany po dokonaniu odprawy celnej do wywozu za granicę, powinien dostarczyć go do wskazanego w dokumencie przekazowym urzędu celnego; w razie niedostarczenia towaru odprawę celną uznaje się za niebyłą.

Towar podlega złożeniu na skład, jeżeli jest przeznaczony do czasowego przechowywania w składzie celnym.

1.
Towar zgłoszony do odprawy celnej podlega rewizji celnej.
2.
Do uczestnictwa w rewizji towaru celnego wzywa się osobę, która zgłosiła go do odprawy, a gdy to nie jest możliwe, rewizję przeprowadza się w miarę możliwości w obecności przedstawiciela zarządu magazynu celnego, przewoźnika lub spedytora, zależnie od tego, kto z nich nadzoruje towar i ponosi za niego odpowiedzialność.
1.
Wolne od rewizji celnej są:
1)
na zasadzie wzajemności:
a)
przedmioty określone w art. 19 ust. 1 pkt 1-3,
b)
opatrzone pieczęcią przesyłki urzędowe przesyłane do obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych w Polsce oraz przez nie wysyłane,
2)
opatrzone pieczęcią przesyłki urzędowe, przesyłane między Ministerstwem Spraw Zagranicznych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a polskimi przedstawicielstwami dyplomatycznymi, urzędami konsularnymi i misjami specjalnymi za granicą.
2. 26
Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą może:
1)
określić w drodze rozporządzenia inne wypadki zwolnień od rewizji celnej,
2)
zezwolić na odstąpienie od rewizji celnej w poszczególnych wypadkach.

Kto zgłasza towar do odprawy celnej, obowiązany jest przygotować go do rewizji celnej, a w szczególności rozpakować i po dokonaniu rewizji zapakować do dalszego przewozu.

Przedsiębiorstwa trudniące się przewozem towarów przez granicę państwową oraz przedsiębiorstwa spedycyjne obowiązane są na żądanie urzędów celnych dokonywać czynności związanych z odprawą i załatwiać formalności celne.

Towar przywożony z zagranicy można dopuścić do obrotu na polskim obszarze celnym, a wywożony z tego obszaru wywieźć za granicę tylko po dokonaniu odprawy celnej i jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, za pozwoleniem na przywóz lub wywóz oraz po uiszczeniu należności celnych ciążących na tym towarze.

1.
Cło wymierza się według stanu towaru w dniu zgłoszenia go do odprawy celnej oraz według stawek w tym dniu obowiązujących.
2.
W razie niedostarczenia towaru celnego do kontroli celnej lub usunięcia go spod kontroli, cło wymierza się według stawek obowiązujących w dniu, w którym towar należało dostarczyć lub w którym go usunięto, albo - jeżeli dni tych nie można ustalić - w dniu, w którym ujawniono niedostarczenie lub usunięcie towaru.
1.
O dokonaniu wymiaru należności celnych wywozowych zawiadamia się nadawcę towaru.
2.
O dokonaniu wymiaru należności celnych przywozowych zawiadamia się:
1)
w handlowym obrocie towarowym z zagranicą - osoby lub jednostki organizacyjne dokonujące tego obrotu,
2)
w niehandlowym obrocie towarowym z zagranicą - adresata lub osobę upoważnioną do odbioru towaru.
3.
Osoby wymienione w ust. 1 i 2 obowiązane są uiścić należności celne w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.

Od należności celnych nie uiszczonych w terminie pobiera się odsetki w wysokości 12% w stosunku rocznym.

1.
Zmiana wymiaru cła poza wypadkami, wynikającymi z rozstrzygnięcia na skutek wniesionego środka prawnego, może nastąpić nawet po dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym lub po wywiezieniu za granicę - tylko w razie ujawnienia oczywistych omyłek.
2.
O zmianie wymiaru cła wywozowego zawiadamia się nadawcę towaru, przywozowego zaś - osobę, która towar otrzymała, wzywając zarazem do uiszczenia nie pobranego cła w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Nadpłatę cła zwraca się jednocześnie z zawiadomieniem o zmianie wymiaru.
1.
Pobrane należności celne zwraca się osobie uprawnionej:
1)
jeżeli stwierdzono, że były one nienależne,
2)
jeżeli pobrano je od towaru przeznaczonego na wywóz, a towar przed wywiezieniem z polskiego obszaru celnego uległ zniszczeniu, lub gdy osoba, która zgłosiła towar do odprawy celnej, zrezygnowała z jego wywozu.
2.
Należności celne określone w ust. 1 zwraca się z urzędu; od zwracanych należności celnych nie płaci się odsetek.
1.
Zwraca się należności celne pobrane od towarów przywiezionych z zagranicy w postaci surowców, materiałów, półfabrykatów lub elementów kooperacyjnych, zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych w handlowym obrocie towarowym z zagranicą.
2.
Można zwrócić pobrane należności celne w razie powrotnego przywozu na polski obszar celny towaru uprzednio wywiezionego oraz wywozu towaru uprzednio przywiezionego.
3. 27
Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, w drodze rozporządzenia, określa:
1)
zasady, tryb i termin zwrotu należności celnych od towarów wymienionych w ust. 1,
2)
wypadki, zakres, tryb i termin zwrotu należności celnych od towarów wymienionych w ust. 2.
4.
Od zwracanych należności celnych nie płaci się odsetek.
5.
Przepisów ust. 1 i ust. 3 pkt 1 nie stosuje się do zwrotu należności celnych określonego w odrębnych przepisach.
1.
Nie można wydać decyzji w sprawie ustalenia wysokości wymiaru należności celnych, jak również dokonać zwrotu należności celnych po upływie 2 lat od dnia, w którym powstał obowiązek uiszczenia tych należności lub w którym nadpłata powstała; jeżeli dnia powstania obowiązku uiszczenia należności celnych nie da się ustalić, bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia 1 stycznia następnego roku po roku, w którym powstał obowiązek.
2.
Należności celnych ustalonych w decyzji można dochodzić w ciągu 2 lat, licząc od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna.
3.
Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa:
1)
odroczenie terminu płatności,
2)
rozłożenie na raty,
3)
wszczęcie egzekucji.
4.
Po każdym przerwaniu przedawnienie biegnie na nowo począwszy od terminu:
1)
ustalonego w decyzji o odroczeniu,
2)
wniesienia ostatniej wpłaty,
3)
ściągnięcia ostatniej wpłaty w trybie egzekucji administracyjnej lub stwierdzenia przez organ egzekucyjny, iż egzekucja stała się bezskuteczna.
5.
W stosunku do jednostek gospodarki uspołecznionej terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, wynoszą odpowiednio jeden rok.
6.
Należności celnych od towarów nie dostarczonych do kontroli celnej lub spod tej kontroli usuniętych nie można dochodzić po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło niedostarczenie towaru do kontroli celnej lub usunięcie go spod tej kontroli. W tych wypadkach nie stosuje się przepisów ust. 1-5.
7.
Przedawnienie uwzględnia się z urzędu.
1.
Towary celne nie podjęte w terminach ustalonych w przepisach wydanych na podstawie art. 55 podlegają sprzedaży z zastrzeżeniem art. 5 ust. 5. Sprzedaży dokonują urzędy celne na zasadach i w trybie przewidzianych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji; sprzedaży towarów złożonych do depozytu w urzędzie celnym dokonuje się bez dodatkowego zawiadamiania o tym osób uprawnionych do podjęcia towaru.
2.
Należności celne od towarów określonych w ust. 1 przywiezionych z zagranicy bez wymaganego stosownie do art. 11 pozwolenia zwiększa się o kwotę równą wysokości 50% krajowej wartości towaru.
3.
Z kwoty uzyskanej ze sprzedaży pokrywa się w następującej kolejności:
1)
koszty sprzedaży,
2)
koszty przewozu, przeładunku i składowe,
3)
należności celne,
4)
należności obciążające towary z mocy innych przepisów.
4.
W razie gdy uzyskana ze sprzedaży kwota nie pokrywa należności celnych, roszczenie o uiszczenie należności celnych nie pokrytych wygasa.
5.
Nadwyżkę pozostałą po pokryciu kosztów i należności wymienionych w ust. 3 zwraca się z zachowaniem przepisów dewizowych osobie uprawnionej do jej otrzymania. Nadwyżka przechodzi na własność Skarbu Państwa, jeżeli ze względu na brak adresu lub z innych względów nie można jej przekazać, a osoba uprawniona nie zgłosi się po jej odbiór w ciągu 1 roku od dnia zawiadomienia o sprzedaży towarów lub od dnia stwierdzenia niemożności doręczenia zawiadomienia.

Osoby przebywające za granicą powinny wskazać adres dla doręczeń w kraju; w razie nieuczynienia tego, mimo pouczenia przez organ administracji celnej, pismo wysłane pod ostatnio znanym adresem w kraju lub, jeżeli adresu tego nie ma, podane do wiadomości przez wywieszenie na okres 14 dni w budynku organu administracji celnej uważa się za doręczone.

Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą określi w drodze rozporządzenia:

1)
zasady i tryb odprawy celnej, terminy zgłoszenia towarów do odprawy celnej oraz terminy ich podjęcia po odprawie celnej, jak również skutki niepodjęcia towarów w terminie określonym,
2)
zasady i tryb udzielania zezwoleń na odprawę warunkową, wypadki zwolnień od pobierania zabezpieczenia oraz wysokość i sposób obliczania kar za zwłokę,
3)
zasady i tryb dopuszczenia towarów do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę przed uiszczeniem należności celnych, odraczania terminu uiszczania należności celnych, rozkładania ich na raty oraz umarzania należności celnych nieściągalnych,
4)
zasady i tryb odprawy celnej towarów odprawionych ostatecznie w wypadkach powrotnego przywozu na polski obszar celny towaru uprzednio wywiezionego oraz wywozu z tego obszaru towaru uprzednio przywiezionego,
5)
zasady i warunki przewozu towarów przekazywanych do wskazanego urzędu celnego dla dokonania określonych czynności celnych,
6)
zakres obowiązków osób zgłaszających towar do odprawy celnej,
7)
zasady przechowywania towarów celnych w magazynach celnych,
8)
zasady i tryb odprawy celnej towarów złożonych na skład w wypadku wywożenia ich ze składu celnego.
1. 29
Ministrowie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą oraz Obrony Narodowej określają zasady i tryb odprawy celnej okrętów wojennych i wojskowych statków powietrznych oraz ich załóg.
2. 30
Właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą określają sposób przewozu ludzi i towarów celnych przez granicę państwową wszelkimi środkami przewozowymi.
26 Art. 42 ust. 2 zmieniony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania gospodarki narodowej (Dz.U.87.33.181) z dniem 24 października 1987 r.
27 Art. 51 ust. 3 zmieniony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania gospodarki narodowej (Dz.U.87.33.181) z dniem 24 października 1987 r.
28 Art. 55 zmieniony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania gospodarki narodowej (Dz.U.87.33.181) z dniem 24 października 1987 r.
29 Art. 56 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania gospodarki narodowej (Dz.U.87.33.181) z dniem 24 października 1987 r.
30 Art. 56 ust. 2 zmieniony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania gospodarki narodowej (Dz.U.87.33.181) z dniem 24 października 1987 r.