Art. 39. - Prawo celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.57.290 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 8 czerwca 1989 r.

Art.  39.

1. Odprawie celnej przekazowej podlega towar celny, który ma być przewieziony z jednego urzędu celnego do innego urzędu celnego w celu dokonania dalszych czynności przewidzianych w niniejszej ustawie.

2. Kto przewozi przekazany towar celny, przywieziony z zagranicy lub z powrotem za granicę wywożony, jest obowiązany dostarczyć go do urzędu celnego wskazanego w dokumencie przekazowym, a w razie niedostarczenia uiścić należności celne wymierzone według zasad określonych w art. 38 ust. 2 pkt 2 oraz karę za zwłokę. Przepis o obowiązku uiszczenia kwoty równej 50% krajowej wartości towaru i kary za zwłokę nie ma zastosowania do towarów, które zaginęły w czasie przewozu. W razie dostarczenia towaru po upływie określonego terminu osoba zobowiązana do jego dostarczenia powinna uiścić karę za zwłokę.

3. Kto przewozi towar celny przekazany po dokonaniu odprawy celnej do wywozu za granicę, powinien dostarczyć go do wskazanego w dokumencie przekazowym urzędu celnego; w razie niedostarczenia towaru odprawę celną uznaje się za niebyłą.