Część 9 - PRZEPISY KOŃCOWE. Sposób zgłoszenia celnego. Tok postępowania celnego. Kontrola celna przewozów. - Prawo celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.84.610

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1960 r.

CZĘŚĆ  IX.

PRZEPISY KOŃCOWE.

Sposób zgłoszenia celnego. Tok postępowania celnego. Kontrola celna przewozów.

Art.  133.

Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia:

a) sposób zgłoszenia celnego dla poszczególnych rodzajów odpraw celnych oraz dane, jakie powinno zgłoszenie zawierać,

b) tok postępowania celnego dla poszczególnych rodzajów odpraw celnych,

c) tok postępowania przy wnoszeniu i rozstrzyganiu zażaleń w sprawach stosowania taryfy celnej i przepisów celnych,

d) zakres kontroli celnej przy poszczególnych rodzajach przewozu osób i towarów przez granicę celną.

Ochrona towarów celnych i odpowiedzialność za nie. Świadczenia na rzecz zarządu celnego.

Art.  134.

1. Ochrona towarów celnych przewożonych lub przechowywanych przez przedsiębiorstwo przewozowe jest jego obowiązkiem. Za należności celne i inne (art. 43 ust. 3) ciążące na takich towarach przedsiębiorstwo ponosi odpowiedzialność, przyczem postanowienia art. 59 ust. 2 mają analogiczne zastosowanie.

2. Minister Skarbu ustala w porozumieniu z właściwymi ministrami zakres bezpłatnych świadczeń na rzecz zarządu celnego, do których będą obowiązane, w związku z wykonywaniem przez urzędy celne odprawy celnej w ruchu osobowym i towarowym, zarządy portów morskich i rzecznych, zarządy lotnisk celnych użytku publicznego oraz przedsiębiorstwa przewozowe, trudniące się przewozem przez granicę celną osób i towarów.

Wykonanie rozporządzenia.

Art.  135.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Skarbu.

Wejście rozporządzenia w życie.

Art.  136.

1. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie po upływie roku po dniu ogłoszenia.

2. Jednocześnie tracą moc następujące przepisy:

a) rozporządzenie Ministrów Skarbu oraz Przemysłu i Handlu z dnia 11 czerwca 1920 r. o taryfie celnej (Dz. U. R. P. Nr. 51, poz. 314) wraz ze wszystkiemi późniejszemi zmianami i uzupełnieniami oraz wszystkie rozporządzenia wydane na podstawie wyżej wymienionego rozporządzenia o taryfie celnej;

b) ustawa z dnia 31 lipca 1924 r. w przedmiocie uregulowania stosunków celnych (Dz. U. R. P. Nr. 80, poz. 777) wraz ze wszystkiemi późniejszemi zmianami i uzupełnieniami oraz wszystkie rozporządzenia wydane na podstawie tej ustawy;

c) art. 52 - 56 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 marca 1928 r. o prawie lotniczem (Dz. U. R. P. Nr. 31, poz. 294), o ile postanowienia tych artykułów dotyczą spraw celnych, unormowanych w prawie niniejszem;

d) ustawa z dnia 7 listopada 1931 r. w sprawie zwolnienia od cła przywozowego i opłat manipulacyjnych sprzętu, służącego dla potrzeb armji, sprowadzanego przez władze wojskowe, oraz materjałów i przedmiotów, przeznaczonych do zwiększenia siły obronnej Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 105, poz. 812) i wszystkie rozporządzenia wydane na jej podstawie;

e) ustawa z dnia 10 marca 1932 r. o wolnych obszarach celnych (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 330) oraz wszystkie rozporządzenia wydane na jej podstawie;

f) wszelkie obowiązujące dotychczas przepisy celne, pozostałe po państwach zaborczych.

3. Ogłoszone w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej rozporządzenia w sprawach celnych, wydane na podstawie upoważnienia udzielonego przez Sejm Ustawodawczy uchwałą z dnia 1 sierpnia 1919 r., posiadają moc prawną od daty wydania.