Rozdział 1 - Przepisy ogólne. Deklaracja celna nadawcy. - Prawo celne.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1933.84.610
Akt utracił moc Wersja od: 1 lipca 1960 r.
Rozdział I.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Deklaracja celna nadawcy.
1.
Zagraniczne towary przeznaczone do przywozu lub przewozu powinny być zaopatrzone w deklaracje celne nadawcy. Deklaracja celna nadawcy ma zawierać następujące dane:a)
dokładny adres nadawcy i odbiorcy,b)
kraj pochodzenia i kraj, z którego towar wysłano bezpośrednio do polskiego obszaru celnego,c)
znaki i numery, ilość sztuk, rodzaj opakowania, wagę brutto towarów,d)
ilość i rodzaj towarów według norm i nazw w handlu przyjętych,e)
wartość towarów.2.
W braku deklaracji celnej nadawcy przewoźnik obowiązany jest do sporządzenia zastępczej deklaracji celnej według danych zawartych w dokumentach przewozowych.3.
Od obowiązku przedstawienia deklaracji celnej nadawcy zwolnieni są podróżni oraz mieszkańcy pogranicza, jeżeli wiozą towary w małym ruchu granicznym.4.
Przy przewozie towarów zagranicznych drogą morską, drogą wodną śródlądową lub powietrzną deklaracja celna nadawcy może być zastąpiona innym dokumentem.Zgłoszenie towarów do odprawy celnej.
1.
Towary dostawione do urzędu celnego powinny być zgłoszone do odprawy celnej z wymienieniem rodzaju odprawy, która ma być dokonana (zgłoszenie celne). Rodzaje odpraw są następujące:a)
odprawa ostateczna przywozowa i ostateczna wywozowa,b)
odprawa warunkowa przywozowa i warunkowa wywozowa,c)
przekazanie towaru do innego urzędu celnego,d)
złożenie towaru na skład,e)
powrotny przywóz z zagranicy towarów krajowych i powrotny wywóz zagranicę, towarów zagranicznych poza obrotem warunkowym.2.
Zgłoszenie do odprawy celnej nie może nastąpić przed dostawieniem towarów do urzędu celnego.3.
Graniczny urząd celny może odmówić przyjęcia zgłoszenia do odprawy celnej według ust. 1 punktów a, b, d i e towarów, których rewizja nastręcza trudności, i może żądać zgłoszenia takich towarów do przekazania do innego urzędu celnego.4.
Okres czasu, w którym towary dostawione w przywozie powinny być zgłoszone do odprawy celnej, ustala Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.5.
Towary niezgłoszone w przepisanym okresie podlegają rewizji celnej z urzędu, przyczem zgłoszenie celne uskutecznia zarząd magazynu celnego.Osoby uprawnione do złożenia zgłoszenia celnego.
1.
Zgłoszenie celne może złożyć tylko osoba uprawniona do rozporządzania towarem (strona).2.
Za uprawnionego do rozporządzania towarem uważa się:a)
osobę, która ma towar w bezpośredniem władaniu,b)
osobę, która dokumentami wykaże swoje prawo do rozporządzania towarem.3.
Strona może do złożenia zgłoszenia celnego upoważnić:a)
agenta celnego lub agencję celną (art. 38 i 39);b)
swego pracownika pozostającego u niej w stałym stosunku służbowym, jeżeli strona prowadzi przedsiębiorstwo, dla którego zgłoszony towar jest przeznaczony lub przezeń wywożony;c)
inną osobę, jeżeli towar nie jest przeznaczony na handel.4.
Strona może składać zgłoszenie celne osobiście lub przez swego pracownika tylko wtedy, jeżeli z dokumentów przedstawianych przy odprawie celnej lub innych okoliczności nie wynika, że zgłoszony towar do niej nie należy.5.
Strona powinna dla swego pracownika uzyskać zezwolenie urzędu celnego do załatwiania formalności celnych w jej zastępstwie. Urząd celny może zezwolenie według swego uznania cofnąć.Agenci celni.
1.
Kto chce zawodowo lub zarobkowo załatwiać formalności celne przy odprawach w urzędzie celnym w zastępstwie osób wymienionych w art. 37 ust. 2, powinien uzyskać osobną koncesję. Kto koncesję uzyskał, jest agentem celnym. Agent celny może otwierać filje przy innych urzędach celnych również tylko na podstawie osobnej koncesji.2.
Koncesję wydaje Minister Skarbu według swego uznania na warunkach przez niego ustalanych. Koncesję wydaje się na określony czas.3.
Minister Skarbu może wydaną koncesję zawiesić lub cofnąć w razie ujawnienia:a)
nadużycia popełnionego przez agenta celnego lub jego pełnomocników albo też uczestnictwa agenta lub jego pełnomocników w nadużyciu;b)
szkodliwej działalności agenta celnego lub jego pełnomocników dla Skarbu Państwa albo też dla stron przez nierzetelne wykonywanie ich zleceń w sprawach związanych z odprawą towarów.4.
Agenci celni mogą załatwiać formalności celne bez przedstawiania pisemnego zlecenia strony, dla której towar jest przeznaczony.5.
Agenci celni mogą poruczać czynności wymienione w ust. 1 pracownikom swoim, pozostającym u nich w stałym stosunku służbowym. Wykonywanie tych czynności przez pracowników zależne jest od zezwolenia urzędu celnego, w którym czynności mają być wykonywane. Urząd celny może cofnąć zezwolenie według swego uznania.6.
Minister Skarbu zatwierdza dla agentów celnych maksymalną taksę opłat, jakie mogą być pobierane od stron za załatwianie formalności celnych i czynności ekspedycyjnych.7.
Utrzymywane przez agentów celnych biura oraz prowadzone przez nich księgi, rejestry i dokumenty podlegają kontroli władz celnych.Agencje celne publicznych przedsiębiorstw przewozowych.
1.
Publiczne przedsiębiorstwa, prowadzące przewozy przez granicę celną, obowiązano są na żądanie władz celnych utrzymywać przy urzędach celnych agencje celne powołane do załatwiania formalności celnych i innych w zastępstwie stron.2.
Zakres, w jakim agencje celne mogą działać i załatwiać formalności celne bądź z upoważnienia strony, bądź z urzędu bez jej upoważnienia, określają osobne przepisy wydawane przez właściwych ministrów w porozumieniu z Ministrem Skarbu.3.
Załatwianie formalności celnych przez przedsiębiorstwa przewozowe nie we własnym zarządzie i nie przez swych pracowników wymaga uzyskania pozwolenia Ministra Skarbu, udzielanego z zastosowaniem postanowień art. 38.Wstępne zbadanie towarów przez stronę.
1.
Strona uprawniona do rozporządzania towarem może przed złożeniem zgłoszenia celnego na piśmie zbadać pod kontrolą celną wagę, miarę, ilość sztuk, rodzaj i jakość towarów i w tym celu posługiwać się składowemi wagami. Przepis o posługiwaniu się siłami pomocniczemi do wykonywania robót fizycznych, zawarty w ust. 3 art. 42, ma w danym przypadku zastosowanie. Na żądanie strony należy wydać jej próbkę towarów celem zbadania ich jakości.2.
Minister Skarbu ustala, kiedy powyższe postanowienia będą w poszczególnych urzędach celnych wprowadzone w życie.Odpowiedzialność za nieprawidłowe zgłoszenia towarów.
1.
Podanie w zgłoszeniu celnem danych o towarze niezgodnych z rzeczywistością powoduje odpowiedzialność według ustawy karnej skarbowej.2.
Niezgodność zgłoszenia wagi towaru lub ilości ton rejestrowych statku z rzeczywistością nie powoduje odpowiedzialności, jeżeli różnica pomiędzy wagą wymiarową względnie ilością ton podaną w zgłoszeniu a stwierdzoną przy odprawie celnej nie przekracza 10 % zgłoszonej wagi lub ilości ton.3.
W przypadkach korzystania z rewizji wstępnej (art. 40) ujawniona różnica pomiędzy zgłoszoną wagą wymiarową a stwierdzoną przy odprawie nie powoduje odpowiedzialności, jeżeli nie przekracza 2 % wagi zgłoszonej.4.
Przy zgłoszeniu towarów podlegających cłu od sztuki odpowiedzialność istnieje za każdą różnicę między ilością sztuk zgłoszoną a ilością stwierdzoną przy odprawie celnej.Rewizja towarów.
1.
Towary zgłoszone do odprawy celnej podlegają rewizji celnej.2.
Rewizja towarów odbywa się w obecności strony. Jeżeli strona zrzekła się w zgłoszeniu prawa asystowania lub nie zjawiła się do rewizji w ustalonym okresie czasu, rewizja odbywa się w jej nieobecności.3.
Strona obowiązana jest wykonać na własny koszt i odpowiedzialność wszelkie czynności fizyczne, jakie urząd celny uzna za potrzebne do należytego zbadania towarów. Jeżeli przy urzędach celnych istnieją siły pomocnicze do wykonywania robót fizycznych, strona ma obowiązek posłużenia się niemi za przepisanem wynagrodzeniem.4.
Prawidłowość dokonanej rewizji może być sprawdzana przez organa kontrolne w drodze ponownej rewizji.5.
Rewizji celnej nie podlegają:a)
przedmioty przeznaczone do użytku zwierzchników państw obcych i ich otoczenia podczas ich pobytu na polskim obszarze celnym;b)
przesyłki urzędowe adresowane do przedstawicielstw i misyj dyplomatycznych oraz konsulatów, tudzież do osób korzystających z przywilejów dyplomatycznych, opatrzone pieczęcią urzędową ministerstwa spraw zagranicznych państwa obcego, przedstawicielstwa zagranicznego Rzeczypospolitej Polskiej lub państwa obcego, Sekretarjatu Generalnego Ligi Narodów, Międzynarodowego Biura Pracy, Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze, Stałego Sądu Rozjemczego w Hadze lub innych stałych instytucyj międzynarodowych o charakterze zbliżonym do powyższych instytucyj;c)
rzeczy przesiedlenia oraz bagaże należące do osób zajmujących stanowiska dyplomatyczne w służbie państw obcych, jak również osób korzystających z przywilejów dyplomatycznych i specjalnych na mocy umów międzynarodowych.Wymiar należności celnych i innych.
1.
Wymiar należności celnych odbywa się na podstawie wyniku rewizji celnej.2.
Od towarów, które bez wymiaru należności celnych zostały podjęte lub wywiezione zagranicę, urząd celny wymierza należności po ujawnieniu przypadku. Jeżeli rewizja celna towarów nie była i nie może być dokonana, wymiar należności może być oparty na dokumentach lub innych danych, stwierdzających rodzaj i ilość towarów.3.
Jeżeli towary przywożone z zagranicy podlegają według osobnych przepisów podatkom pośrednim, opłatom monopolowym lub innym opłatom państwowym albo samorządowym, urząd celny wymierza równocześnie z należnościami celnemi takie podatki i opłaty na podstawie wyniku rewizji według zasad ustalonych w osobnych przepisach. Postanowienia ust. 2 mają zastosowanie.Osobne opłaty za niektóre czynności.
1.
Ministerstwo Skarbu na żądanie osób interesowanych udziela w konkretnych przypadkach informacji w sprawie stosowania taryfy celnej. Informacja taka obowiązuje tylko dla przypadku, w którym była udzielona.2.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzenia tryb postępowania przy udzielaniu informacji i okres jej ważności.6 Art. 44 uchylony przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 14 lutego 1952 r. o ustroju i zakresie działania administracji celnej (Dz.U.52.10.53) z dniem 1 lipca 1952 r.