Część 1 - USTRÓJ CELNY. Obszar celny i jego granice. - Prawo celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.84.610

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1960 r.

CZĘŚĆ  I.

USTRÓJ CELNY.

Obszar celny i jego granice.
(1)
Terytorijm Państwa Polskiego i terytorjum Wolnego Miasta Gdańska stanowią polski obszar celny.
2.
Granica polskiego obszaru celnego (granica celna) obejmuje terytorjum Państwa Polskiego wraz z terytorjum Wolnego Miasta Gdańska.
3.
Gdzie obszar celny graniczy z morzem, granicę celną stanowi linja styku lądu stałego z morzem. Przy wejściach do portu granicę celną stanowi linja łącząca najdalej ku morzu wysunięte części lądu lub urządzenia portowe.
4.
Na wodach i drogach, przez które przebiega granica Państwa Polskiego, może Rada Ministrów ustalić granicę celną odmiennie od zasady wyrażonej w ust. 2.

Jednolitość ustawodawstwa celnego.

Polski obszar celny jest jednolity pod względem ustawodawstwa celnego z uwzględnieniem umownego stanu prawnego obowiązującego dla stosunków polsko-gdańskich.

Wolne obszary celne.

(1)
Na polskim obszarze celnym mogą być ustanawiane wolne obszary celne.
2.
Towary zagraniczne, przywożone do wolnego obszaru celnego a przeznaczone do przechowywania, przeróbki lub obróbki na tym obszarze, nie podlegają należnościom celnym.
3.
Ograniczenia przywozowe, przewozowe i wywozowe nie mają w wolnych obszarach celnych zastosowania, z wyjątkiem wymienionych w art. 30 ust. 2 i 5.
4.
Towary zagraniczne, przeznaczone do spożycia w wolnym obszarze celnym, podlegają odprawie celnej i ograniczeniom przywozowym na ogólnych zasadach, stosowanych przy przywozie towarów z zagranicy. Postanowienia powyższego nie stosuje się do towarów zagranicznych, przeznaczonych do spożycia na statkach morskich, utrzymujących żeglugę z portami zagranicznemi.
5.
Towary krajowe, wywożone do wolnego obszaru celnego, podlegają odprawie celnej i ograniczeniom wywozowym na ogólnych zasadach stosowanych przy wywozie towarów zagranicę. Towary krajowe, przeznaczone do spożycia na wolnym obszarze celnym, wolne są od ceł i ograniczeń wywozowych.
6.
Towary, przywożone, z wolnego obszaru celnego do reszty polskiego obszaru celnego, podlegają odprawie celnej i ograniczeniom przywozowym i przewozowym na ogólnych zasadach, stosowanych przy przywozie towarów z zagranicy.
7.
Uprawianie handlu i przemysłu, wznoszenie budowli, zamieszkiwanie na wolnym obszarze celnym oraz ruch osobowy pomiędzy wolnym obszarem celnym a resztą polskiego obszaru celnego mogą być poddane ograniczeniom. Ograniczenia te ustala w drodze rozporządzenia Minister Skarbu, Minister Przemysłu i Handlu oraz Minister Spraw Wewnętrznych.
8.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu może przyznawać przedsiębiorstwom zajmującym się w wolnym obszarze celnym przeróbką lub obróbką towarów ulgi pod względem postępowania celnego i należności celnych. Ulgi te mogą być stosowane przy wywozie towarów krajowych zagranicę oraz wywozie do reszty polskiego obszaru celnego towarów zagranicznych po dokonaniu przeróbki lub obróbki.
9.
Wolny obszar celny pozostaje pod kontrolą celną.
10.
Wolne obszary celne ustanawia Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.
11.
Szczegółowe przepisy dla wolnych obszarów celnych wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Graniczny pas celny.

Obszar położony wewnątrz kraju bezpośrednio wzdłuż granicy celnej stanowi graniczny pas celny. Szerokość granicznego pasa celnego na poszczególnych odcinkach określa Minister Skarbu według warunków miejscowych. Graniczny pas celny oddziela od pozostałego obszaru celnego wewnętrzna linja, która powinna być w widoczny sposób w terenie oznaczona.

Morski pas celny.

Obszar morza o szerokości 6 mil morskich od granicy celnej stanowi morski pas celny.

Zarząd ceł.

(uchylony).

Okręgowe władze celne II instancji.

(uchylony).

Urzędy celne.

(uchylony).

Straż Graniczna.

(uchylony).

Rada Towaroznawcza.

1.
Minister Skarbu powołuje Radę Towaroznawczą, jako organ doradczy w sprawach stosowania taryfy celnej.
2.
Minister Skarbu ustala skład Rady Towaroznawczej i mianuje jej członków oraz ustala statut i regulamin Rady.

Szczególne uprawnienia władz celnych.

1.
Władzom celnym służy prawo:
a)
przeprowadzania dodatkowej kontroli celnej wewnątrz kraju, a w szczególności żądania od osób, posiadających towary przeznaczone na zbyt, wyjaśnień o pochodzeniu towarów;
b)
w przypadkach uzasadnionego podejrzenia przestępstwa celnego - tymczasowego zatrzymania i zajęcia towarów, tymczasowego zatrzymania osób, rewizji osobistej i rewizji pomieszczeń, z zastosowaniem przepisów ustawy karnej skarbowej i kodeksu postępowania karnego;
c)
wykonywania kontroli celnej przedsiębiorstw i osób, które uzyskany pod pewnemi warunkami zwolnienia od cła, ulgi celne lub inne udogodnienia celne, w celu ustalenia faktu wykonania tych warunków;
d)
wykonywania, kontroli celnej publicznych przedsiębiorstw przewozowych (koleje, poczta, tramwaje, żegluga, lotnictwo, samochody i t. p.), trudniących się przewozem osób lub towarów przez granice celną, a w tym celu w szczególności prawo wstępu do środków przewozowych, pomieszczeń i terenów służbowych oraz prawo wglądu do ksiąg i dokumentów, dotyczących, przewozu osób i towarów przez granicę celną;
e)
rewizji przesyłek nadawanych w granicznym pasie celnym do przewozu przedsiębiorstwom wymienionym pod d).
2.
Postanowienia ust. 1 nie ograniczają uprawnień przysługujących organom wykonawczym władz skarbowych na podstawie odrębnych przepisów.

Współudział innych władz.

Władze państwowe i samorządowe obowiązane są współdziałać z władzami celnemi i udzielać im pomocy w zakresie czynności powierzonych władzom celnym.

1 Art. 6 uchylony przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 14 lutego 1952 r. o ustroju i zakresie działania administracji celnej (Dz.U.52.10.53) z dniem 1 lipca 1952 r.
2 Art. 7 uchylony przez art. 6 pkt 2 dekretu z dnia 11 kwietnia 1945 r. o ustroju władz administracji skarbowej oraz skarbowych organów wykonawczych (Dz.U.45.12.64) z dniem 14 kwietnia 1945 r.
3 Art. 8 uchylony przez art. 6 pkt 2 dekretu z dnia 11 kwietnia 1945 r. o ustroju władz administracji skarbowej oraz skarbowych organów wykonawczych (Dz.U.45.12.64) z dniem 14 kwietnia 1945 r.
4 Art. 9 uchylony przez art. 4 pkt 2 dekretu z dnia 27 czerwca 1946 r. o zmianie dekretu z dnia 11 kwietnia 1945 r. o ustroju władz administracji skarbowej oraz skarbowych organów wykonawczych (Dz.U.46.34.209) z dniem 2 sierpnia 1946 r.