Rozdział 2 - Odwołania. - Prawo budowlane i zabudowanie osiedli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.34.216 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 21 stycznia 1949 r.

Rozdział  2.

Odwołania.

Od orzeczeń, wydanych przez zarządy gmin wiejskich w myśl art. 391, jako też od orzeczeń zarządów miejskich, wydanych w myśl art. 385, o ile nie chodzi o miasta wydzielone z powiatowych związków samorządowych, przysługuje osobom interesowanym prawo odwołania do wydziału powiatowego.

Od orzeczeń:

a)
starosty, wydanych w myśl art. 390;
b)
wydziału powiatowego, wydanych w myśl art. 389 w pierwszej instancji, lub w myśl art. 394 w instancji drugiej,
c)
zarządów miast, wydzielonych z powiatowych związków samorządowych, z wyjątkiem miasta Warszawy, wydanych w myśl art. 385 i 386, wreszcie
d)
wydziałów wykonawczych komisyj uzdrowiskowych, wydanych w myśl art. 388, -

przysługuje osobom interesowanym prawo odwołania do wojewody.

(1)
Od orzeczeń zarządu miejskiego miasta Warszawy, wydanych w myśl art. 385 pkt a) i art. 386, oraz od orzeczeń wojewody, wydanych w myśl art. 384, przysługuje osobom interesowanym prawo odwołania do Ministra Spraw Wewnętrznych.
(2)
Od orzeczeń zarządu miejskiego m. st. Warszawy wydanych w myśl art. 385 pkt b) i c) służy osobom interesowanym prawo odwołania do Komisarza Rządu na m. st. Warszawę.

Od orzeczeń, wydanych w myśl art. 392 przez wojewodę, komisarza rządu lub przez urząd morski, osobom interesowanym służy prawo odwołania do Ministra Przemysłu i Handlu, który rozstrzyga je w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Nieaktualny.

Minister Spraw Wewnętrznych przy wykonaniu art. 393-a może w granicach jego postanowień odpowiednio zmienić właściwość władz, powołanych do rozstrzygania odwołań.