Dział 3 - Budynki przeznaczone na szczególne cele. - Prawo budowlane i zabudowanie osiedli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.34.216 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 21 stycznia 1949 r.

TYTUŁ  III.

Budynki przeznaczone na szczególne cele.

Budynki przeznaczone do użytku publicznego.

(1)
Minister Spraw Wewnętrznych jest upoważniony do wydawania w drodze rozporządzeń w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami szczegółowych przepisów o budowie: świątyń, teatrów, kinematografów, strzelnic, cyrków, szkół, hoteli, hal targowych, szpitali, budynków, przeznaczonych na zebrania publiczne, i w ogóle budynków, przeznaczonych do użytku publicznego.
(2)
Do czasu wydania w myśl ust. (1) odnośnych przepisów właściwe władze w każdym poszczególnym wypadku określą warunki, którym powinny czynić zadość wspomniane wyżej budynki.

Budynki przemysłowe.

Zakłady, podlegające przepisom prawnym o prawie przemysłowym (zakłady przemysłowe), które z powodu wykonywanego w nich przemysłu mogą zagrażać bezpieczeństwu publicznemu, a przede wszystkim życiu i zdrowiu sąsiadów, lub też mogą ich narazić na szkody i specjalne uciążliwości z powodu hałasu, wyziewów itp., powinny być wznoszone w przeznaczonych na ten cel dzielnicach lub poza obrębem osiedli.

W miastach, nie posiadających prawomocnych planów zabudowania, wznoszenie zakładów, wymienionych w art. 321, jest dopuszczalne w dzielnicach, przeznaczonych na ten cel w drodze uchwały rady miejskiej, zatwierdzonej przez władzę, powołaną do zatwierdzania planu zabudowania. W braku takiej uchwały o dopuszczalności wzniesienia wymienionych zakładów w dzielnicach miejskich orzekają władze, właściwe do wydawania odnośnych pozwoleń.

Przebudowa i rozszerzanie zakładów, określonych w art. 321, istniejących w mieszkalnych dzielnicach, są zabronione, o ile mogłyby pogorszyć dotychczasowy stan rzeczy pod względem bezpieczeństwa i zdrowia publicznego lub uciążliwości dla sąsiadów.

(1)
Wykaz rodzajów zakładów przemysłowych, które należy uważać za szkodliwe w myśl artykułu 321, zostanie ustalony w drodze rozporządzenia przez Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrami: Przemysłu i Handlu i Opieki Społecznej.
(2)
Do czasu wydania i wejścia w życie rozporządzenia, wspomnianego w ust. (1), do orzekania o szkodliwości zakładów przemysłowych w myśl art. 321 są upoważnione władze, właściwe do wydawania odnośnych pozwoleń.
(1)
Przepisy, zawarte w art. 194 ust. (1), 199, 202, 241 ust. (3), 242, 245, 279, 317 i 318 ust. (1), nie mają zastosowania do budynków przemysłowych, o ile zachowanie przytoczonych przepisów jest niemożliwe lub zbyt uciążliwe ze względu na przeznaczenie odnośnych budynków.
(2)
Wypadki, w których stosowanie przepisów, zawartych w artykułach, wyszczególnionych w ust. (1), będzie uważane za niemożliwe albo zbyt uciążliwe, określi rozporządzenie, wydane na podstawie art. 327.
(1)
W ogniotrwałych budynkach przemysłowych, w których nie są wyrabiane albo przechowywane materiały łatwopalne, ogniotrwałe schody, wymagane w myśl art. 213, 214, 284 i 319, mogą być zastąpione przez zbudowane z materiałów niezapalnych schody otwarte.
(2)
W wypadkach, zasługujących na uwzględnienie, właściwe władze mogą zwolnić budującego od obowiązku urządzenia w budynku przemysłowym o więcej niż dwóch kondygnacjach schodów ogniotrwałych, wymaganych w myśl art. art. 213, 214, 284 i 319, o ile w budynku ma być zatrudniona niewielka ilość ludzi, - pod warunkiem jednak urządzenia, niezależnie od schodów nieogniotrwałych, również otwartych schodów zewnętrznych, zbudowanych z materiałów niezapalnych, a znajdujących się co najwyżej w odległości 20 metrów od najdalszego punktu każdego piętra.

Ministrowie Spraw Wewnętrznych, Przemysłu i Handlu oraz Opieki Społecznej są łącznie upoważnieni do wydawania w drodze rozporządzeń szczegółowych przepisów o sposobie budowy i przebudowy budynków przemysłowych.

Budynki państwowe i kolejowe.

Minister Spraw Wewnętrznych jest upoważniony do wydawania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami w drodze rozporządzeń szczegółowych przepisów o budowie budynków państwowych, z wyjątkiem budynków strategicznych, kolejowych, lotniczych, pocztowo-telegraficznych i górniczych.

(1)
Szczegółowe przepisy o budowie budynków kolejowych państwowych i budynków kolei prywatnych użyteczności publicznej zostaną wydane w drodze rozporządzenia przez Ministra Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.
(2)
Za budynki kolejowe w myśl niniejszego rozporządzenia uważa się:
a)
wszelkie budynki, znajdujące się lub wznoszone na terenie, przeznaczonym do utrzymania ruchu kolejowego,
b)
kolejowe budynki administracyjne tudzież budynki, w których znajdują się kolejowe zakłady pomocnicze, jak warsztaty, parowozownie, elektrownie itp., niezależnie od okoliczności, czy budynki te znajdują się na terenie, przeznaczonym do utrzymania ruchu kolejowego.
(3)
Szczegółowe przepisy o budowie państwowych budynków pocztowo-telegraficznych wydane zostaną w drodze rozporządzenia przez Ministra Poczt i Telegrafów w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.
(4)
Za budynki pocztowo-telegraficzne, w myśl niniejszego rozporządzenia, uważa się wszelkie budynki, przeznaczone do utrzymania i obsługi ruchu pocztowego, telegraficznego, telefonicznego i radiowego.
(5)
Szczegółowe przepisy o budowie budynków i urządzeń lotniczych zostaną wydane przez Ministra Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Spraw Wojskowych.
(6)
Za budynki i urządzenia lotnicze w rozumieniu rozporządzenia niniejszego uważa się:
a)
wszelkie budynki, znajdujące się lub wznoszone na terenie lotnisk;
b)
urządzenia, potrzebne dla utrzymania ruchu lotniczego, niezależnie od tego, czy znajdują się one na terenie lotnisk, czy poza tym terenem.