Rozdział 1 - Budynki przy drogach publicznych. - Prawo budowlane i zabudowanie osiedli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.34.216 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 21 stycznia 1949 r.

Rozdział  1.

Budynki przy drogach publicznych.

W osiedlach, posiadających prawomocne plany zabudowania albo linie regulacyjne, nowe budynki frontowe powinny być wznoszone w linii zabudowania.

(1)
W osiedlach, nie posiadających prawomocnych planów albo linii zabudowania (regulacyjnych), nowe budynki powinny być wznoszone w odległości co najmniej 3,5 metra, ogrodzenia zaś co najmniej 75 centymetrów od dróg publicznych.
(2)
Odległość ta powinna być obliczana:
a)
od górnej zewnętrznej krawędzi rowu, ścieku lub wykopu, - gdy droga posiada rowy boczne lub płaskie ścieki, albo znajduje się w wykopie;
b)
od stopy nasypu drogowego, - gdy droga posiada nasyp bez rowów bocznych;
c)
od linii odległej o 2 metry od brzegu drogi, - gdy droga położona jest w poziomie gruntów przyległych.
(3)
W dzielnicach istniejących o zwartym charakterze zabudowania właściwe władze mogą pozwolić na wznoszenie budynków w odległości, mniejszej o 3,5 metra od drogi publicznej, o ile budynki te mają być stawiane w linii istniejących budynków.
(1)
Przestrzeń pomiędzy budynkami frontowymi a drogą nie może być użyta na podrzędne budynki gospodarskie, lecz powinna być zużytkowana na ogródki.
(2)
Ogródki przed domami powinny być odpowiednio odgraniczone od ulicy.
(3)
W wypadkach, zasługujących na uwzględnienie, właściwa władza może zwolnić od obowiązku urządzania ogródków.