Rozdział 9 - Szczególne obowiązki i uprawnienia banków. - Prawo bankowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.7.56

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1988 r.

Rozdział  9

Szczególne obowiązki i uprawnienia banków.

1.
Banki przestrzegają tajemnicy obrotów i stanów rachunków bankowych. Informacji w tym zakresie udzielają tylko posiadaczom rachunków, ich jednostkom zwierzchnim oraz organom państwowym upoważnionym do tego na podstawie obowiązujących przepisów.
2.
Informacje dotyczące wkładów oszczędnościowych osób fizycznych nie mogą być udzielane, chyba że informacji takich zażąda sąd lub prokurator w związku z toczącą się przeciwko wkładcy sprawą karną lub karną skarbową albo sprawą o alimenty, o rentę o charakterze alimentacyjnym lub o podział majątku wspólnego małżonków.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do informacji o wynajętych skrytkach sejfowych i przyjętych na przechowanie przedmiotach i papierach wartościowych.
1.
Banki nie odpowiadają za zobowiązania Skarbu Państwa.
2.
Skarb Państwa nie odpowiada za zobowiązania banków, z wyjątkiem zobowiązań z tytułu wkładów oszczędnościowych i depozytów osób fizycznych oraz zobowiązań, za które przyjął odpowiedzialność z tytułu gwarancji i poręczenia.
1.
Wystawiony przez bank dokument stwierdzający udzielenie kredytu, jego wysokość i warunki spłaty jest podstawą wpisu hipoteki do księgi wieczystej nieruchomości stanowiącej własność kredytobiorcy; jeżeli nieruchomość nie posiada księgi wieczystej, zabezpieczenie może być dokonane przez złożenie tego dokumentu do zbioru dokumentów.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w wypadkach, gdy bank prowadzi obsługę należności państwa z tytułu sprzedaży nieruchomości i lokali.
3.
Wnioski banków o zabezpieczenie należności z tytułu udzielonych kredytów lub z tytułu sprzedaży nieruchomości i lokali są wolne od opłat sądowych.
4.
Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego, w drodze rozporządzenia, może określać ulgowe stawki opłat sądowych lub zwalniać od tych opłat wnioski w sprawach wymienionych w ust. 3, składane przez innych niż bank wnioskodawców.

Przepis art. 308 Kodeksu cywilnego stosuje się do wszystkich banków działających na podstawie niniejszej ustawy.

Bank może potrącić ze swego długu wierzytelność, której termin płatności jeszcze nie nadszedł, jeżeli jednostka będąca dłużnikiem została postawiona w stan likwidacji oraz we wszystkich tych wypadkach, gdy służy mu prawo ściągnięcia swoich wierzytelności przed nadejściem terminu płatności.

1.
Księgi banku, wyciągi z tych ksiąg podpisane przez bank i opatrzone jego pieczęcią oraz wszelkie w ten sam sposób wystawione oświadczenia zawierające zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności bądź stwierdzające udzielenie kredytu, jego wysokość i warunki spłaty mają moc prawną dokumentów urzędowych oraz stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych.
2.
Wyciągi z ksiąg banku oraz inne dokumenty związane z dokonywaniem czynności bankowych, stwierdzające zobowiązania na rzecz banku i zaopatrzone w oświadczenie banku, że oparte na nich roszczenia są wymagalne, mają moc prawną tytułów wykonawczych, bez potrzeby uzyskiwania dla nich sądowych klauzul wykonalności. Egzekucja należności stwierdzonych tymi dokumentami odbywa się według wyboru banku, w trybie określonym w Kodeksie postępowania cywilnego bądź w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3.
Bank nie może korzystać z uprawnień określonych w ust. 2 dla dochodzenia roszczeń przeciwko jednostkom, których spory z bankiem należą do właściwości państwowego arbitrażu gospodarczego.
4.
Dłużnik, w drodze powództwa, może zażądać umorzenia w całości lub w części egzekucji prowadzonej przez bank według Kodeksu postępowania cywilnego bądź przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli egzekwowana wierzytelność nie istnieje lub istnieje w kwocie mniejszej albo gdy dłużnik zgłasza wzajemne roszczenia nadające się do potrącenia z wierzytelności egzekwowanej.
5.
W trybie zabezpieczenia powództwa sąd, na wniosek powoda, może zawiesić postępowanie egzekucyjne.