Rozdział 3 - Wkłady oszczędnościowe. - Prawo bankowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.7.56

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1988 r.

Rozdział  3

Wkłady oszczędnościowe.

Art.  32.

Banki gromadzą oszczędności pieniężne osób fizycznych, w szczególności na rachunkach oszczędnościowych, oszczędnościowo-rozliczeniowych, terminowych, depozytowych oraz na rachunkach prowadzonych w walutach obcych (wkłady oszczędnościowe).

Art.  33.

1. Banki wystawiają dowody imienne i na okaziciela na złożone wkłady oszczędnościowe.

2. Prezes Narodowego Banku Polskiego, po zasięgnięciu opinii Rady Banków, określa rodzaje wkładów oszczędnościowych i wydawanych na nie dowodów, jak również zasady prowadzenia rachunków, o których mowa w art. 32.

Art.  34.

1. Zasady i tryb umarzania imiennych dowodów na złożone wkłady oszczędnościowe określa, w drodze rozporządzenia, Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego.

2. Dowody na złożone wkłady oszczędnościowe, wystawione na okaziciela, podlegają w razie ich utraty umorzeniu na zasadach określonych w przepisach o umarzaniu utraconych dokumentów, z wyjątkiem wypadku, gdy w wydanych dowodach zostało zastrzeżone, że nie podlegają one umorzeniu.

Art.  35.

Umarzanie utraconych dowodów na okaziciela lub imiennych dowodów na złożone wkłady oszczędnościowe w toku prowadzonej egzekucji sądowej lub administracyjnej z rachunku oszczędnościowego regulują przepisy Kodeksu postępowania cywilnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art.  36.

Wkłady oszczędnościowe osób fizycznych, złożone w banku, wolne są od zajęcia sądowego i administracyjnego do wysokości wkładu jednej osoby, niezależnie od ilości dowodów na złożone wkłady, określonej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, jednakże nie niższej od dwukrotnej i nie wyższej od trzykrotnej średniej miesięcznej płacy pracowników jednostek gospodarki uspołecznionej w roku kalendarzowym poprzedzającym zajęcie.

Art.  37.

1. Bank jest obowiązany wypłacić po śmierci wkładcy z jego wkładów oszczędnościowych, na które wystawione zostały imienne dowody:

1) koszty pogrzebu wkładcy w takim zakresie, w jakim pogrzeb ten odpowiada zwyczajom przyjętym w środowisku zmarłego - osobie, która przedłoży rachunki stwierdzające wysokość poniesionych przez nią wydatków,

2) kwoty ogółem do 500.000 zł - jeżeli wkładca wskazał pisemnie właściwemu dla jego ostatniego miejsca zamieszkania bankowi lub oddziałowi banku osoby, na rzecz których wypłata ma nastąpić; osobami wskazanymi przez wkładcę mogą być jego małżonek, dzieci, rodzice, dziadkowie, wnuki i rodzeństwo.

2. Jeżeli dla miejsca zamieszkania wkładcy właściwe są dwa lub więcej banków, wybór banku, w którym można dokonać czynności, o której mowa w ust. 1 pkt 2, należy do wkładcy.

3. Sumy wymienione w ust. 1 nie należą do spadku po wkładcy.

Art.  38.

Umowa rachunku oszczędnościowego ulega rozwiązaniu z mocy prawa, jeżeli w ciągu 5 lat nie dokonano na rachunku żadnych obrotów oprócz corocznego dopisywania odsetek, a wysokość wkładu nie przekracza minimum ustalonego w umowie.

Art.  39.

Osoba małoletnia może posiadać rachunek oszczędnościowy, a po ukończeniu lat trzynastu także podejmować z tego rachunku wypłaty, o ile nie sprzeciwi się temu jej przedstawiciel ustawowy.

Art.  40.

Banki mogą przyjmować depozyty na umówiony z wkładcą okres czasu. Podjęcie depozytu może nastąpić po upływie umówionego okresu. Warunki prowadzenia depozytów określa umowa między wkładcą a bankiem. Do depozytów wnoszonych przez osoby fizyczne stosuje się odpowiednio przepisy art. 32-37.