Rozdział 3 - Zwolnienie od akcyzy. - Prawo akcyzowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.29.122

Akt utracił moc

Wersja od: 21 listopada 1947 r.

Rozdział  3.

Zwolnienie od akcyzy.

Art.  10.

1. O ile przepisy części szczegółowej niniejszego prawa nie stanowią inaczej, wolny jest od akcyzy produkt:

a) wywieziony za granicę w stanie nieprzerobionym, w wyrobach lub w stanie przetworzonym,

b) zniszczony pod nadzorem kontroli akcyzowej w wytwórni lub w wolnym składzie, jako niezdatny do użytku,

c) zniszczony wskutek nieprzewidzianego zdarzenia w wytwórni, w wolnym składzie albo w czasie przewozu lub magazynowania pod węzłem akcyzy,

d) zużyty na próbki do badań laboratoryjnych i naukowych w ilości, określonej przez Ministra Skarbu,

e) wolny od cła przy przywozie z zagranicy przez podróżnych na osobisty użytek bądź jako próbki bezpłatne, stosownie do obowiązujących przepisów celnych,

f) stanowiący ubytek w granicach dozwolonych zaników (art. 11),

g) wyrobiony z ekstraktu, od którego już uiszczono akcyzę,

h) przeznaczony na potrzeby zwierzchników państw obcych i ich otoczenia podczas pobytu na polskim obszarze celnym oraz przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych.

2. Minister Skarbu może zwalniać w całości lub części od akcyzy produkt, przeznaczony:

a) do celów przemysłowych lub technicznych,

b) do przemysłowego wyrobu produktów, podlegających z mocy niniejszego prawa akcyzie,

c) do celów użyteczności publicznej z wyłączeniem spożycia,

d) do celów hodowlano-rolniczych.

3. Minister Skarbu może nadto zwalniać od akcyzy przywożone z zagranicy produkty akcyzowe, korzystające ze zwolnienia od cła w przypadkach, w których szczególne warunki będą za tym przemawiały.

Art.  11.

1. Na pokrycie naturalnych strat, powstających przy wyrobie, przerobie, formowaniu, rozlewie, pakowaniu oraz magazynowaniu i przewozie pod węzłem akcyzy produktów akcyzowych, mogą być przyznane normy zaników nie podlegających akcyzie.

2. Wysokość zaników i warunki ich stosowania określa Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.

Art.  12.

1. Minister Skarbu jest uprawniony do ustalania w drodze rozporządzenia norm wydajności przy przerobie i zużyciu produktu akcyzowego na jednostkę wyrobu.

2. Od produktu akcyzowego, zużytego ponad oznaczone normy, pobiera się akcyzę jak od ubytku (art. 17).