Część 2 - OGÓLNA. - Prawo akcyzowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.29.122

Akt utracił moc

Wersja od: 21 listopada 1947 r.

CZĘŚĆ  II.

OGÓLNA.

Rozdział  1.

Przedmiot akcyzy.

Art.  3.

1. Akcyzą jest danina publiczna, nałożona na wymienione w części szczegółowej prawa niniejszego przedmioty spożycia i zużycia, zwane w dalszym ciągu produktami akcyzowymi.

2. Minister Skarbu rozstrzyga w razie wątpliwości, czy dany produkt podlega akcyzie w myśl przepisów części szczegółowej niniejszego prawa.

Art.  4.

Produkt, otrzymany ze zmieszania produktów akcyzowych, podlegających stawkom różnej wysokości, podlega w całości akcyzie od zawartego w mieszaninie produktu o stawce najwyższej, jeżeli przepisy szczegółowe nie stanowią inaczej.

Art.  5.

Minister Skarbu określa w drodze rozporządzenia sposób wymiaru akcyzy od produktów akcyzowych, użytych do produkcji wyrobów, przywożonych z zagranicy.

Art.  6.

1. Od ekstraktów, które służą do wyrobu produktów, podlegających w myśl niniejszego prawa akcyzie, pobiera się akcyzę w wysokości, przypadającej od ilości produktu, jaką można otrzymać z ekstraktu.

2. Do ekstraktów mają zastosowanie przepisy części ogólnej oraz odpowiednie przepisy części szczegółowej niniejszego prawa.

Rozdział  2.

Nadwyżki i ubytki.

Art.  7.

1. Ilość produktu akcyzowego, przewyższająca stan, wynikający z ksiąg akcyzowych lub dokumentów, stanowi nadwyżkę.

2. Nadwyżki produktów akcyzowych podlegają akcyzie.

Art.  8.

1. Ilość produktu akcyzowego brakująca w stosunku do stanu, wynikającego z ksiąg akcyzowych lub dokumentów, stanowi ubytek.

2. Od ubytku produktu akcyzowego, przekraczającego normę dozwolonego zaniku, pobiera się akcyzę.

Art.  9.

Nadwyżka i ubytek nie mogą być wzajemnie potrącane.

Rozdział  3.

Zwolnienie od akcyzy.

Art.  10.

1. O ile przepisy części szczegółowej niniejszego prawa nie stanowią inaczej, wolny jest od akcyzy produkt:

a) wywieziony za granicę w stanie nieprzerobionym, w wyrobach lub w stanie przetworzonym,

b) zniszczony pod nadzorem kontroli akcyzowej w wytwórni lub w wolnym składzie, jako niezdatny do użytku,

c) zniszczony wskutek nieprzewidzianego zdarzenia w wytwórni, w wolnym składzie albo w czasie przewozu lub magazynowania pod węzłem akcyzy,

d) zużyty na próbki do badań laboratoryjnych i naukowych w ilości, określonej przez Ministra Skarbu,

e) wolny od cła przy przywozie z zagranicy przez podróżnych na osobisty użytek bądź jako próbki bezpłatne, stosownie do obowiązujących przepisów celnych,

f) stanowiący ubytek w granicach dozwolonych zaników (art. 11),

g) wyrobiony z ekstraktu, od którego już uiszczono akcyzę,

h) przeznaczony na potrzeby zwierzchników państw obcych i ich otoczenia podczas pobytu na polskim obszarze celnym oraz przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych.

2. Minister Skarbu może zwalniać w całości lub części od akcyzy produkt, przeznaczony:

a) do celów przemysłowych lub technicznych,

b) do przemysłowego wyrobu produktów, podlegających z mocy niniejszego prawa akcyzie,

c) do celów użyteczności publicznej z wyłączeniem spożycia,

d) do celów hodowlano-rolniczych.

3. Minister Skarbu może nadto zwalniać od akcyzy przywożone z zagranicy produkty akcyzowe, korzystające ze zwolnienia od cła w przypadkach, w których szczególne warunki będą za tym przemawiały.

Art.  11.

1. Na pokrycie naturalnych strat, powstających przy wyrobie, przerobie, formowaniu, rozlewie, pakowaniu oraz magazynowaniu i przewozie pod węzłem akcyzy produktów akcyzowych, mogą być przyznane normy zaników nie podlegających akcyzie.

2. Wysokość zaników i warunki ich stosowania określa Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.

Art.  12.

1. Minister Skarbu jest uprawniony do ustalania w drodze rozporządzenia norm wydajności przy przerobie i zużyciu produktu akcyzowego na jednostkę wyrobu.

2. Od produktu akcyzowego, zużytego ponad oznaczone normy, pobiera się akcyzę jak od ubytku (art. 17).

Rozdział  4.

Odpowiedzialność za akcyzę.

Art.  13.

1. Produkt akcyzowy, wyrobiony w kraju lub sprowadzony z zagranicy, znajduje się pod węzłem akcyzy od chwili wytworzenia lub wprowadzenia na obszar Państwa do chwili powstania zobowiązania akcyzowego.

2. Pozostawanie produktu pod węzłem akcyzy:

a) powoduje odpowiedzialność z tytułu ewentualnego zobowiązania akcyzowego dla osoby, która przechowuje, wysyła, przewozi lub odbiera ten produkt,

b) ogranicza prawo dysponowania produktem akcyzowym w zakresie określonym w niniejszym prawie i wydanych na jego podstawie w rozporządzeniach Ministra Skarbu.

Art.  14.

1. Produkt akcyzowy pod węzłem akcyzy może być bądź wywożony za granicę, bądź przewożony do innego przedsiębiorstwa akcyzowego, posiadającego prawo do przechowywania tego produktu pod węzłem akcyzy.

2. Produkt akcyzowy, sprowadzony z zagranicy, może być po dokonaniu ostatecznej odprawy celnej przywozowej przekazany pod węzłem akcyzy do przedsiębiorstwa, o którym mowa w ust. 1.

Art.  15.

Jeżeli przy wprowadzeniu produktu akcyzowego do wolnego obrotu nie uiszczono odeń akcyzy, władza akcyzowa ma prawo zająć ten produkt bez względu na prawa osób trzecich celem pokrycia należności akcyzowej. Przepisu tego nie stosuje się, gdy osoby trzecie nabyły swe prawa w dobrej wierze.

Rozdział  5.

Stawka akcyzowa.

Art.  16.

1. Wysokość stawek akcyzowych określają przepisy części szczegółowej niniejszego prawa.

2. Minister Skarbu jest uprawniony do zmiany w drodze rozporządzenia stawek akcyzowych w granicach ich wysokości, określonej w części szczegółowej niniejszego prawa.

Art.  17.

Od ubytku oraz od użytego w sposób niezgodny z przeznaczeniem produktu akcyzowego, który był zwolniony od akcyzy lub od którego uiszczono akcyzę według niższej stawki, pobiera się akcyzę według najwyższej stawki, przewidzianej dla danego produktu.

Rozdział  6.

Powstanie zobowiązania akcyzowego.

Art.  18.

1. Zobowiązanie akcyzowe powstaje z chwilą wydania produktu akcyzowego do wolnego obrotu lub w chwili ostatecznej odprawy celnej. Za wydanie do wolnego obrotu uważa się wyprowadzenie produktu akcyzowego z pomieszczeń wytwórni, wolnego składu albo składu celnego lub kolejowo-celnego, przeznaczonych do przechowywania tych produktów.

2. Przy ubytku produktu akcyzowego zobowiązanie akcyzowe powstaje z chwilą zaistnienia ubytku. W razie niemożności ustalenia daty zaistnienia ubytku zobowiązanie akcyzowe powstaje z chwilą stwierdzenia ubytku.

3. W razie obciążenia akcyzą zapasów produktu, znajdujących się w wolnym obrocie, na skutek wprowadzenia nowej akcyzy lub podwyższenia istniejącej zobowiązanie akcyzowe powstaje w pierwszym dniu okresu, ustalonego w odnośnych przepisach do zgłoszenia zapasów tego produktu.

4. W razie likwidacji wytwórni, zakładu przerobu lub wolnego składu zobowiązanie akcyzowe w odniesieniu do zapasów produktów akcyzowych powstaje z chwilą zamknięcia przedsiębiorstwa.

5. Jeżeli ustalenie chwili powstania zobowiązania akcyzowego w myśl ust. 1 - okaże się niemożliwe, zobowiązanie powstaje z chwilą doręczenia osobie obowiązanej do zapłaty akcyzy, a w razie jej śmierci spadkobiercom, pisemnej decyzji ustalającej to zobowiązanie.

Rozdział  7.

Osoba obowiązana do zapłaty akcyzy.

Art.  19.

1. Do zapłaty akcyzy obowiązany jest ten, kto:

a) wyrabia produkt akcyzowy bądź

b) przerabia, zużywa, magazynuje, wysyła, przewozi lub odbiera produkt akcyzowy pod węzłem akcyzy, bądź

c) rozporządza towarem w rozumieniu obowiązujących przepisów celnych, bądź

d) posiada zapasy produktu podlegającego obciążeniu akcyzą.

2. Minister Skarbu określa w drodze rozporządzenia, w których przypadkach obowiązany do zapłaty akcyzy jest wysyłający, a w których przewoźnik lub odbiorca (ust. 1 pkt b).

Rozdział  8.

Płatność akcyzy.

Art.  20.

1. Akcyza jest płatna:

a) od produktów wydawanych z wytwórni lub wolnego składu do wolnego obrotu - w chwili wydania produktu,

b) od wyrobów przywożonych z zagranicy - jednocześnie z należnościami celnymi, a jeżeli należności celne nie są pobierane - w chwili ostatecznej odprawy celnej.

2. W przypadku przewidzianym w art. 18 ust. 2 - akcyzę uiszcza się:

a) od drogowych ubytków w ciągu trzech dni po doręczeniu decyzji władzy akcyzowej,

b) od innych ubytków produktów akcyzowych w ciągu trzech dni po wpisaniu na rozchód w księgach.

3. W przypadku przewidzianym w art. 18 ust. 3 - akcyzę uiszcza się w terminie określonym w przepisach wprowadzających obciążenie zapasów akcyzą.

4. W przypadku przewidzianym w art. 18 ust. 4 - akcyzę uiszcza się w ciągu miesiąca od chwili zamknięcia przedsiębiorstwa. Minister Skarbu może przedłużyć ten termin.

Art.  21.

1. Akcyzę należy wpłacać bezpośrednio do kasy właściwego urzędu skarbowego lub za pośrednictwem kasy innego urzędu skarbowego albo Narodowego Banku Polskiego, P.K.O. lub innej instytucji, powołanej do przyjmowania wpłat z tytułu danin publicznych.

2. Wpłatę w urzędzie pocztowym na rachunek instytucyj, wymienionych w ust. 1, uważa się za równoznaczną z wpłatą dokonaną w tych instytucjach.

Art.  22.

Dowodem zapłaty akcyzy jest pokwitowanie urzędu lub instytucji, która przyjęła wpłatę, a w przypadkach przewidzianych w niniejszym prawie, także znak akcyzowy (opaska, pieczęć, stempel itp.).

Art.  23.

1. Znak akcyzowy powinien być umieszczony na produktach akcyzowych lub ich opakowaniu przed wprowadzeniem do wolnego obrotu.

2. Znak akcyzowy powinien odpowiadać rodzajowi i ilości produktu akcyzowego.

Art.  24.

Uszkodzenie lub zniszczenie znaku akcyzowego nie daje prawa do żądania wymiany znaku lub zwrotu akcyzy.

Rozdział  9.

Przedawnienie.

Art.  25.

1. Prawo żądania zwrotu akcyzy nienależnie uiszczonej przedawnia się z upływem roku, licząc od dnia jej uiszczenia.

2. Prawo żądania zapłaty należnej Państwu akcyzy bez względu na to, czy jej wymiar został dokonany, czy udaremniony wskutek zatajenia, przedawnia się z upływem sześciu lat, licząc od terminu płatności. Bieg przedawnienia prawa żądania zapłaty akcyzy przerywa każda czynność, podjęta przez władzę skarbową, w celu ściągnięcia akcyzy.

Rozdział  10.

Zwrot akcyzy.

Art.  26.

Akcyza może być zwrócona na warunkach, określonych przez Ministra Skarbu w drodze rozporządzenia, gdy produkt, od którego ją uiszczono, został zużyty do wyrobu produktów podlegających akcyzie lub przedmiotów, które następnie wywieziono za granicę.

Rozdział  11.

Kredytowanie akcyzy.

Art.  27.

1. Akcyza może być zakredytowana przedsiębiorcy wytwórni lub wolnego składu na czas do 6 miesięcy.

2. Kredyt powinien być zabezpieczony w sposób, który określa Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.

3. Od kwot zakredytowanej akcyzy pobiera się odsetki w wysokości, ustalonej przez Ministra Skarbu.

4. Minister Skarbu określa w drodze rozporządzenia szczegółowe warunki udzielania i cofania kredytu akcyzowego.

Rozdział  12.

Zabezpieczenie akcyzy.

Art.  28.

1. Przedsiębiorcy:

a) wytwórni i zakładów przerobu, nie posiadający obywatelstwa polskiego,

b) zakładów, które przerabiają lub zużywają nieskażone produkty akcyzowe, zwolnione od akcyzy lub od których uiszczono akcyzę według niższej stawki,

c) wolnych składów

obowiązani są do złożenia zabezpieczenia ewentualnych należności Skarbu Państwa z tytułu akcyzy w sposób, określony dla zabezpieczenia kredytu akcyzowego i w wysokości ustalonej przez Ministra Skarbu.

2. Poza przypadkami, przewidzianymi w ust. 1, władza akcyzowa może zażądać takiego zabezpieczenia w razie:

a) trzykrotnego nieuiszczenia akcyzy w przepisowym terminie albo uzasadnionej obawy, że akcyza nie zostanie w terminie zapłacona,

b) dzierżawienia wytwórni,

c) przewozu produktów akcyzowych pod węzłem akcyzy.

Rozdział  13.

Nadzór akcyzowy.

Art.  29.

1. Wyrób, przerób, zużycie, magazynowanie, rozlew, przewóz oraz obrót produktami akcyzowymi podlega nadzorowi akcyzowemu w zakresie określonym w niniejszym prawie i wydanych na jego podstawie rozporządzeniach Ministra Skarbu.

2. Minister Skarbu jest uprawniony do poddania nadzorowi akcyzowemu również rozlewu i sprzedaży artykułów, wyrobionych przy użyciu produktu akcyzowego.

Art.  30.

1. Wyrób, przerób, zużycie, rozlew, przewóz i obrót handlowy produktami akcyzowymi oraz rozlew i sprzedaż artykułów, wyrobionych przy użyciu produktów akcyzowych, o ile czynności te podlegają nadzorowi akcyzowemu, mogą być uzależnione od uzyskania zezwolenia bądź od zgłoszenia władzy akcyzowej, bądź od zawarcia umowy przez osobę ubiegającą się o uprawnienie.

2. Na prowadzenie wolnego składu potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu.

3. Wyrób, kupno, sprzedaż lub wypożyczanie maszyn, przyrządów oraz naczyń, służących do wyrobu produktów akcyzowych, mogą być uzależnione od uzyskania zezwolenia bądź od zgłoszenia władzy akcyzowej.

4. Minister Skarbu określa w drodze rozporządzenia warunki nadawania, cofania i wygasania zezwoleń, warunki i tryb zgłoszeń oraz warunki zawierania umów jak również podmioty prawne, z którymi te umowy mają być zawierane (ust. 1-3).

Art.  31.

Za przedsiębiorstwo akcyzowe uważa się wszelkie zakłady, które wyrabiają, przerabiają, zużywają, magazynują lub rozlewają produkty akcyzowe albo rozlewają artykuły wyrobione przy użyciu produktów akcyzowych, o ile czynności powyższe podlegają nadzorowi akcyzowemu.

Art.  32.

Za wytwórnię uważa się przedsiębiorstwo, które wyrabia produkty akcyzowe.

Art.  33.

Za zakład przerobu uważa się przedsiębiorstwo przemysłowe, mające na celu zmianę rodzaju lub jakości produktu akcyzowego drogą przeróbki lub przyrządzenia, albo jego przetworzenie na mowy produkt akcyzowy lub inny.

Art.  34.

Za zużycie produktu akcyzowego uważa się wszelkiego rodzaju zastosowanie tego produktu do celów przemysłowych, technicznych, hodowlano-rolniczych, naukowych lub leczniczych, przy którym ulega on zniszczeniu, a jeśli używa się go przy wyrobie lub przerobie innego produktu - nie wchodzi w jego skład ani w stanie naturalnym ani zmienionym, lecz ulega zniszczeniu bądź zostaje odzyskany jako produkt powrotny.

Art.  35.

Za wolny skład:

a) typu A uważa się przedsiębiorstwo, znajdujące się poza obrębem wytwórni, w którym za zezwoleniem władzy akcyzowej mogą być bez zapłaty akcyzy przechowywane produkty akcyzowe przed wydaniem ich do wolnego obrotu lub wysłaniem pod węzłem akcyzy,

b) typu B uważa się przedsiębiorstwo, określone w pkt a), które ponadto przerabia lub zużywa produkty akcyzowe w sposób określony w art. 33 i 34 albo je formuje lub rozlewa.

Art.  36.

1. Na żądanie władzy akcyzowej wszystkie zabudowania wytwórni, podlegającej stałemu nadzorowi kontroli akcyzowej, oraz pomieszczenia bezpośrednio z nimi połączone, powinny być otoczone wspólnym ogrodzeniem.

2. Wszelkie wyjścia z wytwórni, podlegającej stałemu nadzorowi kontroli akcyzowej, a jeżeli taka wytwórnia jest ogrodzona, wyjścia poza ogrodzenie - muszą być przystosowane do urzędowego zabezpieczenia w ten sposób, aby dostęp do wytwórni był możliwy jedynie pod kontrolą urzędników akcyzowych dozorujących wytwórnię.

Art.  37.

Niezależnie od obowiązku dostosowania wytwórni pod względem technicznym do wymagań prawa przemysłowego i innych obowiązujących przepisów przedsiębiorca wytwórni obowiązany jest dostosować ją do wymagań przepisów akcyzowych, mających na celu umożliwienie kontroli nad całkowitym przebiegiem wyrobu produktów akcyzowych, ilością i rodzajem wyprodukowanych wyrobów, ich mierzeniem, ważeniem i wydawaniem z wytwórni.

Art.  38.

Władza akcyzowa może nałożyć na przedsiębiorcę obowiązek sprowadzenia i włączenia do urządzeń wytwórni przyrządu kontrolno-mierniczego do automatycznej kontroli ilości użytych surowców lub wyrobionych produktów akcyzowych oraz obowiązek jego konserwacji i naprawy.

Art.  39.

1. Każda wytwórnia powinna posiadać oddzielne pomieszczenia, przeznaczone do magazynowania produktów akcyzowych.

2. Rozmiary magazynu mają być dostosowane do wysokości produkcji i ilości produktów, przeznaczonych do magazynowania.

Art.  40.

Wolne składy mogą być urządzane tylko w miejscowościach, będących siedzibą urzędu akcyzowego, a w innych miejscowościach tylko w razie wyjątkowej potrzeby.

Art.  41.

1. Przedsiębiorca wytwórni jest obowiązany dostarczyć bezpłatnie do użytku urzędników akcyzowych kontrolujących wytwórnię:

1) wszelkich przepisowo legalizowanych względnie także uwierzytelnionych przez Urząd Miar przyrządów i innych urządzeń technicznych, niezbędnych do wykonywania czynności służbowych,

2) odpowiedniego pomieszczenia biurowego, zaopatrzonego w niezbędne urządzenia i przybory,

3) odpowiedniego i w miarę potrzeby oświetlonego i ogrzanego lokalu z pościelą,

4) suchego i widnego mieszkania, składającego się co najmniej z jednego pokoju i kuchni z opałem i oświetleniem dla każdego urzędnika stałego nadzoru, o ile zakład podlega takiemu nadzorowi,

5) podwody od i do najbliższej stacji kolejowej, autobusowej bądź przystani statku lub sąsiedniego przedsiębiorstwa, podlegającego kontroli akcyzowej.

2. Pomieszczenia, wymienione w ust. 1, mają znajdować się w obrębie wytwórni. O przydatności pomieszczeń decyduje urząd akcyzowy.

3. Władza akcyzowa może zezwolić na wyjątki od przepisów ust. 1 pkt 3 i 4.

4. Ponadto na żądanie kontrolujących urzędników akcyzowych przedsiębiorca obowiązany jest dostarczyć im gorących posiłków za zapłatą, odpowiadającą miejscowym cenom.

Art.  42.

Przepisy art. 36-41, dotyczące wytwórni, mają odpowiednie zastosowanie do zakładów przerobu i wolnych składów oraz tych zakładów zużycia, które określi Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.

Art.  43.

Minister Skarbu określi szczegółowo w drodze rozporządzenia:

a) sposób urządzenia przedsiębiorstw akcyzowych,

b) rodzaj urządzeń i narzędzi mierniczych tych przedsiębiorstw.

Art.  44.

1. Produkty akcyzowe, wydawane do celów niespożywczych za zwolnieniem od akcyzy lub za niższą stawką akcyzową, podlegają skażeniu w celu uczynienia ich niezdatnymi do spożycia.

2. Wyjątki od przepisów ust. 1 oraz warunki stosowania tych przepisów ustala w drodze rozporządzenia Minister Skarbu, który w szczególności określa:

1) rodzaj i normy ilościowe środków skażających,

2) normy ilościowe środków skażających, przeznaczonych do urzędowego zbadania drogą analizy chemicznej oraz warunki poboru, przechowywania i zużycia środków skażających.

Art.  45.

Produkt akcyzowy, złożony w magazynie wytwórni, może być wzięty do ponownego przerobienia za zezwoleniem władzy akcyzowej.

Art.  46.

Produkty akcyzowe mogą być wydawane do obrotu tylko w stanie i w formie, określonej przez Ministra Skarbu w drodze rozporządzenia.

Art.  47.

W przypadku, gdy produkt akcyzowy, nabyty bez akcyzy lub za niższą stawką akcyzową, pozostanie po upływie terminu ważności zezwolenia na przerób lub zużycie w stanie nieprzerobionym lub częściowo przerobionym, władza akcyzowa, która wydała zezwolenie rozstrzyga czy produkt ten może być wprowadzony do wolnego obrotu po pobraniu pełnej akcyzy, czy też przekazany pod węzłem akcyzy innemu przedsiębiorstwu akcyzowemu.

Rozdział  14.

Ograniczenia i zakazy.

Art.  48.

Upoważnia się Ministra Skarbu do wprowadzania w porozumieniu z Ministrem Aprowizacji i Handlu oraz Ministrem Zdrowia ograniczeń w obrocie namiastkami, zastępującymi artykuły spożywcze, obciążone akcyzą.

Art.  49.

1. Zabrania się:

1) odstępowania innym osobom zezwoleń na wyrób, przerób, magazynowanie i sprzedaż produktów akcyzowych;

2) wyrobu produktów akcyzowych niezgodnie z opisem postępowania technicznego lub zgłoszeniem;

3) wyrobu produktów akcyzowych ponad ustanowione normy (kontyngenty produkcji);

4) podejmowania czynności fabrykacyjnych w przedsiębiorstwie akcyzowym wbrew zarządzeniu władzy akcyzowej o wstrzymaniu ruchu;

5) dokonywania jakichkolwiek zmian w urządzeniach lub wprowadzania nowych urządzeń w przedsiębiorstwach, podlegających w myśl przepisów niniejszego prawa sprawdzeniu przez władze akcyzowe, bez uprzedniego uzyskania wymaganego zezwolenia lub potwierdzenia przepisowego zgłoszenia tych zmian;

6) używania pomieszczeń przedsiębiorstw akcyzowych do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem według protokółu sprawdzenia;

7) używania w przedsiębiorstwie akcyzowym do innych celów urządzeń i naczyń, służących do wyrobu lub przechowywania produktów akcyzowych;

8) wydawania z wytwórni lub wolnego składu: a) półfabrykatów i b) gotowych wyrobów w nieprzepisowej formie lub opakowaniu;

9) wydawania do obrotu handlowego produktów akcyzowych w opakowaniach lub naczyniach z zawartością o nieprzepisowej wadze lub pojemności;

10) wydawania z przedsiębiorstw akcyzowych produktów za niższą stawką akcyzową lub zwolnionych od akcyzy na inne cele, niż określone przez Ministra Skarbu (art. 10 ust. 2);

11) używania niezgodnie z przeznaczeniem produktów akcyzowych, zwolnionych od akcyzy lub od których uiszczono akcyzę według niższej stawki;

12) przechowywania produktów akcyzowych, od których nie uiszczono akcyzy, poza pomieszczeniami, przeznaczonymi do ich magazynowania pod węzłem akcyzy;

13) przerabiania, przetwarzania, mieszania, rozlewu i przechowywania produktów akcyzowych w obrocie handlowym poza wytwórnią, wolnym składem lub innym do tego uprawnionym zakładem;

14) odkażania produktów akcyzowych;

15) dodawania do skażonego produktu akcyzowego środków, mogących zmniejszyć skuteczność środka skażającego pod względem smaku, zapachu lub zabarwienia;

16) używania w wytwórni lub w wolnym składzie uszkodzonych znaków akcyzowych, zdejmowania bądź odklejania oraz przechowywania poza wytwórnią, wolnym składem i składem celnym lub kolejowo-celnym, wypożyczania i odstępowania tych znaków;

17) usuwania z transportu produktów akcyzowych, przewożonych pod węzłem akcyzy;

18) sprzedaży i przechowywania w lokalu handlowym produktów akcyzowych w opakowaniach niezaopatrzonych w przepisowy znak akcyzowy lub bez przepisowych opakowań albo bez etykiet i innych przepisowych znaków, wskazujących ilość, rodzaj, gatunek i pochodzenie produktu;

19) umieszczania na etykiecie opakowania lub naczynia produktu akcyzowego nazw i oznaczeń, mogących wprowadzić w błąd co do jakości, pochodzenia, rodzaju i zawartości wyrobu w opakowaniu lub naczyniu;

20) zdejmowania lub zmiany w obrocie handlowym przepisowych opakowań, etykiet i zabezpieczeń produktów akcyzowych i przechowywania w tym stanie produktów akcyzowych;

21) sprzedaży produktów akcyzowych po cenach nieprzepisowych;

22) sprzedaży produktów akcyzowych w handlu obnośnym;

2. Minister Skarbu może zezwalać na wyjątki od przepisu ust. 1 pkt 6, 7, 8, 13 i 22.