Rozdział 5 - Postanowienia końcowe - Prawnokarna konwencja o korupcji. Strasburg.1999.01.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.29.249

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 sierpnia 2014 r.

Rozdział  V

Postanowienia końcowe

Podpisanie i wejście w życie

1.
Konwencja niniejsza jest otwarta do podpisu dla państw członkowskich Rady Europy i państw niebędących członkami, które brały udział w jej opracowaniu. Państwa te mogą wyrazić swoją zgodę na związanie się przez:
a)
podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; lub
b)
podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym następuje ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie.
2.
Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.
3.
Konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym 14 państw wyraziło swoją zgodę na związanie się konwencją zgodnie z postanowieniami ustępu 1. Każde z tych państw, które nie jest członkiem Grupy Państw przeciwko Korupcji (GRECO) w chwili ratyfikacji, zostanie automatycznie jej członkiem w dniu wejścia w życie konwencji.
4.
W stosunku do każdego państwa-sygnatariusza, które później wyraziło zgodę na związanie się konwencją, wchodzi ona w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia wyrażenia takiej zgody zgodnie z ustępem 1. Każde państwo-sygnatariusz, które nie jest członkiem Grupy Państw przeciwko Korupcji (GRECO) w chwili ratyfikacji, zostanie automatycznie jej członkiem w dniu wejścia w życie konwencji w stosunku do niego.

Przystąpienie do konwencji

1.
Po wejściu w życie niniejszej konwencji Komitet Ministrów Rady Europy, po skonsultowaniu się z Państwami-Stronami konwencji, na podstawie decyzji podjętej większością głosów przewidzianą w artykule 20d Statutu Rady Europy i z zastrzeżeniem jednomyślności przedstawicieli Państw-Stron uprawnionych do zasiadania w Komitecie Ministrów, może zaprosić Wspólnotę Europejską, jak również każde państwo niebędące członkiem Rady i nieuczestniczące w opracowaniu konwencji, do przystąpienia do konwencji.
2.
Wobec Wspólnoty Europejskiej i każdego państwa przystępującego na mocy ustępu 1 konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie okresu trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu przystąpienia Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. Wspólnota Europejska i każde państwo przystępujące do konwencji stanie się automatycznie członkiem grupy GRECO - jeśli nim nie jest w chwili przystąpienia - w dniu wejścia w życie konwencji w stosunku do nich.

Zakres terytorialny stosowania konwencji

1.
Każde państwo może, w chwili składania podpisu lub dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, wskazać terytorium lub terytoria, na których stosuje się konwencję.
2.
Każde państwo może, w jakimkolwiek późniejszym terminie, poprzez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, rozszerzyć zakres stosowania niniejszej konwencji na jakiekolwiek inne terytorium wskazane w oświadczeniu. W odniesieniu do takiego terytorium konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie okresu trzech miesięcy od dnia otrzymania takiego oświadczenia przez Sekretarza Generalnego.
3.
Każde oświadczenie złożone na mocy dwóch poprzedzających ustępów może być wycofane w stosunku do jakiegokolwiek terytorium wyszczególnionego w oświadczeniu w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego. Wycofanie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie okresu trzech miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

Stosunek do innych konwencji i umów

1.
Konwencja niniejsza nie narusza praw i zobowiązań wynikających z wielostronnych konwencji międzynarodowych dotyczących kwestii szczegółowych.
2.
Strony konwencji mogą zawierać ze sobą umowy dwustronne lub wielostronne, dotyczące spraw będących przedmiotem regulacji niniejszej konwencji, w celu uzupełnienia lub wzmocnienia jej postanowień, lub ułatwienia realizacji zasad w niej zawartych.
3.
Jeżeli dwie lub więcej Stron zawarło już porozumienie lub traktat w sprawach będących przedmiotem niniejszej konwencji, lub w inny sposób uregulowało swoje stosunki w zakresie tych spraw, Strony te będą mogły stosować taką umowę lub traktat, lub odpowiednio regulować wzajemne stosunki w miejsce niniejszej konwencji, jeśli ułatwi to współpracę międzynarodową.

Oświadczenia

Każde państwo może, w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, oświadczyć, że uznaje za przestępstwa przekupstwo czynne lub bierne zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu artykułu 5, funkcjonariuszy organizacji międzynarodowych w rozumieniu artykułu 9 lub sędziów i funkcjonariuszy sądów międzynarodowych w rozumieniu artykułu 11, tylko wtedy, gdy działanie lub zaniechanie funkcjonariusza publicznego lub sędziego narusza obowiązki służbowe.

Zastrzeżenia

1.
Każde państwo może, w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, zastrzec sobie prawo nieuznawania za przestępstwo w swym prawie wewnętrznym, w całości lub w części, zachowań, o których mowa w artykułach 4, 6 do 8, 10 i 12, lub przestępstwa przekupstwa biernego określonego w artykule 5.
2.
Każde państwo może, w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, oświadczyć, że korzysta z zastrzeżenia przewidzianego w artykule 17 ustęp 2.
3.
Każde państwo może, w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, oświadczyć, że może odmówić wzajemnej pomocy prawnej na mocy artykułu 26 ustęp 1, jeśli wniosek dotyczy przestępstwa, które Strona wezwana uważa za przestępstwo polityczne.
4.
Żadne państwo nie może, w zastosowaniu przepisów ustępów 1, 2 i 3 tego artykułu, złożyć zastrzeżeń do więcej niż 5 z wymienionych w nich przepisów. Inne zastrzeżenia nie mogą być składane. Zastrzeżenia tego samego charakteru w odniesieniu do artykułów 4, 6 i 10 uważane będą za jedno zastrzeżenie.

Ważność i przegląd oświadczeń i zastrzeżeń

1.
Oświadczenia, o których mowa w artykule 36, i zastrzeżenia, o których mowa w artykule 37, są ważne przez okres trzech lat od wejścia w życie konwencji w stosunku do państwa, które je złożyło. Jednakże takie oświadczenia i zastrzeżenia mogą być odnawiane na okresy o tej samej długości.
2.
Na dwanaście miesięcy przed terminem wygaśnięcia oświadczenia lub zastrzeżenia Sekretariat Generalny Rady Europy notyfikuje danemu państwu ten termin. Nie później niż na trzy miesiące przed terminem wygaśnięcia ważności, państwo to notyfikuje Sekretarzowi Generalnemu utrzymanie, zmianę lub wycofanie swojego oświadczenia lub zastrzeżenia. W braku notyfikacji ze strony takiego państwa Sekretariat Generalny poinformuje je, że jego oświadczenie lub zastrzeżenie zostaje uznane za automatycznie przedłużone na okres sześciu miesięcy. Brak notyfikacji ze strony państwa co do jego intencji utrzymania lub zmodyfikowania zastrzeżenia przed upływem tego okresu powoduje wygaśnięcie oświadczenia lub zastrzeżenia.
3.
Strona składająca oświadczenie lub zastrzeżenie zgodnie z artykułami 36 i 37 przed przedłużeniem go lub na żądanie przedstawi GRECO przyczyny uzasadniające ich utrzymywanie.

Poprawki

1.
Poprawki do niniejszej konwencji mogą zostać zaproponowane przez każdą ze Stron i zostaną przekazane przez Sekretarza Generalnego Rady Europy państwom członkowskim Rady Europy i każdemu państwu niebędącemu członkiem, które przystąpiło lub zostało zaproszone do przystąpienia do konwencji, zgodnie z przepisami artykułu 33.
2.
Każda poprawka zaproponowana przez Stronę zostaje przekazana Europejskiemu Komitetowi Problematyki Przestępczości (CDPC), który przedstawia Komitetowi Ministrów swoją opinię o proponowanej poprawce.
3.
Komitet Ministrów rozpatruje proponowaną poprawkę i opinię przedstawioną przez CDPC i, po konsultacjach z Państwami-Stronami konwencji, niebędącymi członkami Rady Europy, może przyjąć poprawkę.
4.
Tekst każdej poprawki przyjętej przez Komitet Ministrów zgodnie z ustępem 3 tego artykułu zostaje przesłany Stronom do akceptacji.
5.
Każda poprawka przyjęta zgodnie z ustępem 3 tego artykułu wchodzi w życie w trzydziestym dniu po poinformowaniu Sekretarza Generalnego przez wszystkie Strony o akceptacji tej poprawki.

Rozstrzyganie sporów

1.
Europejski Komitet Problematyki Przestępczości przy Radzie Europy będzie informowany na bieżąco o interpretacji i stosowaniu niniejszej konwencji.
2.
W przypadku sporu pomiędzy Stronami co do interpretacji i stosowania niniejszej konwencji, będą one starać się dojść do porozumienia w drodze negocjacji albo innymi metodami pokojowymi przez siebie wybranymi, włącznie z przedłożeniem sporu Europejskiemu Komitetowi Problematyki Przestępczości, trybunałowi arbitrażowemu, którego decyzje będą wiązać Strony, lub Międzynarodowemu Trybunałowi Sprawiedliwości, zgodnie z porozumieniem Stron zaangażowanych w spór.

Wypowiedzenie

1.
Każda Strona może, w dowolnym czasie, wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy.
2.
Wypowiedzenie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

Notyfikacja

1.
Sekretarz Generalny Rady Europy notyfikuje państwom członkowskim Rady oraz każdemu państwu, które przystąpiło do konwencji:
a)
każde złożenie podpisu;
b)
złożenie każdego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia;
c)
każdą datę wejścia w życie konwencji zgodnie z artykułami 32 i 33;
d)
każde oświadczenie lub zastrzeżenie złożone na mocy artykułu 36 lub 37;
e)
każdy inny akt, notyfikację lub informację odnoszącą się do niniejszej konwencji.
NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali konwencję.

SPORZĄDZONO w Strasburgu, dnia 27 stycznia 1999 r., w jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, które składa się w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże uwierzytelniony odpis państwom członkowskim Rady Europy, państwom niebędącym członkami, które uczestniczyły w opracowaniu niniejszej konwencji, oraz państwom zaproszonym do przystąpienia do niej.

Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

-
została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
-
jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona z zastrzeżeniami wskazanymi w załączniku do niniejszego aktu,
-
będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 5 listopada 2002 r.